Το ρολόι δείχνει περασμένες 2.00 το πρωί της περασμένης Πέμπτης. Δύο "έξυπνες" ΝΑΤΟικές ρουκέτες χτυπούν με φόρα τις εγκαταστάσεις του νοσοκομείου "Ντράγκισα Μίσοβιτς", δύο τετράγωνα μακριά από τη... λεωφόρο Ειρήνης. Οι εκρήξεις είναι ισχυρότατες και προκαλούν ακαριαίο θάνατο σε τρεις ασθενείς της νευρολογικής κλινικής που είναι καθηλωμένοι στο κρεβάτι του πόνου. Δεκάδες άλλοι, μεταξύ τους έγκυες γυναίκες και νοσηλευτικό προσωπικό, ματώνουν από τις "βροχές" θραυσμάτων όπλων και σπασμένων τζαμιών. Μέσα στο σκοτάδι ακούγονται φωνές αλλοφρόνων τραυματιών και γιατρών. Κάπου αλλού βασιλεύει απλώς θανατερή σιωπή. Τα επόμενα λεπτά, οι γεννήτριες λειτουργούν αποκαλύπτοντας εικόνες καταστροφής: γιατρούς που πηγαινοέρχονται δίνοντας οδηγίες για την πρόχειρη περιποίηση των τραυματιών και τη μεταφορά ασθενών και νεογνών στα υπόγεια του νοσοκομείου. Πολλοί, μεταξύ τους και οι δημοσιογράφοι που καταφθάνουν αργότερα στο βομβαρδισμένο νοσοκομείο, δεν τολμούν να συνειδητοποιήσουν την καταστροφή...

Περίπου 200 μέτρα πιο πέρα, το ωστικό κύμα που προκαλούν οι εκρήξεις ανατινάζουν την πόρτα και σπάζουν όλα τα τζάμια στα παράθυρα της κατοικίας του Σουηδού πρέσβη, Ματς Στάφενσον. Από θαύμα δεν τραυματίζεται κάποιος. Μικρότερες οι υλικές ζημιές και στην παρακείμενη κατοικία του Ισπανού και του Νορβηγού πρέσβη, καθώς και στο κτίριο της λιβυκής πρεσβείας στο Βελιγράδι.

Ενα 24ωρο μετά, το ΝΑΤΟ βομβαρδίζει εν γνώσει του (το παραδέχεται αργότερα επισήμως) αναμορφωτήριο στο Ιστοκ του βορειοδυτικού Κοσσυφοπεδίου. Οι νεκροί ξεπερνούν τους 19. Οι τραυματίες, που προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν την κατάσταση εγκλωβισμένοι στα κελιά τους, ξεπερνούν τους δέκα. Ωρες πριν, το ωστικό κύμα από το βομβαρδισμό μίας αποθήκης καυσίμων στο Βελιγράδι προκαλεί σοβαρές υλικές ζημιές στην κατοικία του Ελβετού πρέσβη που δεξιωνόταν συναδέλφους του...

Πρωί Πέμπτης και απόγευμα Παρασκευής. Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στις άλλες άκρες της Ευρώπης, σε Βόννη και Μόσχα, η διπλωματία φορά τη μάσκα της "φερέλπιδος ειρήνης" και βαδίζει στην κακοτράχαλη οδό του τρόμου.

Πολιτικοί διευθυντές της "Ομάδας των Οκτώ" συναντώνται σε κυβερνητικό κτίριο σε ειδυλλιακό τοπίο στις όχθες του Ρήνου έξω από τη Βόννη. Εκεί, δεν ακούγεται ο συριγμός της ρουκέτας και της βόμβας προτού πέσει. Δεν υπάρχει η απειλή της επικείμενης καταστροφής. Η οσμή του θανάτου είναι μακριά. Υπάρχει μόνον η μυρωδιά που αναδύεται από τη χαρτούρα του Γερμανού, του Αμερικανού, του Γάλλου, του Ιταλού, του Καναδού, του Ιάπωνα, του Βρετανού και του Ρώσου διπλωμάτη. Κάπου κάπου, σταματά το ανακάτεμα των χαρτιών και αρχίζουν οι έντονες λογομαχίες. Τα αίματα ανάβουν όταν ο Αμερικανός και ο Βρετανός διπλωμάτης ρητορεύουν κυρίως με τη γλώσσα των όπλων. Ο Ρώσος ακούει εκνευρισμένος για να πάρει με τη σειρά του τη σκυτάλη της ρητορείας, επαναλαμβάνοντας σποραδικά τις λέξεις "Συμβούλιο Ασφαλείας", "Ηνωμένα Εθνη", "Κίνα", "παύση των βομβαρδισμών"...

