Η παραπάνω προπαγανδιστική κυβερνητική επιχείρηση συντελείται διά των ΜΜΕ - κρατικών, πρωτίστως, ως αμέσως ελεγχομένων, αλλά και ιδιωτικών, ως συμμετεχόντων στα περιβόητα "διαπλεκόμενα". Ως μεταφορείς της προπαγάνδας επιλέγονται, προσεκτικώς, δημοσιογράφοι, άλλοι παλαιόθεν κι εξακολουθητικώς εναρμονιζόμενοι και τινές, εσχάτως και προκλητικώς, συμπαρατασσόμενοι, μεθ' "υπερβάλλοντος ζήλου", με τον "σοσιαλιστικό εκσυγχρονισμό" της κυβέρνησης Σημίτη.
Σημειώνουμε, εν πρώτοις, ότι το "υπεράνω όλων, η Ελλάς", θυμίζει το ανατριχιαστικό "Ντόιτσλαντ ίμπερ άλες" του Γ Ράιχ και καλόν είναι ν' αποφεύγεται η μεταφορά του, στα καθ' ημάς, έστω και ως "σλόγκαν", καθότι, ιστορικώς, απεδείχθη ότι ουδόλως συνάδει με τον πατριωτισμόν, αλλ' αντιθέτως συνταυτίστηκε με τον φασιστικό εθνικισμό και τον φυλετικό ρατσισμό, που οδήγησαν στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο και την ανθρωπότητα σε ολέθρια και τραγικά αποτελέσματα.
Ο παραπάνω προβαλλόμενος συλλογισμός είναι φανερόν ότι ενοχοποιεί, πλήρως κι αποκλειστικώς, τον Οτσαλάν - το θύμα μετατρέπεται σε θύτη - για την κατάληξή του στα χέρια των δημίων του και, επιπλέον, επιχειρεί ν' αποκαθάρει την κυβέρνηση από τη λαϊκή κατηγορία περί προδοσίας, εμφανίζοντάς την ότι ενεργεί για την προστασία των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας.
Το μόνο, βεβαίως, που λείπει για να ολοκληρωθεί ο συλλογισμός είναι, ενδεχομένως ως κατακλείδα, ότι η Ελλάς θα έπρεπε να ζητήσει την παραδειγματική τιμωρία του Οτσαλάν από τους Τούρκους, με μόνη, ίσως, την αντίρρηση να καταδικαστεί σε θάνατο, διότι τούτο δε συνάδει με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, στον οποίο ανήκει και προσβλέπει και η χώρα μας!
Διαφορετικώς αντιλαμβάνονται τον πατριωτισμό οι Ελληνες και δεν εννοούν ως Ελλάδα μια χώρα υποτελή στους Αμερικανούς και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, η κυβέρνηση της οποίας κλείνει τα σύνορα και, εν συνεχεία, παραδίδει στους διώκτες του, τον ηγέτη ενός απελευθερωτικού λαϊκού κινήματος κι ανοίγει τα σύνορα για να περάσουν τα τανκς του ΝΑΤΟ, που θα αιματοκυλήσουν τη Γιουγκοσλαβία. Και, ευκαιρία δοθείσης, ας ρωτήσουμε ποια Ελλάδα - ή μη μόνον εκείνη των καιροφυλακτούντων για "πλιάτσικο" στα Βαλκάνια, της επιχειρηματικής ολιγαρχίας - και ποια εθνικά συμφέροντα - παρά εκείνα της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης πραγμάτων - εξυπηρετεί η κυβερνητική απόφαση να συνδράμει η χώρα μας στη στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ, σε μια γειτονική και φιλική προς την Ελλάδα χώρα;
Ο ελληνικός λαός θέτει "υπεράνω όλων", όχι οιανδήποτε Ελλάδα, αλλά την Ελλάδα της εθνικής ανεξαρτησίας, του πολιτισμού, της κοινωνικής προόδου. Γι' αυτή την Ελλάδα αξίζει να νιώθει υπερήφανος κάθε Ελληνας, πραγματικός πατριώτης. Για την "άλλη Ελλάδα", της υποταγής και του "ψευτοπατριωτισμού", δικαίως νιώθει ντροπή και ταπείνωση η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων.
