ΛΕΥΚΩΣΙΑ (του ανταποκριτή μας). - Τα ιδανικά, στα οποία πίστεψε ο Εζεκίας Παπαϊωάννου, εξακολουθούν να ισχύουν όσο ποτέ άλλοτε. Η διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και της κοινότητας των σοσιαλιστικών χωρών στην Ανατολική Ευρώπη, κάθε άλλο παρά αποδεικνύουν τη χρεοκοπία τους, όπως ισχυρίζονται, σύμφωνα με τους ευσεβείς πόθους τους, μερικοί. Εκείνο, που απέτυχε και χρεοκόπησε, ήταν η διαστρέβλωση αυτών των ιδανικών και η λανθασμένη προσπάθεια πραγμάτωσής τους στη ζωή.

Το απόσπασμα αυτό είναι παρμένο από την ομιλία του ΓΓ του ΑΚΕΛ Δημ. Χριστόφια στο πολιτικό μνημόσυνο του Εζ. Παπαϊωάννου, που έγινεστη Λευκωσία με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 90 χρόνων από τη γέννηση του Εζ. Παπαϊωάννου και 10 χρόνων από το θάνατό του.

Στο πολιτικό μνημόσυνο, που έγινε στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας, παρέστησαν ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκος Κληρίδης, υπουργοί, βουλευτές, αρχηγοί κομμάτων και πλήθος κόσμου, κυρίως εργαζομένων. Νωρίτερα, ο Δημ. Χριστόφιας τέλεσε τα εγκαίνια του Μουσείου Ιστορίας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου και του ΑΚΕΛ, που στεγάζεται στο σπίτι, όπου έζησαν ο Εζεκίας Παπαϊωάννου και η γυναίκα του Ειρήνη.

Ο Δημ. Χριστόφιας, στην ομιλία του στο πολιτικό μνημόσυνο του Εζ. Παπαϊωάννου, τόνισε, ανάμεσα στ' άλλα, ότι ο Εζ. Παπαϊωάννου έτρεφε απέραντο σεβασμό και μεγάλη αγάπη προς τον απλό εργαζόμενο άνθρωπο.

Τον άνθρωπο του μόχθου, στο πρόσωπο του οποίου έβλεπε, όχι μόνο την εκμετάλλευση και την καταπίεση, αλλά και το δημιουργό της ζωής και το φορέα της επαναστατικής αλλαγής της κοινωνίας. Πίστευε απόλυτα στις επαναστατικές ιδιότητες της εργατικής τάξης και στην αντικειμενικά διαμορφωμένη κοσμοϊστορική αποστολή της να αλλάξει τον κόσμο, να καταργήσει κάθε είδους εκμετάλλευση και καταπίεση, να οικοδομήσει μια νέα κοινωνία της κοινωνικής δικαιοσύνης, της πλέριας δημοκρατίας, της προόδου και της ευημερίας του ανθρώπου. Ο σημερινός κόσμος, ανέφερε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, ένας κόσμος στον οποίο ο καπιταλισμός εμφανίζεται ως νικητής και τροπαιούχος, πίσω από τα φτιασιδώματα, τα μεγάλα λόγια και τη δημαγωγία, δεν μπορεί να κρύψει το πραγματικό του πρόσωπο. Ενα πρόσωπο ανισότητας, εκμετάλλευσης, καταπίεσης, φτώχειας, πείνας και αθλιότητας, στην οποία ζουν εκατομμύρια συνάνθρωποί μας. Εναν κόσμο, που, στο βωμό του κέρδους και των συμφερόντων των ελαχίστων, θυσιάζονται αξίες, θεσμοί, ιδανικά και ολόκληροι λαοί. Εναν κόσμο, που οι πολυεθνικές κυριαρχούν, καταπατώντας τις αξίες της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εναν κόσμο, που απειλείται με οικολογική καταστροφή και το περιβάλλον θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους. Εναν κόσμο, που η βαρβαρότητα της μαζικής υποκουλτούρας τείνει να αντικαταστήσει τον πολιτισμό.

Η ίδια η ζωή, η ίδια η σκληρή πραγματικότητα, φέρνει και πάλι στην επικαιρότητα τη μαρξιστική σκέψη και τα ιδανικά του σοσιαλισμού, ως τη μόνη δυνατή επιλογή απέναντι στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού. Τα ιδανικά λοιπόν, στα οποία πίστεψε με πάθος ο Εζ. Παπαϊωάννου και στα οποία στηρίζεται το ΑΚΕΛ, δεν έχουν ξεθωριάσει, δεν έχουν χρεοκοπήσει. Ανανεωμένα, εκσυγχρονισμένα, ενισχυμένα από τη θετική και την αρνητική εμπειρία του παρελθόντος, επανέρχονται για να θέσουν τη σφραγίδα τους στη χιλιετία που κτυπά την πόρτα μας.

