ΕΡΓΑΤΙΚΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

"Η ΛΑΡΚΟ θα ζήσει!"

Αποφασισμένοι να αγωνιστούν για τη σωτηρία της επιχείρησης, οι εργαζόμενοι πραγματοποιούν σήμερα 24ωρη απεργία και συγκέντρωση στις 9.30 το πρωί στα διόδια Σχηματαρίου

ΧΑΛΚΙΔΑ (του ανταποκριτή μας).-

Σαφέστατο μήνυμα προς την κυβέρνηση και τη διορισμένη από αυτή διοίκηση της ΛΑΡΚΟ,ότι δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτά τα αντεργατικά και καταστροφικά για την επιχείρηση μέτρα, στέλνουν οι εργαζόμενοι με τη σημερινή 24ωρη απεργία και συγκέντρωση όλων των σωματείων εργαζομένων στα διόδια Σχηματαρίου στις 9.30 το πρωί.

Η σημερινή κινητοποίηση αποτελεί την απαρχή ενός μακροχρόνιου - αν χρειαστεί - αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ που ξεκινάει για τη σωτηρία της επιχείρησης, την αναπτυξιακή της πορεία, τη διασφάλιση και αύξηση των θέσεων εργασίας, καθώς και τη διασφάλιση της θέσης της ως μονάδα στρατηγικής σημασίας για την παραγωγική ανάπτυξη του τόπου.

Ηδη οι εργαζόμενοι έχουν κατανοήσει ότι "τέλειωσαν τα ψέματα" και ότι οι διαθεσιμότητες, η μείωση της παραγωγής είναι "η στάχτη στα μάτια τους" για να επέλθει ανώδυνα το "μοιραίο", όπως επιδιώκουν χρόνια τώρα οι πολυεθνικές του κλάδου προκειμένου να βγάλουν από τη μέση έναν ισχυρό ανταγωνιστή. Δίκαιο και αληθινό το τεράστιο "γιατί;" που απευθύνουν στη σημερινή κυβέρνηση, όπως και σε όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις που οδήγησαν τη μοναδική επιχείρηση νικελίου στην Ευρώπη σ' αυτή την κατάσταση.

Και να έλεγε κανείς ότι δεν μπορεί να επιβιώσει, ότι είναι υπερχρεωμένη, δεν "πουλάει" στη διεθνή αγορά; Τίποτα από αυτά δε συμβαίνει. Να και η απόδειξη της προσφοράς των εργαζομένων: Αυξήσεις πείνας έως και μηδενικές, συνεχείς απολύσεις (650 το 1986 επί "σοσιαλιστικού" ΠΑΣΟΚ, 250 το 1990 με κυβέρνηση ΝΔ, 200 "οικειοθελείς" αποχωρήσεις έως το τέλος του 1998 επί "εκσυγχρονιστικού" ΠΑΣΟΚ και τώρα διαθεσιμότητες), αύξηση της παραγωγής και της παραγωγικότητας.

Το 1986 εργάζονταν στη ΛΑΡΚΟ 2.416 άτομα με παραγωγή έτους 14.000 τόνους νικελίου, το 1997 εργάζονταν 1.350 με παραγωγή έτους 17.000 τόνους. Και όλα αυτά, χωρίς δραχμή για παραγωγικές επενδύσεις ουσίας. Αντίθετα, όχι μόνο δεν έχασαν δραχμή οι διάφοροι μέτοχοι, αλλά βγήκαν με περισσότερα δισ. δρχ. κέρδη. Οταν, το 1982 η ΛΑΡΚΟ περιήλθε στις τράπεζες Εθνική και Εμπορική μέχρι τις αρχές του 1987, που την εγκατέλειψαν, αποκόμισαν 10 δισ. δρχ. κέρδη. Αλλα 6,5 δισ. δρχ. κέρδη αποκόμισε και ο ΟΑΕ μέσα σε ένα πεντάμηνο, όταν τη λειτούργησε εκκαθαριστής για λογαριασμό του Οργανισμού. Κέρδη, που ποτέ δε δόθηκαν στη νέα ΛΑΡΚΟ που συστήθηκε στις 15/5/89, με μετοχικό κεφάλαιο... 100 εκατ. δραχμές, οπότε αρχίζει και η προγραμματισμένη απαξίωση που συνεχίζεται μέχρι σήμερα από τους ίδιους τους μετόχους (ΔΕΗ, ΟΑΕ, ΕΤΕ, ΕΤΕΒΑ) και τις γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις.

