ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 2 Απρίλη 1999
Σελ. /40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΟΙ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ

Αυτό που κυρίως ανησυχεί τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές - εκτός, βεβαίως, από την ανθεκτικότητα των ενόπλων δυνάμεων της Γιουγκοσλαβίας και την αποφασιστικότητα της αντίστασης όλου του σερβικού λαού - είναι οι πολλές, μαζικές και δυναμικές αντιπολεμικές - αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις των λαών των Βαλκανίων, της Ευρώπης, της ίδιας της Αμερικής, όλου του κόσμου. Αυτός είναι τώρα ο μεγάλος "πονοκέφαλος" του Κλίντον και της "συμμορίας" του και ψάχνουν να βρουν το "αναλγητικό" για να τον ξεπεράσουν. Στον Αμερικανό αρχιδολοφόνο, αυτός ο "πονοκέφαλος" τού προκαλεί "ναυτία" και "κρύο ιδρώτα", όταν αναλογίζεται ότι, για την αμερικάνικη "νίλα" στο Βιετνάμ, έπαιξαν σημαντικό, ίσως και καθοριστικό, ρόλο και οι αντιδράσεις των λαών, μαζί και του αμερικανικού. Απ' αυτήν την άποψη, επομένως, γίνεται φανερό ότι, όσο πιο πολλοί, πιο συχνά, πιο δυναμικά κι αποφασιστικά, διαδηλώνουν εναντίον της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία, που άναψε φωτιά πολέμου στα Βαλκάνια, τόσο πιο πολύ θ' ανησυχούν και θα τρομάζουν οι ιμπεριαλιστές. Κι αυτός ο τρόμος μπορεί να τους εξαναγκάσει, υπολογίζοντας και το κόστος, να κάνουν πίσω.

Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο το γεγονός ότι τα διεθνή ΜΜΕ που ελέγχονται και χρησιμοποιούνται για την εξυπηρέτηση των άμεσων στόχων και των μακροπρόθεσμων σκοπών της ιμπεριαλιστικής "νέας τάξης", "θάβουν" - ή, αν μη τι άλλο, υποβαθμίζουν - τον παγκόσμιο λαϊκό ξεσηκωμό εναντίον του πολέμου και του ιμπεριαλισμού. Αλλά αυτή η καθοδηγούμενη επιχείρηση των ΜΜΕ δε θα μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα, όταν οι λαϊκές κινητοποιήσεις πάρουν διαστάσεις που θα αναλογούν στο μέγεθος του ιμπεριαλιστικού εγκλήματος και θα απηχούν το εύρος των λαϊκών διαθέσεων. Ολο και κάποιο δευτερόλεπτο της πραγματικής φρίκης του πολέμου θα περάσει από τις τηλεοπτικές εικόνες κι όλο και κάποιο μονοστηλάκι της αλήθειας θα "παρεισφρήσει" στις σελίδες των εφημερίδων. Κι αυτό το ελάχιστο της αλήθειας αν περάσει δε θα είναι καθόλου ευκαταφρόνητο, αφού μπορεί ν' αποτελέσει, στη συνέχεια, την απαρχή μιας αντίστροφης πορείας, που θα οδηγήσει στην υποχώρηση των ιμπεριαλιστών και στη λήξη του πολέμου.

****

Ο ελληνικός λαός ξεσηκώθηκε από τις πρώτες ώρες των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, πραγματοποιώντας μεγαλειώδη συλλαλητήρια σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης. Είναι δε σημαντικό ότι σ' αυτόν το συναγερμό οι Ελληνες συμμετέχουν, ανεξαρτήτως πολιτικών τοποθετήσεων και κομματικών επιρροών. Κι είναι ακόμα πιο σημαντικό ότι ο αντιπολεμικός - φιλειρηνικός χαρακτήρας των κινητοποιήσεων συνδυάζεται με τις αντιιμπεριαλιστικές καταβολές και διαθέσεις του λαού μας. Το βλέπουμε αυτό στα πανό και στα συνθήματα των διαδηλώσεων, που εκδηλώνονται, όχι "όπου λάχει", αλλά εκεί που πρέπει: Στις πρεσβείες και στα προξενεία των μεγάλων δυνάμεων, στις βάσεις των ΗΠΑ και στα στρατηγεία του ΝΑΤΟ, για να συμβολίζουν, όχι απλώς την αντίθεση σ' έναν πόλεμο, αλλά, και κυρίως, την αντίσταση στον ιμπεριαλισμό, που, από τη φύση του και ως εκ του ρόλου του, γεννάει πολέμους και σπέρνει τον όλεθρο και την καταστροφή στην ανθρωπότητα.

