Υποψήφια δήμαρχος Νίκαιας

Μία από τους περισσότερο καταξιωμένους δημάρχους της Ελλάδας, η Βέρα Νικολαϊδου, συνέδεσε για τέσσερις τετραετίες την αντιδημαρχία και τη δημαρχία της με πρωτοποριακές πρωτοβουλίες για τις δημότισσες: Πρώτος ο Δήμος Νίκαιας με δική της πρωτοβουλία έκανε το τόλμημα να δημιουργήσει "Πολύκεντρο" για τις γυναίκες με βρεφονηπιακό σταθμό, απογευματινό παιδότοπο, πολυιατρείο, τμήματα επαγγελματικής κατάρτισης, στέκι για τις γυναίκες, τμήμα ζωγραφικής για παιδιά, εφήβους, εκθεσιακό χώρο...

"Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα προβλήματα των γυναικών, λέει η ίδια. Αντιμετωπίζουν τις ίδιες επιπτώσεις από τη συγκεκριμένη πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση... Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, λ.χ., στην ανεργία, που είναι το υπ' αριθμόν 1 πρόβλημα. Το μεγαλύτερο ποσοστό παρουσιάζεται στις γυναίκες και μάλιστα στις νέες γυναίκες. Ηδη φαίνεται η εκμετάλλευση των νέων γυναικών στο δήμο μας από τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, που σχεδόν ήδη εφαρμόζονται μέσω της δημοτικής επιχείρησης.

Οι επιπλέον προσλήψεις ξεπερνάνε τις πεντακόσιες από τότε που αφήσαμε τη δημοτική αρχή. Ανάμεσα σ' αυτούς που προσλήφθηκαν είναι μεγάλος αριθμός γυναικών που εργάζονται σε ΚΑΠΗ και παιδικούς σταθμούς. Απ' αυτές τις προσλήψεις μόνο εκατόν πενήντα μoνιμοποιήθηκαν ως σταθερή απασχόληση. Τους υπόλοιπους τους προσέλαβαν με ρουσφετολογικά κριτήρια. Μέχρι τώρα εργάζονται άτυπα. Με νέο νόμο, πληροφορούμαστε ότι τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης θα εφαρμόζονται στο μέλλον υποχρεωτικά. Ετσι μια σειρά νέες κοπέλες που μπορεί να έχουν πολλές ικανότητες ανακυκλώνονται σαν άνεργες και "βιάζονται" ιδεολογικά με το σκεπτικό: "Ψηφίστε μας γιατί η Νικολαϊδου θα σας διώξει".

Προβλήματα υπάρχουν και με τους παιδικούς σταθμούς: Εχουμε εννέα κρατικούς και έναν δημοτικό βρεφονηπιακό σταθμό στο "Πολύκεντρο". Επίσης δύο παιδικά στέκια που το ένα λειτουργεί στο "Πολύκεντρο". Ομως οι σταθμοί αυτοί δεν επαρκούν και συχνά υπολειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού. Δεν τους έχει πάρει ακόμα ο δήμος, αλλά φαίνεται πως υπάρχει αυτή η πρόθεση από τη σημερινή δημοτική αρχή. Καθώς οι παιδικοί σταθμοί που υφίστανται δεν επαρκούν για τις ανάγκες, πολλοί γονείς στρέφονται προς τους ιδιωτικούς σταθμούς. Εμείς θέλουμε κρατικούς παιδικούς σταθμούς, με ενιαίο πρόγραμμα προσχολικής αγωγής. Με τη σημερινή κατάσταση δεν εξυπηρετούνται όσα παιδιά πρέπει και υπάρχει ιδιαίτερα μεγάλη ανάγκη για τα βρέφη, ώστε οι μητέρες τους να μπορέσουν να εργαστούν.

Αλλά και στα σχολεία το πρόβλημα είναι πολύ έντονο, με τις διπλές βάρδιες. Την τελευταία τετραετία που βρισκόμαστε στη δημοτική αρχή είχαμε χαρακτηρίσει κάποιους ελεύθερους χώρους για να γίνουν σχολεία. Αν αυτά τα έκτιζε ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων θα είχαμε μόνο πρωινή βάρδια. Αλλά αυτό το σχέδιο έμεινε πίσω. Η νέα δημοτική αρχή δεν κινητοποιήθηκε ενεργά για να το πραματοποιήσει. Δεν έγιναν καινούρια σχολεία, εκτός από ένα νηπιαγωγείο. Μόνο αυτά που είχαμε αρχίσει εμείς ολοκληρώθηκαν. Και ενώ την τελευταία τετραετία δε διεκδικήθηκε σχεδόν τίποτε, έρχονται ξαφνικά τώρα να πουν ότι θα τα λύσουν όλα κάνοντας προγραμματικές συμβάσεις με τον ΟΣΚ. Δε λένε όμως την αλήθεια, ότι δηλαδή ο ΟΣΚ έχει μετατραπεί σε ανώνυμη εταιρία και βαίνει προς διάλυση.

