Μέρα με τη μέρα, όλο και περισσότερο η χώρα μας μπαίνει μέσα στη φωτιά που άναψαν οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί στη Γιουγκοσλαβία. Στο βρώμικο πόλεμο τα "γεράκια" έχουν σίγουρη κι αποδεδειγμένη, έμπρακτα πια, την υποστήριξη της κυβέρνησης, αλλά και της υποτιθέμενης αντιπολίτευσης, που, πέρα απ' τις υποκριτικές μεγαλοστομίες των εκπροσώπων της, συναινεί στα σχέδια των φονιάδων των λαών.

Η δήλωση τόσο του πρωθυπουργού στη Βουλή (Συνεδρίαση 1.4.99) ότι πρέπει να δείξουμε "αξιοπιστία τόσο έναντι του ΝΑΤΟ, όσο και έναντι της ΕΕ", όσο και οι απαράδεκτες δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλου απ' τη Ρουμανία, επαληθεύουν για μια ακόμη φορά την υποτέλεια της κυβέρνησης στους ιμπεριαλιστές στρατοκράτες. Απόδειξη: Καταστρώνεται σχέδιο συγκρότησης εθελοντικής στρατιωτικής μονάδας από κληρωτούς, με την υπόσχεση καταβολής σ' αυτούς υψηλού μηνιαίου μισθού και μείωση του χρόνου θητείας, εφόσον δεχθούν να πάνε στη Γιουγκοσλαβία και να ενταχθούν πρώτα στην ΕΛΔΑΛ, δηλαδή στο στρατοπεδευμένο έξω απ' τα Τίρανα Τάγμα Πεζικού. Επίσης, η επάνδρωση των ΝΑΤΟικών ραντάρ με ελληνικό προσωπικό, οι 7 Ελληνες ανώτεροι αξιωματικοί που βρίσκονται στο επιτελείο του ΝΑΤΟ με έδρα τα Σκόπια, το αντιτορπιλικό "Κίμων", που βρίσκεται στην Αδριατική, δίπλα στη ΝΑΤΟική αρμάδα που εκτοξεύει τους φονικούς πυραύλους κι όσα άλλα δεν ξέρουμε, είναι η αρχή μιας μεγαλύτερης κι επικίνδυνης ανάμειξης της χώρας μας στην αιματοχυσία των λαών της Βαλκανικής.

Και δεν είναι η πρώτη φορά που θα χυθεί ελληνικό αίμα για τα ξένα, και ειδικότερα για τα αμερικανικά, συμφέροντα. Ζούνε πολλοί Ελληνες στρατιώτες, που είχαν την τύχη να γυρίσουν ζωντανοί στην πατρίδα απ' τον πόλεμο της Κορέας. Ζούνε και πολλές μανάδες που παρέλαβαν στο λιμάνι του Πειραιά τα παιδιά τους νεκρά μέσα στα φέρετρα. Ζούνε ακόμη μανάδες που δεν ξανάδαν τα παιδιά τους. Είναι οι άκλαυτοι σκοτωμένοι Ελληνες στρατιώτες, που βρήκαν τάφο τα απέραντα τέλματα και τους ορυζώνες της μακρινής Κορέας.

Το γύρισμα κάποιες δεκαετίες πίσω, και συγκεκριμένα τον Ιούνη του 1950, όταν άρχισε η ιμπεριαλιστική επίθεση ενάντια στη ΛΔ της Κορέας, ταιριάζει σε τούτες τις δύσκολες μέρες που περνάει ο λαός μας, αλλά και οι γειτονικοί λαοί.

Φτάσαμε ή καλύτερα μας πήγαν και στην Κορέα για να αποκρούσουμε τον "ερυθρόν ολοκληρωτισμόν ήτοι την κομμουνιστικήν επιβουλήν"!

