ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 6 Σεπτέμβρη 1998
Σελ. /48
ΚΕΝΗ
Η ζούγκλα της "δίκαιης επιλεκτικότητας"!

Του Νίκου ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

Δυο λέξεις ήταν αρκετές για να φωτιστεί ολοκληρωτικά τι κρύβεται πίσω από τα παχιά λόγια περί "κεντροαριστεράς" και "δημοκρατικού σοσιαλισμού", με τα οποία επένδυσε ο πρωθυπουργός την ομιλία του, κατά την κοινή του εμφάνιση με τον Λ. Ζοσπέν την περασμένη βδομάδα στην Αθήνα: "Δίκαιη επιλεκτικότητα", είναι ο όρος που χρησιμοποίησε ο Κ. Σημίτης για να εισαγάγει το ακροατήριό του στο μοντέλο "κοινωνικής πολιτικής", που πρεσβεύει η κυβέρνησή του και η πολιτική του. Πρέπει να εγκαταλειφθεί η τακτική του "καθολικού" χαρακτήρα της κοινωνικής πολιτικής και να περάσουμε στην τακτική της "δίκαιης επιλεκτικότητας", απεφάνθη ο πρωθυπουργός. Ποιος ο λόγος της παραπάνω οπτικής, που βαφτίζεται "σύγχρονη" και "αριστερή" (!); Μα, όπως πάντα, η ανάγκη προσαρμογής στην "παγκοσμιοποίηση", που, στην εποχή της, η άσκηση κοινωνικής πολιτικής είναι "σπατάλη πόρων" (!), όπως είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ...

Η φράση του κ. Σημίτη μπορεί να είναι πρωτότυπη, όσον αφορά στο άκουσμα, αλλά είναι εξαιρετικά κοινότοπη, όσον αφορά στην ουσία της. Και η ουσία της περιέχεται, αφ' ενός, στα πιο μαύρα εγχειρίδια του μονεταρισμού, δηλαδή στα θεωρητικά κείμενα, που ομνύουν υπέρ της πλήρους ασυδοσίας της αγοράς. Αφ' ετέρου, η ουσία της θέσης του "εκσυγχρονισμού" για την κοινωνία, όπως τη διατύπωσε ο πρωθυπουργός, έχει βρει την αντανάκλασή της στις κοινωνικές τραγωδίες που ακολούθησαν την εφαρμογή της, όπου κι αν εφαρμόστηκε (η Χιλή του Πινοσέτ που αποτελεί πηγή έμπνευσης του κ. Σπράου, η Αργεντινή, όλες σχεδόν οι χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Απω Ανατολής είναι μερικά παραδείγματα, πέραν αυτού της Μ. Βρετανίας της κ. Θάτσερ).

***

"Δίκαιη επιλεκτικότητα" είναι, λοιπόν, το πρότυπο κοινωνικής πολιτικής, που διαπνέει την αντίληψη του "δημοκρατικού σοσιαλισμού" και της απανταχού σοσιαλδημοκρατίας, που τον διακηρύσσει. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Πριν πάμε στα καθ' ημάς, ας ανατρέξει κανείς στη Μ. Βρετανία και στις επιδόσεις του κυρίου Μπλερ (αυτός αρέσκεται στη φράση "όχι στην ομοιομορφία", για να περιγράψει την κατάργηση κάθε έννοιας κοινωνικής πολιτικής). Εκεί, οι ανύπαντρες μητέρες θεωρούνται ότι ανήκουν στους "έχοντες και κατέχοντες" και τους κόβονται τα επιδόματα, η δωρεάν παιδεία λογίζεται ως "πολυτέλεια" και ως εκ τούτου τα σχολεία ιδιωτικοποιούνται και πωλούνται μέχρι και σε ...σούπερ μάρκετ, τα επιδόματα ανεργίας εξοστρακίζονται ως "αντιαναπτυξιακά" και στη θέση τους προωθείται η "παροχή υπηρεσιών" προς τον άνεργο...

