ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 21 Ιούλη 1999
Σελ. /32
ΚΕΝΗ
ΑΛΒΑΝΙΑ
Συνέπειες της καπιταλιστικής παλινόρθωσης

Η ιμπεριαλιστική πολιτική της "νέας τάξης" και του "διαίρει και βασίλευε" είναι η πραγματική αιτία των φαινομένων της εγκληματικότητας των Αλβανών που δεν μπορεί να ταυτίζεται με το σύνολο του πολύπαθου αυτού λαού

Με την καταστροφή των σοσιαλιστικών χωρών της Ευρώπης και της Σοβιετικής Ενωσης, οι δυνάμεις του σκότους και της πισωδρόμησης φρόντισαν να καταστρέψουν τις ευγενικές αρχές της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών που είχε αναζωογονηθεί η ελπίδα, η εμπιστοσύνη για το μέλλον με το τέλος του παγκοσμίου πολέμου. Με αποτέλεσμα να 'χουμε μια μαζική μετακίνηση ανθρώπων, κυρίως για εξεύρεση εργασίας. Μια τέτοια επιβεβλημένη από τα ίδια τα πράγματα μετακίνηση, ιδιαίτερα νέων ανθρώπων, δεν μπορούσε παρά να έχει και τις αρνητικές συνέπειες στη ζωή και των δύο πλευρών, να δημιουργηθούν προβλήματα και στη χώρα υποδοχής, να υπάρχουν και απ' τις δυο μεριές αδικημένοι ακόμα και θύματα, να 'χουμε έξαρση της εγκληματικότητας και του ρατσισμού.

Οι αιτίες της διαμορφωθείσας κατάστασης είναι πολιτικο-οικονομικές, που σχεδίασε και εφάρμοσε ο διεθνής ιμπεριαλισμός με όργανά του τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της χρηματιστηριακής Ευρωπαϊκής Ενωσης με τμήμα κρούσης το ΝΑΤΟ.

Δυστυχώς σ' όλη αυτή την κατάσταση αρνητικό ρόλο συνειδητά ή όχι παίζουν και τα ΜΜΕ, που αποσιωπούν την ταξική ουσία αυτού του κοινωνικού φαινομένου, το οποίο γεννά το ίδιο το άδικο καπιταλιστικό σύστημα. Αυτοί που ληστεύουν και σκοτώνουν τους συνανθρώπους τους, είναι δημιούργημα, ομοίωμα της κοινωνίας τους, είναι θύματα του ίδιου του κοινωνικού συστήματος.

Οι πραγματικοί φονιάδες και εγκληματίες που όπλισαν τα χέρια αυτού του είδους θυμάτων είναι οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που ρίχτηκαν με τα γαμψά τους νύχια να κατασπαράξουν τους μικρούς λαούς, να επιβάλουν με τη φωτιά και το σίδηρο και με κάθε σύγχρονο φονικό όπλο τη θέλησή τους, τη "νέα τάξης πραγμάτων" προσπαθώντας να ανακόψουν την πορεία της ανθρωπότητας προς την ειρήνη και τη δημιουργία. Αλλωστε, τους σκοτεινούς σκοπούς των γερακιών του διεθνούς κεφαλαίου τούς ζούμε έντονα όλοι μας με την απουσία του αντίπαλου δέους, που πρωτομάχος και φρουρός της ειρήνης υπήρξε η Σοβιετική Ενωση. Ενα από τα πρώτα θύματά τους - η Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας - χτες και σήμερα μα και η ίδια η Αλβανία έχει μετατραπεί σε αμερικάνικο προτεκτοράτο και ορμητήριο πολέμου.