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ
Διαφορετικά αντιλαμβάνονται τον πατριωτισμό οι Ελληνες και δεν εννοούν ως Ελλάδα μια χώρα υποτελή στους Αμερικανούς και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, η κυβέρνηση της οποίας κλείνει τα σύνορα και, εν συνεχεία, παραδίδει στους διώκτες του, τον ηγέτη ενός απελευθερωτικού λαϊκού κινήματος και ανοίγει τα σύνορα για να περάσουν τα τανκς του ΝΑΤΟ, που θα αιματοκυλήσουν τη Γιουγκοσλαβία
- Το τελευταίο διάστημα στο χώρο της διακίνησης του Τύπου υπάρχει μια αναστάτωση και μια αγωνιστική κινητικότητα. Πού οφείλεται;
- Οι λόγοι που μας κάνουν να κινητοποιούμαστε οφείλονται στις ανακατατάξεις που συντελούνται στο χώρο της διακίνησης του Τύπου. Ηδη ένα νέο πρακτορείο "Η ΑΡΓΟΣ", ξεκίνησε και οργανώνεται και από ό,τι ενημερωθήκαμε, τις επόμενες μέρες θα ξεκινήσει και η οργάνωση ενός τέταρτου πρακτορείου με την ονομασία "Ευρώπη ΠΡΕΣΣ". Η δημιουργία και νέων πρακτορείων σημαίνει ότι στα ήδη υπάρχοντα θα δημιουργηθεί πρόβλημα, με αποτέλεσμα να προκύψουν απολύσεις ή και να κλείσουν. Οι αντιδράσεις της διοίκησης του Σωματείου και των εργαζομένων δεν αποβλέπουν στο να εμποδίσουν τη δημιουργία νέων πρακτορείων, γιατί κάτι τέτοιο και ανέφικτο θα ήταν αλλά και πέρα από τις αρχές. Εμείς από την αρχή είπαμε ότι οι εργαζόμενοι δεν κάνουν επιλογή εργοδοτών. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η διασφάλιση της δουλιάς τους και των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει ότι πρέπει να καλυφθούν όλες οι ανάγκες προσωπικού των δύο νέων πρακτορείων από τους εργαζόμενους των σημερινών πρακτορείων, αλλά και να βρεθεί ένας τρόπος της πλήρους διασφάλισης της προϋπηρεσίας μέσα από συνεννόηση από τα ενδιαφερόμενα μέρη. - Σε ποια κατεύθυνση κινούνται οι προσπάθειες για την επίλυση του προβλήματος; Εχετε επαφές με τα ενδιαφερόμενα μέρη;
- Οι μέχρι τώρα ενέργειες της διοίκησης του σωματείου μας, κινούνται στην κατεύθυνση των επαφών με τα ενδιαφερόμενα μέρη προκειμένου να βρεθεί μια ουσιαστική λύση στο πρόβλημα. Εχουμε κάνει κάποιες συναντήσεις και το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι υπάρχει ένα θετικό κλίμα. Παραμένει όμως άλυτο το βασικό μας πρόβλημα. Αυτό, της διασφάλισης της δουλιάς και των εργασιακών δικαιωμάτων. Στη συγκέντρωση της περασμένης Κυριακής, όπου συμμετείχαν στο σύνολό τους οι εργαζόμενοι στα πρακτορεία, αποφασίσαμε να ζητήσουμε από τον αρμόδιο υπουργό Τύπου και ΜΜΕ κ. Ρέππα, να αναλάβει πρωτοβουλία για κοινή σύσκεψη όλων αυτών που σχετίζονται με τις παραπάνω ανακατατάξεις. Πιστεύουμε ότι η σύσκεψη αυτή θα γίνει τις επόμενες μέρες.
- Εάν δεν επιτευχθεί κάποια συμφωνία μέσα από τις επαφές, τι σκοπεύετε να κάνετε;
- Εμείς είμαστε αισιόδοξοι. Πιστεύουμε ότι δε θα βρεθεί κανένας ο οποίος να θελήσει οι εργαζόμενοι στα πρακτορεία να είναι τα θύματα όλων αυτών που συμβαίνουν στο χώρο. Εάν επιχειρηθεί κάτι τέτοιο, θα είναι μια πολύ μεγάλη πρόκληση για μας. Εμείς απαιτούμε όσοι εργαζόμενοι χρειαστούν για να εργαστούν στα καινούρια πρακτορεία, να προέρχονται από τα υφιστάμενα. Εκεί να προσληφθούν με πλήρη δικαιώματα και με αναγνωρισμένη την προϋπηρεσία. Αυτό που μας κάνει ακόμα περισσότερο αισιόδοξους είναι η ενότητα του κλάδου μας και η συμπαράσταση των περισσότερων ενώσεων του Τύπου. Εμείς κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να εξελιχθούν τα πράγματα ομαλά, γιατί αυτό εξυπηρετεί όλους μας. Οι εργαζόμενοι στα πρακτορεία δεν απειλούν κανέναν. Αυτοί απειλούνται. Εάν χρειαστεί να αγωνιστούμε - και αυτό θα φανεί τις επόμενες μέρες - σίγουρα θα το κάνουμε. Τότε για ό,τι προκύψει, την ευθύνη δε θα την έχει ούτε η διοίκηση του σωματείου μας, ούτε οι εργαζόμενοι. Θα την έχουν όποιοι δε συμβάλλουν ώστε να βρεθεί μια ουσιαστική λύση.
Στ. Ζ.