Συνεχίζοντας τη δημοσίευση των παρεμβάσεων των παρευρισκομένων στην πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ για τα Σώματα Ασφαλείας, παρουσιάζουμε σήμερα αναλυτικά αποσπάσματα από την ενδιαφέρουσα παρέμβαση του Νίκου Διαμαντή,προέδρου της Ενωσης Αξιωματικών του Πυροσβεστικού Σώματος.

"Χαιρετίζω και εγώ με τη σειρά μου τη σημερινή ημερίδα και θα ήθελα να ευχαριστήσω εκ μέρους της Ενωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος για το βήμα αυτό που μας έδωσε, αφ' ενός για να δυναμώσουμε τη φωνή μας, αφ' ετέρου δε ν' ακούσουμε και κάποιες άλλες απόψεις από το χώρο μας.

Θα ήθελα να ξεκινήσω με ένα θέμα που δεν είναι πυροσβεστικό. Με το νόμο περί του Τμήματος αδιαφθόρων, ουσιαστικά καταργείται το απόρρητο της τηλεφωνικής επικοινωνίας για όλους τους Ελληνες πολίτες. Γιατί όλοι οι Ελληνες πολίτες επικοινωνούν με αστυνομικούς. Η τηλεφωνική επικοινωνία απαιτεί δύο άτομα όχι ένα. Αν παρακολουθούμε το τηλέφωνο του αστυνομικού, παρακολουθούμε όλα τα τηλέφωνα των Ελλήνων πολιτών.

Γιατί όλοι οι Ελληνες πολίτες παίρνουν τηλέφωνο κάποιον αστυνομικό, είτε γιατί είναι συγγενής τους, είτε γιατί έχουν μια φιλική σχέση, είτε γιατί έχουν μια γνωριμία. Κατά συνέπεια καταργείται το απόρρητο των τηλεφωνικών επικοινωνιών. Είναι καθαρά αντισυνταγματικό.

Θα ήθελα τώρα, αρχίζοντας για το Πυροσβεστικό Σώμα, επειδή βασικό μέρος της εισήγησης είναι και ο αποχαρακτηρισμός του Πυροσβεστικού Σώματος από Σώμα Ασφάλειας.

Οι υπάλληλοι του Πυροσβεστικού Σώματος ως τακτικοί δημόσιοι πολιτικοί υπάλληλοι, υπάγονται στις ειδικές διατάξεις του Σώματος και εφαρμόζονται και σ' αυτούς όλες οι διατάξεις που ισχύουν για τους τακτικούς δημόσιους υπαλλήλους, εφόσον δεν καθορίζεται διαφορετικά στη νομοθεσία που ισχύει για το Πυροσβεστικό Σώμα.

Κατά συνέπεια, κατά νομική ακριβολογία, οι πυροσβεστικοί υπάλληλοι είναι τακτικοί πολιτικοί, διοικητικοί, δημόσιοι υπάλληλοι και ο χαρακτήρας αυτός τους παρέχει τη συνταγματική προστασία του άρθρου 103, παράγραφος 4 του Συντάγματός μας.

Δεν έχει σημασία τόσο το αν είναι στα Σώματα Ασφαλείας ή όχι, κατ' αρχήν. Το ότι είναι στα Σώματα Ασφαλείας είναι καλό έως τώρα γιατί με αγώνες του Πυροσβεστικού Σώματος το 1984 που κάναμε την κατάληψη στην Πυροσβεστική Ακαδημία ενάντια στην ενοποίηση, με την πρώτη συνδικαλιστική οργάνωση των Σωμάτων Ασφαλείας που ήταν η Πανελλήνια Ενωση Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος, ανοίξαμε το δρόμο ουσιαστικά για το συνδικαλιστικό κίνημα στα Σώματα Ασφαλείας.

Κατά συνέπεια το ότι ήμασταν εκεί, κάναμε καλό γιατί ίσως να καθυστερούσε αυτό το γεγονός, αν δεν ήμασταν εκεί με αυτόν τον χαρακτήρα που έχουμε.

