Για την πολιτική συμμαχιών του Κόμματος πολλές ήταν οι ερωτήσεις που απευθύνθηκαν στην ομιλήτρια

- Τις τελευταίες μέρες γίνεται όλο και συχνότερα λόγος εκ μέρους του κυβερνώντος κόμματος για σύμπραξη επί της ουσίας των μικρών κομμάτων με τη ΝΔ, με στόχο να χτυπηθεί το ΠΑΣΟΚ. Θα θέλατε να το σχολιάσετε;

- Α.Π.: Αυτά είναι τα τερτίπια του κ. Λαλιώτη, ο οποίος την τελευταία βδομάδα των εκλογών γίνεται εκπρόσωπος Τύπου και προπαγάνδας του ΠΑΣΟΚ, θεωρεί ότι έχει πετύχει στις προηγούμενες μάχες και νομίζει ότι θα κοροϊδεύει συνεχώς το λαό. Αφησε τα περίφημα 20.000 έργα - ξέρετε και μια μάντρα νεκροταφείου είναι μέσα στα 20.000 έργα - και τώρα κάνει τον προπαγανδιστή.

Το 1992 - 1993 ήταν κυβέρνηση η ΝΔ kαι το ίδιο λέγονταν. Μέτωπο της αντιπολίτευσης κατά της ΝΔ. Και τώρα το ίδιο λέγεται. Γιατί; Γιατί μέσα και έξω από τη Βουλή τα κόμματα της αντιπολίτευσης επικρίνουν την κυβέρνηση. Αν, όμως, ψάξει κανείς καλά τότε θα δει ότι είναι από πολύ διαφορετικές μεριές και αφετηρίες η κριτική στην κυβέρνηση.

Η ΝΔ ούτε καν άλλη διαχείριση δε θα κάνει. Θα είναι ο ίδιος διαχειριστής. Ούτε πια άλλη διαχείριση. Απλώς θα έχουμε άλλο διαχειριστή. Τι δουλιά έχουμε εμείς με τη ΝΔ; Ισα - ίσα, κάτω του 50%. Να κόψουμε τη φόρα να γυρίσει στην κυβέρνηση με τα φτερά σηκωμένα.

Αλλά και από την άλλη μεριά γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ουσιαστικές διαφορές που έχουμε και με τα άλλα κόμματα. Εμείς π. χ. δε θέλουμε να κόψουμε μια φέτα του ΠΑΣΟΚ, για να πάμε να κάνουμε κεντροαριστερή συνεργασία και προγραμματική συμφωνία. Δεν είμαστε ούτε αντισημιτικοί ούτε αντικαραμανλικοί, ούτε αντιΠΑΣΟΚικοί, ούτε αντινεοδημοκρατικοί.

Είμαστε κατά της πολιτικής που στηρίζει τα κέρδη των μονοπωλίων και τις ιμπεριαλιστικές επιλογές.

- Θα ήθελα να μου κάνετε έναν απολογισμό αυτού του κάποιου συντονισμού, που έγινε μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης αυτούς τους δύο μήνες,των βομβαρδισμών, και αν βλέπετε στην επόμενη φάση των εξελίξεων κάποιο μέλλον σ' αυτό τον συντονισμό δράσης.

- Α.Π.: Θα κάνω τον απολογισμό που αφορά το ΚΚΕ. Δεν μπορώ να μιλήσω για τα άλλα κόμματα. Εμείς από το 1991 - θέλω να το θυμίσω - προειδοποιούσαμε για τον πόλεμο στα Βαλκάνια. Και νομίζω ότι αν το είχαν κάνει και τα άλλα κόμματα αυτό, θα ήταν πολύ πιο ετοιμοπόλεμος φιλειρηνιστής ο λαός μας.

Και αν το έκαναν βέβαια και άλλα κόμματα στην Ευρώπη, που έχουν παντιέρες αριστερές και δεν ξέρω τι, δε θα είχαμε αυτή την καθυστερημένη είσοδο στο φιλειρηνικό κίνημα των άλλων λαών της Ευρώπης. Οταν ξέσπασε ο πόλεμος, κατ' αρχήν εμείς προτείναμε να γίνουν κινητοποιήσεις, όταν ακόμα γίνονταν το Ραμπουγέ και όταν άρχισαν να περνάνε οι στρατιωτικές δυνάμεις στην Ελλάδα. Δε μας άκουσαν τα άλλα κόμματα.

