Για τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις που υποβαθμίζουν και συρρικνώνουν τη μεγάλη ιστορική επέτειο της Απελευθέρωσης της Αθήνας, στις 12 Οκτώβρη 1944, γράφει ο Σπύρος Διλιντάς,υπεύθυνος Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων της ΠΕΑΕΑ: "Με τη συμμετοχή πολυάριθμων Παραρτημάτων της ΠΕΑΕΑ, που με τα λάβαρά τους, τα αντιστασιακά τους τραγούδια και τα συνθήματά τους δίνουν το πρέπον χρώμα, περιεχόμενο και παλμό, γιορτάζεται κάθε χρονιά η επέτειος της Απελευθέρωσης της αδούλωτης Αθήνας και κυρίως του κέντρου της, γιατί οι συνοικίες της, καθώς και ο Πειραιάς, χάρη στον ένοπλο αγώνα των ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ, είχαν ήδη προ πολλών ημερών απελευθερωθεί.

Την ευθύνη αυτού του γιορτασμού, που πάει να καταλήξει μια λιτή, από άποψη περιεχομένου, τελετουργική εκδήλωση με παρόντες και ομιλητή τον εκάστοτε δήμαρχο, ένα στρατιωτικό άγημα, με τη δημοτική μπάντα, με τις ατθίδες να προσκομίζουν τη γαλανόλευκη την υφασμένη στα σαλόνια των μεγάλων κυριών του Κολωνακίου και όχι μια απ' αυτές τις αιματοβαμμένες και μπαρουτοκαπνισμένες στις μάχες του ΕΛΑΣ της πρωτεύουσας ή της υπαίθρου - τα απελευθερωτικά λάβαρα δε φτιάχνονται στα σαλόνια της αριστοκρατίας, αλλά στις συνοικίες της εργατιάς και στις καλύβες των χωρικών - χωρίς τη μαθητική και σπουδάζουσα νεολαία, χωρίς τα συνδικάτα και τα εργατοϋπαλληλικά μέλη τους, χωρίς τον πολύ λαό, την έχει ο δήμαρχος της Αθήνας, ο οποίος κάνει και την ολιγόλεπτη σχετική ομιλία. Μια ομιλία χωρίς αναφορά στο μεγάλο ανεπανάληπτο αγώνα του αθηναϊκού και γενικά του ελληνικού λαού και χωρίς καμιά μνεία ότι ένοπλα τμήματα - διμοιρία του ΕΛΑΣ - παρουσίασαν στις 12-10-44 όπλα κατά την έπαρση της γαλανόλευκης.

Τίποτα απ' αυτή την τελετή δε θυμίζει τα ποτάμια του λαού που, κατερχόμενος με τις σημαίες τους, τα πανό, τα χωνιά του από τις συνοικίες, κατέκλυζε τους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας και την πλατεία Συντάγματος - χώρος που μετά λίγες μέρες επέπρωτο να βαφτεί και πάλι με αίμα γιατί η πλημμυρίδα εκείνη του κόσμου διαδήλωνε με τα ίδια συνθήματα που γιόρταζε και στις 12 Οκτώβρη του ίδιου χρόνου. Τα πλήθη χαίρονταν τον καρπό της τετράχρονης πάλης τους για την αποτίναξη του φασιστικού ζυγού, που σήμαινε Λαοκρατία, Κοινωνική Δικαιοσύνη, οριστικό θάνατο του ντόπιου και ξένου φασισμού.

Χαίρονταν και γλεντούσαν γιατί η Απελευθέρωση δεν ήρθε ουρανοκατέβατη, δεν ήταν δοτή και δεν κατέβηκε πρώτη φορά ντροπιασμένη από τον ιερό βράχο η σβάστικα.

Καμιά μνεία από τον δήμαρχο για την απελευθέρωση των ηρωικών συνοικιών από τις δυνάμεις ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ, καμία αναφορά για τη ματαίωση της επιστράτευσης και την επέκταση της βουλγαρικής κατοχής.

Ουδείς λόγος για τους ΕΠΟΝίτες του κάστρου του Υμηττού και του Μπιζανίου της Καλλιθέας. Σιωπή για τη θυελλώδη προέλαση των δυνάμεων του Τολμπούχιν και γενικά του Κόκκινου Στρατού, που υποχρέωσαν τους Γερμανούς σε εσπευσμένη υποχώρηση και εκκένωση της χώρας μας, λέξη δε λέγεται για τα χτυπήματα, που δέχονταν υποχωρώντας τα φασιστικά κουρέλια, από τον ΕΛΑΣ, καμιά κουβέντα για τις 22.000 νεκρούς Γερμανούς, 4.500 Ιταλούς και 3.500 Βουλγάρους από το ΕΛΑΣίτικο τουφέκι.

