Οταν το 1947 ιδρύθηκε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), οι εμπνευστές της δημιουργίας του υποστήριζαν πως απλά αποτελεί ένα φορέα των Ηνωμένων Εθνών με στόχο να συντονίζει τη νομισματική και συναλλαγματική πολιτική των κρατών - μελών του, ώστε να διατηρούνται οι απαραίτητες νομισματικές ισορροπίες όπως προβλεπόταν από τη συμφωνία του Μπρέτον - Γουντς. Τη συμφωνία, δηλαδή, που κατέστησε το δολάριο γενικό ισοδύναμο για όλα τα νομίσματα, όπως είχε χαρακτηριστεί τυπικά. Τη συμφωνία, ουσιαστικά, της πλήρους, μεταπολεμικής, επικράτησης του αμερικανικού νομίσματος και της πρόσδεσης των οικονομιών και των νομισμάτων των άλλων χωρών - και όπως είναι φυσικό κύρια των οικονομικά αδύνατων - στο δολάριο και στα συμφέροντα του αμερικανικού κεφαλαίου. Με πρόσχημα τη διατήρηση των επιθυμητών νομισματικών ισορροπιών, το ΔΝΤ απέκτησε σταδιακά διάφορες εξουσίες που το μετέτρεψαν σ' ένα... καθωσπρέπει ιμπεριαλιστικό οργανισμό, ο οποίος αναδείχτηκε σε εξαιρετικό εργαλείο στα χέρια της διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας. Το 1979 η συμφωνία του Μπρέτον - Γουντς, που προέβλεπε τη δημιουργία του Ταμείου, κατέρρευσε. Οι χώρες της ΕΟΚ έστησαν το δικό τους Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα, αλλά το ΔΝΤ, παρέμεινε ΔΝΤ!
***
Από την πρώτη κιόλας δεκαετία της δράσης του, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, από συντονιστής των νομισματικών πολιτικών, αναβαθμίστηκε σε επιτηρητή και χωροφύλακα των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού, υπαγορεύοντας και επιβάλλοντας την εφαρμογή "ενδεδειγμένων" για το κεφάλαιο πολιτικών, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Παράλληλα, έγινε το φόβητρο και ο τιμωρός των λαών και στην ουσία είχε αναδειχτεί σε... Διεθνές Τρομοκρατικό Ταμείο, για όσους δεν ακολουθούν κατά γράμμα ή αγνοούν τις εντολές του. Και η αλήθεια, εδώ που τα λέμε, είναι ότι στο βαθμό που κάποιες χώρες βαδίζουν στο... μονόδρομο της ενσωμάτωσης και της μονοσήμαντης πρόσδεσής τους στα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα, οι εντολές του ΔΝΤ στην ουσία αποτελούν συστατικό στοιχείο των γενικότερων πολιτικών που εφαρμόζονται. Οπως και στην περίπτωση της Ελλάδας. Μιας χώρας που οι επιλογές όλων των κυβερνήσεων που έχουν περάσει τις τελευταίες δεκαετίες, αλυσοδένουν προοδευτικά περισσότερο το λαό και την οικονομία, στις πολυεθνικές και στην ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση της ΕΕ.