Το ενθαρρυντικό είναι, ότι οι λαοί της Ευρώπης, μα και των ΗΠΑ παρά τη συστηματική παραπληροφόρηση άρχισαν σ'ένα βαθμό να καταλαβαίνουν το πού τους οδηγούν οι αντιλαϊκές τους κυβερνήσεις, γιατί οι βόμβες που έριξαν οι φονιάδες του ΝΑΤΟ δεν κάνουν εξαίρεση. Παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια που συναντούν, η θέληση των απλών και ειρηνόφιλων ανθρώπων θα επιβληθεί, γιατί η γενική τάση της παγκόσμιας εξέλιξης οδηγεί σε φωτεινό μέλλον και καμιά δύναμη δεν μπορεί να την αναστρέψει. Από δω και το καθήκον όλων των ανθρώπων της χώρας μας, μα και των γειτονικών χωρών, ζώντας τα θλιβερά γεγονότα του άνομου πολέμου σε βάρος του λαού της Σερβίας, πριν είναι αργά να σταματήσουμε οριστικά το βέβηλο χέρι του νεοφασισμού. Να δημιουργήσουμε ένα μέτωπο αγώνα κοινό για όλους τους Βαλκάνιους, όπως και στα χρόνια της τούρκικης σκλαβιάς. Εάν σήμερα όλες οι άλλες χώρες της Βαλκανικής, μαζί και η δικιά μας χώρα, υφίστανται έμμεσα τις συνέπειες αυτού του βρώμικου πολέμου, αύριο ίσως θα 'ρθει και η σειρά μας εάν δε σταματήσουμε έγκαιρα την ορμή και τη δράση των πολεμόχαρων δυνάμεων.

Κι ακόμη, πλάι στα τόσα δεινά που προκαλεί η "νέα τάξη" στη γειτονική μας χώρα ταυτόχρονα οι βάρβαροι φρόντισαν να διχάσουν τους λαούς, να εμφυσήσουν το μίσος και το αίσθημα κατωτερότητας, ιδιαίτερα απέναντι στον αλβανικό λαό που δε φταίει σε τίποτα και θα υποχρεωθεί για να επιζήσει δεχόμενος την εκμετάλλευση και την ταπείνωση του καθενός.

* * *

Επειδή έτυχε να ζήσω κατά διαστήματα μεταπολεμικά στην Αλβανία, να ταξιδέψω στα Τίρανα, στην Κορυτσά, στο Μπόγραδετς, το Ελμπασάν και το Δυρράχιο και σε ορισμένα χωριά της, ας μου επιτραπεί να πω ότι ο αλβανικός λαός δεν είναι κακός και αιμοβόρος, αλλά είναι λαός εξίσου φιλότιμος και πολύπαθος, όπως και ο λαός μας. Είναι άνθρωποι περήφανοι και φίλεργοι, δε δέχονται ταπείνωση. Γι' αυτό ας μην τους βάζουμε όλους σε ένα τσουβάλι. Σε κάθε λαό θα συναντήσουμε και ανθρώπους με αδυναμίες και διεστραμμένα ένστικτα, που έχουν την αιτία και την εξήγησή τους και γι' αυτό δε θα πρέπει να κρίνουμε τον αλβανικό λαό από άνομες, αντικοινωνικές πράξεις ορισμένων πολιτών του.

Η μακρόχρονη ιστορία αυτού του λαού και δεσμοί - κοινοί αγώνες Ελλήνων και Αλβανών - μιλούν για κάτι άλλο απ' ό,τι προσπάθησαν να διαβάλουν αυτούς τους δύο λαούς οι κάθε φορά καλοθελητές τους.

Η ιστορία των λαών της Βαλκανικής έχει να επιδείξει κοινούς αγώνες για τη λευτεριά ενάντια στον τούρκικο ζυγό στο παρελθόν, ενάντια στους χιτλεροφασίστες επιδρομείς, για οικονομικούς, πολιτιστικούς και εθνολογικούς δεσμούς, που συνδέουν και το λαό μας με τους γείτονες λαούς, που δυστυχώς στις μέρες μας οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ προσπαθούν να διχάσουν τους Βαλκάνιους, έχοντας όπλο το ψέμα, το "διαίρει και βασίλευε".

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι και ο αλβανικός λαός είναι θύμα των σχεδίων των ιμπεριαλιστών και ότι ο ίδιος βιώνει με το χειρότερο τρόπο τις συνέπειες του πολέμου στη Σερβία, γι' αυτό και δε θα πρέπει να επηρεαζόμαστε από την εχθρική προπαγάνδα που γίνεται σε βάρος του. Δεν έχουμε τίποτα να μοιράσουμε με αυτό το λαό, όταν ξέρουμε πως οι αρχαίοι ημών πρόγονοι από πολύ νωρίς είχαν οικονομικές σχέσεις με τους προγόνους των σημερινών Αλβανών, τους Ιλλυρίους. Ακόμη από τις μαρτυρίες που συναντάμε στους αρχαίους Ελληνες συγγραφείς σχετικά με τους Ιλλυρίους ξέρουμε ότι ήταν διαιρεμένοι σε πολλές φυλές και ότι αυτές οι φυλές αναμείχθηκαν με ελληνικά φύλα και ιδιαίτερα ηπειρώτικα.

