Την προηγούμενη Παρασκευή στις 15.1.99 πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι, μετά από πρόσκληση του Γαλλικού ΚΚ συνάντηση, κάτω από το γενικό τίτλο "Φόρουμ των Ευρωπαίων προοδευτικών". Η συνάντηση εντάσσεται σε μια σειρά από παρόμοιες πρωτοβουλίες, που είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια στη Ρώμη, το Παρίσι, τη Λισαβόνα, τη Μαδρίτη και το Βερολίνο, με στόχο να προωθηθούν παράλληλες και κοινές δράσεις των κομμάτων που συμμετέχουν στην Ομάδα GUE/NGL στο Ευρωκοινοβούλιο και ορισμένων άλλων κομμάτων, κυρίως, από χώρες μέλη της ΕΕ που συνεργάζονται με την ομάδα αυτή.

Οι συναντήσεις αυτές είτε είχαν σαν στόχο την προβολή του θέματος της απασχόλησης, είτε της αντίστασης στη "Λευκή Βίβλο", είτε στο ΝΑΤΟ και στα σχέδια για την επέκτασή του. Αποσκοπούσαν, επίσης, στην εκλαϊκευση των θέσεων των διάφορων κομμάτων και της ομάδας στα θέματα αυτά. Ανέδειξαν την ολέθρια εικόνα της παρατεταμένης ανεργίας, της φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων, της επίθεσης στο κοινωνικό σύστημα ασφάλισης, των συνεπειών από τις συμφωνίες Σένγκεν και πολλές άλλες πλευρές συμβάλλοντας, με τον τρόπο αυτό, στην αποκάλυψη των Συνθηκών του Μάαστριχτ και της πολιτικής της ΕΕ σε κάθε χώρα που φιλοξενούσε τη συνάντηση, αλλά και γενικότερα. Και αυτό παρά τους διαφορετικούς πολιτικούς και ιδεολογικούς προσανατολισμούς των κομμάτων, παρά τις διαφορετικές θεωρήσεις για τους υπεύθυνους και τις βαθύτερες αιτίες της κατάστασης αυτής και άρα και για την επίλυση των προβλημάτων.

Η συνάντηση στο Παρίσι ήρθε να δώσει την ευκαιρία στα κόμματα να παρουσιάσουν τα συμπεράσματά τους και τις βασικές τους θέσεις για την Ευρωπαϊκή Ενωση και για τη μάχη των Ευρωεκλογών, που είναι ήδη στο επίκεντρο σ' όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Με τις τοποθετήσεις τους οι περισσότερες από τις 15 αντιπροσωπείες που παραβρέθηκαν στην πρωτοβουλία ανέδειξαν τα προβλήματα για τους εργαζόμενους, την ειρήνη και την εθνική ανεξαρτησία των χωρών τους, την αντίθεση με τη Συνθήκη του Αμστερνταμ και με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές. Πρόβαλαν ακόμα την ανάγκη ν' αλλάξουν οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Τόσο με την παρέμβασή της όσο και με το ειδικό περίπτερο που είχε στηθεί στα πλαίσια της εκδήλωσης, η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ πρόβαλε τις θέσεις του Κόμματος, με ιδιαίτερη έμφαση στους αγώνες που αναπτύσσονται στη χώρα μας ενάντια στην ΟΝΕ και στην ΕΕ των πολυεθνικών, ενάντια στο ΝΑΤΟ και στη νέα στρατηγική και στις πολύμορφες συσπειρώσεις που αναπτύσσονται. Οι θέσεις αυτές συνάντησαν το ενδιαφέρον των παρευρισκομένων.

Με την ευκαιρία της συνάντησης αυτής δόθηκε στη δημοσιότητα, επίσης, μια έκκληση με τον τίτλο: "Για μια νέα πορεία στην Ευρωπαϊκή οικοδόμηση". Αν και το κείμενο αντανακλούσε ορισμένα θετικά στοιχεία από τις κοινές πρωτοβουλίες των κομμάτων, ωστόσο δεν μπόρεσε, παρά τις σοβαρές προσπάθειες του Κόμματός μας και ορισμένων άλλων κομμάτων, να ανταποκρίνεται ακόμα περισσότερο στην πραγματική κατάσταση στη χώρα μας. Να ανοίγει προοπτικές για την πιο αποτελεσματική σύνδεση με τα πολύμορφα κινήματα που αμφισβητούν την ΕΕ του Μάαστριχτ, για τη μάχη των Ευρωεκλογών και για τις μελλοντικές προοπτικές.

Ορισμένες τέτοιες πλευρές αφορούν π.χ. τη θέση για την ανάγκη "ριζικού μετασχηματισμού του σημερινού ευρωπαϊκού οικοδομήματος". Θέση η οποία, πέρα από το ότι ταυτίζει την ΕΕ με την Ευρώπη, δεν απαντά στην ανάγκη αντίστασης και ρήξης με την ΕΕ και με τις πολιτικές της.

Υπάρχει, επίσης, διατύπωση που ερμηνεύεται σαν δυνατότητα ριζικής αλλαγής του χαρακτήρα της ΕΕ από τα "μέσα", αφού κάνει λόγο για ριζικό μετασχηματισμό "παραμένοντας στο πλαίσιο της ΕΕ".

Πρόβλημα υπάρχει και με τη θέση που περιορίζει την ανάγκη ανάκλησης του "συμφώνου σταθερότητας" σε μια "αναδιαπραγμάτευσή του".

Το ίδιο αφορά και το θέμα της Κεντρικής Τράπεζας, για την οποία προβάλλεται απλώς η ανάγκη "αναθεώρησης της αποστολής της", αφήνοντας ουσιαστικά άθικτο τον πυρήνα της Συνθήκης του Μάαστριχτ.