Με άλλα λόγια, οι σοσιαλδημοκράτες βρήκαν το βαθύτερο περιεχόμενο του "δημοκρατικού σοσιαλισμού" που λανσάρουν, έναντι του πραγματικού σοσιαλισμού: Αν ο δεύτερος, ο πραγματικός σοσιαλισμός, διέπεται από την αρχή"στον καθένα ανάλογα με την εργασία του - από τον καθένα ανάλογα με τις ικανότητές του", ο δικός τους "σοσιαλισμός" της κεντροαριστερής διαστροφής των πάντων, υποκλίνεται στο απάνθρωπο δόγμα "στον καθένα ανάλογα με το πουγκί του"... Σημαντική λεπτομέρεια: Από το "κοινωνικό" τους ταμείο αποκλείονται όσοι δε διαθέτουν πουγκί. Δικαίωμα λαμβάνειν έχουν μόνο εκείνοι οι ολίγιστοι, των οποίων το πουγκί ξεχειλίζει.

Ο κ. Σημίτης - και όλοι οι θιασώτες της αγοραίας κοινωνίας του βάρβαρου καπιταλισμού της "νέας τάξης" - θέλει να οδηγήσει την Ελλάδα και το λαό της στην "κοινωνική πολιτική" των συσσιτίων! Και όχι για όλους. Συσσίτια θα διατίθενται μόνο σε όσους πεινάνε πολύ... Αυτό σημαίνει "επιλεκτικότητα"! Να μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος από τις στρατιές των "μη εχόντων" είναι στο τελευταίο στάδιο της ασιτίας... Αυτό θα πει "δικαιοσύνη"! Να κόβεις τόσο μικρές τις μερίδες των συσσιτίων, ώστε να μη γίνεται σπατάλη... Πρόκειται για "κοινωνική πολιτική", που ανταποκρίνεται πλήρως στο μοντέλο της ακολουθούμενης εργασιακής και ασφαλιστικής πολιτικής. Δηλαδή της πολιτικής των "απασχολήσιμων", που θα αναλαμβάνουν οι ίδιοι το βάρος της κοινωνικής τους ασφάλισης, όπως, επίσης, έχει διαμηνύσει ο πρωθυπουργός.

***

Η κυβέρνηση του κ. Σημίτη, εν προκειμένω, έχει αποφασίσει ότι η δωρεάν δημόσια υγεία δεν πρέπει να διατίθεται σε όλους. Κάποιοι, λέει, έχουν χρήματα, άρα το κράτος πρέπει να επιλέξει σε ποιους θα παρέχει πρόσβαση στη δωρεάν υγεία. Μα, όλοι κατανοούν ότι "όσοι τα έχουν" δεν έχουν σχέση ούτε με το ΙΚΑ, ούτε με τον "Ευαγγελισμό", αλλά με την ΙΝΤΕΡΑΜΕΡΙΚΑΝ και το "Ωνάσειο". Ολοι κατανοούν ότι η καμπάνα χτυπάει για εκείνους - τους πολλούς - που αν τους κλείσει ο δρόμος προς το, φυσικά ανεπαρκές και ταξικά διαρθρωμένο, δημόσιο σύστημα υγείας θα υποστούν ακόμα σκληρότερα το "όπου φτωχός και η μοίρα του". Αυτή ακριβώς είναι η φιλοδοξία του κ. Σημίτη. Βαφτίζοντες τους πολλούς ως "κατέχοντες" (!) να τους αφήσει στη μοίρα τους.

Η κυβέρνηση του κ. Σημίτη έχει αποφασίσει ότι η δωρεάν δημόσια παιδεία δεν πρέπει να παρέχεται σε όλους. Ολοι αντιλαμβάνονται ότι το πρόβλημα δεν αφορά εκείνους, που, ήδη, αγοράζουν τη μόρφωσή τους στα ιδιωτικά κολέγια. Αφορά τους άλλους - τους πολλούς - που έχουν ανάγκη το δωρεάν βιβλίο, τη δωρεάν στέγαση και σίτιση, το (κατ' επίφαση) δωρεάν σχολείο. Ολους αυτούς η κυβέρνηση επιθυμεί να τους βγάλει στη διατίμηση, για να αποφανθεί, μέσω των "αντικειμενικών κριτηρίων" της, ότι η πλειοψηφία τους ανήκει στους "προνομιούχους"! "Αντικειμενικά κριτήρια" για να περάσεις το κατώφλι της Εφορίας, "αντικειμενικά κριτήρια" για να περάσεις και το κατώφλι της γνώσης, δηλαδή!

