Με μια ξεχωριστή και ενδιαφέρουσα έκθεση, η Λάρισα τιμά μια γνήσια και πολυεπίπεδη καλλιτεχνική προσωπικότητα. Μέχρι τις 29 Δεκέμβρη, στο Εικαστικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Λάρισας, παρουσιάζεται μεγάλη αναδρομική έκθεση του ζωγράφου, αγιογράφου και χαράκτη Αγήνορα Αστεριάδη (1898 - 1977). Το τιμητικό αυτό αφιέρωμα πραγματοποιείται με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του σημαντικού μας καλλιτέχνη. Ενός καλλιτέχνη, που κατέθεσε μεστά, στις πολυεπίπεδες αγωνιώδεις περιπλανήσεις και αναζητήσεις του, έργο εμπνευσμένο και σημαντικό, τόσο στην άρθρωση και εξελικτική, όσο και στη διαμόρφωση της νεοελληνικής τέχνης.Η έκθεση περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό έργων (περίπου 190 πίνακες), σε λάδι, τέμπερα, ακουαρέλα, σχέδιά του και χαρακτικά, αντικείμενα αγαπημένα ή χρηστικά και βιβλία. Επίσης, αγιογραφημένα επιτοίχια έργα και διακοσμημένα αντικείμενα.

Πνευματικά και αισθητικά, ο Αγ. Αστεριάδης ανήκει στη "Γενιά του '30", που αναζήτησε την ελληνικότητα από διάφορους δρόμους. Είναι από τους καλλιτέχνες που σημάδεψαν με το έργο τους, κατά το μεσοπόλεμο, την αλλαγή της πορείας της νεοελληνικής τέχνης.Η βυζαντινή και μεταβυζαντινή τέχνη επέδρασαν, ουσιαστικά, στη διαμόρφωση του χαρακτηριστικού του ιδιώματος, όπως επίσης και η λαϊκή τέχνη και η αρχιτεκτονική. Οπως ομολογούσε και ο ίδιος, τρίτο καθοριστικό στοιχείο ήταν η εμπειρία του από τη ζωγραφική των παιδιών, την περίοδο που δίδασκε ζωγραφική σε σχολεία.Με το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του για το ελληνικό τοπίο, θεωρείται τοπιογράφος, που αποτύπωσε το τοπίο από διαφορετική σκοπιά, και στις μεγάλες του συνθέσεις και στις μικρότερες υδατογραφίες και τέμπερες. Με τη συνεχή παρουσία του για περισσότερα από 50 χρόνια στην καλλιτεχνική ζωή, το μειλίχιο, ήρεμο, αλλά και αποφασιστικό χαρακτήρα του, διαμόρφωσε μια σεμνή, αλλά με σαφήνεια περιγεγραμμένη καλλιτεχνική προσωπικότητα και δημιούργησε ένα σημαντικό, με τη σφραγίδα αυτής της προσωπικότητας, έργο.

Ο Αγ. Αστεριάδης γεννήθηκε στη Λάρισα το Δεκέμβρη του 1898. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1915 - 1921), με δασκάλους τους Γ. Ροϊλό, Γ. Ιακωβίδη, Σ. Βικάτο, Π. Μαθιόπουλο.Το 1921 παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στη Λάρισα. Ο Αγ. Αστεριάδης, ενώ ξεκίνησε από τη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου επικρατούσε ακόμη το κλίμα της Σχολής του Μονάχου με κάποιες ιμπρεσιονιστικές παραλλαγές και παρόλο που δε σπουδάζει στο εξωτερικό, διαμορφώνει μια καλλιτεχνική προσωπικότητα, που συνδυάζει αναζητήσεις της μοντέρνας τέχνης με τα αποθέματα της εικαστικής εμπειρίας της παράδοσης, κυρίως της βυζαντινής και της λαϊκής ζωγραφικής. Στοιχεία και τα δύο, που τα γνώρισε σχεδόν μόνος του, τα προσέλαβε και τα αφομοίωσε. Το έργο του, πολύπλευρο θεματικά, έχει και ανάλογες τεχνοτροπικές εκφάνσεις. Σχεδίασε γυμνά με μεγάλη σχεδιαστική ακρίβεια και λιτότητα. Ζωγράφισε τοπία με φυσιοκρατική απόδοση και χρωματική ευαισθησία, κυρίως σε ελαφρά ύλη. Επηρεάστηκε, ιδίως στις νεκρές φύσεις, από κυβιστικές απηχήσεις.