Ενα άλλο σημείο είναι εκείνο που αναφέρεται στη "θετική έκβαση της διεύρυνσης της ΕΕ προς τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και την Κύπρο". Θέση που αφήνει στο απυρόβλητο τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών και των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Στο θέμα αυτό, όπως και τον τύπο σχέσεων, το εσωτερικό καθεστώς και τις ρυθμίσεις του μεγάλου κεφαλαίου και του ΝΑΤΟ που επιβάλλονται στις χώρες αυτές μέσω των διαδικασιών διεύρυνσης.Πίσω από τις ίδιες τις εξελίξεις στην ΕΕ και την αντίσταση των λαϊκών κινημάτων μπορεί επίσης να θεωρηθεί η θέση που κάνει λόγο για "εκ βάθρων αναθεώρηση" και όχι κατάργηση των συνθηκών Σένγκεν.

Ενα άλλο πολύ σοβαρό θέμα έχει σχέση με το ΝΑΤΟ, για το οποίο το κείμενο προβάλλει την ανάγκη "υπέρβασης" και όχι διάλυσής του κλπ.

Τις πλευρές αυτές όπως και μερικές άλλες, σημαντικές για τις σχέσεις με τις μεσογειακές και άλλες χώρες, είχε επισημάνει η αντιπροσωπεία μας τόσο στο Παρίσι, όσο και κατά τη διάρκεια των προπαρασκευαστικών συναντήσεων, σημειώνοντας ταυτόχρονα την ετοιμότητα να συνεχίσει τις προσπάθειές του για παράλληλη και κοινή δράση, σε διμερή και πολυμερή βάση στα σημεία που μπορεί να υπάρχει κοινή τοποθέτηση.

Στις πρωτοβουλίες αυτές συμμετέχουν κόμματα με διαφορετικές, μέχρι και αντιτιθέμενες, απόψεις. Υπάρχουν κόμματα που στηρίζουν πλήρως την ΕΕ, άλλα που είναι μεν αντίθετα με την ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ αλλά θεωρούν ότι η ένταξη των χωρών τους στη ζώνη του ΕΥΡΩ αλλάζει τα δεδομένα, άλλα, πάλι, που διαφωνούν με το Σύμφωνο Σταθερότητας, όχι όμως και με την ΕΕ, άλλα που καταγγέλλουν τη δράση των πολυεθνικών και του ιμπεριαλισμού και τέλος άλλα που, από διαφορετικές αφετηρίες, ζητούν την αποδέσμευση των χωρών τους από την ΕΕ.

Για τους παραπάνω λόγους το ΚΚΕ δεν προσυπέγραψε το κείμενο αυτό, χωρίς να σημαίνει αυτή η ενέργεια ότι δε θα συνεχίσει τη δράση του, την επικοινωνία, τη συζήτηση με τα άλλα κόμματα και κυρίως να επιδιώκει την παράλληλη ή κοινή δράση εναντίον των επιλογών του μεγάλου κεφαλαίου και της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της νέας τάξης. Επίσης για διαφορετικούς λόγους, δεν υπέγραψαν το κείμενο το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Δανίας και η Ενωμένη Αριστερά της Φιλανδίας.

Με την ευκαιρία αυτή ο Α. Κ. διακηρύσσει ότι: α) "Εχουμε κατ' αρχήν Ελεύθερη Αγορά εμπορευμάτων και ιδεών". β) Η "Καθημερινή" "είναι σταθερά και αμετακίνητα με την Ελεύθερη Αγορά για πολλούς λόγους, που έχουν σχέση με την οικονομία, την πρόοδο και την ανάπτυξη αλλά και για έναν που έχει σχέση με τη δημοκρατία". γ) "Σ' αυτό το κοινωνικό καθεστώς το κεφάλαιο και το κέρδος έχουν το δικό τους ρόλο, η εργασία και ο μισθός τα δικά τους δικαιώματα και διεκδικήσεις".

Κατ' αρχάς δεν υπάρχει ούτε ελεύθερη αγορά εμπορευμάτων ούτε ελεύθερη αγορά ιδεών. Πρέπει να ξέρει ο Α. Κ. ότι στην εποχή μας δρουν μονοπώλια που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς. Εχουν δημοσιευτεί πίνακες που περιλαμβάνουν τα ντόπια μονοπώλια στη χώρα μας, τα ξένα μονοπώλια, τα μεικτά, τα εφοπλιστικά, τα ξένα τραπεζιτικά, τα εμπορικά κλπ. Κατά συνέπεια δεν υπάρχει ελεύθερη αγορά εμπορευμάτων.

Οσον αφορά την ελεύθερη αγορά ιδεών, πρέπει να πούμε ότι την ξέρουμε καλά αυτή την ελευθερία όσοι πάμε κόντρα στην κυρίαρχη αντίληψη. Και αν μας δημοσιεύουν κάτι τα μονοπώλια του Τύπου το κάνουν για τους δικούς τους λόγους, για να ανεβάσουν τη δική τους αξιοπιστία, για ισορροπία.

Τώρα όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι η ελεύθερη αγορά προωθεί την πρόοδο, την ανάπτυξη, είναι καθαρός μύθος. Μήπως οι χώρες του τρίτου κόσμου, στις οποίες πεθαίνουν κάθε χρόνο από την πείνα 40 εκατομμύρια άνθρωποι, από τους οποίους τα 12,5 εκατομμύρια είναι παιδιά, δεν έχουν αγορά; Γιατί παρεμποδίζεται η ανάπτυξή τους; Τα ζητήματα είναι βαθύτερα και ουσιαστικότερα.

Κώστας ΚΑΠΠΟΣ