***
Βέβαια οι καιροί, στη δεκαετία του '90, έχουν αλλάξει. Πριν, οι κυβερνώντες κρατούσαν εφτασφράγιστο μυστικό την ατζέντα των διαβουλεύσεων που είχαν με τα εκάστοτε κλιμάκια του ΔΝΤ. Για λόγους δημόσιας κατανάλωσης, μάλιστα, άφηναν να εννοηθεί ότι οι αρμόδιοι δεν έπαιρναν υπόψη τους όλες τις"συμβουλές" του Ταμείου και πως δήθεν αντιστέκονταν στα σημεία εκείνα που είχαν αντιλαϊκό χαρακτήρα, με δηλώσεις του τύπου "η κυβέρνηση έχει και εφαρμόζει τη δική της πολιτική" και άρα δε χρειάζεται συνταγές του ΔΝΤ! Τώρα, με τη στάση τους απέναντι στο ΔΝΤ και τις σχετικές δηλώσεις τους, οι κυβερνώντες επιβεβαιώνουν τη λαϊκή παροιμία που λέει πως... "τόνα χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο". Οι εκθέσεις του ΔΝΤ, δίνονται με τυμπανοκρουσίες στη δημοσιότητα, ενώ οι κυβερνώντες έχουν αναγάγει σε πρώτιστο μέλημά τους να... προκαταλαμβάνουν τις επιθυμίες του και να αξιοποιούν το περιεχόμενο των εκθέσεων προς δύο κύρια κατευθύνσεις: Πρώτον, για να πανηγυρίσουν ότι η πολιτική τους εξασφαλίζει τα εύσημα κορυφαίων ιμπεριαλιστικών κέντρων, όπως είναι το ΔΝΤ και δεύτερον για να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη για τα χειρότερα που είναι καθ' οδόν.
***
Αυτό έγινε και τούτη τη φορά. Στο προσχέδιο της έκθεσης του ΔΝΤ περιλαμβάνονται μια σειρά "μπράβο" για την αντιλαϊκή οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται και μια ντουζίνα "πρέπει" για ό,τι μέλλει να κάνει η κυβέρνηση, προκειμένου να εξακολουθήσει να έχει την εύνοια των τοποτηρητών. Το πλέον βέβαιο είναι, ότι όλες οι προτάσεις - εντολές του ΔΝΤ, κατατείνουν πάντα στον ίδιο παρονομαστή: Πολύπλευρη και πολύμορφη πολιτική λιτότητας για τους πολλούς, δημοσιονομική ασφυξία στον κρατικό προϋπολογισμό, επιτάχυνση των ρυθμών ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και των ασφαλιστικών καταχτήσεων των εργαζομένων, ολοκλήρωση του σχεδίου ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Ο στόχος είναι επίσης ένας: Η εξασφάλιση και η συγκέντρωση κατά το δυνατόν περισσότερων πόρων από το παραγόμενο ΑΕΠ της χώρας. Γιατί; Επειδή κρίνεται αναγκαίο, απαραίτητο και πρώτης γραμμής επιδίωξη να αλλάξουν κι άλλο τα δεδομένα της ανακατανομής των εισοδημάτων, με τρόπο ώστε οι συμπληρωματικοί αυτοί πόροι να εκχωρηθούν στις... παραγωγικές τάξεις. Στη λογική βέβαια των κυβερνώντων και του ΔΝΤ - εκεί δηλαδή όπου η διαστροφή της πραγματικότητας είναι προαπαιτούμενο για να περάσουν τα πλέον επαχθή για τους εργαζόμενους σενάρια - όπου γίνεται λόγος για "παραγωγικές τάξεις", εννοούν τις πολυεθνικές και τις διάφορες κάστες των μεγαλοεπιχειρηματιών.
***
Η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ δεν περιέχει κάποια τρανταχτά καινούρια στοιχεία. Επιμένει όμως σε ό,τι μέχρι σήμερα έχει επισημανθεί, που ταυτόχρονα αποτελεί και στόχο της κυβερνητικής πολιτικής. Ιδιαίτερη έμφαση φαίνεται να δίνεται σε δύο τομείς: Πρώτον, στην άμεση λήψη μέτρων για τη διάλυση του εναπομείναντος συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και δεύτερον στην εφαρμογή μειωμένων μισθών για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικές οι σχετικές διατυπώσεις που υπάρχουν στο προσχέδιο της έκθεσης. Σε ό,τι αφορά την κοινωνική ασφάλιση, οι συντάκτες του κειμένου σημειώνουν ότι με το "μικρό ασφαλιστικό πακέτο" υπήρξε "αναμφισβήτητη πρόοδος", αλλά κουνάνε το δάχτυλο υποστηρίζοντας και απειλώντας ότι "στενεύουν τα χρονικά περιθώρια για την υιοθέτηση της δεύτερης φάσης αντιμετώπισης του προβλήματος".