Το δεύτερο είναι, καλώς να φύγουμε. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση. Η πρόταση όμως πρέπει να έχει και συνέχεια. Πού θα πάμε; Τι θα κάνουμε; Τι θα είμαστε; Σε μια Γενική Γραμματεία πολιτικής προστασίας όπως ακούγεται; Στο υπουργείο Εσωτερικών; Θα έχουμε ιδιωτική πυροσβεστική όπως καταγγέλθηκε; Θα έχουμε Δημοτική Πυροσβεστική; Να έχουμε Νομαρχιακή Πυροσβεστική; Τι Πυροσβεστική θα έχουμε;

Να κάνουμε έναν ενιαίο φορέα δασοπυρόσβεσης. Ο ενιαίος όμως πώς είναι; Με κομμάτια; Και τι είναι ενιαίος φορέας δασοπυρόσβεσης; Το πόρισμα της διακομματικής, στο οποίο είναι απούσα η Πυροσβεστική; Ο κύριος φορέας κατάσβεσης των πυρκαγιών δεν ελήφθη υπόψη καθόλου.

Κατά συνέπεια δεν είναι τόσο εύκολο να φύγουμε ή να μείνουμε. Να πάμε πού; Κατά συνέπεια μένουμε και παλεύουμε και αφού παλεύουμε κάτι καλό θα βγει. Εμείς προτείνουμε τη διάλυση του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, την υπαγωγή του στο υπουργείο Εσωτερικών και από εκεί και πέρα όλα τ' άλλα τα βρίσκουμε.

Είμαστε υπέρ της μορφής που έχει το Σώμα σήμερα με την οργάνωσή του, με την εκπαίδευσή του, γιατί μόνο έτσι μπορεί ν' αποδώσει έργο. Γιατί δυστυχώς είμαστε μικρή χώρα πληθυσμιακά, τα κονδύλια τα οποία διατίθενται δεν είναι πολλά και δεν μπορούν να γίνουν περισσότερα εάν πάμε σε κάποιο δήμο ή σε κάποια Νομαρχία ή σε κάποιο υπουργείο. Σε λίγο θα μαραζώσουν οι υπηρεσίες και θα κινούνται με οχήματα του '70, το 2010. Με τι λεφτά;".

"Το θέμα όμως με τους πυροσβέστες δεν είναι τα συνταγματικά δικαιώματα, τα οποία με αγώνες έχουμε κατακτήσει. Είναι με τους περιορισμούς που θέτει το Σύνταγμα για τους υπαλλήλους των Σωμάτων Ασφαλείας.

Να δούμε ποιοι είναι αυτοί οι περιορισμοί. Κατά το άρθρο 23, παράγραφος 2, στο εδάφιο 2 απαγορεύεται η απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς και σ' αυτούς που υπηρετούν στα Σώματα Ασφαλείας.

Εδώ όμως τίθεται το μεγάλο ερώτημα. Τι θέλουμε να προστατεύσουμε και στερούμε από τους υπαλλήλους των Σωμάτων Ασφαλείας το θεμελιωδέστερο δικαίωμα της απεργίας; Γιατί δυστυχώς για την ελληνική κοινωνία μόνο με την απεργία καταλαβαίνει η εξουσία. Με τίποτα άλλο δεν καταλαβαίνει, είτε από διαβήματα, είτε από παραστάσεις, είτε από επιχειρηματολογία. Στερούμε το θεμελιωδέστερο δικαίωμα της απεργίας από τους υπαλλήλους για να προστατεύσουμε τι; Τη δημόσια τάξη;

Το δεύτερο, στο άρθρο 29, παράγραφος 3, απαγορεύονται απολύτως οι με οποιαδήποτε μορφή εκδηλώσεις υπέρ πολιτικών κομμάτων στους δικαστικούς λειτουργούς, στους στρατιωτικούς γενικά και στα όργανα των Σωμάτων Ασφαλείας.