Σημειωτέον ότι τα 27 δισ. δρχ. κέρδη της παλιάς ΛΑΡΚΟ ποτέ δεν αποδόθηκαν στη νέα, εκτός του ότι χαρίστηκαν από τη "σοσιαλιστική" κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου 12 δισ. δρχ. χρέη που άφησε ο Μποδοσάκης, όταν το 1982 "κοινωνικοποιήθηκε" η επιχείρηση. Αυτό το καθεστώς θέλουν να ανατρέψουν με τον αγώνα τους οι εργαζόμενοι και είναι αποφασισμένοι να μην επιτρέψουν ξανά πισωγύρισμα.

Η ΛΑΡΚΟ θα ξαναζήσει, υπόσχονται, μέρες του 1976 επί Μποδοσάκη και 1986 επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, που ενωμένοι έδωσαν τον αγώνα για την επιβίωση των ίδιων και των οικογενειών τους. Για την επιβίωση της επιχείρησης και της περιοχής, για να έχουν στον "ήλιο μοίρα" τα παιδιά τους και να προκόψει ο τόπος.

Γ. Π.

ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ

Τι σημαίνει κατάργηση του καμποτάζ

Του Γιώργη ΜΑΡΙΝΟΥ

Η στήλη φιλοξενεί από σήμερα σειρά σημειωμάτων σχετικά με την αναγκαιότητα για τη διατήρηση του καμποτάζ και την ανάπτυξη των εσωτερικώνθαλάσσιων συγκοινωνιών

Η απελευθέρωση των εσωτερικών θαλάσσιων μεταφορών (κατάργηση του καμποτάζ) δρομολογήθηκε με τον κανονισμό 3577/92 της ΕΟΚ, που μπήκε σε ισχύ την 1/1/93. Το σχετικό χρονοδιάγραμμα - με έναν από τους βασικούς σταθμούς την 1/1/99 που απελευθερώνονται οι κρουαζιέρες ανάμεσα στα νησιά - λήγει τυπικά, το 2004, με την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών, τακτικών γραμμών και των πορθμείων. Στο επίπεδο της οικονομίας, η κατάργηση του καμποτάζ εκφράζει την ελευθερία κίνησης του πολυεθνικού κεφαλαίου, χωρίς όρους και όρια, με κίνητρο την εκμετάλλευση νέων αγορών, στα πλαίσια του βασικού καπιταλιστικού νόμου, του νόμου της αποκόμισης υπερκέρδους. Στο επίπεδο της πολιτικής, η κατάργηση του καμποτάζ εκφράζει την εξάρτηση της χώρας μας από το ιμπεριαλιστικό κέντρο, την Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι παράγοντας όξυνσης του προβλήματος της εξάρτησης και επιδείνωσης της θέσης της χώρας μας στο διεθνή καταμερισμό εργασίας. Πρώτα απ' όλα πρέπει να σημειώσουμε, ότι εκχωρείται στο ιμπεριαλιστικό κέντρο, το δικαίωμα χάραξης πολιτικής για έναν στρατηγικής σημασίας χώρο. Δεύτερο, πρέπει να επισημάνουμε ότι ανεξάρτητα από το εάν ή όχι οι πολυεθνικές επιλέξουν τον ελλαδικό θαλάσσιο χώρο για την επέκταση των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων, για κανένα λόγο δεν επιτρέπεται η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Να σημειώσουμε ότι ακόμα και αστικές μελέτες έχουν καταγράψει έντονη ανησυχία για την άρση του καμποτάζ.

Σχετική μελέτη του ΙΟΒΕ, παίρνοντας υπόψη της ότι η Ελλάδα παρουσιάζει το μεγαλύτερο μεταφορικό έργο σε επιβάτες, ανάμεσα στις μεσογειακές χώρες της ΕΕ, αναφέρει ότι "η αγορά αυτή παρουσιάζει οικονομικό ενδιαφέρον για μεταφορές από άλλες χώρες". Πρόκειται για μια μεγάλη αγορά, στην οποία, σε ετήσια βάση, διακινούνται περίπου 20 εκατομμύρια επιβάτες. Η ίδια μελέτη, σημειώνει ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα με αξιόλογη αγορά κρουαζιέρων μικρής διάρκειας. Τονίζει, επίσης ότι "αντίθετα από τους Ελληνες πλοιοκτήτες, οι κύριοι ανταγωνιστές τους επειδή ανήκουν σε μεγάλες εταιρίες με διαφοροποιημένες δραστηριότητες που περιλαμβάνουν την καθετοποιημένη παραγωγή υπηρεσιών σε ένα ολοκληρωμένο τουριστικό πακέτο, έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση στις αγορές".