Προϊόντος του χρόνου δεν αποκλείεται η 12η του Οκτώβρη να γίνεται προς τιμήν των αγγλικών στρατευμάτων που συνόδευαν και στήριζαν τον Γεώργιο Παπανδρέου.

Ας το χωνέψουν. Η Απελευθέρωση της Αθήνας και όλης της χώρας έγινε από τις ένοπλες λαϊκές δυνάμεις, παρά τις πολύπλευρες τρικλοποδιές των καθοδηγούμενων έξωθεν προδοτών και των Αγγλων "συμμάχων" μας.

Στους απογόνους αυτών των πατριωτικών δυνάμεων και στις τωρινές μαζικές οργανώσεις τους πρέπει να ανατίθεται η οργάνωση και ο γιορτασμός της μεγάλης επετείου, ή τουλάχιστον να είναι συνδιοργανωτές και ομιλητές στο βράχο.

Αυτές θα της δώσουν το πρέπον περιεχόμενο και θα τη διαφυλάξουν από την αφυδάτωση, την παραχάραξη και τη διαστρέβλωση".

Δημοσιεύουμε επιστολή του συνταγματάρχη του Δημοκρατικού Στρατού Σάμου ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΛΑΓΑΡΗ,προς τον στρατιωτικό διοικητή Σάμου Κανάκη και τον διοικητή της εθνοφρουράς Γεωργακόπουλο, που γράφτηκε στις 15 - 8 - 48, και είναι μια απάντηση στους συναδέλφους του της "απέναντι όχθης", οι οποίοι με προκηρύξεις προσπαθούσαν να συκοφαντήσουν τους αντάρτες "Βούλγαρους, προδότες κλπ.". Την επιστολή μάς έστειλε ο αντιστασιακός Μανώλης Διακάκης και δημοσιεύουμε ορισμένα αποσπάσματα:

"Κύριοι, έχετε ξεπεράσει και τους ξετσίπωτους ψεύτες και εξ επαγγέλματος και συμφέροντος διαστρεβλωτές της αλήθειας. Σας βάζω στον πειρασμό να σκεφθείτε καμιά φορά και να πείτε στο στρατό σας: "Από αύριο όποιος θέλει να σταματήσει τον πόλεμο που κάνουμε, είναι ελεύθερος να πάει στο χωριό του, να κοιτάξει τη δουλίτσα του. Οσοι μείνουμε θα 'ναι εθελοντές". Και πάνω σ' αυτά τα λόγια βγάλτε τους κι έναν πατριωτικό λόγο για τα καθήκοντά τους προς την πατρίδα και τις θυσίες που θα πρέπει να κάνουνε όλοι τους, για να μας καταπολεμήσουν σαν εχθρούς της πατρίδας και του λαού. Και σκεφθείτε τώρα σε τι δραματική κατάσταση θα βρεθείτε και πόσους "πατριώτες" θα μετρήσετε την άλλη μέρα μπροστά σας. Και άμα σκεφθείτε αυτά τα πράγματα, τότε θα σας κοπεί η όρεξη να μιλάτε εναντίον μας, και να κατανοήσετε πού βρίσκουμε τη δύναμη να σας πολεμάμε αποτελεσματικά, στην τεράστια ανισότητα μέσων και συνθηκών. Τη δύναμη αυτή τη βρίσκουμε μέσα στις αστείρευτες πηγές του απέραντου λαού μας, ο οποίος υποκύπτει στη βία σας, υποφέρει στις κοροϊδίες σας και κάνει "στραβά μάτια" στις καταχρήσεις και στις απάτες σας. Αλλά τροφοδοτεί πάντα με τα πιο ζωντανά στοιχεία του τις γραμμές του στρατού που τον νιώθει δικό του, τον πονά και πληγώνεται απ' τις ατυχίες και τις αδυναμίες του.

Ετσι ο στρατός μας, στρατός εθελοντικός, στρατός γυμνών, πεινασμένων, ξυπόλυτων, στρατός χωρίς πυρομαχικά και αποθήκες, διαθέτει τις ακένωτες πηγές της λαϊκής αγάπης και της συμπάθειας και σαν τέτοιος - όσοι από μας κι αν λείψουνε, κι όσοι και αν βρεθούνε και τον εγκαταλείψουνε - πάντα θα μπορεί ν' ανανεώνεται και να παίρνει καινούρια δύναμη μέσα από τη μάζα που δεν μπορείτε να εξουδετερώσετε, μέσα από το λαό.

