ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 28 Αυγούστου 1998
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ

Οτι ο Δήμος Μαρουσιού παίζει, εδώ και καιρό, σημαντικό ρόλο στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι γνωστό. Και αυτό γιατί, όχι μόνο εφαρμόζει κατά γράμμα την κυβερνητική πολιτική, αλλά και χρησιμοποιεί, πολιτικά νέες μορφές διαχείρισης αυτής της πολιτικής.

Χαρακτηριστικές είναι οι "πρωτοβουλίες" για την ίδρυση διαδημοτικής επιχείρησης χρηματοδότησης του Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για τη δημιουργία Συνδέσμου Βόρειας και Βορειοανατολικής Αττικής, στον οποίο το Μαρούσι από ηγεμονική θέση θα αντιμετωπίζει φαινόμενα ανταγωνισμού ή για τη δημιουργία διαδημοτικής επιχείρησης στο φυσικό αέριο, με προοπτική τη συμπαραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Δε θα πρέπει φυσικά να ξεχνάμε ότι προτίθεται να μπει στο παιχνίδι της διάθεσης των απορριμμάτων και της ανακύκλωσης των νοσοκομειακών απορριμμάτων, της καλωδιακής τηλεόρασης και των τεχνολογιών, με δεδομένη τη διασύνδεσή του με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο.

Δε σταματά, όμως, μόνο εκεί. Με μια τεράστιας έκτασης και ανάλογου κόστους προπαγάνδα προσπαθεί να παρέμβει ιδεολογικά, να χειραγωγήσει και να φθείρει συνειδήσεις, ώστε να δημιουργήσει την απαραίτητη κοινωνική ασπίδα για τη στήριξη της πολιτικής του.

Σ' αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η λειτουργία κάποιων "ομάδων δουλιάς", τα "συμπεράσματα" των οποίων δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα. Μια απ' αυτές τις "ομάδες", μάλιστα, λειτούργησε με την ευθύνη του Ν. Μιχαλολιάκου, γνωστού για τις απόψεις του και υποτιθέμενου πολιτικού αντιπάλου του κ. Τζανίκου.

****

Αξίζει να σημειώσουμε κάποια "συμπεράσματα" της "ομάδας", η οποία ασχολήθηκε με το θέμα: ΝΕΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.

1. "Οι σύγχρονες τάσεις στην οικονομία και διοίκηση των ΟΤΑ επιγραμματικά αναφέρονται ως εξής: Αυξανόμενη αυτοδυναμία των ΟΤΑ. Αναζήτηση απ' τους ΟΤΑ και άλλων πόρων, εκτός των κρατικών επιχορηγήσεων. Τάση μείωσης της υπερμεγέθυνσης του κράτους. Αυξανόμενη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στις δραστηριότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Εφαρμογή του νέου λογιστικού (διπλογραφικού συστήματος)".

2. "Για να πετύχουμε στον αιώνα που ανατέλλει, θα πρέπει ο τρόπος διοίκησης των πόλεων να ξεπεράσει τα παλιά ιδεολογικά σύνδρομα".

3. "Τα τεχνικά έργα που προγραμματίζονται θα πρέπει να βρίσκονται σε αντιστοιχία με τις πηγές εσόδων των δήμων, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η ανταποδοτικότητα...".

4. "Για όλες τις υπηρεσίες που παρέχει ο δήμος στους κατοίκους, είτε παραδοσιακές, είτε νέες, οφείλει να αιτιολογεί το κόστος των υπηρεσιών και να υπολογίζεται το ανηγμένο κόστος υπηρεσιών ανά χρήστη, ώστε να ελέγχεται η ανταποδοτικότητα του κόστους και να γίνεται ανάλυση κόστους - οφέλους".

5. "Η οικονομική αυτοδυναμία και ισχυροποίηση αποτελεί βασικό στόχο και προϋπόθεση για όλες τις δραστηριότητες του δήμου".

6. "Η οικονομική πολιτική του δήμου πρέπει ν' ακολουθεί τη διεύρυνση και αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων αύξησης των εσόδων, που δίνονται από το υπάρχον θεσμικό νομικό πλαίσιο, με ιδιαίτερη βαρύτητα στην αύξηση των ίδιων πόρων και την απεξάρτηση από την κρατική επιχορήγηση...".

