ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 13 Σεπτέμβρη 1998
Σελ. /47
ΚΕΝΗ
"Η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ 1946 - 1949"

Στις κοινές εκδόσεις ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ - ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, προστέθηκε πρόσφατα ένα ακόμη αξιόλογο βιβλίο: "Η ΤΡΙΧΡΟΝΗ ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ, 1946 - 1949", που αφιερώνεται στα 80χρονα του ΚΚΕ.

Συγγραφείς του: Ομάδα συντακτών του "Ριζοσπάστη", το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, με την ευθύνη και επιμέλεια του οποίου έγινε η παρούσα έκδοση, καθώς και δεκάδες μαχητές και μαχήτριες, πολιτικά και στρατιωτικά στελέχη του ΔΣΕ και άλλοι λαϊκοί αγωνιστές.

Πρόκειται, δηλαδή, για μια αξιέπαινη συλλογική προσπάθεια συγκέντρωσης, καταγραφής και αξιολόγησης στοιχείων, γεγονότων και ντοκουμέντων μιας σημαντικής και κρίσιμης περιόδου της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας, που δέχτηκε και δέχεται ακόμη και σήμερα τη μεγαλύτερη επίθεση συκοφάντησης, αμαύρωσης και διαστρέβλωσης.

Η αστική ιδεολογία και προπαγάνδα και από κοντά οι συμβιβασμένοι με αυτήν αποστάτες του κομμουνιστικού κινήματος, επί δεκαετίες τώρα, διαστρεβλώνουν τις αιτίες που προκάλεσαν τον εμφύλιο πόλεμο, κατασυκοφαντούν τον επικό αγώνα του ΔΣΕ.

Με τα ΜΜΕ στην υπηρεσία τους, διάφοροι ιστορικοί και πολιτικοί προπαγανδίζουν ασύστολα ψεύδη και διαστρεβλώσεις περί "ληστοσυμμοριτών", "κατσαπλιάδων", "προδοτών", "πρακτόρων της Μόσχας", κ.ά.

Τα όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν και που, δυστυχώς, εξακολουθούν να γράφονται και να λέγονται και σήμερα από τους "νικητές" του 1949, επιβεβαιώνουν απόλυτα την ορθότητα και το βαθύτερο νόημα της φράσης του Λένιν ότι "Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει "αμερόληπτη" κοινωνική επιστήμη σε μια κοινωνία χτισμένη πάνω στην ταξική πάλη". Χρειάστηκαν πολύχρονοι αγώνες του λαϊκού και πρώτ' απ' όλα του κομμουνιστικού κινήματος, για να σπάσει το φράγμα σιωπής, της αγνόησης και της αναίσχυντης διαστρέβλωσης της ιστορίας, για να κατακτηθούν βήμα - βήμα η αναγνώριση και η αντικειμενική τοποθέτηση του τρίχρονου ηρωικού αγώνα του ΔΣΕ.

* * *

Η έκδοση του "Ριζοσπάστη" και της "Σύγχρονης Εποχής" παρέχει πλούσιο υλικό σε γεγονότα, στοιχεία και ντοκουμέντα, για να κατανοηθεί πως ο ένοπλος αγώνας του λαού μας, στην περίοδο 1946 - 1949, δεν ήταν απλώς ένας αγώνας δίκαιος, συνέχεια των αγώνων της περιόδου της Εθνικής Αντίστασης ενάντια στη χιτλεροφασιστική επίθεση και κατοχή, ενάντια στην ένοπλη επέμβαση των Αγγλων ιμπεριαλιστών το Δεκέμβρη του 1944, αλλά αγώνας ταξικός, αντιιμπεριαλιστικός με την ευρύτερη διεθνιστική έννοια. Στρεφόταν, όχι μόνο ενάντια στις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών για την Ελλάδα, αλλά και στις γενικότερες στρατηγικές επιδιώξεις τους στα Βαλκάνια, στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.