Εγώ θα θέσω το ερώτημα. Μήπως έχει υποστεί αλλοίωση το συγκεκριμένο άρθρο; Μήπως έχει ξεπεραστεί από την πραγματικότητα; Τα ίδια τα πολιτικά κόμματα, τα οποία βέβαια αποτελούν τον κυριότερο αρμό μεταξύ κοινωνίας και πολιτείας και βασική προϋπόθεση για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, τα ίδια τα κόμματα έχουν θεσπίσει τις κομματικές οργανώσεις χώρου. Δηλαδή σε ένα χώρο, στον οποίο το Σύνταγμα απαγορεύει την πολιτική έκφραση όχι την κομματική δράση, την πολιτική έκφραση απαγορεύει το Σύνταγμα, έρχονται τα ίδια τα κόμματα και θεσπίζουν κομματικές οργανώσεις.Εμείς λέμε καλά κάνουν και τις θεσπίζουν γιατί είναι αυτονόητο ότι πρέπει να υπάρχει έλεγχος. Θέλουμε όμως να λειτουργούν σε διαφάνεια; Δεν μπορεί οι κομματικές οργανώσεις να επιβάλλουν λύσεις - Σολδάτος πέρσι - δεν μπορεί οι κομματικές οργανώσεις να προτείνουν μεταθέσεις, να προτείνουν προαγωγές, να έχουν λόγο ακόμα και για οικονομικά κίνητρα και όταν προκύπτει το πρόβλημα, να λένε ποιος, εμείς; Δεν το προτείναμε εμείς. Μα ποιος το πρότεινε τέλος πάντων; Ποια είναι η κομματική οργάνωση;

Πρέπει να είναι θεσμοθετημένες και να ξέρουμε μέχρι πού φτάνουν τα δικαιώματά τους. Οχι ο καθένας με την επίκληση της κομματικής ταυτότητας να είναι ισχυρότερος από τον υπουργό. Είναι λυπηρό να λέμε ότι ήρθε ο Σολδάτος, ένα μεσαίο στέλεχος της Αστυνομίας, με την επίκληση της κομματικής ταυτότητας και υπέβαλε στην κυβέρνηση τις κρίσεις και τις προαγωγές της Αστυνομίας κατά το παρελθόν έτος. Αντιλαμβάνεσθε το πρόβλημα ποιο είναι. Εκεί πρέπει να σκύψουμε. Δεν είναι τα δικαιώματά μας, είναι οι περιορισμοί μας, αυτοί που πονάνε.

Με το νόμο 1590/1986 δόθηκε ευρεία εξουσιοδότηση στο Πυροσβεστικό Σώμα να ρυθμίζει οργανωτικά και λειτουργικά θέματα. Το αποτέλεσμα; Από το 1986 μέχρι το 1999 δύο νόμοι έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή που αφορούν το Πυροσβεστικό Σώμα.

Ο νόμος του εθελοντή πυροσβέστη και ο νόμος για τη δασοπυρόσβεση πέρσι. Ολα τ' άλλα θέματα είτε αφορούν κρίσεις, είτε αφορούν προαγωγές, είτε αφορούν μισθολογικά, είτε, είτε, είτε οτιδήποτε άλλο, ρυθμίζονται με μια πλειάδα κανονιστικών Προεδρικών Διαταγμάτων. Τα οποία αποτελούν πάντα φωτογραφία συγκεκριμένων. Είναι χαρακτηριστικό να σας πω ότι το 305 Προεδρικό Διάταγμα του '92 που ισχύει στην Πυροσβεστική σχετικά με τις κρίσεις και προαγωγές, δημοσιεύτηκε στις 5 Αυγούστου και στις 8 Αυγούστου υπήρχε δημοσίευση που τροποποιούσε το 305. Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν το γελοίο του πράγματος".

"Ας μπούμε τώρα και σε πιο καυτά θέματα. Ο κ. Γενικός μίλησε για τις κρίσεις και για τις προαγωγές, για ένα σύστημα το οποίο θα γίνει, για ένα σύστημα το οποίο θα είναι αντικειμενικό, για ένα σύστημα το οποίο θα προβάλλει.

Δυστυχώς αυτό το "θα", το ακούμε 10 χρόνια. Εδώ και 10, 15 χρόνια γίνονται κρίσεις με το ισχύον σύστημα, γίνονται κρίσεις με φωτογραφικές διατάξεις, προωθούνται κάθε φορά οι ημέτεροι και οι άλλοι περιμένουν το "θα". Με το "θα" δεν έγινε ποτέ δουλιά. Εμείς απαιτούμε δουλιά και όταν λέμε δουλιά, θέλουμε πρώτα απ' όλα διαφάνεια στην αξιοκρατία.