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο ελληνικός λαός δεν κάνει διακρίσεις, ανάμεσα στις συνιστώσες του ιμπεριαλισμού και, μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, καταδικάζει και την ΕΕ, η οποία, όχι μόνο είναι συνένοχη στο έγκλημα, αλλά οι ηγέτες της - βλέπε Μπλερ κ.ά. - εμφανίζονται "βασιλικότεροι του βασιλέως".

***

Επιπλέον, οι λαϊκές διαδηλώσεις δε "χαρίζονται" ούτε στην ελληνική κυβέρνηση. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν αυτή υπέγραψε την απόφαση για τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ, άνοιξε τα ελληνικά σύνορα για να περάσουν τα ξένα πολεμικά στρατεύματα, έστειλε ελληνικό πολεμικό πλοίο στην Αδριατική και τώρα ακόμα δε λέει κουβέντα για την ανάγκη να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία και να φύγουν οι στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια.

Η καταδίκη της δολοφονικής ιμπεριαλιστικής επίθεσης, με την ταυτόχρονη απαίτηση να φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια και να σταματήσει η εμπλοκή της Ελλάδας στο έγκλημα, που χαρακτηρίζουν τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού, προκαλούν την οργή της νέας "Ιεράς Συμμαχίας" και την ανησυχία των κυβερνώντων και των άλλων φιλοατλαντικών και φιλοευρωπαϊκών κομμάτων της χώρας μας. Και προσπαθούν, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα, ενεργοποιώντας "λυτούς και δεμένους", να μικρύνουν το μέγεθος των λαϊκών αντιδράσεων και να υπονομεύσουν τον αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο των διαδηλώσεων. Επιχειρούν, μέσω πολιτικών, κομματικών, κρατικών και "ενημερωτικών" μηχανισμών, να"στρογγυλέψουν" τις αντιδράσεις, κρατώντας τες μέσα στο γενικό πλαίσιο ενός γενικού κι αφηρημένου αντιπολεμικού - φιλειρηνικού περιεχομένου, που δε θίγει την ουσία του προβλήματος. Κι όλα αυτά, σε συνδυασμό και με την επιχείρηση εκφοβισμού, που συνίσταται στην απειλή πως "κινδυνεύει και η δική μας πατρίδα" κι, άρα, "πρέπει να μετριαστούν οι αντιδράσεις ή, τουλάχιστον, να μη στρέφονται κατά του ιμπεριαλισμού", διότι "μπορεί να προκαλέσουμε τις ΗΠΑ και να βάλουν την Τουρκία να μας επιτεθεί".****

Ενεργούν, όμως, και υπογείως, δρώντας εκ των ένδον, μέσα στις λαϊκές διαδηλώσεις, με τη χρησιμοποίηση στελεχών των κομμάτων τους, εκπροσώπους της Αυτοδιοίκησης και μαζικών φορέων που ελέγχουν κι άλλους "καλοθελητές", που εμφανίζονται στα συλλαλητήρια με "δεκάρικους λόγους" γενικώς κατά του πολέμου και υπέρ της ειρήνης και της αλληλεγγύης στους "ομόδοξους" Σέρβους, αποφεύγοντας, όμως, "όπως ο διάβολος το λιβάνι", να καταγγείλουν την επιθετική πολεμική φύση και δράση του ιμπεριαλισμού και τη συνενοχή της ελληνικής κυβέρνησης στο έγκλημα των Βαλκανίων. Σε αρκετές περιπτώσεις, μάλιστα, καταφέρνουν να "περνούν" σε ψηφίσματα συλλαλητηρίων αυτό το "ξενέρωτο" και "ακίνδυνο" για τους ιμπεριαλιστές και την ελληνική κυβέρνηση, πνεύμα "αγώνα".