Οταν ξέσπασε ο πόλεμος ξέρετε τι είπαμε; Εδώ πια πρέπει να έχουμε μεγάλο στομάχι και μεγάλη καρδιά. Δε θα πούμε τι κάνατε, τι λέγατε, τι δεν κάνατε. Και πρέπει να ξεσηκωθεί ο ελληνικός λαός. Αυτό κάναμε. Πρέπει όμως να σας πω, ότι όταν ανοιχτήκαμε στο λαό, είδαμε ότι αυτή η φλόγα της αντίστασης υπήρχε.

Ισως βοηθήσαμε να ανάψει αυτή η φλόγα. Αλλά υπήρχαν δυνάμεις λαϊκές έτοιμες. Δεν τα κάναμε όλα εμείς. Αλλά πάνω σ' αυτή την προσπάθειά μας ακριβώς αναπτύχθηκαν και αυθόρμητες και ποικίλες πρωτοβουλίες. Εμείς καλέσαμε όλα τα κόμματα, ακόμα και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, να διαχωριστούν απ' την ηγεσία τους ή άλλοι από τις ηγεσίες τους και να μπουν μέσα σ' αυτό το κίνημα.

Ορισμένοι μπήκαν. Και θα μείνουν αρκετοί απ' αυτούς. Αλλοι μπορεί να μπήκαν, επειδή ήταν και προεκλογική περίοδος. Εστω. Κάτι έκαναν και αυτοί. Και εμείς θεωρούμε ότι αυτό το κίνημα το όχι απλώς αντιπολεμικό, κατά του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, πρέπει να διατηρήσει και την ευρύτητά του και τη συσπείρωσή του, αλλά αυτό θα το διατηρήσει εάν επεκταθεί και απλωθεί σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε γραφείο, στο χωριό.

Δεν μπορεί αυτό το κίνημα να εξαρτάται από τις συγκυριακές τοποθετήσεις των ηγεσιών των κομμάτων. Και αυτό το κίνημα πρέπει να είναι πανταχού παρόν, διότι έρχεται και το Αιγαίο, έρχεται και η αμφισβήτηση συνόρων της Ελλάδας. Καλύτερα να προλάβουμε και όχι όταν ξεσπάει ένα γεγονός να βγαίνουμε και να φωνάζουμε και να κάνουμε διάφορες διακηρύξεις και κριτικές. Στα θέματα του πολέμου κρίνεται η πρόληψη, όπως και σε άλλα βέβαια θέματα, αλλά ακόμη περισσότερο εδώ.

- Με αφορμή αυτό, στο μέτωπο πάλης που εσείς θέλετε να δημιουργήσετε, δεν περιλαμβάνετε κομματικούς οργανισμούς όπως το ΔΗΚΚΙ, τον Συνασπισμό κλπ; Μήπως δηλαδή είναι και θέμα του ποιος θα έχει την πρωτοκαθεδρία σ' αυτή την προσπάθεια;

- Α.Π.: Κατ' αρχήν εμείς δεν κρίνουμε το επίπεδο συνείδησης του ελληνικού λαού, της πολιτικής του συνείδησης, μόνο από την ψήφο. Είναι ένας δείκτης η ψήφος οπωσδήποτε, που τα προηγούμενα χρόνια ήταν πίσω από το επίπεδο συνείδησης που είχε ο ελληνικός λαός και αυτό πρέπει να δούμε καλύτερα.

Ομως, εμείς βλέπουμε και κάτι άλλο. Δεν είμαστε ένα κόμμα που μετράμε μόνο ψήφους, παρότι έχουν πολύ μεγάλη σημασία και είναι όπλο. Αγώνες υπήρξαν στην Ελλάδα πανευρωπαϊκής διάστασης, αγροτικοί, εκπαιδευτικοί, εργατικοί, αντιΝΑΤΟικοί, αντιπολεμικοί. Στην Ελλάδα μιλάμε για ένα κίνημα που κάνει τα πρώτα σημαντικά βήματα της αναγέννησής του. Δυο τρία χρόνια εδώ που τα λέμε, ο λαός δεν άφησε σε χλωρό κλαρί την κυβέρνηση.

