Και να, στα 54 χρόνια από τότε -9 Μάη του 1945- όταν η καταχνιά διαλύθηκε, όταν η ελπίδα ρόδισε. Δε ρόδισε, έγινε κατακόκκινο βαθύ από το αίμα εκατομμυρίων ανθρώπων, το λάβαρο με το σφυροδρέπανο πάνω στη στέγη του Ράιχσταγκ.

Και να, στα 54 χρόνια από τότε, το χρώμα της ελπίδας ξεθώριασε, οι πληγές ξαναματώνουν και ο πόλεμος πάλι χτυπά την πόρτα μας.

Ο φασισμός με άλλο πρόσωπο τώρα, χυδαίο συνάμα κι αστραφτερό, αποκρουστικό, υποκριτικό και βρώμικο, ξαναχτυπά.

Η φρίκη του πολέμου απλώνει τα φαρμακερά της δίχτυα πάνω στους καπνισμένους ουρανούς.

Οι "Κρουζ" και "Τόμαχοκ", ξερνοβολούν το θάνατο. Η μπόχα της πτωμαϊνης, η μπόχα της καμένης σάρκας, ο τρόμος με τα τεράστια κίτρινα μάτια στα χλωμά σκελετωμένα πρόσωπα, με τα λιανά γυμνά ποδάρια. Η απόγνωση, η πείνα, η οργή, η αθλιότητα στις ουρές των ξεσπιτωμένων. Ποτέ! Αουσβιτς - Μπούχεβαλντ - Νταχάου. Στρατόπεδα της ντροπής να μην ξαναγίνουν. Κάστρα μόνο περιφρούρησης της ειρήνης.

Λαοί της Γης. Λαοί των Βαλκανίων, αντισταθείτε. Μέσα απ' τις σφηγκοφωλιές της νέας τάξης, τα κεντριά εξακοντίζουν το θάνατο.

Οχιές, σκορπιοί και σαρανταποδαρούσες, κοπρολογούν στις στράτες και τους αγρούς εκεί που 'πρεπε ν' ανθίζει η παπαρούνα και το χαμομήλι, εκεί που 'πρεπε να στήνεται ο χορός και το τραγούδι.

Η ανισότητα μεγαλώνει, η ανεργία μεγαλώνει, η φτώχεια απλώνεται, η εκμετάλλευση θεριεύει, οι κατακτήσεις χάνονται. Η αδικία και η υποκρισία κυριαρχούν. Ο πλούτος συγκεντρώνεται σε λιγότερα χέρια. Η ειρήνη ψυχορραγεί μπροστά στην πόρτα μας.

Ασπρομάλληδες και νέοι. Σφίχτε τα χέρια για τη μεγάλη ανατροπή, τη μεγάλη αντίσταση και βροντοφωνάξτε με μια φωνή μέσα από την ψυχή σας. Ποτέ φασισμός. Ποτέ πόλεμος πια.

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ

Στη χώρα μας δεν υπάρχει ούτε καταγραφή των επαγγελματικών ασθενειών, όταν, σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ), το 40 - 50% του ενεργού πληθυσμού στον κόσμο εκτίθεται σε αντίστοιχους κινδύνους απ' την εργασία του.

Στην Ελλάδα το μόνο που έχει γίνει είναι ότι το ΙΚΑ - ο μοναδικός από τους 380 ασφαλιστικούς οργανισμούς - έχει προχωρήσει στη σύνταξη ενός καταλόγου με 52 αναγνωρισμένες κατηγορίες επαγγελματικών ασθενειών. Ομως, η καταγραφή στοιχείων με τα περιστατικά από επαγγελματικές ασθένειες είναι ανύπαρκτη.

Οι παραπάνω επισημάνσεις έγιναν χτες στη διάρκεια του 25ου Πανελλήνιου Ιατρικού Συνεδρίου, που πραγματοποιείται στην Αθήνα και στο οποίο συμμετείχε για πρώτη φορά το ΙΚΑ. Παρότι δεν υπάρχει καταχώριση των περιστατικών των ασθενειών, κάθε χρόνο στο ΙΚΑ γίνεται πρόωρη συνταξιοδότηση 11.000 ασφαλισμένων με την ένδειξη της "κοινής νόσου" και παίρνουν αναπηρική σύνταξη. Οι δικαιούχοι αναπηρικών συντάξεων στο ΙΚΑ είναι 153.000 και αποτελούν το 19,3% του συνόλου των συνταξιούχων στο ΙΚΑ.

