Πίεση για τον "εκδημοκρατισμό" της Γιουγκοσλαβίας, άσκησε χτες κατά την επίσκεψή του στο Βελιγράδι ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, ακολουθώντας κατά γράμμα τη γραμμή πλεύσης που έχει χαράξει η Ουάσιγκτον.

Ο Ελληνας υπουργός συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Γιουγκοσλαβίας Σλ. Μιλόσεβιτς, με τον Πρόεδρο της Σερβίας Μίλαν Μιλουτίνοβιτς, τον υπουργό Εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας Ζ. Γιοβάνοβιτς, καθώς και τον αρχηγό της αντιπολίτευσης Βουκ Ντράσκοβιτς.

Ο Γ. Παπανδρέου υπογράμμισε ότι οι τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε με τον κ. Γιοβάνοβιτς κατά τη διάρκεια της κρίσης συνέβαλαν πολύ στην επίλυση του προβλήματος και στην επιτυχή έκβαση της μεσολάβησης Αχτισάαρι - Τσερνομίρντιν.

Εκανε έκκληση σε όλες τις πλευρές να σταματήσουν τη βία κάτι που πρέπει να κάνει, όπως είπε, και ο "Απελευθερωτικός Στρατός". Οσον αφορά τον ανθρωπιστικό τομέα, πρόσθεσε, θα πρέπει να βοηθηθούν τα θύματα των βομβαρδισμών και των εθνικών συγκρούσεων.

Τόνισε ότι αυτό που προέχει δεν είναι μόνο η επιστροφή των προσφύγων, αλλά και η ασφάλεια των Σέρβων που ζουν στο Κοσσυφοπέδιο.

Ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών συζήτησε με τον κ. Γιοβάνοβιτς την πορεία εφαρμογής του προγράμματος της ανθρωπιστικής βοήθειας FOCUS, στο οποίο συμμετέχει η Ελλάδα, η Ελβετία και η Ρωσία και υπογράμμισε ότι παρόμοια προγράμματα ετοιμάζει και η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ο κ. Παπανδρέου ενημέρωσε τον κ. Γιοβάνοβιτς για την υπογραφή στην Κολωνία του Συμφώνου Σταθερότητας για τη νοτιοανατολική Ευρώπη και τόνισε ότι τόσο η Ελλάδα, όσο και οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες επιθυμούν την ένταξη της Γιουγκοσλαβίας στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Αυτό, όμως, δεν μπορεί να εξαρτηθεί μόνο από τη διεθνή κοινότητα, είπε ο κ. Παπανδρέου, αλλά και από την ίδια τη Γιουγκοσλαβία από το πόσο δηλαδή επιθυμεί να ενταχθεί στους ευρωπαϊκούς οργανισμούς. Τόνισε ότι η Ελλάδα θα βοηθήσει τη Γιουγκοσλαβία στις προσπάθειές της να ενσωματωθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Από την πλευρά του, ο κ. Γιοβάνοβιτς τόνισε ότι οι ελληνογιουγκοσλαβικές σχέσεις διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο για την ειρήνη, σταθερότητα, ανάπτυξη και συνεργασία στην περιοχή και ευχαρίστησε την Ελλάδα στη συμβολή της στην επίτευξη λύσης για το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου και τον ελληνικό λαό για τη βοήθεια και υποστήριξη που προσέφερε.

Ο κ. Γιοβάνοβιτς υπογράμμισε ότι η συμφωνία που επιτεύχθηκε για το Κοσσυφοπέδιο είναι σημαντική, διότι είναι υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και διασφαλίζει την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της Γιουγκοσλαβίας.

Για την επιτυχή όμως εφαρμογή της, είπε, θα πρέπει να γίνουν σεβαστά όλα τα διεθνή στάνταρντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και θα πρέπει να διατηρηθεί ο πολυεθνικός, πολυθρησκευτικός και πολυπολιτισμικός χαρακτήρας του Κοσσυφοπεδίου.

