Εγκληματική στάση απέναντι στην υγεία εκατοντάδων εκατομμυρίων καταναλωτών εξακολουθούν να κρατούν η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Κομισιόν και οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών, όπως και η ελληνική. Από κοινού επιδιώκουν με κάθε μέσο να "κουκουλώσουν" τις διοξίνες. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, το πρόβλημα επικίνδυνων προϊόντων προέλευσης Γαλλίας είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό του Βελγίου, αλλά τα επιτελεία των Βρυξελλών το αποκρύπτουν "επιμελώς", για να αποφύγουν το σάλο ενόψει των ευρωεκλογών.

Παράλληλα, η Κομισιόν κάνει τα "στραβά μάτια" στη βελγική κυβέρνηση που ανακοίνωσε προχτές ότι θα επιτρέψει να ξαναρχίσουν από σήμερα οι σφαγές ζώων και οι εξαγωγές κρεάτων από τα περισσότερα χοιροστάσια και βουστάσια της χώρας, που η ίδια βάφτισε "καθαρά". Η εξέλιξη αυτή ανοίγει το δρόμο για να διατεθούν στην "κοινή" αγορά της ΕΕ όλα τα μολυσμένα με διοξίνες τρόφιμα του Βελγίου. Χτες επίσης η Μόνιμη Κτηνιατρική Επιτροπή της ΕΕ ασχολήθηκε με το πώς θα βγάλει "καθαρή" από διοξίνες την Ολλανδία, ενώ είναι γνωστό ότι τουλάχιστον μια βιομηχανία παραγωγής ζωοτροφών της χώρας αυτής χρησιμοποίησε πρώτες ύλες, από τη βέλγικη βιομηχανία που "μοίραζε" λίπη μολυσμένα με διοξίνες. Σχετικά με το όλο θέμα πληροφορίες αναφέρουν ότι τα επιτελεία των Βρυξελλών "παζαρεύουν" να δώσουν "παχυλές" αποζημιώσεις στο Βέλγιο, ώστε να μη βγάλει στη φόρα τα "διοξινομένα" άπλυτα άλλων χωρών της ΕΕ, όπως οι Γαλλία, Ολλανδία, Γερμανία, αλλά και Δανία - Ιταλία.

Από την άλλη η κυβέρνηση, αφού κάλεσε τους καταναλωτές να προσέχουν τι τρώνε, επιχειρεί να βγάλει το θέμα εκτός επικαιρότητας, μήπως και ξεχαστούν οι εγκληματικές ευθύνες της, που είχαν σαν αποτέλεσμα οι Ελληνες να καταναλώσουν τους προηγούμενους μήνες μεγάλες ποσότητες ζωοκομικών προϊόντων και παραγώγων μολυσμένων με διοξίνες. Και η κυβερνητική κοροϊδία απέκτησε και νέες διαστάσεις, αφού με βάση τα λεγόμενα του ίδιου του υπουργού Γεωργίας, Γ. Ανωμερίτη, έπρεπε μέχρι χτες να έχουν δεσμευτεί όλες οι ύποπτες ποσότητες προέλευσης Βελγίου, αλλά κάτι τέτοιο δεν ανακοινώθηκε από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας. Αντίθετα, όπως έγινε γνωστό χτες, με πρωτοβουλία των τελωνειακών του 5ου Τελωνείου στο Νέο Ικόνιο Κερατσινίου, δεσμεύτηκαν 15 κοντέινερ με ζωοτροφές, μαργαρίνες, σοκολάτες, χωνάκια για παγωτά και άλλα παράγωγα κρέατος και γάλακτος, προέλευσης Βελγίου. Κατά τ' άλλα η κυβέρνηση έκλεισε τα σύνορα στις εισαγωγές από το Βέλγιο... Και, όπως τόνιζαν χτες εκπρόσωποι των τελωνειακών, τα σύνορα της χώρας μας είναι "μπάτε σκύλοι και αλέστε" στο θέμα του ελέγχου προϊόντων από τις χώρες της ΕΕ και, στην προκειμένη περίπτωση, από το Βέλγιο.

Και τα ψέματα της κυβέρνησης δεν έχουν τελειωμό, όπως προκύπτει κι από μια σχετική επιστολή του Γ. Ανωμερίτη προς τον πρωθυπουργό (με ημερομηνία 4/6/99 και την οποία έχει στη διάθεσή του ο "Ρ"), όπου αναφέρεται ότι η χώρα μας έλαβε από τις 28/5/99 άμεσα και μονομερή μέτρα δέσμευσης, κατάσχεσης και καταστροφής όλων των ύποπτων βέλγικων προϊόντων. Ομως η αλήθεια είναι ότι οι όποιες δεσμεύσεις ξεκίνησαν δειλά - δειλά στις 2/6/99, ενώ στο μεταξύ οι Ελληνες καταναλωτές έτρωγαν εν αγνοία τους "διοξινομένα" προϊόντα, αλλά πάντα σε γνώση της κυβέρνησης. Πράγμα που συνεχίζεται να γίνεται μέχρι τώρα και θα συνεχιστεί και στο επόμενο διάστημα, αφού τα ύποπτα προϊόντα Βελγίου δεν καταστρέφονται και με τον ένα ή τον άλλον τρόπο θα διατεθούν στην κατανάλωση. Το ίδιο και χειρότερα ισχύει και με τα "διοξινομένα" προϊόντα άλλων χωρών της ΕΕ.