Οι προδότες του αγώνα μας, οι πληροφοριοδότες σας, μετριούνται στα δάχτυλα και είναι πάντα οι ίδιοι, για τον Μεταξά, για τους Ιταλογερμανούς και τώρα για σας.

Σεις θα 'στε οι δήμιοι του λαού μας, κι όπου κι αν περάσετε θα υπάρχει μια μαυροφορεμένη να σας δείχνει και να σας καταριέται.

Και μόνο μια συμφιλιωτική πολιτική και μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, μόνο αυτό μπορεί να 'ναι μια λύση του σημερινού δράματος.

Και το μόνο που έχει να κάνει κάθε τίμιος Ελληνας, είναι να εργαστεί και να φέρει πιο γρήγορα την αποκατάσταση της πραγματικής δικαιοσύνης και της αλήθειας".

Κυκλοφόρησε το "Ενημερωτικό ΔΕΛΤΙΟ" της ΠΕΑΕΑ για τους μήνες Αύγουστος - Σεπτέμβρης 1998, με το σύνθημα στην προμετωπίδα της πρώτης σελίδας, "Στις εκλογές στέλνουμε με την ψήφο μας μήνυμα αντίστασης και διεκδίκησης". Πρωτοσέλιδα διαβάζουμε το άρθρο του Δημήτρη Σέρβου,"Δώστε ψήφο αντίστασης". Επίσης ρεπορτάζ από τις εκδηλώσεις: Στο Πεδίον του Αρεως, για τα 57 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ, από το 24ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή" και από το γιορτασμό της επετείου του Μπλόκου της Κοκκινιάς που διοργάνωσαν το Παρ/μα Κοκκινιάς της ΠΕΑΕΑ και ο "Φοίνικας". Στις επόμενες σελίδες του Δελτίου υπάρχουν ανταποκρίσεις από εκδηλώσεις των παρ/των της ΠΕΑΕΑ που έγιναν πανελλαδικά, για να τιμηθούν επέτειοι του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα και του ΔΣΕ. Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν τα ρεπορτάζ των εκδηλώσεων είναι - όπως πάντα - του αντιστασιακού Γιώργου Λιονάκη.

Κυκλοφόρησε η τρίμηνη (Ιούλης - Αύγουστος - Σεπτέμβρης 1998) έκδοση του "Ενημερωτικού ΔΕΛΤΙΟΥ" της ΠΕΕΠΠ, με κεντρικό σύνθημα: Επαναπατρισμός χωρίς εξαίρεση όλων των Πολιτικών Προσφύγων". Στα περιεχόμενα του τεύχους αυτού μπορείτε να διαβάσετε: Κύριο άρθρο ("Να ανοίξουμε καινούριο μέτωπο πάλης") - Υπομνήματα - Απαντήσεις αρμοδίων υπουργών - Πανηγυρικές εκδηλώσεις - Ημερίδα για τη σωτηρία των παιδιών του εμφυλίου πολέμου - Για την αναγκαστική προσφυγιά των ΠΠ - Θέματα για την Κύπρο - Πολιτικές εξελίξεις - Χρονικά του αγώνα - Αυτοί που φεύγουν.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΛΑΓΑΡΗΣ

Στρατιωτικός Αρχηγός του ΔΣ Σάμου

Τη θυσία των ηρωικών πατριωτών που έδωσαν τη ζωή τους, στο Μπλόκο του Δουργουτιού, που έκαναν οι Γερμανοί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους, στις 9-8-1944, τίμησαν οι αντιστασιακοί και οι φίλοι της Αντίστασης στις 4-10-98 σε εκδήλωση που οργάνωσε το Παράρτημα Νέου Κόσμου.

Στο χώρο του μνημείου (πίσω από το Ξενοδοχείο "Ιντερκοντινένταλ") από νωρίς το πρωί συγκεντρώθηκαν οι προσκεκλημένοι, μέλη των παρ/των της ΠΕΑΕΑ, Ν. Σμύρνης, Δάφνης, Πετραλώνων - Θησείου - Σφαγείων, Κουκακίου, Πλάκας, Παγκρατίου, αντιπροσωπείες της ΚΝΕ και της ΚΟΒ Ν. Κόσμου. Παραβρέθηκε ακόμα ο Γιάννης Κυριακίδης,καπετάνιος 1ου Τάγματος 1ου Συντάγματος της περιοχής του ΕΛΑΣ Αθήνας, ο εκπρόσωπος του Αρμενικού Λαϊκού Κινήματος. Κεντρική ομιλία έγινε από τον γραμματέα του παρ/τος Ανδρέα Σαμαρτζή.

Στη φωτογραφία του Γ. Λιονάκη,ο εκπρόσωπος της ΚΝΕ Περράκης Αλέξανδρος στο βήμα.