ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 6 Οχτώβρη 1998
Σελ. /40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Μια πόλη, μια ζωή

Δυο χρόνια τώρα, τα αρθριτικά την είχαν καθηλώσει σχεδόν στο κρεβάτι και δεν μπορούσε να βγει έξω. Μόνο μέχρι το μπαλκόνι της κατόρθωνε να συρθεί κι όταν ο καιρός ήταν καλός, καθόταν εκεί να πάρει λίγο αέρα και ν' αγναντέψει τον έξω κόσμο που τον είχε στερηθεί. Το μικρό διαμέρισμά της, όμως, ήταν ισόγειο και εσωτερικό και έτσι, ακόμη και όταν έβγαινε στο μπαλκόνι, δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να ξεγελάει τον εαυτό της. Γιατί ούτε αέρας έφτανε εκεί, ούτε μπορούσε να δει όσα επιθυμούσε. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, ήταν σαν να μην έβγαινε έξω, αλλά σαν να πήγαινε και να καθόταν μέσα σε ένα λάκκο. Σε ένα λάκκο, που πυθμένας του ήταν ο μικρός εξώστης της και τοιχώματά του τα ντουβάρια των πολυκατοικιών, οι οποίες υψώνονταν γύρω γύρω ξεφτισμένες και θλιβερές.

Κάθε φορά που η ηλικιωμένη γυναίκα αντίκριζε αυτές τις πολυκατοικίες, έπιανε και γύριζε τον τροχό του χρόνου προς τα πίσω και τότε ζωντάνευαν άλλες εικόνες μπροστά της. Εβλεπε, δηλαδή, να ξεπροβάλλουν σπιτάκια με ακροκέραμα και φουρούσια, αυλές με γαζίες και γεράνια, αρχοντικά με μαρμαρένια περιστύλια και σκαλιστές σιδεριές, αλάνες γεμάτες παιδιά, δρομάκια με ακακίες και μουριές και γύρω γύρω από την πόλη έβλεπε λόφους δασωμένους με πεύκα και αγριλιές. Κι από τα κατάφυτα υψώματα κατέβαινε ένα αεράκι που μύριζε θυμάρι κι ο ουρανός πάνω απ' όλο το λεκανοπέδιο ήταν καταγάλανος και στραφτάλιζε στο φως του ήλιου σαν μαργαριτάρι.

Ενα ευτυχισμένο χαμόγελο απλωνόταν τότε στο πρόσωπο της ηλικιωμένης γυναίκας, αλλά η ευφορία της δε διαρκούσε πολύ. Γιατί οι παλιές εποχές ξεστράτιζαν γρήγορα από τη φαντασία της και εμφανίζονταν τα νεότερα χρόνια με φρικιαστικές πλέον εικόνες: Μπουλντόζες τώρα "μούγκριζαν" σε όλες τις γειτονιές και γκρέμιζαν σπιτάκια και αρχοντικά. Και χάνονταν οι αυλές με τα λουλούδια και οι αλάνες με τα παιδιά και φύτρωναν παντού πολυκατοικίες σαν θεόρατα κουτιά. Στην αρχή, αυτά τα άσχημα μεγαθήρια έπνιξαν το κέντρο, αλλά σύντομα άρχισαν να σκαρφαλώνουν και στα υψώματα και να ζώνουν σαν θηλιά την πόλη.

Μιλιούνια, βλέπεις, είχαν μαζέψει οι άρχοντες τους προλετάριους στην πρωτεύουσα, για να υπάρχουν φτηνά εργατικά χέρια και να γεμίζουν έτσι εύκολα τον μπεζαχτά τους οι μεγαλοαστοί. Σπίτια - κλουβιά, λοιπόν, και φουγάρα εργοστασίων έπνιξαν την πόλη και τίποτε όμορφο δεν απόμεινε. Παραδόθηκαν όλα στη σκαπάνη μιας στρεβλής και ασύδοτης "ανάπτυξης", με τις ευλογίες όλων εκείνων που από το προσκήνιο ή το παρασκήνιο κυβερνούσαν, ή, μάλλον, διαγούμιζαν τον τόπο.