Αυτή τη στιγμή το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι γονείς και κύρια οι γυναίκες είναι το πρόβλημα της βάρδιας. Προσπαθούν να το λύσουν με σύμπτυξη σχολείων - για να εξοικονομηθούν κτίρια - και με μεταφορά των μαθητών με πούλμαν από τη μια άκρη της πόλης στην άλλη... Εμείς έχουμε διαφωνήσει και προσπαθούμε να κινητοποιηθούν οι γυναίκες ενάντια σ' αυτές τις λύσεις, που ουσιαστικά δε λύνουν το πρόβλημα αλλά το κάνουν πιο επικίνδυνο.

Οσον αφορά το "Πολύκεντρο", έχει διατηρήσει τον τίτλο του, αλλά ουσιαστικά λειτουργεί σαν βρεφονηπιακός σταθμός μόνο. Το στέκι των γυναικών δεν υπάρχει, έχει διαλυθεί με τη μορφή που είχε. Στο ιατρείο τότε μια ομάδα γιατρών και άλλων ειδικών φρόντιζαν τις γυναίκες και τα παιδιά και συζητούσαν για κάθε περιστατικό από κοινωνιολογική σκοπιά. Αυτό έχει σταματήσει σήμερα. Η επιτροπή γυναικών υπάρχει ακόμα, αλλά με άλλο προσανατολισμό".

Υποψήφια δήμαρχος Χαλκίδας

Η Σοφία Ντούρου είναι εκπαιδευτικός με θητεία στο γυναικείο κίνημα (είναι μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ), ενώ έκανε την εκπομπή του "902 Αριστερά στα FM" "Γυναίκα, το άλλο μισό του ουρανού" πριν από μερικά χρόνια. Είναι μια ακόμα εγγύηση ότι αν εκλεγεί θα σκύψει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα γυναικεία προβλήματα, που τα γνωρίζει σε βάθος.

"Τα προβλήματα των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων, υποστηρίζει, δεν είναι ξεκομμένα από τα γενικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και ο τόπος, εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πιστή στις οδηγίες της ΕΕ και του μεγάλου κεφαλαίου... Οι γυναίκες - και πρέπει αυτό να το τονίσουμε εξαιτίας των πολλαπλών ρόλων που καλούνται να παίξουν στην οικογένεια και στην κοινωνία - αυτά τα προβλήματα τα βιώνουν ακόμα πιο έντονα. Η ανεργία, η φτώχεια, η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, η κατάργηση της κοινωνικής πρόνοιας, η ιδιωτικοποίηση της παιδείας, της υγείας, καταλαβαίνουμε τι ιδιαίτερες συνέπειες έχουν για τις γυναίκες.

Δεκατρία εργοστάσια έχουν κλείσει τα τελευταία χρόνια στην ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας, με τεράστιες συνέπειες για το νομό και για την πόλη.Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν βάλει "λουκέτο" και ακόμα περισσότερες απειλούνται με κλείσιμο. Ενα μεγάλο ποσοστό εργαζομένων σ' αυτές ήταν γυναίκες. Η ανεργία έχει φτάσει το 20% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, με ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά στις γυναίκες και τους νέους. Ακόμα και σήμερα, που βλέπουμε τις συνέπειες αυτής της πολιτικής, κινδυνεύουν να κλείσουν ακόμα τέσσερις επιχειρήσεις και μιλάμε για τα Ναυπηγεία, τη ΔΑΡΙΓΚ, τη ΛΑΡΚΟ και τη "Μιμίκος".

Με τη μερική απασχόληση, το φασόν και τους ντίλερ προσπαθούν εδώ και χρόνια να δώσουν λύση στο πρόβλημα της ανεργίας, που είναι ιδιαίτερα οξυμένο στην πόλη. Πολυδιαφήμισαν και εφάρμοσαν σεμινάρια κατάρτισης που και πάλι άφησαν άνεργες τις γυναίκες. Η Χαλκίδα ήταν από τις πρώτες πόλεις όπου εφάρμοσαν επιδοτούμενα σεμινάρια κατάρτισης γυναικών για φύλαξη παιδιών στο σπίτι.

Υποβαθμισμένες οι περισσότερες συνοικίες της Χαλκίδας. Ιδιαίτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι περισσότερες απ' αυτές από την τσιμεντόσκονη. Είναι πρόβλημα ζωής. Κι όμως, η τεχνολογία μπορεί σήμερα να λύσει αυτό το πρόβλημα με ειδικά μέτρα προφύλαξης. Οι εργάτες αντιμετωπίζουν το δίλημμα ανάμεσα στη δουλιά που τους επιτρέπει να ζήσουν και στην παραμονή σε εργατικές πολυκατοικίες, που λούζονται από την τσιμεντόσκονη.