Επομένως, δε θα είναι ψήφος διαμαρτυρίας. Κατ' αρχήν η διαμαρτυρία περιέχει και ένα σπέρμα πολιτικής γνώμης. Μόνο που αυτό πρέπει να είναι και θέση, ποιο δρόμο θέλω, και όχι να αλλάζεις κόμματα συγγενικά μεταξύ τους. Και γι' αυτό λέμε, ψηφίστε ΚΚΕ που δε θα αλλοιωθεί η ψήφος σας. Δε θα πάμε την άλλη μέρα να πούμε, τώρα είμαστε ισχυροί, κάτσε κ. Σημίτη να συζητήσουμε συνεργασία ή κάτσε κ. Καραμανλή να δούμε πώς θα ολοκληρώσουμε την ήττα του ΠΑΣΟΚ.

Το δεύτερο ζήτημα. Κατ' αρχήν για να το ξεκαθαρίσουμε. Εμείς έχουμε σαφή γνώμη για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οσο η Ελλάδα είναι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά δύσκολα, ο λαός πρέπει να παλεύει και μπορεί να έχει και κάποιες κατακτήσεις μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Αλλά ο λαός πρέπει να δημιουργήσει μια άλλη Ελλάδα του λαού της και όχι των κερδών και των κεφαλαίων. Μια Ελλάδα παράγοντα ειρήνης και όχι ενεργητικό μηχανισμό της νέας τάξης πραγμάτων. Για να μην πω εμείς παραπέρα βεβαίως μιλάμε για σοσιαλισμό.

Κοιτάξτε τώρα τι θέλει προσοχή. Αυτό, το δεν είναι άμεσο, είναι μακροπρόθεσμο. Κοιτάξτε, αν στα άμεσα ζητήματα ενσωματωθείς, δε θα υπάρχει ποτέ και το μέλλον. Είναι άλλο πράγμα, αυτό που εμείς λέμε ότι αυτές οι αλλαγές στην Ελλάδα θα είναι προϊόν αγώνων, δε θα μπορείς να τα πετύχεις όλα εδώ και τώρα.

Αλλά δεν μπορεί να πάμε και να συνεργαστούμε με δυνάμεις που λένε ότι είναι μονόδρομος η Ευρωπαϊκή Ενωση και θα παλεύουμε μόνο από τα μέσα. Είναι άλλο πράγμα να συμμαχούμε με δυνάμεις που δε συμφωνούν σε μια συνολική ρήξη ή δεν πιστεύουν ότι η Ελλάδα μπορεί να αποδεσμευτεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση και ότι η Ευρώπη μπορεί να αποδεσμευτεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση και άλλο πράγμα στο όνομα, ότι δεν είναι άμεσα εφικτό αυτό να έχουν θέσεις τύπου π. χ. Συνασπισμού.

"Ακουσα σήμερα τη συνέντευξη του κ. Κωνσταντόπουλου που λέει, "εμείς ονειρευόμαστε μία ομοσπονδιακή Ευρώπη". Με ποια πολιτική; Δεν είπε με ποια πολιτική. Με το λαό ή με τα μονοπώλια, για να το πω έτσι το πράγμα. Των βιομηχάνων και των τραπεζιτών ομοσπονδία; Η ομοσπονδία που θα κυριαρχούν στο επίπεδο και της διακυβέρνησης οι λαοί και όχι μόνο στο επίπεδο των κινημάτων;

Δηλαδή οι διαφορές μας είναι ουσιαστικές. Αντίσταση όσο μας επιτρέπουν τα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή αντίσταση με στόχο να παρεμποδίσουμε την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Θέλουμε να προχωρήσει η ΟΝΕ ή δε θέλουμε; Εμείς δε θέλουμε να προχωρήσει.