Το βιβλίο αποκαλύπτει τις πραγματικές αιτίες, που ανάγκασαν τις χιλιάδες των αγωνιστών της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης να ξαναπάρουν τα άρματα και να βγουν στο βουνό και που ήταν: α) Η ένοπλη αγγλική επέμβαση και, σε συνέχεια, με το πρόσχημα της "βοήθειας" - Δόγμα Τρούμαν, Σχέδιο Μάρσαλ - η αμερικάνικη επέμβαση, που παλινόρθωσε στην εξουσία την πλουτοκρατική ολιγαρχία, επέβαλε το καθεστώς της αρεσκείας τους και στάθηκε η πηγή της μεταπολεμικής κακοδαιμονίας της πατρίδας μας και β) Οι εγχώριες αντιδραστικές δυνάμεις, που υποστήριξαν και εφάρμοσαν τα σχέδια των ιμπεριαλιστών προστατών τους για την κυριαρχία τους στην Ελλάδα, στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή και πρωτοστάτησαν στο δολοφονικό, τρομοκρατικό όργιο, αμέσως μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, και στην εξαπόλυση μονόπλευρου εμφυλίου πολέμου ενάντια στους κομμουνιστές και τις δυνάμεις της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης.

* * *

Με αδιάσειστα στοιχεία, το βιβλίο αποδείχνει ότι ο τρίχρονος εμφύλιος πόλεμος δεν ήταν επιλογή των λαϊκών δυνάμεων. Προκλήθηκε από τον αγγλο-αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και το βασικό όγκο των αστικών δυνάμεων, προκειμένου να γονατίσουν και να συντρίψουν το ισχυρό λαϊκό κίνημα, ιδιαίτερα το ΚΚΕ, να σταθεροποιήσουν την κυριαρχία τους και να μετατρέψουν την Ελλάδα σε στρατιωτική βάση και ορμητήριο για τις επεκτατικές τους βλέψεις στις βαλκανικές σοσιαλιστικές χώρες, με απώτερη προοπτική τον έλεγχο της Σοβιετικής Ενωσης.

Μπροστά στο αιματηρό όργιο της βίας και της τρομοκρατίας, όταν χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι ΕΑΜίτες κλείνονταν στις φυλακές, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στους τόπους εξορίας, ενώ χιλιάδες άλλοι έπεφταν θύματα των συμμοριών και των κατασταλτικών κρατικών μηχανισμών, το λαϊκό κίνημα δεν είχε άλλο δρόμο, παρά να επιλέξει τον ένοπλο αγώνα, που είναι η ανώτατη μορφή της ταξικής πάλης.

Το βιβλίο, με τις 700 σελίδες του, χωρίζεται σε τέσσερα μέρη και σε 42 κεφάλαια, φέρνει στο φως της δημοσιότητας άγνωστα στους πολλούς ντοκουμέντα και γεγονότα, που αποτελούν πολύτιμη συμβολή στους μελλοντικούς ιστορικούς και ερευνητές αυτής της σκληρής και δύσκολης περιόδου για τη λαϊκή πλειοψηφία στην Ελλάδα. Παράλληλα, ανατρέπει συκοφαντικές για το Δημοκρατικό Στρατό και το ΚΚΕ απόψεις, που έχουν κατά κανόνα καταχωρηθεί σε διάφορες μικρές ή μεγάλες εργασίες και αποδείχνει ότι πρόκειται για συνειδητά ψεύδη και κατασκευασμένα από αντικομμουνιστικές γραφίδες γεγονότα.

Με την έκδοση αυτή, υπογραμμίζεται στον επίλογο του βιβλίου, επιχειρήθηκε η απότιση φόρου τιμής στο μεγαλειώδη αγώνα του ΔΣΕ, η προβολή του βαθιά προοδευτικού, αντιιμπεριαλιστικού χαρακτήρα του, η ανάδειξη των υψηλών αξιών και ιδανικών - που φλόγιζαν τις καρδιές και κατακτούσαν το νου των μαχητών και των μαχητριών του - και οι ωραίοι σκοποί του ηρωικού του αγώνα, που παραμένουν και σήμερα ακόμη ανεκπλήρωτοι και επίκαιροι συνάμα.

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ο Δημοκρατικός Στρατός αποκαλύπτεται ως στρατός λαϊκός και επαναστατικός, που αντιμετώπισε με απαράμιλλη αυτοθυσία την αγγλοαμερικανική ιμπεριαλιστική παρουσία στον τόπο μας και την εγχώρια ολιγαρχία.

* * *

Ο τρίχρονος αγώνας του ΔΣΕ προβάλλεται ως αγώνας δίκαιος, ταξικός, αντιιμπεριαλιστικός, ως ένα νέο θαρραλέο επαναστατικό τόλμημα των λαϊκών δυνάμεων, με πρωτοπόρους οργανωτές και καθοδηγητές τους κομμουνιστές, για την απαλλαγή της χώρας μας από την ξένη εξάρτηση, για την αποκατάσταση της εθνικής ανεξαρτησίας της, την περιφρούρηση της εδαφικής της ακεραιότητας και την αναγνώριση της λαϊκής κυριαρχίας και της κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης.

