"Εμείς απορρίπτουμε όλα τα ειρηνευτικά σχέδια που έχουν κατατεθεί, γιατί τα έχουν φτιάξει αυτοί που κήρυξαν τον πόλεμο και γιατί τα σχέδιά τους περιλαμβάνουν όλους τους στόχους για τους οποίους έκαναν τον πόλεμο. Εμείς θα σταθούμε ως το τέλος και όσο χρειαστεί στο πλευρό του γιουγκοσλαβικού λαού και δε θα τον προδώσουμε. Εστω και αν μείνουμε μόνοι μας στο πολιτικό επίπεδο στην Ελλάδα, δε θα δεχτούμε ΝΑΤΟική ή κρυπτονατοϊκή δύναμη στη Γιουγκοσλαβία. Θα συνεχίσουμε τη δράση μας για να φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια, αυτό είναι το λιγότερο που μπορεί να απαιτήσουν οι λαοί, αν θέλουν να στρώσουν δρόμο για διαφορετικές εξελίξεις". Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα,παίρνοντας το λόγο στη χτεσινή, προ ημερήσιας διάταξης, συζήτηση στη Βουλή για τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Παραθέτουμε στη συνέχεια αναλυτικά αποσπάσματα από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:

"Το θέμα που συζητάμε σήμερα", σημείωσε στην αρχή της παρέμβασής της η Αλέκα Παπαρήγα, "έχει εξαντληθεί κατά τη γνώμη μας όσον αφορά και το χαρακτήρα του πολέμου που διεξάγεται κατά της Γιουγκοσλαβίας, ως προς τα αίτια και τους στόχους του, αλλά και ως προς την εγκληματική συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης σ' αυτόν.

Και ο πιο απληροφόρητος και αμύητος λογικά πρέπει να έχει βγάλει τα συμπεράσματά του ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ Η ΕΕ, ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΝΑΤΟ, ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ.

Η πολιτική της νέας τάξης πραγμάτων είναι ιμπεριαλιστική, τα ειρηνικά μέσα της είναι και αυτά πολεμικά, γιατί τέτοιου χαρακτήρα είναι τα επιθετικά μέτρα κατά των κατακτήσεων των εργαζομένων. Η σκληρή εκμετάλλευση που προωθούν απαιτεί να μετατραπεί ολόκληρη η Ευρώπη, ο κόσμος ολόκληρος σε μια φυλακή για τους λαούς, με φρουρούς και φύλακες το ΝΑΤΟ ή παραπλήσιους μηχανισμούς, που υπάρχουν και που λογοδοτούν και ανήκουν στο ΝΑΤΟ. Ο πόλεμος, όπως αυτός που γίνεται στη Γιουγκοσλαβία, όπως και οι επιδρομές στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στο Σουδάν, στη Σομαλία και αλλού, είναι η πολιτική με άλλα μέσα που ακολουθείται στον οικονομικό τομέα. Οπου τα κεφάλαια δυσκολεύονται να περάσουν με οικονομικά, μέσα περνάνε με τη βοήθεια των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων.

Για άλλη μια φορά θα πούμε ότι η Ελλάδα, όσο και αν έχει αναδειχτεί καλός σύμμαχος του πολέμου με ευθύνη της κυβέρνησης, με τη συναίνεση των περισσοτέρων κομμάτων, τελικά θα γίνει και αυτή αργά ή γρήγορα θύμα της νέας τάξης.

Ο λαός πρέπει να προετοιμαστεί να αναλάβει την υπόθεση της υπεράσπισης των συμφερόντων του, δηλαδή των συμφερόντων της χώρας, δεν μπορεί να εμπιστευτεί τον αγώνα του σε καμία κυβέρνηση και σε καμία ηγεσία που συνοδοιπορεί με τη νέα τάξη πραγμάτων ή προβάλλει τη θεωρία του ανίκητου της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης.