Η χώρα μας πλήρωνε πάντα με αίμα την υπεράσπιση των συμφερόντων των "προστάτιδων δυνάμεων". Μήπως το ίδιο δεν είχε γίνει το 1919 με το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα στην Ουκρανία; Στον Περσικό Κόλπο με τη συμμετοχή ελληνικών πολεμικών πλοίων, το ίδιο δεν έγινε πιο παλιά στη Σομαλία "για ν' αποκατασταθεί η διασαλευθείσα τάξις"; Στην ουσία για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των Αμερικανών και της οικονομικής ολιγαρχίας, ξένης και ντόπιας.

Το κόστος μεγάλο: Στην Κορέα άφησαν τα κόκαλά τους 14 κατώτεροι αξιωματικοί, 168 υπαξιωματικοί και στρατιώτες, που ανήκαν στο Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος, ενώ οι τραυματίες απ' τις σκληρές μάχες με το στρατό της Κορέας - ένα, λαϊκό πειθαρχημένο και μαχητικό στρατό, που υπεράσπιζε τη δική του πατρίδα, την τιμή και την αξιοπρέπειά του - έφθασαν τους 33 αξιωματικούς και τους 577 στρατιώτες. Αυτούς τους αριθμούς ανακοίνωσαν τότε οι αμερικανικές στρατιωτικές αρχές (1). Στην πραγματικότητα οι νεκροί από τον πόλεμο της Κορέας είναι πολλοί περισσότεροι. Επίσης, απ' το προσωπικό του σμήνους των Μεταφορικών Αεροσκαφών της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, που συμμετείχε στον πόλεμο της Κορέας, σκοτώθηκαν 7 αξιωματικοί και 5 σμηνίτες.

Τα στοιχεία αυτά ελέγχονται, γιατί κι εδώ οι νεκροί είναι περισσότεροι. Παράδειγμα: Τα επίσημα στρατιωτικά κείμενα δεν αναφέρουν τον αριθμό των Ελλήνων στρατιωτών που πέρασαν με τη θέλησή τους στις γραμμές του Λαϊκού Στρατού της Κορέας, δεν αναφέρουν τον αριθμό των Ελλήνων φαντάρων που πιάστηκαν αιχμάλωτοι απ' τους Βορειοκορεάτες. Αλλο παράδειγμα: Επίσημη στρατιωτική πηγή αναφέρει ότι: "Το 13ο Ελληνικό Σμήνος έχασε το 45% των αεροσκαφών και το 14% του ιπτάμενου προσωπικού (2)".

Παραμένει ακόμη άγνωστος ο αριθμός των απωλειών του Ελληνικού Τάγματος όταν αποδεκατίστηκε στη μεγάλη μάχη της 4.2.1951 στον τομέα Ινστόν. Στη διάρκεια της μάχης αυτής 176 Ελληνες φαντάροι πέρασαν με το μέρος του Λαϊκού Στρατού (3).

Αυτές οι απώλειες καλύφθηκαν με νέες αποστολές στις 16.2.1951 για να συνεχιστούν στις 17.6.1951 με δύναμη τάγματος που συγκροτήθηκε από μονάδες της Ελληνικής Μεραρχίας που έδρευε στα Γιάννενα.

Ο πρώτος νεκρός στο σφαγείο της Κορέας ήταν ο στρατιώτης Στ. Δρακόπουλος. για ν' ακολουθήσουν ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Αποστ. Σταθιάς απ' τον Πειραιά, ο στρατιώτης Γ. Νύχτας, ο υπολοχαγός Ιωαν. Μανασής κι έπεται συνέχεια...

Η συμμετοχή της χώρας μας στον πόλεμο της Κορέας, έλεγαν, όπως λένε και τώρα, ότι είχε "ειρηνευτικό χαρακτήρα", με πρόσχημα "την υπεράσπισιν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του λαού της Νότιας Κορέας που κινδύνευε απ' την κομμουνιστική Βόρεια Κορέα"!