Ιδια είναι η αντίληψη, που διαπερνά την κυβερνητική λογική σε ολόκληρο τον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας: Φροντίδα στην τρίτη ηλικία, πρόσβαση σε παιδικούς σταθμούς, βοήθεια στα άτομα με ειδικές ανάγκες, στεγαστική πολιτική, ενίσχυση ανέργων, ένταξη σε προγράμματα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά, όλα, μα όλα στον Προκρούστη της "δίκαιης επιλεκτικότητας". Είναι σαφές ότι για τους εγχώριους (και μη) σοσιαλδημοκράτες - υπηρέτες του πιο σάπιου καπιταλισμού, ο Καιάδας έχει χώρο για πολλούς, για πάρα πολλούς. Πάντως, αν και στο πλαίσιο των "μεγάλων έργων" τους το πιο μεγάλο είναι ακριβώς η ...διάνοιξη του Καιάδα, την ίδια ώρα έχουν τη "σοσιαλιστική", όσο και χριστιανική τους συνείδηση πλήρως αναπαυμένη: Τους το επιτρέπουν τα κηρύγματα περί "φιλανθρωπίας", "ελεημοσύνης" και ανέξοδης "αλληλεγγύης".

***

Η κοινωνία που οραματίζεται ο κ. Σημίτης δεν προωθείται μόνο μέσω των επιλογών της κεντρικής εξουσίας. Η κυβέρνησή του, πιστή στο πνεύμα της αντιλαϊκής ...αποκέντρωσης, δημιούργησε και τις ανάλογες προϋποθέσεις, ώστε η Τοπική Αυτοδιοίκηση να μετατραπεί σε έναν επίσης μοχλό εφαρμογής της πολιτικής της "δίκαιης επιλεκτικότητας", αφού μεταβιβάζονται σ' αυτήν δημόσιοι κοινωνικοί τομείς, για να παρέχουν υπηρεσίες στο "σύγχρονο" αγοραίο πνεύμα της "ανταποδοτικότητας" και της "επιχειρηματικότητας". Τουτέστιν, "άμα πληρώσεις, θα έχεις": Θες νερό, πλήρωσε. Θες αποχέτευση, πλήρωσε. Θες πάρκινγκ, πλήρωσε. Θες δρόμους, πλήρωσε. Θες φωτισμό, πλήρωσε. Εν ολίγοις, ό,τι και να θες, πλήρωσέ το στον "καλό δήμαρχο - επιχειρηματία". Δεν έχεις να πληρώσεις; Κρίμα, αποτάσσεσαι από την κοινωνία της "ελεύθερης αγοράς"...

Μα, καλά, και όλα αυτά που πληρώνει ο λαός για φόρους, προϋπολογισμούς κλπ. κλπ.; Α, αυτά πηγαίνουν υπέρ ΟΝΕ. Ας θέλεις έστω και τις στοιχειώδεις κοινωνικές παροχές, πρέπει να ξαναπληρώσεις. Στο δήμο, στην κοινότητα, στη νομαρχία... Είπαμε: "Δίκαιη επιλεκτικότητα", παντού. Γι' αυτό, τα λαϊκά στρώματα αυτού του τόπου ας κάνουν την επιλογή τους με δίκαιο τρόπο. Να οργανώσουν το δικό τους λαϊκό μέτωπο πάλης ενάντια στην αντιδραστική πολιτική της άρχουσας τάξης. Τους πολιτικούς θιασώτες της "ελεύθερης αγοράς", ας τους μαυρίσουν, όλους, το ίδιο και παντού. Και στις δημοτικές, και στις ευρωεκλογές, και στις εθνικές εκλογές.

Ο κ. Σημίτης - και όλοι οι θιασώτες της αγοραίας κοινωνίας του βάρβαρου καπιταλισμού της "νέας τάξης" - θέλει να οδηγήσει την Ελλάδα και το λαό της στην "κοινωνική πολιτική" των συσσιτίων! Και όχι για όλους. Συσσίτια θα διατίθενται μόνο σε όσους πεινάνε πολύ... Αυτό σημαίνει "δίκαιη επιλεκτικότητα"!


ΠΡΟΝΟΙΑ,εθελοντισμός και Αυτοδιοίκηση. Ο τομέας της Πρόνοιας έχει ήδη δεχτεί αρκετά χτυπήματα στην πράξη από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και με το νομοσχέδιο, το οποίο συζητείται τον καιρό αυτό στη Βουλή, επιχειρείται το ξεθεμέλιωμα και του υπόλοιπου, πενιχρού δημόσιου συστήματος Πρόνοιας (σελίδες 10 - 11).