Οι διαφωνίες δε γεφυρώνονται. Ισως, γιατί ακόμη και οι ελάχιστα παρατηρητικοί ομοτράπεζοι στη Βόννη διακρίνουν τα μεγάλα αγκάθια που ξεπηδούν μέσα από τη χαρτούρα των διπλωματών και "αγκαλιάζουν" ασφυκτικά - ίσως έως θανάτου... - εκείνα τα σημεία των εγγράφων που αναφέρονται σε ζητήματα όπως "διοίκηση" (ΝΑΤΟική ή του ΟΗΕ;), "ταυτότητα" διεθνών δυνάμεων στο Κόσσοβο (επιβολής ή διατήρησης της ειρήνης), "χρονοδιάγραμμα" έναρξης και διάρκειας δράσης.

Το ίδιο 48ωρο, στο ειδυλλιακό περιβάλλον της εξοχικής προεδρικής κατοικίας προαστίου της Μόσχας, τρεις άνδρες πηγαινοέρχονται εκνευρισμένα... Είναι ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Στρόουμπ Τάλμποτ, ο Φιλανδός Πρόεδρος Μάαρτι Αχτισαάρι και ο ειδικός απεσταλμένος του Γιέλτσιν για το γιουγκοσλαβικό, Βίκτορ Τσερνομίρντιν. Οι συνομιλίες είναι μαραθώνιες και τα αποτελέσματα περιορίζονται ως επί το πλείστον στα σημεία διαφωνιών. Είναι καθαρό και για τους τρεις ότι η διπλωματία του τρόμου δύσκολα αποδίδει... Είναι αυτό που θα κάνει ώρες αργότερα τον Φιλανδό Πρόεδρο να σχολιάσει "πως απαιτούνται περισσότερες συνομιλίες" και τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ να πει πως "οι ειρηνευτικές συνομιλίες διέρχονται σε μία δύσκολη φάση γιατί επιχειρείται η εξεύρεση μίας διεξόδου"!

Το αποτέλεσμα μίας "διπλωματίας" που επιχειρεί την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας με την κλιμάκωση των φονικών στη Γιουγκοσλαβία δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικό. Εντούτοις, οι λέξεις "διπλωματία", "ειρηνευτικές συμφωνίες" και οι εκστομισμένες εκ Βρυξελλών ΝΑΤΟικές "συγνώμες για τα τυχαία λάθη μας" επαναλαμβάνονται. Πάντα, πριν, κατά τη διάρκεια και ιδιαίτερα; Ως επί το πλείστον, μετά την καταφορά ενός νέου φονικού ΝΑΤΟικού πλήγματος κατά αμάχων πολιτών ή την πρόκληση ελαφρών - άραγε και με "προειδοποιητικό" χαρακτήρα; - υλικών ζημιών σε κτίρια ή κατοικίες διπλωματών, που επιμένουν να παραμένουν στο έδαφος μίας χώρας απειλούμενης με ισοπέδωση.

Λίγο πριν την οριστική δύση του 20ού αιώνα, δεν κηρύσσεται πλέον ο πόλεμος σε μία ξένη χώρα. Την ίδια στιγμή, και η διπλωματία συνοδεύεται με την κλιμάκωση μίας πολυεθνικής τρομοκρατίας. Και ο 21ος ξεκινά με δεδομένο τον πρώτο του μεγάλο πόλεμο...

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

(του ανταποκριτή μας

Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ).-

Η συνεχώς εντεινόμενη ΝΑΤΟική επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας, που κορυφώθηκε με το βάρβαρο βομβαρδισμό της κινεζικής πρεσβείας στο Βελιγράδι, έχει ως αποτέλεσμα να εξαπλώνεται ολοένα περισσότερο η εναντίωση όχι μόνο του αμερικανικού λαού γενικότερα, αλλά ακόμα και παραγόντων, που πριν υποστήριζαν ή ανέχονταν την επιδρομή αυτή, υπαγορευόμενη, κύρια, από τον υπερατλαντικό ιμπεριαλισμό.