Αυτό που σήμερα έχει αξία είναι να ξεσηκωθεί ακόμα πιο αποτελεσματικά ο ελληνικός λαός και να επιβάλλει την έξοδο της ελληνικής κυβέρνησης από τον πόλεμο. Μια υποχρέωση έχουμε: Να μην προδώσουμε το γιουγκοσλαβικό λαό. Γιατί τότε προδίδουμε και τα συμφέροντα τα δικά μας, τα συμφέροντα των Βαλκανίων και της παγκόσμιας ειρήνης. Αν το ΝΑΤΟ νικήσει δε θα χαθούν βέβαια όλα, αλλά θα ζήσουμε τραγικές περιπέτειες, θα βρεθούμε μπροστά σε νέα εμπόδια που θα απαιτήσουν πολύ περισσότερες θυσίες από αυτές που απαιτούνται σήμερα.

Ο πόλεμος αυτός έδωσε την ευκαιρία στην κυβέρνηση να οργανώσει μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού. Τα πάντα τα δικαιολογεί με το επιχείρημα ότι δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς παρά να συμμορφωνόμαστε. Η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία να κηρύξει την αδυναμία του ελληνικού λαού, δίχως βεβαίως να τον ρωτήσει, δίχως να υπολογίσει τη μακρόχρονη ηρωική του ιστορία, μπροστά στο δήθεν ανίκητο ιμπεριαλισμό.

Ο ιμπεριαλισμός μπορεί να νικηθεί μόνο όταν οι λαοί συνειδητοποιήσουν ότι έχουν τεράστια δύναμη στα χέρια τους. Αν τη χρησιμοποιήσουν δε θα νικήσουν στην πορεία μόνο τον ιμπεριαλισμό, αλλά θα νικήσουν οι ίδιοι. Τα ιδανικά και τα οράματά τους.

Δυστυχώς η κυβέρνηση δεν είναι μόνη της στην πολιτική πλύσης εγκεφάλου του ελληνικού λαού ότι είναι αδύναμος, άρα μια επιλογή έχει, να σκύβει το κεφάλι. Σιγοντάρεται και από άλλα κόμματα, που αν και δεν το λένε καθαρά, ή δε θέλουν να καταλάβουν τι ακριβώς λένε, τελικά παράγουν μια νοοτροπία που, αν κυριαρχήσει, θα οδηγήσει το λαό να περπατάει με τα τέσσερα, με τα μάτια κλειστά. Βεβαίως έχουμε πολλούς λόγους να πιστεύουμε ότι αυτή η νοοτροπία δε θα γίνει κυρίαρχη στην ελληνική κοινωνία.

Η πολιτική ιδεολογία της κυβέρνησης δε διαφέρει από αυτό που συνήθως ο λαός λοιδορεί, "χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις, φίλησέ το"".

"Η ελληνική κυβέρνηση", συνέχισε η ομιλήτρια, "όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές επιδίδεται σε μια άκρως εξοργιστική και προσβλητική για τον ελληνικό λαό εκστρατεία ότι δε συμμετέχει στον πόλεμο, ότι είναι κατά του πολέμου.

Παράλληλα προσπαθεί να εξηγήσει στον ελληνικό λαό, γιατί δεν πρόβαλε βέτο στον πόλεμο. Και από ό,τι λέει δεν πρόβαλε βέτο για το καλό μας, να μη διακινδυνεύσει τη θέση της χώρας και του λαού εντός συμμαχίας. Ισχυρίζεται ξεδιάντροπα επίσης ότι το βέτο δε θα είχε κανένα πρακτικό νόημα γιατί οι εταίροι τα ίδια θα έκαναν.

Είμαι βέβαιη, αλλά και το γνωρίζω, ότι τις ίδιες δικαιολογίες φέρνουν και άλλες κυβερνήσεις των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ απέναντι στους λαούς τους: Οτι ήθελαν τον πόλεμο, αλλά ότι δεν μπορούσαν να κάνουν και αλλιώς.

Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι η αντίσταση της ελληνικής κυβέρνησης, οι πολιτικές ρωγμές που θα έφερνε, θα προκαλούσε μια σημαντική δυναμική. Η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη θα αφυπνίζονταν μια ώρα αρχύτερα, άρα μπορεί να είχαμε μιμητές κάτω από τη λαϊκή πίεση. Γιατί προεξοφλεί πονηρά η κυβέρνηση ότι δε θα υπήρχαν μιμητές. Ακόμα και μόνη της να έμενε, πάλι προσφορά θα ήταν στην υπόθεση της ειρήνης.