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι μόνο 16 κράτη απ' όλο τον κόσμο κι απ' όσα συμμετείχαν στον ΟΗΕ, ανάμεσά τους η Ταϊλάνδη, η Νότια Αφρική, η Αιθιοπία, η Τουρκία, η Κολομβία, οι Φιλιππίνες και φυσικά η Αμερική, όπως και η Ελλάδα, έστειλαν στρατιωτικά τμήματα στον πόλεμο της Κορέας. Τα περισσότερα κράτη δεν αναμείχθηκαν, ενώ 5 κράτη ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του ΟΗΕ (Δανία, Ινδίες, Ιταλία, Νορβηγία, Σουηδία), να στείλουν συμβολικά μόνο υγειονομικό υλικό.

Οπως ακριβώς γίνεται τώρα με τη Γιουγκοσλαβία, έτσι και τότε παρουσίασαν ότι μόνο ένα μικρό ελληνικό στρατιωτικό τμήμα θα πήγαινε στην Κορέα. Ομως τελικά η ελληνική συνολική δύναμη που πήρε μέρος στον πόλεμο της Κορέας έφτασε τους 10.255, απ' τους οποίους 9.586 στρατιώτες και 669 αξιωματικοί (4).

Το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος της Κορέας στην αρχή συγκροτήθηκε στη Λαμία από λίγους εθελοντές, ενώ οι περισσότεροι στρατιώτες εντάχθηκαν σ' αυτό παρά τη θέλησή τους. Μεγάλος αριθμός απ' την κατηγορία αυτή ήταν στρατιώτες που υπηρετούσαν στο 596 Τ. Π., που το συγκροτούσαν "ανανήψαντες" Μακρονησιώτες, το θάνατο των οποίων δεν υπολόγιζε στο ελάχιστο η ελληνική κυβέρνηση της εποχής εκείνης (πρωθυπουργοί Σοφ. Βενιζέλος και Νικ. Πλαστήρας, αντιπρόεδρος Γ. Παπανδρέου). Το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα όταν έφτασε στην Κορέα εντάχθηκε στην 8η Αμερικανική Στρατιά Ιππικού (EUSAK) και ήταν κάτω απ' τις διαταγές των Αμερικανών ανωτέρων αξιωματικών Κλάινον και Ουίλιαμ, χωρίς ουσιαστικά ο Ελληνας διοικητής να ασκεί διοίκηση ή να παίρνει δικές του πρωτοβουλίες. Ετσι οι Αμερικανοί έριχναν κατά βούληση στις μάχες το "φθηνό ελληνικό κρέας" για να γλιτώσουν τους δικούς τους.

Το δέλεαρ για τη συμμετοχή στο εκστρατευτικό Σώμα ήταν η καταβολή 30 δολαρίων το μήνα και μείωση της θητείας κατά 6 μήνες για τους κληρωτούς στρατιώτες. Για τους αξιωματικούς, εκτός των οικονομικών ωφελημάτων, ο χρόνος παραμονής στην Κορέα ελογίζετο τόσο ως συντάξιμος όσο και ως χρόνος διοικήσεως στο διπλάσιο (5).

Ακόμη η κυβέρνηση, στο πλαίσιο της προπαγάνδας και της υποσχεσιολογίας, προκειμένου να δεχτούν τη συμμετοχή τους στο Εκστρατευτικό Σώμα της Κορέας, είχε υποσχεθεί στους στρατιώτες ότι μετά την επιστροφή τους στην Ελλάδα και την απόλυσή τους, θα τους χορηγούσε άδεια ταξί ή περιπτέρου σε κεντρικά σημεία της Αθήνας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.

Βέβαια, αυτά έμειναν λόγια. Μερικοί μόνο προσλήφθηκαν με βάση τον Ν. 751 - φθηνή εργατική δύναμη - σε εργοστάσια, υφαντουργεία και καπνοβιομηχανίες. Αυτά που έμειναν για όσους γύρισαν ζωντανοί ήταν οι κακουχίες, οι αρρώστιες και κύρια η ελονοσία, που προσέβαλε πολλούς απ' αυτούς που πήγαν στην Κορέα. Και κάτι άλλο έμεινε! Τα χαρτιά με τις "εύφημες μνείες" με την υπογραφή του υπουργού Στρατιωτικών Παν. Κανελλόπουλου...