Είναι φανερό ότι ο δήμος Αμαρουσίου πιλοτάρει μ' άλλον αέρα την κυβερνητική πολιτική και ανοίγει συνεχώς νέα μέτωπα στον πόλεμο της κυβέρνησης ενάντια στο λαό. Ο παραδοσιακός τρόπος λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης παραχωρεί τη θέση του σε νέες μορφές διαχείρισης των υποθέσεων του συστήματος. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση όχι μόνο στηρίζει ενεργά την κυβερνητική πολιτική, αλλά συμμετέχει σαν μοχλός του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού στην προσπάθεια αναδιάρθρωσής του.

***

Φυσικά, στο σημείωμα αυτό δεν μπορούμε ν' ασχοληθούμε με το σύνολο των θεμάτων που θίγει η αναφορά μας στο Μαρούσι. Θα ασχοληθούμε μ' ένα απ' αυτά: Το ρόλο των "δημοτικών" επιχειρήσεων στην προσπάθεια αναδιάρθρωσης του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού.

Αναφερθήκαμε στο Μαρούσι, για να επισημάνουμε ότι δε μιλάμε πια για προθέσεις, για κινδύνους που πιθανά ν' αντιμετωπίσουμε στο μέλλον, αλλά για το γεγονός ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρησιμοποιείται, συμμετέχει ενεργά πλέον στην υλοποίηση της πολιτικής του προγράμματος "σύγκλισης".

Είναι καθαρό ότι οι δημοτικές επιχειρήσεις λειτούργησαν ως τα σήμερα (και λειτουργούν) στα πλαίσια ενός μεταβατικού σταδίου έως την πλήρη (πολιτική και οικονομική) ενσωμάτωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη λογική της ανασυγκρότησης του συστήματος.

Με τη νομοθετική ρύθμιση με την οποία επετράπη η λειτουργία τους, το σύστημα προσπάθησε να δώσει μια ανάσα, την απαραίτητη γι' αυτό ανάσα, για να απορροφηθούν οι κοινωνικοί κραδασμοί από την αντιλαϊκή συμπεριφορά του θεσμού, η οποία και θα ακολουθούσε. Εδωσε, λοιπόν, τη δυνατότητα των προσλήψεων (ρουσφέτια, πολιτική ομηρία, εξασφάλιση επανεκλογής), της "αξιοποίησης" ΕΟΚικών προγραμμάτων και της ενασχόλησης με αρμοδιότητες, τις οποίες απέκλεισε το νομοθετικό πλαίσιο. Παράλληλα, μ' αυτόν τον τρόπο, εξασφαλίζει την αποδυνάμωση του θεσμού, αφού μια σειρά αρμοδιότητες που αφορούσαν, κατά κύριο λόγο, την κοινωνική πολιτική, περνούσαν στις δημοτικές επιχειρήσεις.

Ακόμα, με την εδραίωσή τους και την ανάπτυξή τους εδραιωνόταν και αναπτυσσόταν περισσότερο ο απαραίτητος μηχανισμός εξουσίας σε κατώτερο επίπεδο. Οι διαπλοκές ιδιωτικών συμφερόντων προσωπικών προσδοκιών για οικονομικά οφέλη (χρηματισμός) και αιρετών, σε αρκετούς δήμους (πρώτα και κυρίως στο Μαρούσι) δημιούργησαν ισχυρούς μηχανισμούς εξυπηρέτησης της κυβερνητικής πολιτικής.

Τώρα το Δημοτικό Συμβούλιο "νομοθετεί" για λογαριασμό των ιδιωτικών συμφερόντων και της κυβέρνησης σε βάρος του λαού. Οι δημοτικές επιχειρήσεις ασχολούνται (αναθέτουν δηλαδή στο ιδιωτικό κεφάλαιο) με τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την εκπαίδευση, τα μεγάλα έργα, με το καθετί και το Δημοτικό Συμβούλιο απλά αποφασίζει. Αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη.

****

Απ' ό,τι φαίνεται όμως ήρθε η ώρα του δεύτερου σταδίου. Η εδραίωση αυτής της λογικής στην πορεία έχει ανάγκη από νέο νομοθετικό πλαίσιο. Η εξουσία πρέπει να συγκεντρωθεί και ο θεσμός πρέπει αντί να χρηματοδοτείται, να χρηματοδοτεί το κράτος (το δήλωσε άλλωστε αυτό ξεκάθαρα ο κ. Παπαδόπουλος).

Ο "Καποδίστριας" (1 και 2) αυτή ακριβώς τη λογική εξυπηρετεί. Ομως αυτή η συγκέντρωση εξουσίας περνάει μέσα από περισσότερες "αρμοδιότητες". Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πλέον έχει "αρμοδιότητες", άρα δυνατότητες φορολόγησης, δηλαδή δυνατότητες αναδιανομής εισοδήματος υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Είμαστε κατηγορηματικοί σ' αυτό, γιατί η πλειοψηφία των αιρετών όχι μόνο αποδέχτηκαν το πρόγραμμα "σύγκλισης", αλλά δεσμεύτηκαν να βοηθήσουν στην επιτυχία του.