Από το 1926 και για τα επόμενα πενήντα χρόνια, ο Αγ. Αστεριάδης έδειχνε σε τακτά διαστήματα τα έργα του σε ατομικές εκθέσεις, ενώ συμμετείχε σε όλες τις πανελλήνιες (1926 - 1969) και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ο Αγ. Αστεριάδης υπήρξε ιδρυτικό μέλος των καλλιτεχνικών ομάδων "Τέχνη" (1930 - 1940) και "Στάθμη" (1950 - 1951). Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1934 και το 1940 και στις Μπιενάλε του Σάο Πάολο και Αλεξάνδρειας το 1959. Παράλληλα, δίδαξε ελεύθερο σχέδιο στο"Ελληνικό Σπίτι", στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο, στη Βιομηχανική Εταιρία Πειραιώς και στο Ζάννειο Ορφανοτροφείο.

Αγιογράφησε πολλές εκκλησίες στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Βόλο και την Τεγέα. Το 1928 εικονογράφησε το λεύκωμα "Το σπίτι του Σβαρτς στα Αμπελάκια",όπου απέδωσε με το δικό του τρόπο το αρχοντικό και τις τοιχογραφίες του. Σε συνεργασία με τον Σπύρο Βασιλείου, επιμελήθηκε το 1933 την έκδοση "Παιδικά σχέδια" με έργα μαθητών του δημοτικού. Ακολούθησε (1938) το λεύκωμα "Χίος".Στην Κατοχή, ο Αγ. Αστεριάδης κυκλοφόρησε μονόφυλλα χαρακτικά με θέματα από δημοτικά τραγούδια, κυρίως κλέφτικα. Το 1944 κυκλοφόρησε σε πολύ περιορισμένο αριθμό αντιτύπων το λεύκωμά του "Εξι ακουαρέλες και δύο λιθογραφίες".Από το 1950 έως το 1968, εικονογράφησε πολλά διδακτικά βιβλία του δημοτικού και του γυμνασίου, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων. Για τα βιβλία του τιμήθηκε με το Μέγα Βραβείο Εκδόσεων της Διεθνούς Εκθέσεως του Παρισιού το 1937 και με το πρώτο Βραβείο Εκθέσεως Βιβλίου της Αθήνας το 1939.

Την έκθεση διοργανώνει το Εικαστικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Λάρισας,με πρωτοβουλία της οικογένειας Αστεριάδη και με τη συνεργασία της Δημοτικής Πινακοθήκης - Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα και του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων. Την έκθεση συνοδεύει μεγάλο βιβλίο - συνέκδοση του Δήμου Αθηναίων και της Λάρισας, που επιμελήθηκε η ιστορικός τέχνης Ειρήνη Οράτη(επιμελήτρια του Μουσείου Χαρακτικής της Ιονικής Τράπεζας).

Η. Μ.

Αυτοπροσωπογραφία, 1922

"Τρύγος. Δύο γυναίκες", 1966, λινόλεουμ

Ξέφραγο αμπέλι

οι ελληνικές

θάλασσες

Από 1/1/99 αρχίζει η άρση του προστατευτισμού και στο όνομα της

αύξησης των εφοπλιστικών υπερκερδών ποδοπατιούνται κυριαρχικά

δικαιώματα, ενώ ρίχνονται κυριολεκτικά στη "φωτιά" τα δικαιώματα των

ναυτεργατών και χιλιάδες θέσεις εργασίας

Σελίδες 8 - 9, 10

Βιβλία

"Σύγχρονης Εποχής"

Ο "Ρ", όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, προτείνει στους αναγνώστες του βιβλία γνώσης απαραίτητης στους καιρούς μας, βιβλία διαχρονικής αξίας - εθνικής και οικουμενικής - βιβλία ψυχ-αγωγίας, με την έννοια και της καλλιέργειας και της ευφροσύνης

Σελίδες 2 - 3

Α Θ Λ Η Τ Ι Σ Μ Ο Σ

Εφτά κυρίες

για το θρύλο

Το προφίλ των εφτά ομάδων που προκρίθηκαν μαζί με τον Ολυμπιακό στους

8 της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης

Σελίδες 14 - 15