"Σας συγχαίρω θερμώς και σας εύχομαι όπως συνεχίσητε με την αυτήν, ως μέχρι τούδε, επιτυχίαν, περαιτέρω αποστολάς προς κατατρόπωσιν Διεθνούς Κομμουνισμού... Αλ. Παπάγος Αρχιστράτηγος".

"Είμαι υπερήφανος δι' εσάς. Είναι ευχάριστον το ότι οι Ελληνες αντιπροσωπεύουνται εις την μάχην διά την ελευθερίαν της Κορέας... Τζέιμς Βαν Φλιτ Στρατηγός".

"... Κατόπιν Διατάγματος του Βασιλέως εκδοθέντος από του 1949 εορτάζομεν την Νίκην εναντίον του επάρατου κομμουνισμού... Γεώργιος Μαύρος Υπουργός".

"... Η Ελλάς υπήρξεν εκ των πρώτων κρατών που απέστειλεν δυνάμεις προς καταπολέμησιν της εξαπλώσεως του Κομμουνισμού εις Κορέαν... Τέιλορ Αρχιστράτηγος 8ης Αμερ. Μεραρχίας".

Οι ημερομηνίες αναχώρησης από την Ελλάδα και γενικά οι διαταγές που αφορούσαν την οργανική σύνθεση των ελληνικών στρατιωτικών τμημάτων δίνονταν προς το ΓΕΣ και ειδικότερα προς τον αρχιστράτηγον Αλ. Παπάγο απ' ευθείας απ' τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα, που ουσιαστικά κατεύθυνε τις τύχες της χώρας μας, όπως κάνει σήμερα ο Νικ. Μπερνς.

Επίσης η μεταφορά των ελληνικών στρατιωτικών τμημάτων απ' το λιμάνι του Πειραιά γινόταν με αμερικανικά οπλιταγωγά. Κι αυτό γιατί οι Ελληνες ναυτεργάτες, όπως γίνεται σήμερα με τους λιμενεργάτες της Θεσσαλονίκης και το προσωπικό κίνησης του ΟΣΕ, αρνούνταν να επανδρώσουν ελληνικά πλοία που θα μετέφεραν στρατό στον πόλεμο της Κορέας. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά την "αποχή" των πληρωμάτων των ελληνικών πλοίων "Μ. Λύρα", "Ελένη", "Ολυμπία", "Ολύμπικ Τσάρτερ", "Ελληνική" κ. ά. που αρνήθηκαν να ταξιδέψουν τα πλοία τους για πολεμικούς σκοπούς. Ετσι οι Αμερικανοί υποχρεώθηκαν να μεταφέρουν τους Ελληνες στρατιώτες με το δικό τους οπλιταγωγό "Τζένεραλ Χαν", μεταφορικής ικανότητας 4.500 στρατιωτών, που πηγαινοερχόταν για το σκοπό αυτό στο πειραϊκό λιμάνι. Βέβαια το ίδιο έγινε με πολλούς Ελληνες εφοπλιστές, που μπροστά στα συμφέροντά τους, χρονοναύλωσαν στην αμερικανική κυβέρνηση τα πλοία τους, για να μεταφέρουν πολεμικό υλικό στο λιμάνι του ΠΟΥΣΑΝ, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη.

Η επιδρομή των ΑμερικανοΝΑΤΟικών "Ράμπο" στη Γιουγκοσλαβία έχει πολλά κοινά γνωρίσματα με την επέμβαση των Αμερικανών και των συμμάχων τους τότε στην Κορέα.

Οι θέσεις του ΚΚΕ και τότε, όπως και σήμερα, ήταν ξεκάθαρες. Εκδηλώνοντας τη συμπαράστασή του στον κορεατικό λαό, υλοποιώντας την πάγια αρχή του διεθνισμού, έριξε όλο του το βάρος για να μην πάνε στο σφαγείο Ελληνες φαντάροι. Παρά το γεγονός ότι το ΚΚΕ βρισκόταν σε εξοντωτικό διωγμό κι οι οργανώσεις του σε περίοδο ανασυγκρότησης, μετά τη στρατιωτική ήττα του ΔΣΕ, χιλιάδες προκηρύξεις ρίχνονταν στους δρόμους με το σύνθημα "Κανένας φαντάρος στην Κορέα", "Να γυρίσουν οι Ελληνες φαντάροι στην πατρίδα".