Το θέμα δεν ήταν μόνο να απαλλαγεί η χώρα από τη χούντα, αλλά η αποκατάσταση της δημοκρατίας, της λειτουργίας των κρατικών θεσμών, η ελευθερία της έκφρασης και όλα όσα για δεκαετίες τώρα αγωνίζεται ο λαός μας.

Οσοι είχαν βρεθεί από τις γνωστές συγκυρίες έξω από την Ελλάδα είχαν επιστρέψει ή εξακολουθούσαν να επιστρέφουν, γεμάτοι προσδοκίες για το μέλλον αυτού του τόπου.

Απλός, μ' ένα κοντομάνικο άσπρο πουκάμισο, έκανε την εισήγησή του και κάλεσε τους δημοσιογράφους να του υποβάλουν τις ερωτήσεις τους.

Στο τέλος της συνέντευξης, τον πλησίασα και του είπα ότι το περιοδικό ΤΙΜΕ το Μάη εκείνης της χρονιάς είχε κύριο πολυσέλιδο άρθρο, με θέμα το τέλος των πολιτικών προσωπικοτήτων. Οι προβλέψεις ήταν ότι δε θα αναδύονταν πλέον πολιτικές προσωπικότητες σαν αυτές, που είχαν ήδη περάσει στη σύγχρονη ιστορία, κυρίως της Ευρώπης. Ο Χαρίλαος Φλωράκης δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον γι' αυτές τις εικασίες, γιατί το κόμμα του δεν ήταν κόμμα προσωπικοτήτων, αλλά κόμμα λαού.

- Μα, εσείς είσαστε μια προσωπικότητα, αντέδρασα.

Νομίζω πως έκρυψε ένα χαμόγελο αμηχανίας με το τσιμπούκι του.

Το εντονότερο σύνθημα ήταν "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" κι εμείς τρέχαμε στις πορείες για το κλείσιμο των βάσεων. Σε μια τέτοια πορεία, από το Ελληνικό στο Κέντρο της Αθήνας, πορευόμουν δίπλα στον Χαρίλαο Φλωράκη. Στην Ηλιούπολη, το προάστιο με δήμαρχο τον Δημήτρη Κιντή, φτάνοντας σε μια Πλατεία, ο κόσμος περίμενε στα πεζοδρόμια για να υποδεχτεί την πορεία και να ενωθεί μαζί της και τα συνθήματά της.

Πολλοί έτρεχαν και άπλωναν τα χέρια να χαιρετήσουν τον Χ. Φλωράκη, και άλλοι έσπρωχναν τα παιδιά τους ή τα εγγόνια τους, για να τους χαϊδέψει τα μαλλιά.

- Ο κόσμος σάς αγαπάει, του είπα, και θέλει να εκδηλώσει τα αισθήματά του για σας.

Οταν κόπασαν κάπως οι κραυγές, ο Χαρίλαος Φλωράκης έσκυψε κάπως και μου είπε.

- Θέλω να σου απαντήσω για πριν. Ο κόσμος αγαπάει το Κόμμα.

- Εσάς αγαπάει, επέμεινα, γιατί εσείς το αντιπροσωπεύετε.

Και τότε, με απλά λόγια, όπως συνηθίζει, μου εξήγησε αυτά που δεν είχα καταλάβει μέχρι τότε.

- Ισως ποτέ να μην υπήρξε πιο αγαπητός Γενικός Γραμματέας Κομμουνιστικού Κόμματος από τον Νίκο Ζαχαριάδη. Οταν, όμως, έπαψε να είναι...

Είχα καταλάβει.

Αν τα αναφέρω, είναι επειδή οι προεκλογικές αφίσες των άλλων κομμάτων, σαφώς πλην του ΚΚΕ, έχουν το πορτρέτο του προέδρου τους, υποστηρίζοντας, έτσι, το ιδιοκτησιακό καθεστώς και τη νοοτροπία της αστικής τάξης, που απλώνεται μέχρι και στον τελευταίο τους ψηφοφόρο ή υποτιθέμενο.

Το ΚΚΕ ξέρει καλά ότι το Κόμμα δεν είναι μια ιδιοκτησία, αλλά το πλήθος ενός λαού, που το συναπαρτίζει ή ως κομματικά μέλη, ή ως οπαδοί, ή ως φίλοι. Αυτό το επιβεβαιώνει η αφίσα του.

Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