Τι είχαμε τα τελευταία χρόνια;

Δεκάδες νομοσχέδια, σχέδια επί χάρτου και μελέτες επί μελετών. Ντουζίνες υπουργών Μεταφορών, που σταυρώνουν τα χέρια και, με την υπογραφή τους, αναπαράγουν την τραγωδία των συγκοινωνιών. Εκατοντάδες δισεκατομμύρια των φορολογούμενων έγιναν θυσία στα διάφορα "ευαγή" χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, για τα οποία τα "ελλείμματα" των συγκοινωνιών ήταν το μάννα εξ ουρανού, που τοκίζονταν και ανατοκίζονταν με κυβερνητικές αποφάσεις.

Συνωστισμός μπροστά στο δημόσιο ταμείο, εργολάβων, δικολάβων, ειδικών και ειδημόνων, τεχνικών και τεχνοκρατών, μάνατζερ της εξαπάτησης και συμβούλων της αρπαχτής. Και όμως, χρόνια τώρα, οι κάτοικοι του Λεκανοπεδίου έξω στους δρόμους υποφέρουν.

Εκατομμύρια χαμένες ώρες. Στις στάσεις των λεωφορείων και των τρόλεϊ, η Αθήνα στενάζει και αναστενάζει, διαπληκτίζεται και εκνευρίζεται, στα βαγόνια του ΗΣΑΠ κονσερβοποιείται και στα τρένα του ΟΣΕ μαθαίνει να έχει ιώβεια υπομονή. Στο βωμό του Μολώχ των συγκοινωνιών, όπου καθρεφτίζεται η αποτυχία των κυβερνητικών πολιτικών, η εργατική τάξη, εκτός από τον οβολό της, θυσιάζει το ανεξόφλητο αντίτιμο, όλη της την ικμάδα, τη δημιουργικότητά της και την περηφάνια της.

****

Ομως, πώς έγινε και μέσα απ' όλες αυτές τις μεγαλόστομες "μεταρρυθμίσεις", που πολλά "άλλαζαν" και "μεταρρυθμίζονταν", η κατάσταση στις συγκοινωνίες να χειροτερεύει, το περιβάλλον να δηλητηριάζεται και οι εργαζόμενοι της Αττικής να πνίγονται από το θανατηφόρο συγκοινωνιακό βρόχο;

Είναι γιατί οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όταν σχεδίαζαν, νομοθετούσαν και κυβερνούσαν, ένα πράγμα δεν ξεχνούσαν: Το πώς καλύτερα θα εξυπηρετήσουν τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Για το μόνο που φρόντιζαν ήταν με ποιο τρόπο, με ποιο κόλπο θα κατοχυρώσουν τα κέρδη των πολυεθνικών, των τραπεζιτών, των εργολάβων και των προμηθευτών. Το δικαίωμα των επιβατών για ασφαλή, γρήγορη και φτηνή μετακίνηση, ήταν μακριά και πέρα από τα ενδιαφέροντά τους. Γι' αυτό, εγκατέλειψαν τον ΟΣΕ. Γι' αυτό, άφησαν να βουλιάξουν οι αστικές συγκοινωνίες, να συρρικνωθεί το έργο τους και να υποβαθμιστούν οι όποιες παρεχόμενες υπηρεσίες τους. Γι' αυτό, δεν προχώρησαν στη δημιουργία τραμ στην Αθήνα.

Γι' αυτό, πριμοδότησαν τη χρήση του ιδιωτικού αυτοκίνητου, σε βάρος των μέσων μαζικής μεταφοράς. Γιατί τα συμφέροντα των καρτέλ παραγωγής αυτοκινήτων, των τραστ εμπορίας πετρελαιοειδών και ανταλλακτικών, στην κλίμακα αξιών τους - αν καθοδηγούνται από κάποιες αξίες στην πολιτική τους δράση - είναι σημαντικότερα από τα δικαιώματα των επιβατών και του Ελληνα φορολογούμενου.

****

Τα δύο νομοσχέδια της κυβέρνησης για τις αστικές συγκοινωνίες και τον ΟΣΕ, που συζητιούνται αυτές τις μέρες στη Βουλή, επαναλαμβάνουν το ίδιο γνωστό σενάριο. Εξυπηρετούν τους ίδιους στόχους, μόνο οι ηθοποιοί άλλαξαν και οι σεναριογράφοι μετακόμισαν στις Βρυξέλλες, στο Μάαστριχτ και το Αμστερνταμ.

Μας δηλώνει ο κύριος Μαντέλης ότι ο ΟΣΕ ...μετά το 2007 θα γίνει κερδοφόρος. Οταν καλά γνωρίζει ότι πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχουν κερδοφόρα και μη επιδοτούμενα σιδηροδρομικά δίκτυα, αν εξαιρέσει κανένας τα εμπορευματικά τρένα στις ΗΠΑ και τα επιβατικά της Ιαπωνίας και αυτό γιατί, σ' αυτήν την περίπτωση, υπάρχουν εξαιρετικά ευνοϊκές συνθήκες για την εκμετάλλευσή τους. Ταυτόχρονα, αποσιωπά το ποιος ευθύνεται για τα ελλείμματα του ΟΣΕ. Θέλει να μας κάνει να ξεχάσουμε ποιος είναι κυβέρνηση τα τελευταία 15 χρόνια.