Εχει, όμως, η Αυτοδιοίκηση τώρα και περισσότερες δυνατότητες εκτέλεσης αναπτυξιακών έργων και μάλιστα με απ' ευθείας διαπραγματεύσεις με την ΕΕ.

Τώρα, οι δημοτικές επιχειρήσεις θα απεμπλακούν, απ' ό,τι φαίνεται, απ' τον αμιγή χαρακτήρα τους. Θα μετατραπούν σε μεικτές, με τη συμμετοχή στο κεφάλαιό τους και του ιδιωτικού τομέα. Τρανό παράδειγμα η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Μαρουσιού για τη δημιουργία μεικτής επιχείρησης στο χώρο της διαφήμισης.

Ομως, και σε δημοτικό επίπεδο υπάρχει τέτοιος συνδυασμός (η απόδειξη γι' αυτό είναι η απόφαση της διαδημοτικής ΑΤΤΙΚΟ - ΑΕΡΙΟ ΑΕ να προχωρήσει σε συμπαραγωγή - αλήθεια με ποιους; - ηλεκτρικής ενέργειας).

Τέλος, η απόφαση της κυβέρνησης να φορολογούνται τα κέρδη των δημοτικών επιχειρήσεων προδικάζει και το ρόλο τους στην "ανάπτυξη", καθώς επίσης και την "κοινωνική τους αποστολή".

Λογικά πια οι δημοτικές επιχειρήσεις (οι μεικτές εκεί που οι δήμοι πιλοτάρουν γρήγορα την κυβερνητική πολιτική και οι "αμιγείς" εκεί που οι δήμοι πετάνε ακόμα με ανεμόπτερα) θα μπουν στους χώρους της κοινωνικής πολιτικής.

Είναι ο μόνος χώρος που η Αυτοδιοίκηση έχει αρκετές "αρμοδιότητες" και που με τη φορολόγηση των εργαζομένων έχει τη δυνατότητα άντλησης κεφαλαίων, για να τα αναδιανείμει υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων.

Εκπαίδευση, αθλητισμός, πολιτισμός, κοινωνική πρόνοια είναι τομείς που προσφέρονται...

****

Για την Τοπική Αυτοδιοίκηση ανοίγονται, όπως φαίνεται, δύο δρόμοι. Ο πρώτος αφορά τη λογική ότι σήμερα είναι απαραίτητη η αναγκαία προϋπόθεση για την αναδιάρθρωση και ανασυγκρότηση του συστήματος. Ο δεύτερος αφορά τη λογική της αντίστασης σ' αυτή την πορεία, άρα της ανακοπής αυτής της πορείας.

Στον πρώτο δρόμο απαραίτητα εργαλεία είναι οι δημοτικές επιχειρήσεις. Μόνο μέσα από εκεί μπορεί το ιδιωτικό κεφάλαιο να αντλήσει κέρδη από τομείς που μέχρι σήμερα δεν μπορούσε. Μόνο μέσα από κει μπορεί να ιδιωτικοποιηθούν οι κοινωνικές παροχές στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας και να μετριαστεί το πολιτικό κόστος τέτοιων αποφάσεων.

Στο δεύτερο δρόμο απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή διαδρομή του είναι η αλλαγή στους συσχετισμούς. Η ανάδειξη στα Δημοτικά Συμβούλια των δυνάμεων εκείνων που παλεύουν για την ανατροπή της πολιτικής του προγράμματος "σύγκλισης".

Συνεπώς, για την Τοπική Αυτοδιοίκηση υπάρχουν δύο δρόμοι, αλλά για το λαό ένας.

Χρήστος ΜΕΡΤΖΟΣ

Υποψήφιος Δήμαρχος Μαρουσιού


ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΓΚΟΤΣΙΔΗ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΑΣΘΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ "ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ"
Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ να παραμείνει στους αγρότες

- Γιατί είναι αρνητική η απόφαση της πλειοψηφίας της διοίκησης της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Θεσσαλονίκης ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ, να παραχωρήσει τον πλήρη έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων της οργάνωσης στην ΑΤΕ; Η εξέλιξη θα είναι σε βάρος αγροτών και εργαζομένων;