Το πρόβλημα της γήρανσης του επιβατικού στόλου είναι χαρακτηριστικό και αφορά άμεσα το ζήτημα της "ανταγωνιστικότητας". Εξετάζοντας ναυτιλιακές επιχειρήσεις που ελέγχουν βασικές ακτοπλοϊκές γραμμές, διαπιστώνουμε, τον ακόλουθο μέσο όρο ηλικίας των πλοίων: Μινωικές γραμμές: 24 χρόνια. Διαθέτει δυο νεόκτιστα 3 χρόνων και η ηλικία των υπολοίπων κυμαίνεται από 24 - 39 χρόνια. ΑΝΕΚ: 22,5 χρόνια. (Η ηλικία των πλοίων κυμαίνεται από 19 - 27 χρόνια). Στρίντζης: 23,7 (Διαθέτει ένα σκάφος 6 χρονών και το μεγαλύτερης ηλικίας είναι 33 χρονών). Αγούδημος: 25,8 (Από 20 - 30 χρονών). Αγαπητός Εξπρές: 26,2 (Από 21 - 33 χρονών). Αγαπητός Λάινς: 28,8 (Από 26 - 32 χρονών). Ναυτική Εταιρία Λέσβου: 27,6 (Από 25 - 30 χρονών). Δωδεκανησιακή: 27 (Από 25 - 32 χρονών). Ο μέσος όρος ηλικίας των ακτοπλοϊκών πλοίων είναι 24 χρόνια. Οσον αφορά τα κρουαζιερόπλοια, εάν εξετάσουμε το παράδειγμα της "Royal Olympic Cruises", που παίζει έναν ιδιαίτερο ρόλο στις κρουαζιέρες στα ελληνικά νησιά, διαπιστώνουμε ότι ο μέσος όρος ηλικίας των πλοίων της είναι 36,7 χρόνια.

Οι ισολογισμοί των ναυτιλιακών εταιριών ομολογούν την αύξηση των κερδών τους. Τα παραδείγματα που αναφέρουμε είναι χαρακτηριστικά. Οι Μινωικές γραμμές παρουσίασαν το 1997 κέρδη της τάξης των 6,7 δισεκατομμυρίων δραχμών, έναντι 4,8 δισεκατομμύρια δραχμές το 1996. Οι "Επιχειρήσεις Αττικής" 5,2 δισεκατομμύρια δραχμές το 1997 έναντι 4 δισεκατομμυρίων δραχμών το 1996. Η ΑΝΕΚ 5 δισ. το 1997 και η επιχείρηση Στρίντζης 1,3 δισεκατομμύρια δραχμές. Οι Μινωικές γραμμές αγόρασαν το 60% των μετοχών της επιχείρησης"Σέρες", του μεγαλοεφοπλιστή Π. Λιβανού στον τομέα των Ιπτάμενων Δελφινιών, έναντι 25 εκατομμυρίων δολαρίων. Το προηγούμενο διάστημα έγινε η συγχώνευση της "Ηπειρωτικής" με τη "Sun Line" και προήλθε η "Royal Olympic Cruises". Η ΑΝΕΚ συμφώνησε με τη "Ρεθυμνιακή" και τη "ΔΑΝΕ" (Λασίθι). Πρωινή εφημερίδα("Καθημερινή" 6/12/98) έγραψε ότι "Δε θα πρέπει, να περάσουν απαρατήρητες κάποιες άλλες κινήσεις στην Ακτή Μιαούλη, που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ξένα κεφάλαια έχουν αρχίσει να μπαίνουν, ήδη στην Ελληνική Ακτοπλοϊα". Στη γραμμή Ελλάδας - Ιταλίας έξι ελληνικές εταιρίες (Μινωικές, ΑΝΕΚ, Στρίντζης, Βεντούρης, Καραγιώργης, Mar Line) και η ιταλική "Adriattica" δημιούργησαν "καρτέλ" για τον καθορισμό των τιμών στα "πακέτα" εισιτηρίων. Η τάση είναι εμφανής. Βρισκόμαστε μπροστά σε διαδικασία συγχωνεύσεων και εξαγορών, σε αύξηση του βαθμού μονοπώλησης και της επιβατηγού ναυτιλίας.