Γιατί αν προχωρήσει η ΟΝΕ, ζήτω που καήκαμε. Ο Συνασπισμός δε λέει να μην προχωρήσει η ΟΝΕ, λέει να προχωρήσει η ΟΝΕ όσο γίνεται πιο γρήγορα, με ολίγον άρωμα κοινωνικής πολιτικής. Το ΔΗΚΚΙ λέει πρώτα η πολιτική ενοποίηση και μετά η οικονομική και νομισματική ενοποίηση.

Και τα δυο κόμματα λένε ότι υπάρχουν ελλείμματα στους δυο οργανισμούς, ότι δεν έχουν ολοκληρωθεί οι πλευρές της πολιτικής τους. Μα πώς υπάρχει αυτός ο οργανισμός 50 χρόνια και δεν έχει ενιαία και κοινή πολιτική; Σε μεταβατική βάση - λέει - είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυταπάτες. 50 χρόνια υπάρχει αυτός ο οργανισμός. Να σας πω, θα είναι σε μεταβατική βάση προς το χειρότερο, αν δεν παρέμβουν οι λαοί.

Για ν' ανακεφαλαιώνω γιατί είπα πολλά. Το ζήτημα είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση τι μαγαζί και τι συνεταιρισμός είναι. Των μονοπωλίων ή των λαών; Εμείς λέμε των μονοπωλίων, του μεγάλου κεφαλαίου. Εκεί είναι οι διαφορές μας και όχι στο πώς θ' αντιπαλέψουμε αυτούς τους οργανισμούς.

Και τέλος, κοιτάξτε να δείτε, εμείς είμαστε ορθάνοιχτοι στους αγώνες και στο κίνημα, με όλους κοινή δράση μέσα στους αγώνες. Κι εκεί θα φανεί ο καθένας τι λέει. Εκεί είναι το κριτήριο. Ούτε η Βουλή είναι το κριτήριο, τι λέμε μέσα στη Βουλή και τι καταψηφίζουμε. Καταψηφίζει και η Νέα Δημοκρατία τα νομοσχέδια του ΠΑΣΟΚ. Λοιπόν; Το κύριο πεδίο είναι εκεί, στους αγώνες.

Εμείς θα κάνουμε και πολεμική στις θέσεις των άλλων κομμάτων και κριτική και θ' αναγνωρίζουμε αν συγκυριακά κάπου έχουν μια καλή θέση, αλλά με συγκυριακές τοποθετήσεις και μάλιστα προεκλογικά, δεν οικοδομείται προγραμματική συμφωνία.

Εμείς πιστεύουμε στις ανακατατάξεις, υπάρχουν διεργασίες, το πολιτικό σκηνικό δε θα μείνει έτσι, αλλά προτιμούμε να λέμε κοινή δράση στο κίνημα, πολεμική και κριτική στις θέσεις των άλλων κομμάτων. Γιατί και η πολεμική και η κριτική δεν είναι κακό πράγμα, ξεκαθαρίζει η ήρα από το στάρι. Ξέρει ο λαός τι έχει να γίνει. Οχι κουκούλωμα στο όνομα του διαλόγου.

Και τέλος, η συμμαχία ανοίγει το δρόμο για το λαό, όταν έχεις μια σωστή βάση, όχι στη λογική την ηγεμονική του ενός Κόμματος. Μια συμμαχία που είναι συγκυριακή και τυχοδιωκτική θα ρίξει πολύ πίσω την ιδέα της φιλολαϊκής συνεργασίας".

- Στην προηγούμενη συνέντευξή σας από αυτή την αίθουσα, μας είχατε ζητήσει να μην ντύνουμε το ΚΚΕ με στενό κουστούμι. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μάλλον έχει φαρδύνει πολύ αυτό το κουστούμι - την Κυριακή θα ξέρουμε και το νούμερο - και όλοι εκτιμούν ότι αυτό έγινε και με τη συμβολή του ανοιχτού σας ευρωψηφοδελτίου. Με δεδομένο ότι όλα δείχνουν ότι μετά τις εκλογές, από Δευτέρα θα μπούμε σε μια άτυπη προεκλογική περίοδο, εσείς θα επιμείνετε σ' αυτό το άνοιγμα; Θ' απευθύνετε προσκλητήριο σε προσωπικό επίπεδο, σε μέλη, στελέχη, οπαδούς, άλλων κομμάτων που μπορείτε να έχετε κοινή γλώσσα μαζί τους;