Κι ακόμη πολλές φορές από κοινού αντιμετώπισαν τους εχθρούς τους, ενάντια στους Ρωμαίους επιδρομείς, καθώς και στα χρόνια της τούρκικης σκλαβιάς. Αυτός ο λαός έχει να επιδείξει μακρόχρονους και σκληρούς αγώνες ενάντια στους Τούρκους. Ιδιαίτερα οι επικοί αγώνες που διεξήγαγε με επικεφαλής τον θρυλικό Σκεντέρμπεϊ - Γεώργιο Καστριώτη. Στα χρόνια της ηρωικής πάλης του Γεωργίου Καστριώτη ξέσπασαν πλήθος επαναστατικά κινήματα στην Ελλάδα και προπαντός στη Ρούμελη και το Μοριά. Κάτω από τη σημαία του Αλβανού πολέμαρχου τάχτηκαν και πολέμησαν πολλοί Ελληνες και κυρίως Ηπειρώτες και Θεσσαλοί όπως και Σέρβοι και Μαυροβούνιοι αγωνιστές. Και όχι μόνο αυτό. Στην εταιρία που οργάνωσε ο Ρήγα Βελεστινλής μετείχαν και Αλβανοί και αυτό φαίνεται στο Θούριο και στο περίφημο Σύνταγμα του Ρήγα.

Η φιλία του Θ. Κολοκοτρώνη με τον Αλβανό Αλί - Φαρμάκη από το Λάλα έπαιξε σοβαρό ρόλο στις ελληνοαλβανικές σχέσεις στον κοινό αγώνα για την ανατροπή του Αλί πασά, με σκοπό να εκδιώξουν τους Τούρκους και να ιδρύσουν "ελληνοαλβανικό βασίλειο".

Στις γραμμές της Φιλικής Εταιρείας υπήρξαν και πολλοί Αλβανοί αγωνιστές και αναδείχτηκαν αρκετά στελέχη όπως ο Ναούμ Μπρέντη, Βεκιλχαρτζή από το Βυθκούκι Κορυτσάς.

Στην εξέγερση της Μολδαβίας πήραν μέρος πολλοί Αλβανοί. Αξιόλογη στάθηκε η συμβολή τους και στην Επανάσταση. Οταν ο Υψηλάντης πέρασε τον Προύθο, πολλοί Αλβανοί τάχθηκαν στο πλευρό του. Πάλεψαν δίπλα στους Ελληνες στο Γαλάτσι, στη Μονή Σέκου, στο Σκουλένι της Μολδαβίας. Στις τραγικές μέρες της καταστροφής των Ψαρών στην ηρωική άμυνα του νησιού πήραν μέρος 1.200 Αλβανοί αγωνιστές, στην Αττική πολεμούσαν 2.000 Αλβανοί. Δεν έλειψαν και στην εποποιία του Μεσολογγίου.

* * *

Δυστυχώς αργότερα μετά την απελευθέρωση της χώρας μας απ' τον τούρκικο ζυγό οι κυρίαρχοι ντόπιοι και ξένοι κύκλοι παραχάραξαν την ιστορία και αμαύρωσαν τις προαιώνιες φιλικές σχέσεις ανάμεσα στους δύο λαούς. Μα ήρθαν τα χρόνια της κοινής αντιφασιστικής πάλης των δύο λαών ενάντια στον κοινό εχθρό, τους Ιταλογερμανούς καταπατητές και η μακραίωνη φιλία των λαών μας αποκαταστάθηκε και σφυρηλατήθηκε στο καμίνι του κοινού αγώνα.

Είναι τελείως άδικο να ακούγονται φωνές, ότι δήθεν ο λαός αυτός συντάχθηκε με τον ιταλικό φασισμό και ότι πολέμησε ενάντια στον ελληνικό λαό. Ιδιαίτερα ενισχύθηκε η προπαγάνδα αυτή, όταν μετά το τέλος του πολέμου στην Αλβανία κυριάρχησαν οι δημοκρατικές δυνάμεις, καταργώντας το ξενοστήριχτο αυταρχικό καθεστώς του Ζώγκου, με αποτέλεσμα οι δύο αυτοί λαοί μας να βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση, γιατί έτσι το θέλησαν οι κάποτε "σύμμαχοί μας".