Είναι γνωστό ότι το ΔΝΤ απαιτεί και οι "εκσυγχρονιστές" της κυβέρνησης έχουν υιοθετήσει την επιβολή ενός ασφαλιστικού συστήματος τύπου Χιλής. Εμείς για την ιστορία να σημειώσουμε ότι το ασφαλιστικό σύστημα της Χιλής εκπονήθηκε από το ΔΝΤ, επιβλήθηκε στη χώρα από τη στρατιωτική χούντα του Πινοτσέτ, αλλά από την εφαρμογή του οι μόνοι που εξαιρέθηκαν ήταν οι στρατιωτικοί, εκλεκτοί του εκεί καθεστώτος! Το θέμα των "μειωμένων μισθών" δεν είναι καινούριο. Το έχουν εισαγάγει, κυβέρνηση και ΔΝΤ, από το παράθυρο, με αφορμή τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, όπου για πρώτη φορά θεσμοθετήθηκε η δυνατότητα της αμοιβής των εργαζομένων με μισθούς κάτω από το όριο των κλαδικών συμβάσεων. Τώρα επιζητούν γενίκευση...
***
Οι ορέξεις του κεφαλαίου, όπως διατυπώνονται από τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα και όπως εκφράζονται από την πολιτική που εφαρμόζουν οι κατά καιρούς κυβερνητικοί υπάλληλοί του, δεν έχουν ποτέ τελειωμό. Κάθε πετυχημένη προσβολή στις καταχτήσεις της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, σηματοδοτεί την απαρχή νέων, ακόμα πιο σκληρών επιθέσεων σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων. Κάθε ανοχή στις κυβερνήσεις που απεργάζονται την οικονομική και κοινωνική περιθωριοποίηση των εργαζομένων, σηματοδοτεί την παραπέρα ενίσχυση των αντιλαϊκών τους επιλογών, ένταση της αυθαιρεσίας και του αυταρχισμού. Για τους κομμουνιστές είναι καθαρό πως μοναδικό αντίβαρο σε τέτοιες προοπτικές αποτελεί η συντονισμένη πάλη των εργαζομένων, η μαζική τους συσπείρωση και η αγωνιστική ενότητα σε ένα δικό τους μέτωπο, που θα διεκδικεί και θα εξασφαλίζει λύσεις με σαφή αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό. Το μεγάλο ζητούμενο είναι το πώς όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι θα συνειδητοποιούν πως οι λύσεις προς όφελος του λαού, δε θα 'ρθουν από μόνες τους έτσι νέτες σκέτες, αλλά χρειάζεται να βάλουμε χέρι και εμείς...
Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ
Και τούτη τη φορά στην έκθεση του ιμπεριαλιστικού οργανισμού περιλαμβάνονται μια σειρά "μπράβο" για την αντιλαϊκή οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται και μια ντουζίνα "πρέπει" για ό,τι μέλλει να κάνει η κυβέρνηση, προκειμένου να εξακολουθήσει να έχει την εύνοια των τοποτηρητών
ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΑΘΗΤΗ ΤΗΣ Α' ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΟΥ 3ΟΥ ΓΕΛ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣΚΑΙ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
- Μετά την κατάργηση του θεσμού των μετεξεταστέων, μεγάλο ποσοστό των μαθητών της Α Λυκείου δεν καταφέρνει να προαχθεί. Τι επιπτώσεις έχει αυτό, κυρίως για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων;
- Κατ' αρχήν το ότι ένα τεράστιο ποσοστό μαθητών για τα ελληνικά δεδομένα "έμεινε" στην Α Λυκείου ήταν κάτι που, όσοι από εμάς είχαν αντιληφθεί γιατί κάναμε τόσους αγώνες, το περιμέναμε. Το ποσοστό αυτό αποτυχίας αποτελείται κυρίως από μαθητές που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα και, όπως διαπιστώνω και μέσα από προσωπικές εμπειρίες, όλα αυτά τα παιδιά λόγω χρηματικής ανεπάρκειας θα εγκαταλείψουν το Λύκειο και θα κατευθυνθούν στα ΤΕΕ. Ακριβώς αυτό που φωνάζαμε τόσο καιρό, ότι δηλαδή τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων θα παρατήσουν το Λύκειο. που προσφέρει μια κάποια γενική μόρφωση, θα πάνε σε ΤΕΕ. που θα τα μετατρέψει σε φτηνό και υπάκουο εργατικό δυναμικό.