Είναι χαρακτηριστικά, σχετικά, τα σχόλια και οι απερίφραστες καταγγελίες που παρουσιάζονται κάθε μέρα στα εδώ μέσα δημοσιότητας. Θα δώσουμε εδώ μερικά τέτοια δείγματα.

Εγραφε, μεταξύ άλλων, στις 18/5, σε άρθρο του με τον τίτλο "Αίσχος στις ΗΠΑ", στη δεξιά εβδομαδιαία εφημερίδα "Νιου Γιορκ Πρες", ο συνεργάτης της, Σκοτ ΜακΚόνελ:

"Αυτό που μπορεί να πει κανείς, με θλίψη, αλλά χωρίς επιφύλαξη, είναι ότι η επίθεση που γίνεται με την καθοδήγηση της Αμερικής κατά της Γιουγκοσλαβίας κάνει τον οποιονδήποτε να νιώθει ντροπή για τη χώρα του. Είχα τέτοια αισθήματα σαν έφηβος στη δεκαετία του 1960, αλλά αυτοί που είναι τώρα 40 ετών και νεότεροι τα έχουν για πρώτη φορά. Αυτό που τους απωθεί είναι η αίσθηση πως η Αμερική είναι ένας μεθυσμένος ταύρος ικανός να σκοτώνει από τον αέρα, να κονιορτοποιεί ιστορικά κτίρια και να βυθίζει πόλεις στο σκοτάδι ατιμωρητί χωρίς καθόλου επίγνωση για το τι κάνει".

Στην ίδια εφημερίδα και στο ίδιο φύλλο, ένας άλλος συνεργάτης της, ο Τζορτζ Σζαμουέλι, σε δικό του άρθρο επισήμαινε:

"Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ειρήνη και την ελευθερία του κόσμου σήμερα. Ποτέ δε σκέφθηκα ότι θα έγραφα μια τέτοια φράση. Μεγάλωσα παλεύοντας ενάντια σε ανθρώπους που έλεγαν πράγματα σαν αυτό. Ομως, η επίθεση των ενόπλων δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της Γιουγκοσλαβίας δεν οδηγεί σε κανένα άλλο συμπέρασμα".

Και, απευθυνόμενος στους αναγνώστες του, πρόσθετε: "Θυμηθείτε, ο βομβαρδισμός του ΝΑΤΟ άρχισε όταν ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς αρνήθηκε να υπογράψει τις συμφωνίες του Ραμπουγέ. Αξίζει να ρίξουμε μια ματιά σε αυτό το απίθανο έγγραφο, γιατί είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες νόμιζαν σοβαρά πως οποιαδήποτε γιουγκοσλαβική κυβέρνηση θα μπορούσε να δεχτεί τους όρους του. Για παράδειγμα, η "συμφωνία" ανακοινώνει πως "το προσωπικό του ΝΑΤΟ θα έχει... ελεύθερη και απεριόριστη πρόσβαση σε όλη την Ομόσπονδη Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας... Το ΝΑΤΟ δε θα υπόκειται σε δασμούς, φόρους και άλλες επιβαρύνσεις... Το ΝΑΤΟ θα εξαιρείται από όλες τις νομικές διαδικασίες, είτε αστικές, διοικητικές ή ποινικές...".

Απευθυνόμενος πάντα στους αναγνώστες του, ο Σζαμουέλι σημείωνε παρακάτω: "Αντιλαμβάνεστε την εικόνα. Το ΝΑΤΟ απαιτούσε το δικαίωμα να κατέχει στρατιωτικά όλη τη Γιουγκοσλαβία. Από τη στιγμή που θα ήταν εκεί, το ΝΑΤΟ - και αυτό βασικά σημαίνει οι Ηνωμένες Πολιτείες - θα είχε το δικαίωμα να κάνει οτιδήποτε θα ήθελε, περιλαμβανομένης της σύλληψης των πολιτικών ηγετών της Γιουγκοσλαβίας...