Πληρώθηκαν... με μέρος του Δώρου

Δύσκολες γιορτές περνούν οι 60 περίπου εργαζόμενοι στη βιοτεχνία ιματισμού "Μπουκάμπο" στον Πειραιά, καθώς ο εργοδότης τους πλήρωσε μόλις το 40% του Δώρου που δικαιούνται. Επιπλέον, ο εργοδότης τους οφείλει τα αναδρομικά της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας του '98, αλλά και δεδουλευμένα. Οι εργαζόμενοι δεν είχαν πάρει δραχμή μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων, οπότε την επιχείρηση επισκέφθηκαν ο Μ. Νουφαρίτσης, γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και συνδικαλιστές από το κλαδικό σωματείο. Μετά την παρέμβαση των συνδικαλιστών, ο εργοδότης κατέβαλε ένα ποσό έναντι του Δώρου και, προφασιζόμενος οικονομικές δυσκολίες και αναδουλιές, παρέπεμψε για το υπόλοιπο Δώρο, αλλά και για τα δεδουλευμένα που τους οφείλει, για μετά τις γιορτές...

Αποικιοκρατική συμπεριφορά

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (του ανταποκριτή μας).-

Την αρνητική πολιτική που εφαρμόζει η διεύθυνση του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης,αναφορικά με εργαζόμενους που χρόνια τώρα απασχολούνται με καθεστώς συμβάσεων αορίστου χρόνου, καταγγέλλει με επιστολή του προς τον γεν. γραμματέα της Γαλλικής Λαϊκής Αποστολής, η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.

Συγκεκριμένα έχει γίνει παράνομη απόλυση Ελληνα εργαζόμενου, ενώ από τη διοίκηση του Ινστιτούτου προτείνεται στο προσωπικό να υπογράψει συμβόλαια εργασίας, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι σ' αυτό δουλεύουν από χρόνια με καθεστώς συμβάσεων αορίστου χρόνου. "Διαμορφώνεται ένα κλίμα τρομοκρατίας σε βάρος των εργαζομένων του Ινστιτούτου, με απειλές για απολύσεις, όπως υπάρχουν και φαινόμενα αποικιοκρατικής συμπεριφοράς. Γίνεται διαχωρισμός μεταξύ Γάλλων και Ελλήνων, οι δε τελευταίοι αποκαλούνται "ιθαγενείς" κατάσταση που είναι αντίθετη και στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία", τονίζεται στην επιστολή.

Τέλος, το ΕΚΘ ζητά να γίνει σεβαστή η ελληνική νομοθεσία για την κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων και τον σεβασμό της αξιοπρέπειας των εργαζομένων.

Κι άλλο επιδοτούμενο πρόγραμμα...

Την κατάρτιση ενός ακόμα επιχορηγούμενου προγράμματος για "την απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας και την απασχόληση 3.000 ανέργων", με ειδικότητες κατάλληλες για αρχαιολογικά και αναστηλωτικά έργα, ενέκρινε και εξήγγειλε ο υπουργός Εργασίας Μ. Παπαϊωάννου.

Το πρόγραμμα αφορά ανέργους ηλικίας 20 έως 64 χρόνων, ο προϋπολογισμός του ανέρχεται σε 5 δισ. 840 εκατομμύρια δραχμές, ενώ το ποσό επιχορήγησης ανέρχεται στις 4.000 δραχμές για κάθε μέρα πλήρους απασχόλησης.

Το πρόγραμμα χωρίζεται σε δύο στάδια, σ' αυτό της πρακτικής άσκησης που αποσκοπεί "στην προσαρμογή του ανέργου στις πραγματικές συνθήκες λειτουργίας της επιχείρησης" και μπορεί να διαρκέσει έως και 2 μήνες. Το δεύτερο στάδιο αφορά στην "απασχόληση του ανέργου" και διαρκεί 16 μήνες για τους άντρες και 18 για τις γυναίκες.

Η επιδότηση παρατείνεται κατά 2 μήνες σε περιοχές με υψηλή ανεργία και συγκεκριμένα για: Λαύριο, Σύρο, Εύβοια, Αχαϊα, Βοιωτία, Μαγνησία, Λάρισα, Γρεβενά, Χαλκιδική, Κιλκίς, Κοζάνη, Καστοριά, Φλώρινα, Δράμα, Ξάνθη, Ροδόπη και Εβρο.