Ετσι εγκαινιάζεται μια νέα περίοδος, που έχουμε να τη δούμε ίσως από την περίοδο της φαιάς πανούκλας, σύμφωνα με την οποία μπορεί να δικαιολογείται κάθε πολιτικό έγκλημα, κάθε έγκλημα πολέμου, είτε με πλαστούς και ψευδεπίγραφους λόγους, είτε με κινδυνολογικά διλήμματα.

Ισως το πιο μεγάλο έγκλημα της κυβέρνησης Σημίτη να μην είναι η συμμετοχή της στον πόλεμο, αλλά το ψέμα ότι δε συμμετέχει και η δικαιολόγηση ότι δεν παρεμπόδισε τον πόλεμο.

Ετσι ανοίγει μια νέα σελίδα που επιφυλάσσει για τον ελληνικό λαό - αν δεν αποτρέψει τα σχέδια και με την ψήφο του - μια νέα φάση αντιδημοκρατικού και αυταρχικού κατήφορου. Οσοι βομβαρδίζουν γειτονικούς λαούς είναι διατεθειμένοι και ως ένα βαθμό εθισμένοι να καθυποτάξουν πλήρως το δικό τους λαό. Ανοίγει μια περίοδος για αλλεπάλληλες συμμετοχές της Ελλάδας στις νέες πολεμικές εκστρατείες του ΝΑΤΟ".

"Εμείς απλά θυμίζουμε στην ελληνική κυβέρνηση τι έκανε ως τώρα", σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα, και συνέχισε:

"1.Υπέγραψε, πριν ακόμα γίνουν οι συζητήσεις στο Ραμπουγέ στο Παρίσι, την πολεμική επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας. Παραχώρησε την Ελλάδα ως χώρο διοικητικής μέριμνας του πολέμου, παρέδωσε λιμάνια και αεροδρόμια στην ελεύθερη χρήση τους για να περνάνε στρατεύματα, οπλισμός, τανκς και διάφορα άλλα οχήματα που χρησιμοποιούνται για την περικύκλωση του θύματος, για τη στήριξη όλων των επιθέσεων, για τη διεύρυνση του UCK και τέλος για τις χερσαίες δυνάμεις. Αυτό είναι που εννοεί ο πρωθυπουργός ότι εργάστηκε από την πρώτη στιγμή για την ειρήνη. Λες και δεν ξέρουμε τι γίνεται στη Θεσσαλονίκη, στην Κέρκυρα, στο Κιλκίς, στο Λιτόχωρο, στην Αγχίαλο κλπ.Στο αρχικό κείμενο συμφωνίας έμενε ανοιχτό το ζήτημα του πότε και πώς θα χρησιμοποιηθούν οι χερσαίες δυνάμεις. Στη συνέχεια η ελληνική κυβέρνηση είτε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ είτε στα πλαίσια της ΕΕ υπέγραψε τον πλήρη αποκλεισμό της Γιουγκοσλαβίας, τις πτήσεις αεροπλάνων, το εμπάργκο στο πετρέλαιο. Η μόνη τάχα θαρραλέα πράξη της ήταν να ψηφίσει λευκό στον αποκλεισμό της γιουγκοσλαβικής τηλεόρασης από το δορυφορικό δίκτυο.

Η ελληνική κυβέρνηση δέχτηκε επίσης το διάταγμα του κ. Κλίντον ο οποίος αναγόρευσε σε ζώνη πολεμικών επιχειρήσεων το Βόρειο Ιόνιο. Δέχθηκε βεβαίως να ρίχνουν στο Ιόνιο τις ΝΑΤΟικές βόμβες που για κάποιο λόγο δε χρησιμοποιούνται, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια τους κινδύνους για τη ναυσιπλοϊα.