Επιπλέον, υπάρχει τώρα μια παραπέρα μαρτυρία ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεργάστηκαν μυστικά με τον Απελευθερωτικό Στρατό του Κοσσόβου στην τρομοκρατική εκστρατεία του. Σκοπός ήταν να προκληθούν οι γιουγκοσλαβικές αρχές, ώστε να πάρουν κατασταλτικά μέτρα, που θα χρησιμοποιούνταν τότε για να δικαιολογηθεί η αμερικανική επέμβαση. Τέτοιες τακτικές ολοφάνερα θυμίζουν τις επιδρομικές ενέργειες του Χίτλερ στη δεκαετία του 1930. Οι σουδίτες Γερμανοί ενθαρρύνθηκαν στο να προβάλουν παράλογες απαιτήσεις. Οι εκνευρισμένοι Τσέχοι θα απαντούσαν κάνοντας παραχωρήσεις. Οι Γερμανοί θα αρνούνταν να τις δεχτούν και θα συνέχιζαν την αναταραχή. Τελικά, οι Τσέχοι βαριεστημένοι θα έφθαναν στο απροχώρητο και θα έπαιρναν αυστηρά μέτρα. Ενας εξαγριωμένος Χίτλερ θα απειλούσε με στρατιωτική επέμβαση".

Και μια ο λόγος για τον UCK, αναφέρουμε ότι και άλλα δημοσιεύματα αυτές τις μέρες σε αμερικανικά έντυπα επέμεναν πως ορισμένα μέλη του έχουν διασυνδέσεις με διακινητές ναρκωτικών, καθώς και με εξτρεμιστές ισλαμιστές. Ενα από αυτά τα δημοσιεύματα έλεγε ότι, όταν η επικρατέστερη αντισερβική πολιτική παράταξη στο Κόσσοβο προσπάθησε να συγκροτήσει τη δική της στρατιωτική οργάνωση, ο UCK, επιδιώκοντας να διατηρήσει τη μονοκρατορία του, δολοφόνησε τον αρχηγό της άλλης κίνησης. Αλλά και η έγκυρη "Επιθεώρηση Κατασκοπίας", που εκδίδει το βρετανικό ίδρυμα "Τζέιν", υποστήριζε ότι ο UCK μπορεί να έχει συγκεντρώσει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια από την πώληση ηρωίνης. Τα ποσά αυτά, όπως έχει γραφτεί και άλλες φορές, τα διέθετε για την αγορά όπλων.

Παρ' όλα αυτά, την περασμένη βδομάδα, ο δημοκρατικός γερουσιαστής Τζόζεφ Λίμπερμαν, που είναι ένας από τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του Κλίντον, υπέβαλε στο Κογκρέσο, μαζί με άλλα μέλη, σχέδιο νομοσχεδίου, με το οποίο ζητούσαν να χορηγηθεί στον UCK ένα ποσό 25 εκατομμυρίων δολαρίων για την αγορά όπλων και για την εκγύμνασή του.

Οι ασίγαστοι βομβαρδισμοί έχουν προκαλέσει καταστροφές μεγάλης έκτασης. Κατά τους "Τάιμς του Λος Αντζελες", ο διευθυντής ενός νοσοκομείου στην Πρίστινα είπε ότι ποτέ άλλοτε δεν έκανε τόσους ακρωτηριασμούς, όπως τώρα με τα θύματα από τις εξοντωτικές βόμβες διασποράς. Ας σημειωθεί ότι οι βόμβες αυτές κατά την έκρηξή τους εξαπολύουν μέχρι 300 θανατηφόρα θραύσματα, που διασκορπίζονται σε όλες τις κατευθύνσεις. Και να σκεφτεί κανείς ότι, ενώ γίνονται αυτά, ορισμένοι στις ΗΠΑ, όπως ο ακροδεξιός Ρεπουμπλικάνος Γερουσιαστής Τζον ΜακΚέιν, ζητούν να παραπεμφθούν σε δίκη σαν εγκληματίες πολέμου ο Γιουγκοσλάβος Πρόεδρος Μιλόσεβιτς και άλλοι ηγέτες της χώρας αυτής. Ο κύριος ΜακΚέιν, στη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, έκανε 23 αεροπορικές βομβαρδιστικές επιδρομές, προτού καταρριφθεί το αεροσκάφος του στο Ανόι το 1967. Πιάστηκε αιχμάλωτος, αφέθηκε ελεύθερος έπειτα από χρόνια και τώρα παριστάνει τον κατήγορο άλλων θυμάτων.