Δάκρυζε πάντα η ηλικιωμένη γυναίκα όταν θυμόταν, τα χρόνια της καταστροφής και έτσι συνέχιζε να κάνει και τον τελευταίο καιρό, γιατί απομονωμένη, καθώς ήταν, δεν είχε μάθει τα "καλά μαντάτα". Οτι, δηλαδή, διάφοροι "σωτήρες" είχαν εμφανιστεί στην πόλη και διατυμπάνιζαν ότι θα τη μεταμόρφωναν σε λίγο, κάνοντάς την "όμορφη" και "ανθρώπινη". Και ως ανταμοιβή, οι αγαθοί αυτοί άνθρωποι δε ζητούσαν τίποτε άλλο, παρά μόνον τις ψήφους των δημοτών.

Τίποτε, όμως, από όλα αυτά τα "χαρμόσυνα" δεν είχε μάθει η ηλικιωμένη. Και έτσι, αντί να ονειρεύεται τους "παράδεισους" που έταζαν οι "σωτήρες", εξακολουθούσε να κοιτάει τα άχαρα ντουβάρια των πολυκατοικιών και να προσπαθεί άδικα να δει ένα κομμάτι ουρανού, εκεί στο λάκκο, όπου την είχαν ρίξει οι πολιτικοί προπάτορες των σημερινών μπλε και πράσινων "λυτρωτών".

Κι αυτές τις θλιβερές ώρες, που η κυρούλα καθόταν στο μπαλκονάκι της κυκλωμένη από το τσιμέντο, το μολυσμένο αέρα, την ασχήμια και την ερημιά, δεν ήταν απλώς μια ύπαρξη, που ξετύλιγε απελπισμένη τις τελευταίες οργιές από το νήμα της ζωής της. Ηταν - έμοιαζε να ήταν - η ίδια η πόλη, που με τραγικό τρόπο θα τέλειωνε κι αυτή, αν παρέδιδε ξανά τις τύχες της στους ψευτοσωτήρες...

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ

Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΦΕΡΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Πρώτο "φιλί ζωής" για τη σωτηρία του Ασωπού

Τα υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ και Βιομηχανίας αναγκάστηκαν να συντάξουν νέα μελέτη για τους περιβαλλοντικούς όρους σχετικά με τη μετεγκατάσταση των βυρσοδεψείων από την Αττικής στη Βοιωτία και να δηλώσουν ότι τα απορρίμματα δε θα χύνονται στον Ευβοϊκό

Η πρώτη υποχώρηση έγινε! Οι υπουργοί ΠΕΧΩΔΕ και Βιομηχανίας αναγκάστηκαν να ανακαλέσουν τη μελέτη περιβαλλοντικών όρων, βάσει των οποίων προβλέπονταν η μετεγκατάσταση των βυρσοδεψείων της Αττικής στη Βοιωτία και η διάθεση των επικίνδυνων υγρών αποβλήτων τους, μέσω του Ασωπού, στη θάλασσα του Νοτίου Ευβοϊκού κοντά στο Χαλκούτσι.

Η υποχώρηση αυτή είναι ένα "φιλί ζωής" για την πολύπαθη περιοχή του Ωρωπού, που εδώ και 30 περίπου χρόνια (περίοδος της δικτατορίας), πρωτοχαρακτηρίστηκε βιομηχανική και ο Ασωπός ποταμός δέκτης των εργοστασιακών απόβλητων, με συνέπεια να μεταμορφωθεί σε ποτάμι των λυμάτων. Από τότε το "ταξίδι στα βάθη των αιώνων" από τον Κιθαιρώνα μέχρι το Χαλκούτσι έχασε την αίγλη του. Η μαγική διαδρομή του Ασωπού ποταμού χάθηκε στο βούρκο των απόβλητων.

Ετσι, κατά τη συζήτηση προσφυγών κοινοτήτων και εξωραϊστικών και πολιτιστικών συλλόγων της γύρω περιοχής, στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), (υπό επταμελή σύνθεση), που πραγματοποιήθηκε τη βδομάδα που πέρασε, έγινε γνωστό ότι κατατέθηκε στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο νέα μελέτη και εξετάζεται η μη απόρριψη στον Ευβοϊκό των λυμάτων από τα βυρσοδεψεία.