Θέλουμε πρώτα - πρώτα η κρίση να είναι κοινοποιήσιμη στον κρινόμενο. Πρέπει ο κρινόμενος να λαμβάνει γνώση, γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να κριθεί ο κρίνων. Ο διοικητής μιας υπηρεσίας όταν αυθαιρετεί και βαθμολογεί εν κρυπτώ, μπορεί να βάλει στον καλό 7 και στον άσχημο 9 γιατί κανένας ποτέ δε θα το μάθει. Δεν μπορεί όμως να το κάνει ποτέ αυτό όταν είναι σίγουρος ότι ο καλός θα το μάθει. Γιατί τότε τον κακό δεν μπορεί να τον πιάσει έτσι και αλλιώς κακός και άχρηστος είναι, θα χάσει και τον καλό. Πρέπει λοιπόν να υπάρχει διαφάνεια στις κρίσεις και στις προαγωγές, να κοινοποιείται το φύλλο.

Αναγκαζόμαστε, έχουμε Νομικούς Συμβούλους, είναι και παρών ο κ. Πενταγιώτης που είναι στην Πανελλήνια Ομοσπονδία των υπαλλήλων του Πυροσβεστικού Σώματος, που κάνουν αυτή τη δουλιά. Πληρώνουμε 300 και 400 χιλιάδες κάθε χρόνο που έχουμε κρίση.

Εμείς θέλουμε διαφάνεια στις προαγωγές, σαφώς και θέλουμε αξιοκρατικό σύστημα, σαφώς και θέλουμε αντικειμενικά κριτήρια, αλλά για να λειτουργήσει οποιοδήποτε αξιοκρατικό σύστημα με αντικειμενικά κριτήρια, προϋποθέτει τη διαφάνεια. Η έλλειψη της διαφάνειας είναι το πρώτο βήμα για το λάθος.

Μιλήσαμε για εξοπλιστικό πρόγραμμα, για τους σταθμούς, εγώ δε θα πω τίποτα. Οποιος έχει όρεξη, μια μέρα ας περάσει από τους σταθμούς του Πειραιά, ας περάσει από τον 1ο Πυροσβεστικό Σταθμό του Πειραιά, να δει κάτω από ποιες συνθήκες ζούνε και εργάζονται οι Πυροσβέστες του Πειραιά. Τίποτα άλλο. Και πώς να μιλάμε για εξοπλιστικά προγράμματα όταν στον προϋπολογισμό του '99 για τα κτίρια, έχουμε 180 εκατομμύρια, αστεία πράγματα.

Τα μέτρα της δασοπυρόσβεσης. Εμείς συμφωνούμε απόλυτα στα μέτρα της δασοπυρόσβεσης που ανακοινωθήκανε, πιστεύουμε ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, θα βοηθήσουμε για να υλοποιηθούν.

Δυστυχώς όμως όποια μέτρα και να πάρεις δε θα έχεις κανένα αποτέλεσμα εάν χάσεις αυτούς που έχεις ήδη μέσα. Και δυστυχώς οι Πυροσβέστες τείνουν να χαθούνε. Γιατί τείνουν να χαθούνε; Γιατί από πέρσι είναι απλήρωτες οι υπερωρίες, δεν εξασφαλίζεται η διοικητική τους μέριμνα στη φωτιά - έχουνε μια βδομάδα ολόκληρη στη φωτιά χωρίς ένα σάντουιτς - δεν εξασφαλίζεται η διαφάνεια στις αποσπάσεις και στις μεταθέσεις, οι οποίες έχουν κάποιο οικονομικό κίνητρο.

Δεν προβλέπεται κάποια επιπλέον αμοιβή και πληρώνονται ακόμα7.000 για το Σαββατοκύριακο προ φόρων, μετά φόρων πάει 5.200. Αν είναι δυνατόν να πληρώνεται η 6η μέρα εργασίας και η έβδομη, το Σαββατοκύριακό μας δηλαδή, με 5.000. Αντιλαμβάνεσθε τις συνθήκες. Εγώ ντρέπομαι ως συνδικαλιστής να πω ότι το 2000 διεκδικώ ανθρώπινη αμοιβή για το Σαββατοκύριακο, ντρέπομαι στην κυριολεξία. Οταν όλοι οι άλλοι συζητάνε για το 35ωρο.

Δε θα ήθελα να σας κουράσω περισσότερο, και πάλι σας ευχαριστώ για το χρόνο που μου διαθέσατε".