Η Γιουγκοσλαβία θα πρέπει να έχει ισότιμη συμμετοχή στην περιφερειακή, ευρωπαϊκή και διεθνή συνεργασία, είπε ο κ. Γιοβάνοβιτς, υπογράμμισε την ανάγκη ένταξης της Γιουγκοσλαβίας στο Σύμφωνο Σταθερότητας και τόνισε ότι δεν πρέπει να χαθεί χρόνος για την ανοικοδόμηση και ανασυγκρότηση της χώρας μετά τους βομβαρδισμούς.

Η ανακατασκευή των γεφυρών, των δρόμων και της υποδομής είναι και προς το συμφέρον των χωρών της περιοχής, είπε ο κ. Γιοβάνοβιτς.

Πέρασε η επέτειος της "Μάχης της Κρήτης". Ομως κάποιοι συνειρμοί και κάποιες συγκρίσεις δεν είναι άκαιρο να γίνουν. Εξάλλου, οι ευρωεκλογές έφτασαν. Ο πόλεμος ενάντια σ' ένα κυρίαρχο κράτος σφράγισε 78 ολόκληρες μέρες και δεν ξέρουμε ακόμη τη συνέχεια.

Οι "Ελληνες" συνθηκολόγοι, άξιοι απόγονοι εκείνων που πίστευαν και διατυμπάνιζαν πως "πάσα αντίστασις είναι ματαία" (ενάντια στον ευρωπαϊκό φασισμό), ζητούν την ψήφο μας. Επίκαιρες ως εκ τούτου κάποιες αναφορές στο τότε. Αυτό θα βοηθήσει το λαό στο τώρα, και για το μέλλον.

Ομοιότητες: Τότε αντιστάθηκε ο κρητικός - και γενικά ο ελληνικός - λαός στο φασισμό. Πρόταξε τα στήθια του ενάντια σ' αυτόν. Τον πλήρωσε, βέβαια, ακριβά, αλλά κανένα τίμημα δεν είναι ακριβό, όταν σε προορίζουν για υποζύγιο και δούλο του κεφαλαίου. Πρωτοπόροι στον αντιφασιστικό αγώνα όπως πάντα - 80 τόσα χρόνια τώρα - οι κομμουνιστές. Μια μαρτυρία περί αυτού μάς δίνει ένα απόσπασμα από άρθρο του Μιλτ. Πορφυρογένη, ηγετικής φυσιογνωμίας του κινήματος: "... Ο φασισμός, γερμανικός και ιταλικός, ανέλαβε μια πρωτοφανή σε έκταση και ένταση εκστρατεία, για να υποδουλώσει ολόκληρο τον κόσμο στο ζυγό της φασιστικής κτηνωδίας και βαρβαρότητας. Στην καινούρια αυτή φάση του τιτάνιου αγώνα της Ελλάδας μας, όπου η Κρήτη γίνεται ο προμαχώνας της ελευθερίας, καθήκον του κάθε Ελληνα γίνεται ο προμαχώνας της ελευθερίας, καθήκον του κάθε Ελληνα είναι να σταθεί άξιος στρατιώτης...". Και αλλού στο ίδιο: "... Οι κομμουνιστές πρέπει να είναι στις πρώτες γραμμές... ". Αυτό το "πρέπει" έγινε πράξη. Οπως και τώρα, που οι κομμουνιστές είναι πάλι στις πρώτες γραμμές του αγώνα, ενάντια στον πόλεμο του ευρωπαϊκού φασισμού (και του αμερικάνικου). Που δε ρημάζει μόνο με βόμβες και πυραύλους τη Γιουγκοσλαβία, αλλά και τους λαούς, μαζί και τον ελληνικό. Αυτόν βέβαια με... πυραύλους άλλου είδους: Καταστροφή ανθρωπίνων και εργασιακών δικαιωμάτων, των κατακτημένων με αίμα. Ξεκλήρισμα, μέσω των τιμών στα προϊόντα και τις αντιαγροτικές επιλογές και πολιτικές, της μικρομεσαίας αγροτιάς. Λουκετάρισμα στη βάση επιβίωσης των μικρομεσαίων. Λιτότητα χωρίς καταληκτικό χρονικό ορίζοντα. Ιδιωτικοποιήσεις που διογκώνουν και την ανεργία. Δολοφονία, στην κυριολεξία, των "αλόγων που γέρασαν". Φυλλορρόισμα των ονείρων της νεολαίας για μια θέση στην αγορά εργασίας και στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Περιθωριοποίηση ολόκληρων πληθυσμών, που συνιστούν "νησίδες" αθλιότητος, μέσα στην αστική ευωχία. Τι να πρωτοαναφέρει κανείς...