2.Η ελληνική κυβέρνηση έδωσε γερό άλλοθι στο βρώμικο πόλεμο μιλώντας σε όλους τους τόνους με τα ψεύτικα σενάρια της εθνοκάθαρσης, προκειμένου να δικαιολογήσει τη συμμετοχή της. Με τον τρόπο αυτό άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου για να χρησιμοποιηθούν προσχήματα και σε βάρος της Ελλάδας. Αφού χωρίς αποδείξεις μπορεί να κατηγορηθεί μια κυβερνητική ηγεσία, γιατί να μη μπορεί να γίνει αυτό για όλες τις κυβερνήσεις που θα γίνουν στόχος από μια ηγετική ιμπεριαλιστική δύναμη ή έναν περιφερειάρχη;

3.Η ελληνική κυβέρνηση απέκρυψε από τον ελληνικό λαό και τα κόμματα όλες τις διαβουλεύσεις που γίνονταν πολύ πριν τις συνομιλίες, έκρυψε που έβαλε τις υπογραφές της. Και ύστερα κατηγορείται από ορισμένα κόμματα το ΚΚΕ, επειδή αρνείται τη δημιουργία του διακοσμητικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής έξω από τη Βουλή. Οι καταστροφές σε βάρος της γιουγκοσλαβικής οικονομίας, τα θύματα και οι τραυματίες, οι ανάπηροι και τα ορφανεμένα παιδιά, οι πρόσφυγες, φέρνουν και την ελληνική υπογραφή και συνενοχή.

4.Δε μας ξενίζει καθόλου η απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, που αντί να καθίσει στο σκαμνί του κατηγορουμένου και τις 19 κυβερνήσεις, ζητά την κεφαλή του Μιλόσεβιτς επί πίνακι. Ας προβληματιστούν οι πολιτικές δυνάμεις που συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να πιστεύουν ότι ο διάλογος και η συναίνεση και, προπάντων, οι διάφοροι μηχανισμοί που κτίζει ο ιμπεριαλισμός αποτελούν τα κύρια μέσα για τη δίκαιη λύση προβλημάτων. Εμείς αποδίδουμε μεγαλύτερη σημασία στο δικαστήριο που θα στήσουν οι λαοί της Ευρώπης εναντίον των πολεμοκάπηλων και ψευτών. Για την ώρα το βόλι της ψήφου έχει την ιδιαίτερη σημασία του.

Αλίμονο αν περίμεναν οι λαοί να δικαιωθούν με τα διεθνή δικαστήρια, αλίμονο αν αφήσουμε στους διορισμένους νομικούς την κατοχύρωση των συνόρων. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης που σχετίζεται με τις σχέσεις χωρών και στο οποίο η ελληνική κυβέρνηση προσβλέπει για τη ρύθμιση των τουρκικών απαιτήσεων στο Αιγαίο, είναι της ίδιας φύσης και ουσίας με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Ιδια αφεντικά, ίδιοι υπάλληλοι".

"Κρύβει η ελληνική κυβέρνηση", παρατήρησε σε άλλο σημείο της ομιλίας της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, "και φοβάμαι ότι δεν το προβάλλουν και άλλες δυνάμεις στην Ελλάδα, ότι ένα από τα κατηγορητήρια σε βάρος της γιουγκοσλαβικής κυβέρνησης ήταν ότι δεν προχώρησε σε γενικευμένες ιδιωτικοποιήσεις, όπως είχε διακηρύξει μετά το Ντέιτον. Ευτυχώς που η γιουγκοσλαβική κυβέρνηση διείδε έγκαιρα ότι όσες υποχωρήσεις και να έκανε, θα βρισκόταν κάποια ψεύτικη αιτία πολέμου, και φρόντισε να κρατήσει στον κρατικό έλεγχο τομείς στρατηγικής σημασίας για περίοδο πίεσης και πολέμου.