"Χωρίς να υποτιμώ καθόλου τους ανθρώπους που πραγματικά με τη θέλησή τους και την επιλογή τους μπήκαν στο ψηφοδέλτιο μαζί με τα στελέχη του Κόμματος, πρέπει να σας πω ότι δεν είναι καλό ν' αδικήσουμε τα ευρύτερα ενωτικά ψηφοδέλτια που στήριξε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, στις Δημοτικές Εκλογές.

Δεν πρέπει ν' αδικήσουμε ενωτικά ψηφοδέλτια που υπήρχαν και σε άλλους τομείς του συνδικαλιστικού και του λαϊκού κινήματος. Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε το ενωτικό αντιπολεμικό, αντιΝΑΤΟικό κίνημα που έγινε.

Γιατί σας το λέω αυτό. Η ενωτική πολιτική του ΚΚΕ και η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ για να περπατήσει, πρέπει να περπατήσουν και να τρέξουν οι αγώνες - επιτρέψτε μου να πω μια φράση, ξεχασμένη, είναι επιστημονική - και η ταξική πάλη.

Δε φτάνει να θέλουμε εμείς να συμμαχήσουμε. Πρέπει να υπάρχουν και άλλοι που θέλουν να πορευτούν μαζί μας. Δεν καταλαβαίνω, γιατί χρεώνεται το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας το επίπεδο προώθησης της πολιτικής συμμαχιών; Για να παντρευτούν δυο άνθρωποι, πρέπει να θέλουν και οι ίδιοι. Δεν το καταλαβαίνω. Γιατί δε ρωτάτε τους άλλους; Γιατί παραδείγματος χάρη ερωτοτροπούν με το ΠΑΣΟΚ; Γιατί ερωτοτροπούν με την Κεντροαριστερά;

Και αυτό γιατί δεν είναι δογματισμός και μάλιστα τώρα; Για να μη σας πω ότι είναι δογματισμός ξεπερασμένος, γιατί εν πάση περιπτώσει έχουμε ζήσει και δύο Παγκόσμιους Πολέμους, όχι η υποφαινομένη, αλλά υπάρχει μια ιστορία γραμμένη.

Η ενωτική πολιτική του Κόμματος θα καρπίσει μέσα στους αγώνες. Και αυτή είναι μια πρόσθετη διαφορά με την πολιτική συμμαχιών που υιοθετούν τα άλλα κόμματα, που είναι μόνο κορυφών. Εμείς τη θέλουμε και στη βάση και στις κορυφές βεβαίως.

Και να ολοκληρώσω. Αυτό δε σημαίνει ότι εμείς δεν είμαστε υποχρεωμένοι ως Κόμμα συνεχώς να αυτοεξεταζόμαστε, πόσο κατακτούμε αυτή την ικανότητα, να βρισκόμαστε πολύ βαθιά μέσα στα λαϊκά στρώματα, εκεί που ζουν και δουλεύουν, γιατί εκεί υπάρχουν και οι πολλοί, αλλά και οι κοινωνικοί παράγοντες και οι προσωπικότητες, που αν θέλετε, μπορούν να προσφέρουν και με την ιδιαίτερη πείρα και την ικανότητά τους".

"Να σας πω κάτι. Εμείς έχουμε συζητήσει πολλές φορές στο Κόμμα την πολιτική συμμαχιών κι έχει επιβεβαιωθεί. Αυτό που θέλουμε να κατακτήσουμε είναι την όλο και μεγαλύτερη ικανότητα. Και ποτέ δεν πρόκειται να πούμε "α, φτάσαμε στο απόγειο της ικανότητας".

Η ικανότητά μας όμως συνδέεται με το τι κάνουμε κάθε μέρα για τον εργάτη, τον αγρότη, το μικρομεσαίο, με το πώς συντονιζόμαστε με τα κινήματα της Ευρώπης και με τα μέσα που έχει κανείς.