****

Στην ίδια λογική, κινείται και το νομοσχέδιο για τις αστικές συγκοινωνίες. Το μόνο που δεν εξασφαλίζει είναι το δικαίωμα των κατοίκων σε φτηνές, σύγχρονες, λειτουργικές, ασφαλείς και δημόσιες συγκοινωνίες. Θα τους αφήσουμε να επαναλάβουν το έγκλημά τους; Η υπόθεση δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στους φορείς των συγκοινωνιών. Μας αφορά όλους, που ζούμε σ' αυτήν την πόλη. Ο αγώνας ενάντια στα νομοσχέδια - εκτρώματα δεν παίρνει αναβολή και χρειάζεται τη συστράτευση όλων μας.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Η υπόθεση δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στους φορείς των συγκοινωνιών. Μας αφορά όλους, που ζούμε σ' αυτήν την πόλη. Ο αγώνας ενάντια στα νομοσχέδια - εκτρώματα δεν παίρνει αναβολή και χρειάζεται τη συστράτευση όλων μας

- Η κυβέρνηση προωθεί στη Βουλή νομοσχέδιο, με το οποίο οι Οργανισμοί Λιμανιών Πειραιά και Θεσσαλονίκης μετατρέπονται από ΝΠΔΔ σε Ανώνυμες Εταιρίες. Τι σημαίνει αυτό για τα λιμάνια και τους εργαζόμενους σ' αυτά; - Η κυβέρνηση, ακολουθώντας πιστά το πρόγραμμα των διαρθρωτικών αλλαγών και τους στόχους προς την ΟΝΕ, συνεχίζει ακάθεκτη το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στο ντόπιο και ξένο μεγάλο κεφάλαιο. Ετσι, αυτές τις μέρες προωθεί στη Βουλή για να ψηφιστεί σαν κατ' επείγον το νομοσχέδιο, που μετατρέπει τα δυο μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας σε Ανώνυμες Εταιρίες. Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της μετατροπής θα είναι ο "διαμελισμός" τους μέσω θυγατρικών εταιριών, η συρρίκνωση των παραγωγικών τους δραστηριοτήτων, μεταξύ των οποίων και της Ζώνης Περάματος. Επίσης, το συντριπτικό πλήγμα στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και στις εργασιακές σχέσεις, καθώς η νέα διοίκηση θα καταρτίσει νέο Κανονισμό Εργασίας του Προσωπικού, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των ιδιωτών. Καταργείται η μονιμότητα των υπαλλήλων, ενώ προβλέπεται η πρόσληψη εργαζομένων με τρίμηνες συμβάσεις. Αναιρείται, εν κατακλείδι, ο κοινωνικός ρόλος των λιμανιών.

- Η κυβέρνηση προχωράει στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, με πρόσχημα τον "εκσυγχρονισμό" και την "εξυγίανσή" τους, ενώ, σύμφωνα με στοιχεία της διοίκησης του ΟΛΠ, κατατάσσονται στις κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις. Πώς το σχολιάζετε αυτό;

- Ο "εκσυγχρονισμός", που επικαλείται η κυβέρνηση, είναι μια χονδροειδέστατη απάτη σε βάρος των εργαζομένων του λιμανιού, αλλά και συνολικά του λαού. Ο ΟΛΠ, με βάση στοιχεία που υπάρχουν, είναι και σύγχρονος και αποδοτικός. Δουλεύει με πάρα πολύ μεγάλο βαθμό απόδοσης και έχουν γίνει επενδύσεις πολλών εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, που κανείς ιδιώτης δε θα κάνει ποτέ. Ο ΟΛΠ είναι σήμερα ένα από τα ανταγωνιστικότερα λιμάνια της Ευρώπης. Απαιτούνται, ωστόσο, γενναίες αποφάσεις για τη βελτίωση της λειτουργίας των λιμανιών και των υπηρεσιών τους. Βελτιώσεις που μπορούν και πρέπει να γίνουν στα πλαίσια του σημερινού καθεστώτος. Με το πρόσχημα του "εκσυγχρονισμού", η κυβέρνηση ξεπουλάει τα λιμάνια, και μάλιστα, κοψοχρονιά, για να εξοφλήσει γραμμάτια προς το μεγάλο κεφάλαιο. Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι ιδιώτες σ' έναν θεό πιστεύουν, το κέρδος, και αυτό που θα επιδιώξουν είναι η αύξησή του με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

- Πώς πρέπει να απαντήσουν οι εργαζόμενοι;

- Οι εργαζόμενοι στα λιμάνια από καιρό έχουν δείξει την αγωνιστική τους διάθεση να προστατέψουν το δημόσιο χαρακτήρα των λιμανιών. Απόδειξη αποτελεί η μεγαλειώδης 6ήμερη απεργία του καλοκαιριού, που νέκρωσε το λιμάνι, δίνοντας εντολή στις διοικήσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων να κλιμακώσουν τον αγώνα. Ωστόσο, οι διαμορφωμένες πλειοψηφίες στις συνδικαλιστικές οργανώσεις σταμάτησαν κάθε αγωνιστική κινητοποίηση και άρχισαν τον... "κοινωνικό διάλογο", καθώς και τις συναντήσεις με... νομικούς για κάποιες τροποποιήσεις στο νομοσχέδιο. Οι συνδικαλιστές της "Αγωνιστικής Ενότητας" αναδεικνύουμε αυτά τα ζητήματα στους εργαζόμενους, οι οποίοι καταλαβαίνουν το μέλλον που τους επιφυλάσσει η απόφαση της κυβέρνησης. Οι λιμενεργάτες πρέπει να πιέσουν τα συνδικαλιστικά όργανα ώστε να πάρουν άμεσα απόφαση για αγωνιστικές κινητοποιήσεις, για το συντονισμό της αγωνιστικής δράσης των εργαζομένων στα λιμάνια με τους ναυτεργάτες, τους μεταλλεργάτες και όλους τους φορείς που εμπλέκονται γύρω από το λιμάνι, με σκοπό να αναχαιτίσουμε αυτήν την επίθεση της κυβέρνησης.

Γ. Δ.