Ο ελληνικός λαός, οι αγνοί, αλλά "πονηρεμένοι" Ελληνες, που βγαίνουν στους δρόμους, πρέπει και μπορούν να "φυλάξουν τα νώτα τους", διαφυλάσσοντας το ουσιαστικό περιεχόμενο των αντιδράσεων, οι οποίες, για να είναι και αποτελεσματικές, δεν μπορεί παρά να στρέφονται εναντίον της ιμπεριαλιστικής υφής του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αλλά και κατά της ελληνικής κυβέρνησης, μαζί, βεβαίως, με την έκφραση των φιλειρηνικών αισθημάτων και την ανάδειξη της ενεργούς συμπαράστασης στον αγωνιζόμενο σερβικό λαό. Μπορούν και πρέπει να απομονωθούν οι "καλοθελητές", που συμμετέχουν στις διαδηλώσεις για να τις αποπροσανατολίσουν από την αντιιμπεριαλιστική κοίτη τους και να τις στρέψουν σε ανώδυνα ρυάκια συμπόνιας για τους δολοφονημένους και ανοχής για τους δολοφόνους.

***

Τρόποι για να γίνει αυτό υπάρχουν πολλοί: Το περιεχόμενο των συνθημάτων, η επιλογή των χώρων και των μορφών των κινητοποιήσεων - "φρούρια" και "ορμητήρια" πολέμου των ιμπεριαλιστών υπάρχουν πολλά στη χώρα μας - προσοχή και επιμονή στην έκδοση ουσιαστικών ψηφισμάτων κ.ά. Διότι η αντίσταση και ο αγώνας δε θα είναι αποτελεσματικός, αν δεν εμφανίζεται μέσα σ' όλες τις διαδηλώσεις, ως ομόθυμη απαίτηση του ελληνικού λαού, να υλοποιηθούν συγκεκριμένα μέτρα, όπως:

  • Να σταματήσουν τώρα οι βομβαρδισμοί και ο βρώμικος πόλεμος και να φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια.
  • Να αποσύρει η ελληνική κυβέρνηση την υπογραφή της για έγκριση της ΝΑΤΟικής επίθεσης.
  • Να κλείσουν οι βάσεις, να μην ενεργοποιηθούν τα στρατηγεία στη χώρα μας και να μην υπογράψει η Ελλάδα το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ.
  • Να μη διαθέσει η χώρα μας αεροδιαδρόμους, λιμάνια και, γενικότερα, το έδαφός της για διέλευση ξένων στρατευμάτων, ν' αποσύρει το πολεμικό μας πλοίο από την Αδριατική και να μη συμμετάσχει σε "δυνάμεις ταχείας επέμβασης".

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Μπορούν και πρέπει να απομονωθούν οι "καλοθελητές", που συμμετέχουν στις διαδηλώσεις για να τις αποπροσανατολίσουν από την αντιιμπεριαλιστική κοίτη τους και να τις στρέψουν σε ανώδυνα ρυάκια συμπόνιας για τους δολοφονημένους και ανοχής για τους δολοφόνους


ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΖΩΓΡΑΦΟΥ
Χρέος, η αντίσταση στη βαρβαρότητα

- Δέκα εκατομμύρια ανθρώπινοι στόχοι, με το κεφάλι ψηλά, περιμένουν καθημερινά τις ΝΑΤΟικές βόμβες. Ως πολίτης του κόσμου, πώς εισπράττετε τη θηριωδία Αμερικής - Ευρώπης, που βαφτίζεται "ειρηνοποιός" για την αποκατάσταση της διεθνούς νομιμότητας;

- Θα 'χε αξία να επιχειρηματολογήσουμε ενάντια στο ευφυολόγημα των ΝΑΤΟικών περί "ειρηνικής επέμβασης", εάν η λύση του πολέμου εύρισκε σύμφωνο έστω κι ένα μικρό μέρος του λαού μας. Το ταξικό ένστικτο των λαών σήμερα, δεν τους αφήνει να γίνουν εύκολη λεία της προπαγάνδας των δυνατών. Ξέρουν ότι η πολιτική κατάσταση των χωρών τους, αφορά αυτούς τους ίδιους και δεν ανέχονται να γίνουν σπόνσορες των συμφερόντων των έξωθεν ισχυρών - που φύσει και θέση είναι ενάντια στα ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων όλου του κόσμου. Φυσικά δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ο εσωτερικός εχθρός, που πολύ εύκολα θα συμμαχήσει με τους ομοϊδεάτες ξένους φίλους, εναντίον τους.

Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό οι λαοί να διαφυλάσσουν τους αδελφικούς δεσμούς τους. Να πολεμούν, στη γένεσή τους, αμείλικτα τις ρατσιστικές και εθνικιστικές παγίδες, που μόνο καθυστέρηση καταμαρτυρούν. Να αντιμετωπίσουν μαζί τους καταπιεστές τους. Μέχρι σήμερα "οι βόμβες της ειρήνης", πέφτουν στα κεφάλια των αδυνάτων.

- "Χάρτες που αλλάζουνε με τους βομβαρδισμούς, θα βρουν αντιμέτωπους πολλούς πολιτισμούς", ήταν ένα από τα συνθήματα της διαμαρτυρίαςτην περασμένη Τρίτη, έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία. Αυτές τις εφιαλτικές μέρες, η δράση των καλλιτεχνών δεν πρέπει να μεγαλώσει;

- Θα 'θελα να αντικαταστήσουμε το "καλλιτέχνης" με το "δημιουργός", γιατί αυτός ο όρος αυτοερμηνεύει το χαρακτήρα του. Δημιουργός είναι αυτός που παράγει έργο για το δήμο. Δήμος - δημοκρατία, έννοιες που οριοθετούν τη δραστηριότητα του υποκειμένου, δηλαδή του δημιουργού. Είναι αυτονόητο νομίζω, από την πρόχειρη παραπάνω ετοιμολογία, το χρέος του δημιουργού απέναντι στα πράγματα. Σα δημόσιο πρόσωπο έχει και ευθύνη και χρέος να διδάσκει με το έργο του, εκμαιεύοντας από τους καταπιεσμένους το σημαντικό, που μόνο αυτοί μπορούν να κυοφορήσουν, για ένα καλύτερο αύριο.

Δε θα μπορούσαν λοιπόν οι δημιουργοί παρά να συνειδητοποιήσουν και αυτοί - μετά τη μεγάλη πρόκληση - ότι η θέση τους δεν είναι αυτή του διασκεδαστή στα μέγαρα των κηφήνων, αλλά η σύνδεσή τους με το λαό, όπου αυτός αγωνίζεται και ματώνει.

- Με τον πλέον ωμό και κυνικό τρόπο οι κυβερνήσεις της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής που υπογράφει όλες τις συμφωνίες, συμμετέχουν στο έγκλημα κατά της Γιουγκοσλαβίας. Πώς σχολιάζετε τη στάση τους;

- Θα ήταν καλό οι ευθύνες να αποδίδονται με ακρίβεια και διεξοδικά. Η προσωποποίηση των ευθυνών για τον πόλεμο, δεν πρέπει να αποκρύπτει τον πραγματικό εχθρό των λαών. Για τον πόλεμο δε φταίει η καταπιεσμένη παιδική σεξουαλικότητα του Αμερικανού Προέδρου, αλλά οι πολυεθνικές που βρίσκονται πίσω του. Για τον πόλεμο δε φταίει η υπαλληλίστικη υποταγή του Ελληνα πρωθυπουργού, αλλά οι πλουτοκράτες που τον στηρίζουν, για να πάρουν καλό κομμάτι από την πίτα των Βαλκανίων, αύριο. Δε φταίει κανείς από τους ηγέτες γι' αυτό που είναι, αλλά γι' αυτό που υπηρετούν. Επείγει λοιπόν οι λαοί να κηρύξουν το δικό τους πόλεμο. Το "Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα" είναι επίκαιρο όσο ποτέ.

Η. Μ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