Η μη καταγραφή των επαγγελματικών ασθενειών οφείλεται στην έλλειψη των προϋποθέσεων (δεν υπάρχουν γιατροί εργασίας, κέντρα αναφοράς κλπ.), αλλά οφείλεται και στην εξής πολιτική επιλογή: Το ποσοστό της εργοδοτικής εισφοράς για την επαγγελματική ασθένεια είναι 1% - από το 1946 - επί του συνόλου των εργοδοτικών εισφορών, με την προοπτική ότι σε περίπτωση που δεν παίρνονται μέτρα για τον περιορισμό των επαγγελματικών ασθενειών το ποσοστό αυτό θα αναπροσαρμόζεται. (Πέρα από τα επαγγελματικά νοσήματα, κάθε χρόνο στο ΙΚΑ καταγράφονται πάνω από 22.000 εργατικά ατυχήματα).

Ετσι, λοιπόν, με τη μη καταγραφή των επαγγελματικών ασθενειών, οι επιχειρήσεις που δεν παίρνουν μέτρα απαλλάσσονται και από την αύξηση της εισφοράς για την επαγγελματική ασθένεια. Ετσι, όπως αναφέρθηκε χτες στο συνέδριο, το 1996 κατατέθηκαν 98 αιτήσεις για συνταξιοδότηση από επαγγελματικές ασθένειες (αλλά δεν είναι σίγουρο ότι όλοι αυτοί θα πάρουν αναπηρική σύνταξη).

Σημαντικό, όπως τονίστηκε στο συνέδριο, είναι το ετήσιο οικονομικό κόστος των επαγγελματικών ασθενειών: Οι ασφαλιστικοί φορείς της Ευρωπαϊκής Ενωσης καταβάλλουν για τα θύματα των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών νοσημάτων 26 δισ. ECU το χρόνο. Στην Ελλάδα και μόνο για τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ το εκτιμώμενο άμεσο και έμμεσο κόστος ξεπερνά ετησίως τα 300 δισ. δραχμές.

Σύμφωνα με την ΠΟΥ, κάθε χρόνο καταγράφονται 120 εκατομμύρια εργατικά ατυχήματα, απ' τα οποία 200.000 θανατηφόρα, 80 - 157 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις επαγγελματικών νοσημάτων, ενώ ο επαγγελματικός καρκίνος εκτιμάται στο 5% περίπου των συνολικών περιπτώσεων. Ανάλογες είναι οι εκτιμήσεις και για τις ΗΠΑ, όπου το 17% των ασθενών που προσέρχονται σε πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας αφορούν σε προβλήματα που σχετίζονται με τις συνθήκες εργασίας, περισσότερες από το 10% των εισαγωγών για νοσηλεία σε παθολογικές κλινικές νοσοκομείων σχετίζονται με επαγγελματικές παθήσεις, ενώ το 75% των εργαζομένων έρχεται αντιμέτωπο με πάνω από ένα βλαπτικό, για την υγεία του, παράγοντα στην εργασία του.

Οπως αναφέρθηκε χτες, στο ιατρικό συνέδριο, στην ομάδα του υψηλού κινδύνου προσβολής από επαγγελματικά νοσήματα ανήκουν και οι εργαζόμενοι σε ιατρικά επαγγέλματα, γιατί έρχονται αντιμέτωποι με χημικούς κινδύνους ή μεταδοτικές ασθένειες. Συχνότερες μορφές παθήσεων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία είναι οι δερματίτιδες, η μυοσκελίτιδα, τα αναπνευστικά προβλήματα, η ηπατίτιδα και η φυματίωση.

Γαζώτριες σε ώρες δουλιάς. Ποτέ δεν αξιολογήθηκαν οι επιπτώσεις από το συνεχές σκύψιμο πάνω στη μηχανή

Στην κατηγορία του υψυλού κινδύνου ανήκουν και τα επαγγέλματα υγείας