Υπάρχουν ακόμα σχολεία υπό κατάρρευση και τα περισσότερα νηπιαγωγεία της Χαλκίδας στεγάζονται σε νοικιασμένα μαγαζιά τελείως ακατάλληλα ως χώροι. Υπάρχει έλλειψη παιδικών σταθμών αλλά και οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί έχουν υψηλά φύλακτρα. Σ' όλα αυτά τα χρόνια ούτε η νομαρχιακή ούτε η δημοτική αρχή ύψωσαν φωνή διαμαρτυρίας για την υποβάθμιση της κοινωνικής πολιτικής - ούτε ένα ψήφισμα!

Τα νεοκλασικά κτίρια της Χαλκίδας εξαφανίζονται σιγά σιγά.

Η Χαλκίδα είναι ένας από τους πιο... φορομπηχτικούς δήμους (έρχεται ανάμεσα στους δέκα πρώτους) και είναι ο έκτος πιο υπερχρεωμένος δήμος της Ελλάδας. Μπορεί να ξεχωρίσει κανείς όλα αυτά που αναφέραμε αν είναι τοπικά ή γενικά προβλήματα; Να γιατί λέμε ότι οι εκλογές έχουν ιδιαίτερο πολιτικό χαρακτήρα. Να γιατί μπορούν να δώσουν απάντηση οι πολίτες, να "μαυρίσουν" αυτή την πολιτική και τα στηρίγματά της με όποια κεντροαριστεροδεξιά σενάρια εκφράζεται ως συνδυασμοί στις δημοτικές εκλογές που έρχονται.

Η Χαλκίδα δε βλέπει το μέλλον της με τους δημότες της γκαρσόνια και χαμάληδες της ΕΕ. Είναι μια πόλη που έχει δυνατότητες ανάπτυξης σε παραγωγική βάση και νέες θέσεις εργασίας, που έχει εργοστάσια που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν οικονομική ανάπτυξη. Εμείς θέλουμε δήμο στην υπηρεσία του λαού και όχι επιχείρηση που θέλει να αυξήσει τα κέρδη της, να πουλήσει τις υπηρεσίες της, ώστε να βάζει πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη του δημότη. Διεκδικούμε αύξηση δαπανών για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, διεκδικούμε τα τρεισήμισι δισ. που δικαιούται η Χαλκίδα από τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους, δημόσια αναβαθμισμένη υγεία, παιδεία, πρόνοια, αναβάθμιση της ποιότητας ζωής της πόλης. Και επειδή είναι εποχή που λέγονται μεγάλα λόγια και όλοι παρουσιάζουν εντυπωσιακά προγράμματα, εμείς είμαστε αποφασισμένοι να αποκαλύψουμε τους υπεύθυνους, να καταγγείλουμε και να συγκρουστούμε με την κυβερνητική πολιτική και τα όποια συμφέροντα. Αυτά που οι άλλοι υποψήφιοι δεν τολμούν να πουν και περισσότερο να κάνουν.

Δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές

Γυναίκες υποψήφιες

Οι γυναίκες υποψήφιες καλούνται για μια ακόμα φορά να δώσουν τη μάχη τους στις εκλογές για τον πρώτο και δεύτερο βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης με άνισους όρους. Οροι που γίνονται ολοένα και πιο άνισοι για τις υποψήφιες από τις λαϊκές τάξεις, που θέλουν να συμμετέχουν στα κοινά, αφού τα κεκτημένα δικαιώματα των γυναικών υποβαθμίζονται, οι κοινωνικές παροχές μειώνονται, όλα ιδιωτικοποιούνται, η πρόνοια φθίνει και ο ελεύθερος χρόνος τους λιγοστεύει. Νέοι νόμοι ωθούν τις γυναίκες πίσω στο σπίτι τους για να μπαλώσουν τις τρύπες που ανοίγει το κράτος. Ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα των γυναικών στην περιφέρειά τους και πώς σκέφτονται να τα λύσουν μέσα στις σημερινές δύσκολες καταστάσεις ανεργίας, υποαπασχόλησης και υποκουλτούρας; Αρχίζουμε να δημοσιεύουμε τις απαντήσεις των υποψήφιων που μας απάντησαν συνοπτικά, αλλά σημαδεύοντας την καρδιά των προβλημάτων, που είναι αλληλένδετα με τα προβλήματα όλου του λαού, αν και σε πολλούς τομείς πιο οξυμένα.