Να, γιατί ένα εκλογικό ποσοστό του Κόμματος σημαίνει ότι θα σκεφτόμαστε και θα δρούμε πιο πολλοί μαζί. Είναι ένα συμβόλαιο με ριζοσπαστικές λαϊκές δυνάμεις.

Τώρα, έγινε το ερώτημα αν θ' απευθυνθούμε σε ανθρώπους που κάποτε μας ψήφιζαν και που έφυγαν από το πλάι μας για διάφορους λόγους. Κοιτάξτε, εμείς από το 1993, με αφορμή τις εκλογές - γιατί στις εκλογές μπορείς να κάνεις ένα μεγαλύτερο άνοιγμα - αλλά και όχι μόνο με ευκαιρία εκλογών, αυτό το κάλεσμα το έχουμε κάνει.

Και έχουμε και επαναπατρισμό - να το πω έτσι - ήδη και από το '94 και από το '96. Επίσης με πολλούς τέτοιους ανθρώπους, έχουμε δώσει ήδη κοινούς αγώνες. Και το κάλεσμα το δικό μας είναι το εξής - το έχουμε πει και δημόσια, βλέπετε δεν έχουμε πάντα την απαιτούμενη πρόσβαση - εμείς δε ζητάμε από κανέναν να κάνει δήλωση μετανοίας.

Η πραγματική δήλωση μετανοίας - ας χρησιμοποιήσω αυτό τον όρο, καταλαβαίνετε πώς τον χρησιμοποιώ - είναι η δράση του μέσα στο κίνημα. Και πρέπει να σκεφτούν ορισμένοι, δυσανάλογα με το μέγεθος που έχουν, ότι έκαναν πολύ μεγάλη ζημιά στην αγωνιστική συνείδηση του λαού. Γι' αυτό είμαστε πάρα πολύ επικριτικοί. Μιλάμε για ανώτερα στελέχη.

"Κύριε, έχεις δικαίωμα ν' αλλάξεις και ιδεολογία, όπως έχει δικαίωμα κι ένας από τη Νέα Δημοκρατία ν' αλλάξει. Αλλά δεν έχεις δικαίωμα να πεις στο λαό μας ότι 80 χρόνια που πάλευε ήταν λάθος. Λάθη μπορεί να έγιναν.

Εχεις δικαίωμα να διαφωνείς και με στελέχη και με ηγεσίες. Η Αλέκα έρχεται και παρέρχεται και η κάθε Αλέκα. Δεν έχεις δικαίωμα να ρίχνεις στο καλάθι των αχρήστων τους αγώνες της εργατικής τάξης της χώρας μας και του λαού μας".

Αυτούς, όσους συνεχίζουν να τα λένε αυτά, θα συνεχίζουμε να τους επικρίνουμε με την πολεμική των επιχειρημάτων. Γιατί δηλητηρίασαν την ατμόσφαιρα στον τόπο.

Γιατί τι να σας πω, όταν ένας κομμουνιστής, αριστερός λέει ότι οι αγώνες δεν έχουν νόημα, τι θα κάνει ο απλός άνθρωπος που ακολούθησε τη Νέα Δημοκρατία, παραδείγματος χάρη, ή άλλες συντηρητικές παραλλαγές;

Για να μην το ρίξουμε πολύ στο συναισθηματισμό. Κοιτάξτε να δείτε, προϋπόθεση για να έχουμε βαθιές αλλαγές στην Ελλάδα, είναι ν' αποκτήσει ο λαός συνείδηση της δύναμής του. Τίποτα άλλο. Γι' αυτό το κεντρικό μας σύνθημα είναι "Οταν ο λαός θέλει, μπορεί". Και γι' αυτό πρέπει να ψηφιστεί το ΚΚΕ. Και μόνο γι' αυτό το σύνθημα, αξίζει".

Απαντώντας σε ερώτηση για την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού την επομένη των εκλογών, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε:

"Κατ' αρχήν εμείς λέμε τι πρέπει να διαλέξει ο λαός. Να επιλέξει. Αυτός ο όρος πολιτικό σκηνικό, ξέρετε γιατί δε μ' αρέσει; Γιατί είναι ένα πράγμα όπου ο λαός είναι στη γωνία και υπάρχει μια σκηνή θεάτρου, στην οποία όλα τα κόμματα παίζουμε με τους λεγόμενους αρχηγούς ή τους αρχηγούς όπως τους αισθάνονται τα άλλα κόμματα.