ΔΟΥΛΙΕΣ με φούντες άνοιξε το τελευταίο διάστημα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, καθώς ανασκουμπώθηκε για τα καλά και τρέχει να "συμμαζέψει" απ' όπου και όπως μπορεί τις τιμές σε είδη που επηρεάζουν τον πληθωρισμό. Στην πραγματικότητα, το υπουργείο Ανάπτυξης τρέχει και δε φτάνει, κυνηγώντας τα αποτελέσματα της ίδιας της πολιτικής του: Αυτής, της "απελευθέρωσης" της αγοράς και της διαμόρφωσης των τιμών, που έχει "απελευθερώσει" την απληστία και την ασυδοσία των μεγαλοεπιχειρηματιών σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων, που τα τελευταία χρόνια αναγκάζονται να ξοδεύουν όλο και περισσότερα χρήματα για να καλύψουν όλο και λιγότερες ανάγκες (σελίδα 12).

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ κρίση είναι παρούσα. Πίσω από την ευφορία των κυβερνώντων για την πορεία της οικονομίας, υποβόσκει πάντα η κρίση, την οποία προσπαθούν να καμουφλάρουν μέσα από στατιστικές αλχημείας και την αναγωγή του τζόγου στις χρηματαγορές σε ...παραγόμενο προϊόν της κοινωνίας. Το θέμα της κρίσης και των δυνατοτήτων αντιμετώπισής της δεν είναι στενά οικονομικό, αλλά κατ' αρχήν πολιτικό, τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ και απαντώντας σε ερωτήσεις σχετικά με τις τελευταίες οικονομικές εξελίξεις (σελίδα 14 - 15).

ΚΡΙΣΗ χρηματαγορών. Οι επιπτώσεις της κερδοσκοπίας του κεφαλαίου. Η κατάσταση στη Ρωσία, η πορεία των διεθνών Χρηματιστηρίων, τα limit Down και τα Limit up του ελληνικού Χρηματιστηρίου αποτελούν τις μέρες αυτές τα πρώτα θέματα των εφημερίδων και των ραδιοτηλεοπτικών μέσων. Ο "Ρ" επιχειρεί με υποβολή ερωτοαπαντήσεων μία σύντομη τοποθέτηση όσων συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς (σελίδα 16).

ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ χιλιάδες άνεργοι βιώνουν την αθλιότητα της στέρησης σε όλες τις γειτονιές της χώρας, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση επεξεργάζεται σχέδια, δήθεν, αντιμετώπισης της ανεργίας, τα οποία, στην ουσία τους, δεν είναι τίποτα άλλο από μια προσπάθεια διάλυσης των εργασιακών σχέσεων. Τα τελευταία χρόνια, το ποσοστό της ανεργίας στη χώρα μας βρίσκεται σε σταθερή πορεία ανόδου. Αμείλικτα τα στοιχεία, τόσο του ΟΑΕΔ, όσο και της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας αποδεικνύουν ότι η ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική για την απασχόληση δημιουργεί συνεχώς νέες στρατιές ανέργων (σελίδα 38).

ΜΕ την ξεχωριστή, λαϊκή φωνή του, μας ταξίδεψε πριν κάποια χρόνια στων "Αγγέλων τα μπουζούκια" και λίγο αργότερα στον "ανέκδοτο" λόγο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Η τελευταία δισκογραφική του παρουσία κομίζει τραγούδια "Του πόθου και του πάθους". Ο Μιχάλης Δημητριάδης συναντά τον Τάσο Γκρους στα δημιουργικά μονοπάτια του ελληνικού τραγουδιού, ερμηνεύοντας δέκα λαϊκά τραγούδια του, σε στίχους των Μάνου Ελευθερίου, Λίνας Νικολακοπούλου, Ηλία Κατσούλη, Αλέξανδρου Αλεξάνδρου και Γιώργου Μιράνα (σελίδα 17).

ΠΟΛΟ.Ευάλωτο στις ευρωπαϊκές σειρήνες. Ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα; Ο "Ρ" ζήτησε τη γνώμη ενός ανθρώπου του χώρου, του προπονητή της Βουλιαγμένης Γιάννη Γιαννουρή, της ομάδας που δέχτηκε πρώτη τους τριγμούς της νέας πραγματικότητας, αφού δυο παίκτες της, ο Αφρουδάκης και ο Ψύχος, ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για άλλες πολιτείες. Στο δρόμο αυτό, τις τελευταίες μέρες, βρίσκονται και κάποιοι άλλοι, όπως ο Γκορύτσας της Πάτρας, καθώς και ο Θέμις Χατζής του Ολυμπιακού (σελίδα 30).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