Αναφερόμενο στο σημερινό καταστροφικό όργιο, το εβδομαδιαίο περιοδικό "Δε Νέισον" της Νέας Υόρκης έγραφε (10/5): "Υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες από το Βελιγράδι για πλήγματα του ΝΑΤΟ σε πετρελαιοχημικά εργοστάσια, καθώς και στις παρυφές ενός εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας. Και τόσο η Βρετανία όσο και οι ΗΠΑ περιλαμβάνουν στο οπλοστάσιό τους στη Γιουγκοσλαβία όπλα εκχεομένου ουρανίου, τα οποία συνδέονται με τη λευχαιμία και τις ελαττωματικές γεννήσεις στην περιοχή του Περσικού Κόλπου μετά την Καταιγίδα της Ερήμου".

Σχολιάζοντας το παραπάνω κείμενο του περιοδικού "Δε Νέισον", ο συνεργάτης της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Βίλατζ Βόις", Νατ Χέντοφ, παρατηρούσε σε δικό του άρθρο (18/5): "Ετσι, λοιπόν, παραμορφωμένα παιδιά και γονείς που πεθαίνουν με αργό ρυθμό θα αποτελέσουν μέρος του μακρόχρονου θερισμού της "ανθρωπιστικής" στρατηγικής του δικού μας μεγάλου ηγέτη. Σχεδόν ο κάθε εμπειρογνώμονας στα στρατιωτικά θέματα έχει προειδοποιήσει ότι ο καταιγιστικός βομβαρδισμός δεν πρόκειται να πετύχει τους στόχους μας, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Αλλά ο Κλίντον αρνήθηκε να ακούσει".

Οσο συνεχίζεται και εντείνεται η βάρβαρη επιδρομή, τόσο διογκώνεται η αγανάκτηση και η κατακραυγή και στις ΗΠΑ. Οπως ορθά υπογράμμιζε σε σχετικό άρθρο του (11/5) στην εφημερίδα "Κριστιάν Σάιανς Μόνιτορ" της Βοστόνης ο πρώην αρχισυντάκτης της, Ρίτσαρντ Νένεμαν, "αν ο βομβαρδισμός δεν αντικατασταθεί σύντομα από μια δημιουργική διπλωματία, θα υπάρξουν διαδηλώσεις αλά Βιετνάμ, όπως ήδη υπάρχουν στην Ευρώπη".

Παράλληλα, και το ΚΚ ΗΠΑ, με ανακοίνωσή του, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα του "Πιπλ'ς Γουίκλι Γουόρλντ" (15/5), κατάγγειλε την κλιμάκωση του πολέμου και το βομβαρδισμό της πρεσβείας της Κίνας στο Βελιγράδι λέγοντας, μεταξύ άλλων:

"Η επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας, που τώρα περιέλαβε και την Κίνα, απειλεί να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την περιοχή, καθώς το ΝΑΤΟ δημιουργεί νέες βάσεις για επιδρομή. Οπως έγινε τελευταία στην Ουγγαρία. Αυτός ο πόλεμος είναι της CIA και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Η δικαιολογία του για τους βομβαρδισμούς - το ότι χρησιμοποίησε παλιότερους χάρτες για την επιλογή της Πρεσβείας σαν στόχο - αποτελεί δική του ομολογία ότι η CIA διεξάγει άλλον ένα βρώμικο πόλεμο ενάντια σε όλο το λαό της Γιουγκοσλαβίας, Σέρβους και Κοσσοβάρους εξίσου, ο βόμβες και οι πύραυλοι δεν κάνουν διάκριση.

Αυτός ο πόλεμος άρχισε με πλήρη γνώση ότι θα οξύνει και θα επιδεινώσει τη διαμάχη ανάμεσα στους Σέρβους και τους Κοσσοβάρους. Σκοπός του είναι να διχάσει και να καταλάβει τους βαλκανικούς λαούς προς το συμφέρον της αμερικανικής μονοπωλιακής λεηλασίας. Κανένας δεν είναι ασφαλής".

Και πιο κάτω: "Η αδίστακτη δήλωση του ΝΑΤΟ ότι αυτά τα "ατυχήματα" συμβαίνουν στον πόλεμο, αποτελούν δικαιολογία για την τρομοκρατία του. Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη να σταματήσει τόσο ο βομβαρδισμός, όσο και η δολοφονία, να καταργηθεί το ΝΑΤΟ και να κλείσει η CIA, να γίνουν διαπραγματεύσεις για μια δίκαιη ειρήνη μέσω των Ηνωμένων Εθνών".