Ο αλβανικός λαός, παρά την προδοσία της μοναρχοφασιστικής του κυβέρνησης, πρόβαλε από την πρώτη στιγμή σθεναρή αντίσταση στους φασίστες εισβολείς. Στις 8 Απρίλη 1939 στην Αυλώνα οι υπερασπιστές της πόλης απέκρουσαν την πρώτη έφοδο. Στο Δυρράχιο δύο φορές πέταξαν τους Ιταλούς στη θάλασσα. Στην περιοχή του Ελμπασάν στην ένοπλη αντίσταση πήραν μέρος χιλιάδες Αλβανοί πατριώτες.

Αργότερα, όταν οι ορδές του Ντούτσε επιτέθηκαν ενάντια στην πατρίδα μας, οι Αλβανοί βοήθησαν όπως μπορούσαν το λαό μας στην ηρωική πάλη ενάντια στους επιδρομείς: Αλβανοί αγωνιστές χτυπούσαν τα μεταφορικά μέσα και εξάρθρωναν τις συγκοινωνίες του εχθρού, αρνούνταν να πολεμήσουν ή το σκάγανε από το μέτωπο που στέλνονταν. Γι' αυτό και ο Μουσολίνι σε γράμμα του προς τον Χίτλερ στις 22-11-1940 έγραφε: "Σχεδόν όλοι οι Αλβανοί στρατιώτες μάς πρόδωσαν. Μόνο από μια Μεραρχία αφοπλίσαμε και στείλαμε στα μετόπισθεν 6.000 Αλβανούς". Στις 16-2-1943 ο Χίτλερ έγραφε στον Μουσολίνι: "Είμαι εξαιρετικά ανήσυχος για την κατάσταση στα Βαλκάνια... Οι Αλβανοί αποδείχτηκαν ανάξιοι της εμπιστοσύνης μας".

Από τα παραπάνω φαίνεται πως όχι μόνο δεν παρασύρθηκε από τους επιδρομείς ο αλβανικός λαός, αλλά ξεσηκώθηκε σε παλλαϊκό αγώνα για τη λευτεριά. Αντιλάλησε το παρτιζάνικο ντουφέκι στα αλβανικά βουνά. Με τον καιρό μέσα στον σκληρό αγώνα ενάντια στους κατακτητές και τους εθνοπροδότες, σφυρηλατήθηκε ένα ρωμαλέο παρτιζάνικο κίνημα με επικεφαλής τους κομμουνιστές, που στις παραμονές της απελευθέρωσης οι Παρτιζάνοι Αλβανοί φτάσαν τις 70 χιλ.

* * *

Τον Ιούνη 1944 ο αλβανικός απελευθερωτικός στρατός πέρασε στη γενική του επίθεση σε συνεργασία με τους Ελληνες και Σέρβους παρτιζάνους και λευτερώνει τις νότιες περιοχές της χώρας του και στις 17 Νοέμβρη με την προέλαση του Κόκκινου Στρατού στα Βαλκάνια ο λαϊκός στρατός μπαίνει στα Τίρανα και στις 29 Νοεμβρίου όλη η Αλβανία είναι λεύτερη. Δύο αλβανικές μεραρχίες περνούν τα σερβοαλβανικά σύνορα και καταδιώκουν τον εχθρό που υποχωρεί, προξενώντας 26 χιλ. νεκρούς, 21 χιλ. τραυματίες και 20 χιλ. αιχμάλωτους Γερμανοϊταλούς. Πολλά λάφυρα. Κατέστρεψαν οι παρτιζάνοι 2.100 τανκς και αυτοκίνητα, 5 αεροπλάνα, 4 χιλ. πυροβόλα και όλμους και 22 χιλ. όπλα και άλλο πολεμικό υλικό.

Βαριές είναι και οι θυσίες αίματος που πρόσφερε ο αλβανικός λαός στο βωμό της λευτεριάς. Μόνο οι τιμημένοι νεκροί του λαϊκού στρατού είναι 28 χιλ. μαχητές και αξ/κοί.

Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια γι' αυτόν το λαό που σήμερα βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση που άμεσα υπεύθυνοι είναι οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Θα βρεθούν όμως εκείνες οι πατριωτικές δυνάμεις, αυτής της χώρας που θα απαλλάξουν το λαό τους από τους ξένους νεοκατακτητές.

Μαίρη ΖΙΩΓΑ

Δρ.Ιστορίας



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