- Καλλιεργείται όμως και μια αντίληψη ότι τα μεγάλα ποσοστά αποτυχίας οφείλονται στις καταλήψεις. Πώς το σχολιάζετε αυτό;
- Το ότι "έμειναν" στην ίδια τάξη τόσα παιδιά δεν οφείλεται καθόλου στις καταλήψεις, αλλά κυρίως στο ότι πρώτον το υπουργείο Παιδείας σε μια προσπάθεια να τιμωρήσει τους μαθητές για την αντίδρασή τους, τους "φόρτωσε" με επιπλέον μαθήματα τα Σάββατα, που τους κούρασαν, με αποτέλεσμα να βλέπουν το σχολείο ως έναν ατελείωτο Γολγοθά και όχι ως ένα κέντρο εκπαίδευσης και μάθησης. Δεύτερον, φταίνε τα κακοδιατυπωμένα και προχειρογραμμένα βιβλία που δυσκόλευαν ακόμα περισσότερο τη δουλιά των μαθητών. Και τρίτον και τελευταίο φταίει η απειρία και η μη σωστή ενημέρωση των καθηγητών που δεν ήξεραν ούτε καν ποια είναι η ύλη που πρέπει να μας διδάξουν.
- Πώς αντιμετωπίζουν τον Γολγοθά των εξετάσεων οι μαθητές, που όλο το χειμώνα ήταν μπροστάρηδες στους αγώνες;
- Οι εξετάσεις για τους μαθητές που ήταν μπροστά σε όλους αυτούς τους αγώνες είναι το ίδιο δύσκολες, όσο είναι και για τα παιδιά που δε συμμετείχαν. Για να μην πω ότι για τους συνδικαλιστές μαθητές είναι λίγο πιο εύκολες, μια ισχύει ακόμα το "πρώτοι στον αγώνα πρώτοι και στα μαθήματα". Οπότε με αυτό ανατρέπονται όλες εκείνες οι "καλοπροαίρετες" δηλώσεις κάποιων γονέων που ήθελαν μπροστάρηδες τους "αλήτες" και επομένως τους κακούς μαθητές. Το ότι όμως οι συνδικαλιστές μαθητές "έπεσαν με τα μούτρα" στο διάβασμα, δεν πρέπει να καθησυχάζει τους σοσιαλσοβινιστές και τους μηχανισμούς τους.
- Ο Σεπτέμβρης έρχεται. Πώς οργανώνουν οι μαθητές την αντίδρασή τους απέναντι σ' αυτή την αντιλαϊκή, αντιεκπαιδευτική πολιτική;
- Η αντίδραση των μαθητών τώρα αναμένεται σφοδρότερη, μια και όσα τους λέγαμε βγήκαν αληθινά. Αλλά και επειδή απέκτησαν ενότητα τόση όση κανένα άλλο κίνημα δεν είχε ποτέ στην Ελλάδα, όμως το σημαντικότερο όπλο τους είναι η εμπειρία που απέκτησαν. Με όλα αυτά και γνωρίζοντας τις αδυναμίες της κυβέρνησης, πρόκειται να δώσουμε οι μαθητές ένα τέτοιο χτύπημα που θα μας αποφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ολα αυτά βέβαια αρχίζουν να οργανώνονται σιγά σιγά μέσα από τα Συντονιστικά μας σε όλη την Ελλάδα από τώρα.
Α. Γ.
Feeds