Και θα εξαρτηθούν οι πολιτικές εξελίξεις, από το αν συνεργαζόμαστε μεταξύ μας, ή παίζουμε μπουνιές, ούτε καν τα κόμματα, αλλά οι αρχηγοί. Αυτό το πολιτικό σκηνικό δεν πρόκειται ν' αλλάξει ποτέ. Χειρότερο θα γίνεται μ' αυτή τη λογική.

Εμείς λέμε ότι ο λαός πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία στα χέρια του. Δε λέμε έξω τα κόμματα. Οσα κόμματα πιστεύουμε στη λαϊκή πρωτοβουλία, πρέπει να είμαστε μέσα σ' αυτή. Και μακάρι να μην είμαστε μόνοι μας. Δε θέλουμε καθόλου να είμαστε μόνοι μας στο επίπεδο των κομμάτων.

Λοιπόν, εμείς λέμε τι πρέπει να γίνει. Είναι θέμα επιλογής του λαού αυτή τη στιγμή. Κι όταν λέμε πρέπει, δε βγαίνουμε αφ' υψηλού στο λαό να του πούμε και να του κάνουμε μάθημα, είμαστε μαζί του κάθε μέρα.

Και με την ευκαιρία να σας πω κάτι, από τις εμπειρίες που έχουμε από τις περιοδείες. Το '93 στις εκλογές - εγώ για πρώτη φορά ήμουν και υποψήφια - μας έλεγαν "Υπάρχετε; Υπάρχει το ΚΚΕ; Νομίζαμε ότι διαλυθήκατε" ή "Ολοι το ίδιο είστε".

Και το '94 έτσι. Το '96 μας έλεγαν: "Γιατί διαφωνείτε με τα άλλα κόμματα; Βέβαια σε αρκετά πράγματα έχετε επιβεβαιωθεί". Τώρα ξέρετε τι μας λένε; Σας το λέω ειλικρινά. Να σας πω καθαρά, δεν ξέρω πόσες ψήφους θα φέρει αυτό, αλλά μας το λένε: "Είστε οι μόνοι που παλεύετε και επιβεβαιωθήκατε".

Εμείς λέμε: "Ναι, επιβεβαιωθήκαμε" και τους απαντάμε: "Δεν είμαστε οι μόνοι που παλεύουμε. Είμαστε αυτοί που βοηθήσαμε ν' ανοίξει ο δρόμος του αγώνα. Αλλά πάλεψαν κι άλλοι μαζί μας". Κι αυτή είναι η αξία του ΚΚΕ. Οτι το εκλογικό του ποσοστό θα πέσει κατευθείαν στο πεδίο της λαϊκής συσπείρωσης. Εμείς ανεξάρτητα από ποιο ποσοστό θα πάρουμε, θα παλεύουμε. Δεν εξαρτούμε τον αγώνα μας από το εκλογικό ποσοστό. Αλλά θα έχει αποτελέσματα ο αγώνας, όταν είμαστε πολλοί μαζί. Το πολιτικό σκηνικό αν θ' ανατραπεί; Εμείς θέλουμε ν' ανατραπεί.

Τώρα μένει ν' αποφασίσει ο κυρίαρχος λαός όπως λέγεται, μόνο που πρέπει να γίνει και κυρίαρχος στην κάλπη".

Απαντώντας σε ερώτηση για τις αιτιάσεις των κυβερνητικών στελεχών που αποδίδουν το υψηλό ποσοστό της ανεργίας και την άνοδό της στην αθρόα εισαγωγή εργατικού δυναμικού από άλλες χώρες, η Αλέκα Παπαρήγα δήλωσε:

"Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, γιατί βάλατε ένα πολύ σημαντικό θέμα. Οταν το είπαμε αυτό για το λεωφορείο, το εννοούσαμε. Αφήστε που ο καθένας, μπορώ να πω, έχει γίνει και ειδικός σε θέματα αστυνομίας και πώς πρέπει να δρουν οι αστυνομικές δυνάμεις. Εχουμε γνώμη ότι τα σώματα ασφαλείας δεν είναι κατάλληλα εξοπλισμένα και κυρίως δεν είναι προσανατολισμένα για το κοινωνικό έγκλημα. Τώρα προστάτευαν τους ΝΑΤΟικούς στο Λιτόχωρο, την απόβαση.