Και πώς να κατανοήσει η ελληνική κυβέρνηση μια τέτοια ενέργεια από την πλευρά της Γιουγκοσλαβίας από τη στιγμή που η ίδια έχει πουλήσει ή έχει "βγάλει στο σφυρί" όλα τα "κλειδιά" της χώρας που διασφαλίζουν την άμυνά της σε περίπτωση κρίσης. Δεν έχουμε απαίτηση να δείξει κατανόηση η ελληνική κυβέρνηση που έχει βγάλει στην αγορά για πούλημα όσο - όσο λιμάνια, αεροδρόμια, ενώ κάνει πώς δεν καταλαβαίνει ότι παραμεθόριες περιοχές έχουν γίνει νησίδες εκμετάλλευσης από πολυεθνικές.

Δεν έχουμε απαίτηση να δείξει κατανόηση η ελληνική κυβέρνηση που έχει δεχτεί την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, έχει δεχτεί οι συμμαχίες στις οποίες ανήκει να μη δέχονται τα ελληνικά σύνορα.

Εχουμε όμως απαίτηση - ας μας συγχωρήσει ο ελληνικός λαός για τη χρήση του όρου αυτού - να καταλάβει (ο ελληνικός λαός) με ποιους έχει να κάνει και να προχωρήσει σε θαρραλέες και τολμηρές επιλογές πολιτικής σημασίας και όχι απλής οργής και διαμαρτυρίας".

"Είναι γεγονός", συνέχισε η ομιλήτρια, "ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προβληματίζονται για τις εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία. Τις τρομάζει το γεγονός ότι η αντίσταση του γιουγκοσλαβικού λαού άνοιξε τα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Φοβούνται ότι ο πόλεμος αυτός μπορεί να γίνει ο τάφος ορισμένων κυβερνητικών κομμάτων και σχημάτων τύπου π.χ. Κεντροαριστεράς.

Ταλαντεύονται λοιπόν μεταξύ μαστιγίου και καρότου, μεταξύ ψευτοειρηνευτικών σχεδίων και ολοκληρωτικής επέμβασης.

Ενα πράγμα είναι βέβαιο: Οτι οι παρεμβάσεις των λαών, στις οποίες κορυφαία θέση κατέχει το ελληνικό αντιπολεμικό αντινατοϊκό κίνημα, αναγκάζουν ορισμένες κυβερνήσεις όχι να φιλοτιμούνται, αλλά να σκέπτονται με δέος την κάλπη.

Ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά δε θα υπάρξουν αγωνιστές που θα υποκύψουν στα προεκλογικά και ταυτόχρονα άκρως επικίνδυνα τερτίπια.

Ο ΥΠΕΞ ταξιδεύει συνεχώς. Ομως είμαστε κάτι παραπάνω από βέβαιοι ότι παίζει το ρόλο του ταχυδρόμου, άντε στην καλύτερη περίπτωση του πρεσβευτή των αμερικανικών και ευρωπαϊκών προτάσεων.

Οι προτάσεις για διήμερη ανακωχή μόνο γέλιο προκαλούν.

Γέλιο μόνο μπορεί να προκαλέσει το προεκλογικό γράμμα του πρωθυπουργού ενόψει της συνόδου της Κολωνίας.

Θυμίζουμε ότι στις 17 Μάη στο συμβούλιο ΥΠΕΞ της ΕΕ η ελληνική κυβέρνηση δεν έθεσε καν προς συζήτηση την περίφημη "πρόταση εκεχειρίας" που διαφήμιζε ο κ. Σημίτης. Θυμίζω ακόμη ότι ο ΥΠΕΞ Γερμανίας, κ. Φίσερ, των πρασίνων, που τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση χαιρέτισαν ελληνικά κόμματα, ως παράδειγμα συνεργασίας, όταν ρωτήθηκε για την ιταλική πρόταση, που και αυτή τάχα υπηρετούσε την προεκλογική ειρήνη, απάντησε ότι η ΕΕ δεν είναι χώρος για στρατιωτικά θέματα. Δηλαδή η ειρήνη είναι στρατιωτικό θέμα... να μια πραγματική ομολογία!

Εμείς ένα πράγμα ξέρουμε ότι όλοι οι "ειρηνοποιοί" λένε πως η ειρήνη μπορεί να γίνει όταν ο Μιλόσεβιτς δεχτεί τους όρους τους.