Η διαφωτιστική δουλιά μέσα στο λαό και στους εργαζόμενους για το μακελειό της Κορέας έγινε και με την προβολή του χαιρετιστήριου ψηφίσματος προς τον αρχηγό του ΚΚ Κορέας Κιμ Ιρ Σεν, που ενέκρινε η 3η Συνδιάσκεψη της ΚΕ του ΚΚΕ, που συνήλθε στις 14 Οκτώβρη 1950. Το ιστορικό αυτό κείμενο ανάμεσα στ' άλλα ανέφερε και τα εξής:

"... Οι Ελληνες κομμουνιστές και ο ελληνικός λαός παρακολουθούν με μεγάλη συμπάθεια και εξαιρετικό ενδιαφέρον το σκληρό αγώνα που κάνει σήμερα για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του ο γενναίος κορεάτικος λαός, με επικεφαλής το ηρωικό του Κομμουνιστικό Κόμμα.

Εμείς έχουμε την αιματηρή πείρα από τις εκατόμβες, το άφθονο αίμα και τις ατέλειωτες καταστροφές που προκάλεσε ο γκανγκστερικός αμερικανικός ιμπεριαλισμός στη χώρα μας και είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε το δύσκολο αγώνα που κάνει σήμερα το Κόμμα και λαός.

Μα ταυτόχρονα έχουμε και την πείρα από τις ανεξάντλητες και ακατανίκητες δυνάμεις που ξεδιπλώνουν οι λαοί, όταν αγωνίζονται για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία τους, ώστε να είμαστε σίγουροι ότι και ο δικός σας λαός, όπως και ο δικός μας, δε θα λογαριάσουν κόπους και θυσίες για να κερδίσουν την τελική νίκη, της ειρήνης και του σοσιαλισμού".

Δημήτρης ΣΕΡΒΟΣ

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό του αρχείο

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

(1) α) History of U. N. Forces in Korean War (τόμος 3 σελ. 286-290)

β) "Το Εκστρατευτικόν Σώμα Ελλάδος εις Κορέαν (1950-1955)", εκδ. ΔΙΣ/ΓΕΣ σελ. 231.

(2) Sving man Rhe πρόεδρος Στρατηγείου Αεροπορικών Δυνάμεων της Ν. Κορέας. Ταϊγκού 23.10.1953.

(3) Επίσημα Κείμενα ΚΚΕ 1949-1955, τόμος 7ος σελ. 666.

(4) "Το Εκστρατευτικόν Σώμα Ελλάδος εις Κορέαν (1950-1955)" εκδ. ΔΙΣ/ΓΕΣ σελ. 180.

(5) ο. π. σελ. 33

Στο λιμάνι του Πειραιά κατέπλεαν τακτικά τα αμερικάνικα οπλιταγωγά, για να ξεφορτώσουν φέρετρα, με τα πτώματα Ελλήνων φαντάρων

Στο μνημείο αυτό (τοποθεσία Γιουτζού Κιούν Τζιν Ντο, κοντά στη Σεούλ) βρίσκονται τα κόκαλα στρατιωτών του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος

Ο μακελάρης στρατηγός Βανφλίτ μετά την "ευδόκιμον υπηρεσίαν" στην Ελλάδα, στη διάρκεια του εμφύλιου, ως διοικητής της Αμερικανικής Στρατιωτικής Αποστολής, ανέλαβε, στην Κορέα, τη διοίκηση της 8ης Αμερικανικής Στρατιάς

Ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Απόστολος Σταθιάς, ο πρώτος Ελληνας αξιωματικός που άφησε τα κόκαλά του στην Κορέα, για τα αμερικανικά συμφέροντα