Αναφερόμενος στις πολύμορφες δραστηριότητες του Εζ. Παπαϊωάννου, ο Δημ. Χριστόφιας υπογράμμισε ότι όλες οι δραστηριότητές του καταδεικνύουν έναν ηγέτη με διαλεκτική σκέψη και προσέγγιση, όπως πρέπει να είναι οι ηγέτες των κομμάτων των εργαζομένων. "Νομίζουμε, όμως, είπε, πως την πιο χειροπιαστή απόδειξη της ορθής και εμπνευσμένης καθοδήγησης του ΑΚΕΛ και του λαϊκού κινήματος με τον Παπαϊωάννου πρώτο μεταξύ ίσων, αποτελούν οι μεγάλες κατακτήσεις των εργαζομένων και του λαού σ' όλους τους τομείς της ζωής μας, τον πολιτικό, τον οικονομικό, τον κοινωνικό, τον πολιτιστικό. Είναι κοινά αποδεκτό πως πρωταγωνιστικό ρόλο για την επίτευξή τους διαδραμάτισε το το ΑΚΕΛ και το λαϊκό κίνημα, με ηγέτη τον Εζ. Παπαϊωάννου".

Την αντικομμουνιστική υστερία του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Φραγκλίνου Παπαδέλλη, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η ΝΕ Λέσβου του ΚΚΕ,που το τελευταίο διάστημα έχει προσανατολίσει την προεκλογική τακτική σε μια προσπάθεια εξωραϊσμού της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης.

Στην ανακοίνωσή της η ΝΕ υπογραμμίζει:

"Ξεπέρασε τον γνωστό αντικομμουνιστικό εαυτό του ο Φραγκλίνος Παπαδέλλης στην ομιλία του, στην πενιχρότατη συγκέντρωση του Θ. Χοχλάκα την περασμένη Δευτέρα.

Κατά αρχάς θα θέλαμε να δηλώσουμε ότι δεν είχαμε καμία διάθεση ν' ασχοληθούμε με τον κύριο αυτόν. Δεν αξίζει τον κόπο η Οργάνωση του Κομμουνιστικού Κόμματος, η οργάνωση που γαλούχησε στις γραμμές της χιλιάδες αγωνιστές πολλοί από τους οποίους δώσανε και τη ζωή τους για τα συμφέροντα του τόπου μας, να ασχολείται με τον άνθρωπο που έχει αναγάγει τη συκοφαντία, τη διαστρέβλωση και την ύβρη σαν κυρίαρχα στοιχεία της πολιτικής του στάσης και έκφρασης. Αν του κάνουμε τη χάρη αυτή, είναι για να τονίσουμε την ασημαντότητά του, που "κακή την τύχη" βγήκε στην επιφάνεια της πολιτικής ζωής του τόπου μας. Γιατί είναι ασήμαντος όποιος θέλει να γίνει από κρινόμενος κριτής, από υπεύθυνος και υπόλογος, κατήγορος εκείνων που παλεύουν για να αποκρούσουν την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Είναι κρινόμενος και υπεύθυνος ο κύριος Παπαδέλλης για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος μας, γιατί το κόμμα του κυβερνά, γιατί ο ίδιος σαν βουλευτής ψήφισε και με τα δύο χέρια τις αντιλαϊκές επιλογές του στη Βουλή.

Είναι κρινόμενος και υπεύθυνος ο κ. Παπαδέλλης για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο εργαζόμενος, ο αγρότης, ο κτηνοτρόφος του τόπου μας γιατί αυτά τα προβλήματα είναι γέννημα - θρέμμα της πολιτικής που εφαρμόζει το κόμμα του, γιατί ο ίδιος ποτέ δε νοιάστηκε γι' αυτά. Η μόνη έγνοια του ήταν το πώς θα συκοφαντήσει, θα υβρίσει και θα σπιλώσει εκείνους που δίνουν τον αγώνα για την αντιμετώπισή τους.

Είναι κρινόμενος και υπεύθυνος ο κ. Παπαδέλλης γιατί δεν έχει κανέναδισταγμό στο να επιβάλλει ανθρώπους και πρακτικές, αρκεί να εξυπηρετούν τη δική του πολιτική επιβίωση. Παράδειγμα προς αποφυγή, αποτελεί η προεκλογική του στάση και τακτική. Αγκαλιάζει εκείνον που ύβριζε και υβρίζει εκείνον που αγκάλιαζε.

Αυτός είναι ο κύριος Φραγκλίνος Παπαδέλλης που την περασμένη Δευτέρα από την εξέδρα φρόντισε με τα κουρέλια του αντικομμουνισμού να κρύψει τις τεράστιες ευθύνες που κι αυτός έχει για τα σημερινά μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος μας. Οσον αφορά την κορόνα του ότι "αν όλοι οι κομμουνιστές ήταν σαν τον Αποστόλου, πρώτος εκείνος θα γινόταν κομμουνιστής" έχουμε να πούμε τούτο: Ευτυχώς που δε ζει ο αείμνηστος δάσκαλος. Διαφορετικά θα δοκίμαζε τη μαγκούρα στην υπερφίαλη κεφαλή του. Γιατί εκείνος διάλεγε τους συνεργάτες του, δεν τους έπαιρνε από τον σωρό. Και οι συνεργάτες του αυτοί ήταν αγωνιστές - κομμουνιστές, δεμένοι με τον λαό και τα προβλήματά του και όχι με κείνους που τον καταδυναστεύουν και τα δημιουργούν".