Γιατί λοιπόν είμαστε υπερβολικοί όταν κατηγορούμε την ελληνική κυβέρνηση και τους διάφορους κεντροαριστερούς αστέρες, ότι παίζουν με την ειρήνη μόνο για φθηνή προεκλογική προπαγάνδα; Δεν ντράπηκε η ελληνική κυβέρνηση να ζητήσει να εξαιρεθεί η Ελλάδα από τη διέλευση στρατευμάτων στη στενή προεκλογική περίοδο, για να αποφύγει τον εκλογικό καταποντισμό της.

Ολες οι ειρηνευτικές προτάσεις έχουν ένα κοινό παρονομαστή: τη συνθηκολόγηση του γιουγκοσλαβικού λαού.

Μήπως πρέπει να προβληματιστεί ο ελληνικός λαός επίσης, ότι ορισμένοι ειρηνοποιοί έχουν σαν επιχείρημα ότι ο βομβαρδισμός είναι αδιέξοδος, λες και αυτό είναι το πρόβλημα; Δηλαδή αν έδινε θετικό αποτέλεσμα για το ΝΑΤΟ, θα είχε δικαιωθεί";

"Τώρα όλοι κοροϊδεύουν τους λαούς", ανέφερε στη συνέχεια η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, "ότι θα βοηθήσουν με την ευκαιρία της συνόδου της Κολωνίας (3 - 4 Ιούνη 1999) που θα ασχοληθεί με το περίεργο και ακαταλαβίστικο για τους λαούς, αλλά οπωσδήποτε ύποπτο θέμα "την έναρξη της νέας Διακυβερνητικής Διάσκεψης", που θα επεκτείνει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ με τη "θεσμική αναθεώρηση". Στην Κολωνία επίσης θα συζητηθεί το μακιαβελικό σχέδιο σταθερότητας και οικονομικής ανασυγκρότησης των Βαλκανίων μετά τη λήξη του πολέμου.

Δηλαδή οι "ειρηνόφιλες" κυβερνήσεις της ΕΕ θα πιάσουν δουλιά όταν ολοκληρώσουν τον πόλεμο, και θα συνεχίσουν τον πόλεμο με άλλα μέσα.

Αυτήν την πολιτική την ξέρουμε καλά στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Στην Κολωνία, πάντως, πιο πολύ θα ασχοληθούν με το πώς θα συμβάλλουν στην αποσταθεροποίηση της Γιουγκοσλαβίας. Πραγματικά εδώ πέφτει πολύ δουλιά στη διπρόσωπη ελληνική κυβέρνηση, που δεν έχει καμία αναστολή από τη μια να πολεμά, να μετέχει στον πόλεμο και από την άλλη να παίζει το ρόλο του φίλου.

ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΡΗΝΕΥΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙ, ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΦΤΙΑΞΕΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΗΡΥΞΑΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.

Εμείς θα σταθούμε ως το τέλος και όσο χρειαστεί στο πλευρό του γιουγκοσλαβικού λαού και δε θα τον προδώσουμε.

Λύση δεν μπορεί να υπάρξει με το πιστόλι στον κρόταφο.

Απορρίπτουμε το σχέδιο των "8" γιατί προβλέπει την προοδευτική αν όχι ταχεία διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, τη δημιουργία νέων προτεκτοράτων υπό ΝΑΤΟική διακυβέρνηση, ούτε καν υπό διακυβέρνηση υπαλλήλων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Εμείς έστω και αν μείνουμε μόνοι μας στο πολιτικό επίπεδο στην Ελλάδα, δε θα δεχτούμε ΝΑΤΟική ή κρυπτονατοϊκή δύναμη στη Γιουγκοσλαβία. Θα συνεχίσουμε τη δράση μας για να φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια, αυτό είναι το λιγότερο που μπορεί να απαιτήσουν οι λαοί, αν θέλουν να στρώσουν δρόμο για διαφορετικές εξελίξεις.

Οι ευρωεκλογές, με την έννοια αυτή, αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, γιατί είναι μια ευκαιρία να διατρανωθεί ότι στην ΕΕ δεν υπάρχουν μόνο κυβερνήσεις προστάτες των μονοπωλίων, αλλά και λαοί προστάτες των δικαιωμάτων τους και της ειρήνης.