Και κατέληγε η ανακοίνωση του ΚΚ ΗΠΑ:

"Μια τέτοια ειρήνη να συμπεριλάβει την αυτονομία του Κοσσόβου μέσα στη Γιουγκοσλαβία, την επάνοδο των προσφύγων, ένα διεθνές πρόγραμμα ανοικοδόμησης της Γιουγκοσλαβίας, και μια διεθνή δύναμη τήρησης της ειρήνης υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, χωρίς στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ".

Η αντιδραστική πολιτική ηγεσία της Ουγγαρίας σπρώχνει τη χώρα όλο και πιο βαθιά στη συμμετοχή κατά του λαού της Γιουγκοσλαβίας. Αφού παραχώρησε τα στρατιωτικά αεροδρόμια και τον εναέριο χώρο στο ΝΑΤΟ, για να εφορμούν από εκεί τα ΝΑΤΟικά βομβαρδιστικά και μαχητικά αεροπλάνα ενάντια στη γειτονική Γιουγκοσλαβία, γίνεται τελευταία συζήτηση, αν τα αργύρια της προδοσίας - υποσχέσεις για οικονομική βοήθεια - που υποτίθεται ότι θα εισπράξει από το ΝΑΤΟ, επαρκούν ή θα προχωρήσει σε ακόμα πιο επικίνδυνα μέτρα για τους λαούς και, γενικότερα, για την ειρήνη στην Ευρώπη.

Πραγματικά, στη Βουδαπέστη γίνεται πρόσφατα συζήτηση, αν η Ουγγαρία δε θα έπρεπε να παραχωρήσει στο ΝΑΤΟ και ολόκληρο το έδαφός της, ώστε οι χερσαίες επιχειρήσεις του κατά της Γιουγκοσλαβίας να γίνουν από το ουγγρικό έδαφος, το οποίο δεν είναι ορεινό, όπως το έδαφος της Αλβανίας. Οι απόψεις αυτές είδαν το φως και σε μερίδα του ουγγρικού και του διεθνούς Τύπου. Βέβαια, όπως αναμενόταν, εκπρόσωπος του κόμματος FIDESZ του πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπάν, αλλά και του αντιπολιτευτικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (USP) έσπευσαν να καθησυχάσουν την κοινή γνώμη, δηλώνοντας ότι οι ουγγρικές "εξουσιοδοτήσεις προς το ΝΑΤΟ δεν προβλέπουν παρόμοιες υποχρεώσεις". Η ανησυχία, όμως, παραμένει. Τόσο γιατί η πλειοψηφία του ουγγρικού λαού δεν έχει εμπιστοσύνη στις δηλώσεις αντιδραστικών ΝΑΤΟδουλων κυβερνητικών πολιτικών, αλλά και γιατί το ΝΑΤΟ παίρνει αποφάσεις, χωρίς να πολυρωτάει τις υποτελείς κυβερνήσεις.

Κοντά σ' αυτόν τον κίνδυνο προστέθηκε ένας άλλος, εξίσου, σοβαρός, που μπορεί να δημιουργήσει συνοριακά προβλήματα μεταξύ Ουγγαρίας - Γιουγκοσλαβίας. Οπως είναι γνωστό, στη γιουγκοσλαβική Βοϊβοδίνα υπάρχει μεγάλη ουγγρική μειονότητα. Πληροφορίες από το Νόβι Σαντ αναφέρουν ότι η μειονότητα αυτή είναι αγανακτισμένη κατά του ΝΑΤΟ, αλλά και κατά της ουγγρικής κυβέρνησης, επειδή - χωρίς λόγο - βομβαρδίστηκαν επανειλημμένα τόσο η πρωτεύουσα - το Νόβι Σαντ - όσο και το ιστορικό κέντρο της περιοχής, η Σουμπότικα. Η αγανάκτηση αυξήθηκε για το λόγο ότι οι Ούγγροι κυβερνητικοί πράκτορες, στις αρχές του πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας, είχαν διαδώσει φήμες ότι η κυβέρνηση της Βουδαπέστης "πέτυχε" από τους "συμμάχους" τη διαβεβαίωση ότι η Βοϊβοδίνα δε θα γίνει θύμα βομβαρδισμών.