Το βιβλίο "Η Τρίχρονη Εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας" πρέπει να μπει σε κάθε σπίτι Ελληνα πατριώτη, σε κάθε βιβλιοθήκη, σε όλους όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν την πραγματική αλήθεια.

Πρέπει να διαβαστεί, ιδιαίτερα, από τους νέους και τις νέες της πατρίδας μας, που δε γνωρίζουν ή γνωρίζουν διαστρεβλωμένη και παραποιημένη την ιστορική αλήθεια, διότι επί ολόκληρες δεκαετίες οι δυνάμεις της αντίδρασης, προσπάθησαν να μπολιάσουν τις επόμενες γενιές με τον αντικομμουνισμό και να σβήσουν από τις μνήμες τα ιδανικά και τις αξίες της εθνικής ανεξαρτησίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σοσιαλισμού, που είχαν θεριέψει κατά την εποχή του τρίχρονου ηρωικού αγώνα του ΔΣΕ και είχαν φλογίσει τις καρδιές των Ελλήνων.

* * *

Διαβάζοντας κανείς αυτό το βιβλίο, δεν μπορεί παρά να νιώθει ιδιαίτερη περηφάνια και θαυμασμό για τους μαχητές και τα στελέχη του ΔΣΕ, τις γυναίκες μαχήτριες, που για πρώτη φορά πήραν μέρος σε ένα τόσο μεγάλο ποσοστό (20 με 25% της δύναμής του) σε ένοπλο αγώνα. Για τους νέους και τις νέες, που κατατάχθηκαν στις γραμμές του ΔΣΕ, καλύπτοντας το 70% της συνολικής δύναμής του και πολέμησαν με απαράμιλλο ηρωισμό και αυτοθυσία με ακλόνητη πίστη στα υψηλά ιδανικά τους.

Ο ΔΣΕ, με τις λίγες δυνάμεις του, αντιπάλεψε και πάρα πολλές φορές νίκησε έναν πανίσχυρο αντίπαλο. Ενας μαχητής του ΔΣΕ προς δέκα κυβερνητικούς στρατιώτες πολέμησε στο Γράμμο και στο Βίτσι και ένα προς εκατό ή εκατόν πενήντα ήταν ο πολεμικός εξοπλισμός του ΔΣΕ σε σχέση με τον κυβερνητικό στρατό.

Οι μαχητές και τα στελέχη του ΔΣΕ, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες, στον τρίχρονο ηρωικό αγώνα, πρόσθεσαν νέους άθλους, ανέδειξαν νέους ήρωες και μάρτυρες: Τον Γιάννη Αλεξάνδρου - Διαμαντή, τον Νίκο Τριανταφύλλου, τον Ευριπίδη Καπετάνιο, τον Στέφανο Γκιουζέλη, τον Βαγγέλη Ρογκάκο, τον Κωνσταντίνο Χινόπωρο, τον Δημήτρη Γιαννακούρα (Πέρδικα), τον Γιάννη Ματζούτσο, τον Μήτσο Βαμβακά, τον Γιάννη Σαλά, τον Νίκο Θεοχαρόπουλο (Σκοτίδα), τον Παναγιώτη Ζάρα, τον Γιάννη Μαλαγάρη, τον Φώτη Σγούρο, τον Γεράσιμο Γρηγοράτο (Αστραπόγιαννο), τον Γιάννη Ποδιά, τον Γιώργο Τσιτήλο, τον Κώστα Μπασακίδη, τον Νίκο Μπαντέκο, τον Γιώργο Βόγια (Καρτσιώτη), τον Θόδωρο Ζαλοκώστα (Παλιούρα), τον Νίκο Ξυνό (Σμόλικα), τον Λευτέρη Λαζαρίδη(Λευτεριά), τις ηρωίδες γυναίκες του ΔΣΕ Βαγγελίτσα Κουσάτζα, Μίρκα Γκίνη, Κατίνα Ανδρεοπούλου, Αθηνά Μπενέκου, Ασπασία Δασκαλοπούλου, Ευαγγελία Κλάδου και πολλούς άλλους.

Χρήστος ΤΣΙΝΤΖΙΛΩΝΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