- Για μας είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η εξέλιξη ανοίγει οριστικά το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της Ενωσης και τον έλεγχό της από ορισμένους νέους καπιταλιστές. Στόχος της πολιτικής της κυβέρνησης και της ΑΤΕ είναι η διάλυση και των δευτεροβάθμιων συνεταιριστικών οργανώσεων, ώστε οι βιομηχανίες, που έχουν στα χέρια τους, αργά ή γρήγορα, να πέσουνε στα χέρια ιδιωτών. Με τα νέα νομοσχέδια που προωθεί η κυβέρνηση για τις συνεταιριστικές οργανώσεις, τα εργοστάσια που μέχρι σήμερα στηρίζανε τον μικρό και μεσαίο αγρότη, και αν ακόμη δεν πωληθούν άμεσα σε οποιονδήποτε καπιταλιστή, θα πέσουν στα χέρια λίγων μεγαλοπαραγωγών. Οι μικροκαλλιεργητές σταδιακά θα φύγουν από την παραγωγή. Αυτό είναι φυσικό ότι θα έχει επιπτώσεις και σε μας τους εργαζόμενους. Ηδη έχει ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή των εργασιακών μας σχέσεων.

- Μέσα από το πρόγραμμα εξοικονόμησης, που κατέθεσε η νέα διεύθυνση της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ, σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους, διακρίνεται το πνεύμα του νέου νόμου της κυβέρνησης για τις εργασιακές σχέσεις. Πώς προτίθεται ο Σύνδεσμος Εργαζομένων να αντιδράσει στις αλλαγές που προωθούνται;

- Δε διακρίνεται απλά. Είναι ξεκάθαρο. Μέσα από το ετήσιο πρόγραμμα εργασίας, ουσιαστικά, προωθείται η κατάργηση του 8ωρου, η κατάργηση ειδικοτήτων και η μείωση προσωπικού. Ηδη έχουν ζητήσει δάνειο από την ΑΤΕ για την αποχώρηση εργαζομένων, ενώ ψιθυρίζονται και απολύσεις. Παράλληλα, θα περικόψουν τον αριθμό του προσωπικού που απασχολείται εποχιακά στα εργοστάσια της Ενωσης. Ολα αυτά στο όνομα της εξυγίανσης, που εμείς το χαρακτηρίζουμε απάτη. Σχεδιάζουν μόνο για το έτος '98 - '99 να εξοικονομήσουν, από τους 170 εναπομείναντες εργαζόμενους, 200 εκατ. δρχ. από τη μισθοδοσία.

Οι άλλες παρατάξεις, της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, παίζουν καθαρά τον κυβερνητικό ρόλο και προσπαθούν να αποκρύψουν το τι προδιαγράφεται, προκειμένου να μην ξεσηκωθούν οι εργαζόμενοι και οι αγρότες απέναντι σ' αυτές τις επιλογές. Μάλιστα, απέναντι στην επίθεση που διαφαίνεται στα εργασιακά μας δικαιώματα, όχι απλά δεν έχουν σκοπό να αντιδράσουν, αλλά, όπως λένε, "αν το προβλέπει ο νόμος, τι να κάνουμε;". Εμείς ως "Ενωτική Αγωνιστική Συσπείρωση" λέμε για άλλη μια φορά πως "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη", και γι' αυτό θα παλέψουμε.

- Οι εργαζόμενοι πώς πρέπει να αντιδράσουν; Τι προτείνει η "Ενωτική Αγωνιστική Συσπείρωση";

- Οι εργαζόμενοι έχουν αρχίσει να ανησυχούν και ήδη φαίνεται πως υιοθετούν τις αγωνιστικές προτάσεις της παράταξής μας. Αμεσα πρέπει να διεκδικήσουμε τα δεδουλευμένα 3,5 μηνών που μας οφείλονται και παράλληλα να ενημερώσουμε τους αγρότες και όλους τους φορείς του νομού, ώστε όλοι μαζί να αντιπαλέψουμε την εφαρμογή αυτής της απόφασης - πολιτικής που ουσιαστικά θα οδηγήσει σε ξεκλήρισμα τους μικρομεσαίους αγρότες και σε ξεπούλημα της Ενωσης. Να παλέψουμε ώστε να κατοχυρωθεί πως τα εργοστάσια της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ, όχι μόνο δε θα κλείσουν και δε θα πέσουν σε χέρια ιδιωτών, αλλά θα συνεχίζουν να δουλεύουν για το συμφέρον της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Οι εργαζόμενοι, μαζί με τους αγρότες, πρέπει να ξεσηκωθούν και να απαιτήσουν άλλη πολιτική. Γιατί το πρόβλημα είναι πολιτικό και σχετίζεται με τις επιλογές της ΕΕ.

Α. Α.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