Αλλά επιτρέψτε μου να το πω, δεν ξέρω πώς μπορεί και το ξεστομίζει αυτό το πράγμα ο κ. Σημίτης, ότι η εγκληματικότητα είναι εισαγόμενη... Σε ποιους το λέει κατ' αρχήν; Η κοινωνική εγκληματικότητα είναι εσωτερικό φαινόμενο της κάθε χώρας. Και φυσικά, αφού έχουμε και διεθνοποίηση, θα είναι και εισαγόμενη και εξαγόμενη.

Ποιος δεν ξέρει ότι στην Ελλάδα οι πρώτοι διδάξαντες κάποιους φτωχούς, ταλαιπωρημένους Αλβανούς ήταν οι Ελληνες μαφιόζοι; Ποιοι τους έλεγαν πού είναι τα υπόγεια στις τράπεζες, πώς είναι εκεί και πώς θα ανοίξουν τους συνδυασμούς; Μα οι άνθρωποι ούτε ελληνικά δεν ξέρουν. Χωρίς να λέω ότι δεν υπάρχουν σήμερα αυξημένοι παράγοντες εγκληματικότητας και μέσα στην Αλβανία.

Μας απασχολεί πάρα πολύ τι θα γίνει με τους UCΚάδες που λένε. Τους Θύλακες! Με το μισθοφορισμό. Γιατί όταν κάνεις έναν άδικο πόλεμο σαν άτομο, γιατί πιστεύεις ότι αυτό είναι καλό, κακό είναι και αυτό. Αλλά είναι λιγότερο κακό. Το χειρότερο όμως είναι όταν κάνεις πόλεμο με μισθό.

Με την ευκαιρία, πολύ σημαντικό αυτό που έκανε ο αρχικελευστής του ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ, που την πρόσθετη αμοιβή την έστειλε στο γιουγκοσλαβικό λαό. Και τι φοβερό! Εκανε μια επιλογή για το χωριό SOS και δεν τα δέχτηκαν και τα έστειλε μέσω του κινήματος ειρήνης στο γιουγκοσλαβικό λαό. Ο άνθρωπος το έκανε για θρησκευτικούς και πολιτικούς λόγους.

Η εγκληματικότητα θα φουντώσει. Οταν ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία βαφτίζεται ειρήνη... γιατί δηλαδή ο Αλβανός, ο Ελληνας, ο Ρουμάνος, ο οποιοσδήποτε να μη θεωρήσει τη ληστεία σαν πράξη άμυνας γι' αυτόν και σαν αναγκαία επιλογή;

Οταν οι πολυεθνικές σκοτώνουν τους ανθρώπους με τα τρόφιμα, γιατί να έχει δηλαδή ηθική συνείδηση ένας άνθρωπος ο οποίος είναι πεινασμένος; Δε βλέπω ρομαντικά τους φτωχούς εγκληματίες, καθόλου. Αλλά πρώτα υπάρχει η εγκληματική πολιτική των κυβερνήσεων, της κυρίαρχης τάξης της κοινωνίας μας, και μετά γεννιούνται οι εγκληματίες, σε μαζικό επίπεδο, σε μαζική κλίμακα.

Γι' αυτό λέμε ότι τα αίτια της εγκληματικότητας είναι βαθύτερα. Αυτό δε μας εμποδίζει να προτείνουμε και μέτρα, ούτως ώστε σήμερα να υπάρχει και η καταστολή στο έγκλημα. Δε θα ηρωοποιήσουμε τον εγκληματία, αλλά και δε θα τον ενοχοποιήσουμε και μάλιστα τον Αλβανό, το Ρουμάνο και τον οποιονδήποτε άλλον".