Αυτονομιστικά στοιχεία στη Βοϊβοδίνα προσπαθούν τώρα να ενσπείρουν διχόνοια ανάμεσα σε Ούγγρους και Γιουγκοσλάβους και καλλιεργούν τάσεις αποχωρισμού και αναθεώρησης των ουγγρικών συνόρων, όπως αυτά καθορίστηκαν μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα αυτονομιστικά αυτά στοιχεία - λίγα στην αρχή - βρίσκουν και την ανοιχτή ή σιωπηρή υποστήριξη πολιτικών δυνάμεων στη Βουδαπέστη. Ο Ιστβάν Κατούρκα, πρόεδρος του δεξιού δημαγωγικού κόμματος της Ουγγρικής Δικαιοσύνης και της Ζωής (ΜΙΕΡ), π.χ., απαίτησε αντιπαροχές από το ΝΑΤΟ για τη χρησιμοποίηση του εναέριου χώρου και των αεροδρομίων και ότι μια συνθήκη ειρήνης του ΝΑΤΟ με τη Γιουγκοσλαβία θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την αναθεώρηση των συνόρων. Ο ίδιος δήλωσε ότι θα κάνει το παν, ώστε η ουγγρική κυβέρνηση να προβάλει τις σχετικές αξιώσεις στο ΝΑΤΟ.

Το κυβερνητικό κόμμα FIDESZ πήρε στο πρόσφατο συνέδριό του παρόμοια απόφαση, με την οποία συμφωνούν και τα άλλα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού, ενώ ο Ζολτ Λάιτι, πρόεδρος του Κόμματος των Μικροαγροτών, ζήτησε η Βοϊβοδίνα να αποτελέσει μελλοντικά ξεχωριστό κράτος.

Οι Ούγγροι "σοσιαλιστές" δεν απέκρουσαν ρητά και κατηγορηματικά αυτές τις ρεβιζιονιστικές αξιώσεις. Ο πρόεδρος του κόμματος Πάζλο Κόβατς δήλωσε απλά ότι τις αντιλήψεις της για το μέλλον της στη Γιουγκοσλαβία πρέπει να τις διατυπώσει η ίδια η ουγγρική μειονότητα.

Η ΝΑΤΟική και επικίνδυνη αυτή πολιτική δε βρίσκει υποστήριξη σε αρκετά τμήματα του πληθυσμού. Χαρακτηριστική σ' αυτήν την κατεύθυνση είναι η Πορεία Ειρήνης '99, που έγινε στις 9 Μάη στη Βουδαπέστη. Η αντιπολεμική αυτή διαδήλωση, διοργανωμένη από το Κίνημα Ειρήνης στα Βαλκάνια, με συμμετοχή πολλών χιλιάδων Ούγγρων, θεωρείται η μεγαλύτερη αντιπολεμική διαδήλωση και το αίτημα των ειρηνόφιλων Ουγγαρέζων υπήρξε ο άμεσος τερματισμός του πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας και η ειρηνική λύση.

Στο φιλειρηνικό κίνημα εντάσσεται η Αριστερά Εναλλακτική Λύση, που από τις πρώτες μέρες του πολέμου τάχθηκε υπέρ ειρηνικού διακανονισμού. Επίσης, ένα όχι ευκαταφρόνητο μέρος διανοουμένων. Ηδη, στις αρχές του Απρίλη, 60 διανοούμενοι καταδίκασαν τον πόλεμο και τους βομβαρδισμούς. Ενας από τους γνωστότερους, ο συγγραφέας Γκεόργκ Κόνραντ, δήλωσε στην ουγγρική τηλεόραση ότι αυτό που γίνεται τώρα στα Βαλκάνια οδηγεί σε ένταση και "κομμάτιασμα" χωρών. Οι Αλβανοί πρόσφυγες, είπε, ακόμα πριν τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς εγκατέλειπαν τα χωριά τους για να γλιτώσουν από τις μάχες ανάμεσα στο γιουγκοσλαβικό στρατό και τον UCK.

Θ. ΒΟΡΕΙΟΣ

Ούτε στο νοσοκομείο του Βελιγραδίου δε "σταμάτησαν" οι βάρβαροι...

Αφήνοντας παντού ερείπια ασκούν ...διπλωματία