Αποτέλεσμα επίμονων αγώνων

Για το ίδιο θέμα σε προχτεσινή ανακοίνωση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας των 23 Εξωραϊστικών και Πολιτιστικών Συλλόγων της ευρύτερης περιοχής Ωρωπού, επισημαίνεται ότι οι αγώνες που δόθηκαν επί τέσσερα χρόνια κατά των βυρσοδεψείων παίρνουν το δρόμο της δικαίωσης. "Η μεγάλη αυτή νίκη, αναφέρεται στην ίδια ανακοίνωση, είναι αποτέλεσμα των επίμονων αγώνων της Ομοσπονδίας μαζί με τις πέντε κοινότητες της περιοχής Ωρωπού και τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ανατολικής Αττικής".

Πάντως, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι και η νέα μελέτη που συντάχθηκε από τα υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ και Βιομηχανίας έχει ασάφειες, καθώς δεν αναφέρεται πού θα χύνονται τα απόβλητα από τα βυρσοδεψεία, πράγμα που σχολίασε και ο εισηγητής σύμβουλος επικρατείας Α. Ράντος.

Η κυβέρνηση είχε σχεδιάσει να μεταφέρει τα 99 βυρσοδεψεία της Αττικής στη Βοιωτία, ενώ τα λύματά τους μέσω του Ασωπού ποταμού να χύνονται στον Νότιο Ευβοϊκό. Σύμφωνα με πανεπιστημιακές περιβαλλοντικές μελέτες η μεταφορά αυτή κρίθηκε ακατάλληλη. Ο Ασωπός δέχεται καθημερινά τα λύματα 350 βιομηχανιών και δεν είναι πλέον σε θέση να αντέξει άλλα απόβλητα. Ηδη οι συγκεντρώσεις τοξικού καδμίου, μαγγανίου, χαλκού, σωματιδιακού μολύβδου, ολικού μολύβδου και νικελίου είναι μεγαλύτερες ακόμη και από τον Σαρωνικό και Θερμαϊκό (μελέτες των Σ. Λεονταρή, Μ. Αγγελίδη - Μ. Καρύδη).

Οι κάτοικοι ζητούν την απορρύπανση του Ασωπού και του Ευβοϊκού και σε περίπτωση που η κυβέρνηση δεν προχωρήσει σε έργα προς αυτή την κατεύθυνση, δηλώνουν ότι οι αγώνες θα ενταθούν και θα κλιμακωθούν.

Μάλιστα, πριν λίγες μέρες ο Γ. Χρόνης, νομαρχιακός σύμβουλος της ΝΑΣ Βοιωτίας, δήλωνε ότι το ζήτημα δεν είναι μόνο η μη εγκατάσταση των βυρσοδεψείων, αλλά μια σειρά από άμεσα μέτρα που χρειάζεται να ληφθούν, όπως η απορρύπανση του Ασωπού και ο βιολογικός καθαρισμός των αποβλήτων, καθώς και μελέτη των αερίων και περιβαλλοντικών ρύπων στην περιοχή Οινοφύτων και ρύπανσης του Ευβοϊκού.

Τέλος, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε και τον αρνητικό ρόλο που διαδραμάτισε ο νομάρχης Βοιωτίας Ι. Σταμούλης,προκειμένου να προχωρήσει η μετεγκατάσταση των 99 βυρσοδεψείων της Αττικής στη Δάφνη Βοιωτίας, χωρίς καμιά ουσιαστική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Γ. Γ.

Ο Ασωπός ποταμός είναι ήδη σοβαρά βεβαρημένος και μετατρέπεται σ' ένα βούρκο, που μεταφέρει το "θάνατο" στον Ευβοϊκό

Συσπειρωμένοι και αποφασισμένοι είναι οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι της γύρω περιοχής, να σώσουν τον Ασωπό και το Nότιο Ευβοϊκό. Η φωτογραφία από παλιότερη κινητοποίηση



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