Πιστεύουμε ότι σήμερα είναι ευκαιρία μπροστά στον ελληνικό λαό να πάρουν θέση τα κόμματα, πώς εννοούν την αντίσταση στη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Αντίσταση στα λόγια, με φωνή απλώς ή με έργα; Ποιος θα αναλάβει αυτήν την ευθύνη; Τα κόμματα με τους διαλόγους και τις διακομματικές επιτροπές ή ο λαός με το αντινατοϊκό κίνημά του, αλλά και με την οργανωμένη συστηματική αντίστασή του στη γενικότερη πορεία που έχει πάρει η χώρα μας;

Τελικά, όταν οι "σύμμαχοι" δεν παίρνουν υπόψη τα συμφέροντα της χώρας, η χώρα πρέπει να διαχωρίζει τη θέση της, να αρνείται να παίρνει μέρος σε πολεμικές αποστολές, να αρνείται να ξεπουλά τομείς στρατηγικής σημασίας. Η μήπως όταν οι σύμμαχοι δε θέλουν, τότε θα βολευόμαστε με τη ραγιάδικη επιλογή του "ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ";".

Ο ιμπεριαλισμός μπορεί να νικηθεί μόνο όταν οι λαοί συνειδητοποιήσουν ότι έχουν τεράστια δύναμη στα χέρια τους. Αν τη χρησιμοποιήσουν δε θα νικήσουν στην πορεία μόνο τον ιμπεριαλισμό, αλλά θα νικήσουν οι ίδιοι, τα ιδανικά και τα οράματά τους

σποτ 2ο

Αλίμονο αν περίμεναν οι λαοί να δικαιωθούν με τα διεθνή δικαστήρια. Αλίμονο αν αφήσουμε στους διορισμένους νομικούς την κατοχύρωση των συνόρων. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, που σχετίζεται με τις σχέσεις χωρών και στο οποίο η ελληνική κυβέρνηση προσβλέπει για τη ρύθμιση των τουρκικών απαιτήσεων στο Αιγαίο, είναι της ίδιας φύσης και ουσίας με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Ιδια αφεντικά, ίδιοι υπάλληλοι...

"Ισως το πιο μεγάλο έγκλημα της κυβέρνησης Σημίτη να μην είναι η συμμετοχή στον πόλεμο, αλλά το ψέμα ότι δε συμμετέχει και η δικαιολόγηση ότι δεν παρεμπόδισε τον πόλεμο". Αυτό επισήμανε μεταξύ άλλων χτες στη Βουλή η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα,κατά τη διάρκεια της προ ημερήσιας διατάξεως συζήτησης για την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη γιουγκοσλαβική κρίση. Κάλεσε τον ελληνικό λαό να υψώσει τη φωνή του και να ορθώσει τους αγώνες, αλλά και την ψήφο του στις ευρωεκλογές, ενάντια στη "νέα φάση αντιδημοκρατικού κατήφορου" που διανύει ο τόπος.

To προφίλ του "ειρηνοποιού" επιχείρησε να καλλιεργήσει από την πλευρά του ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Σημίτης, για καταφανείς λόγους προεκλογικών σκοπιμοτήτων. Τάχθηκε υπέρ της διπλωματικής λύσης στην κρίση του Κοσσυφοπεδίου, "ξεχνώντας" πως έχει συνυπογράψει μαζί με τους υπόλοιπους πρωθυπουργούς των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ τις επιδρομές στη γειτονική χώρα. Κριτική για το ότι... δεν έχουν καταγραφεί οι ελληνικές διαφωνίες στις διεθνείς διασκέψεις, άσκησε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, χωρίς βέβαια να θέσει θέμα ουσιαστικής αμφισβήτησης των ΝΑΤΟικών επιλογών. Επικριτικός όσον αφορά τους κυβερνητικούς χειρισμούς ήταν ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, τασσόμενος υπέρ της εκμετάλλευσης των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ "χτύπημα" στο "όραμα της ενωμένης Ευρώπης" χαρακτήρισε τις ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ, Δημήτρης Τσοβόλας.