Κι όμως, αυτών των θυμάτων, από τις... πυραυλικές εκτοξεύσεις, ζητούν την ψήφο!! Για να ολοκληρωθεί η ισοπέδωσε της ζωής των... Αναισχυντία; Οχι, συνέχιση με άλλα επιχειρήματα εκείνου του "πάσα αντίστασις είναι ματαία".

Διαφορές: Τώρα ο ευρωπαϊκός φασισμός (όχι μόνο εκείνος ο παλιός γερμανικός και ιταλικός) έχει ενδυθεί... δημοκρατικό μανδύα, κατά την προέλαση και επέλασή του στη χώρα μας. Οι παλιοί κατακτητές είναι... σύμμαχοι και εταίροι! Τα όπλα τους τα μετέτρεψαν σε ντιρεκτίβες. Φυλάσσοντας τα πυροβόλα όπλα "δι' ευθετότερονχρόνον" (προειδοποίηση περί αυτού, η... ανθρωπιστική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία). "Πακέτα" με τη... φίρμα ευρω - σωτήρων και ελληνο - σωτήρων. Συνθήκες που στοχεύουν και στην προστασία των ντόπιων ομογάλακτων του ευρωπαϊκού φασισμού (συγνώμη της ευρωπαϊκής οικονομικής ελίτ). Χάραξη δρόμων μονής διάβασης (μονόδρομων) που οδηγούν το λαό... στις αγκάλες αυτής της ελίτ.

Εν ονόματι λοιπόν όλων αυτών, ζητούν την ψήφο του Ελληνα ψηφοφόρου οι ντόπιοι... Ηρακλείδες της "ευρωπαϊκής ιδέας". Τώρα, βέβαια, πάλι αφήνουν να εννοηθεί εκείνο το "πάσα αντίστασις είναι ματαία", αλλά το ντύνουν με φανταχτερά ιμάτια: "Πρώτα η Ελλάδα", "Η χώρα μας αποτελεί παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή των Βαλκανίων". "Καιρός για κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και άμυνα" και άλλα τέτοια. Για το τελευταίο δικαιούται κανείς να ρωτήσει: Από ποιον κινδυνεύουμε, για να εξασφαλίσουμε τη χώρα μέσα στα κοινά αμυντικά πλαίσια; Η "αυτοκρατορία του κακού".. συγχωρέθηκε. Κι όλοι την κλαίμε... Για όλα τα παραπάνω, πρέπει (επιβάλλεται) να αναπτυχθεί ένας προβληματισμός σε βάθος. Η δεκάτη τρίτη του Ιούνη έφτασει. Και η ευθύνη του καθενός μας είναι μεγάλη, για να μη γίνουμε ακόμη μια φορά "άξιοι της τύχης μας". Ας πληρώσουμε για όλα όσα χρωστάμε στους πολιτικούς σαλτιμπάγκους, που μας οδηγούν σε τριτοκοσμικές προοπτικές. Στην "κοινωνία των δύο τρίτων".

Αντώνης ΧΑΡΧΑΛΑΚΗΣ