Συγκρότηση ετοιμοπόλεμης Δύναμης Ταχείας Επέμβασης 25.000 στρατιωτών, που μπορεί να παρεμβαίνει σε κάθε σημείο του πλανήτη, παραπέρα ενίσχυση των ΝΑΤΟικών στρατιωτικών επεμβάσεων σε Αφγανιστάν και Κόσσοβο, νέες αποστολές για την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας» και την «ασφάλεια ενέργειας», μελλοντική διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς τα Δυτικά Βαλκάνια και την Κασπία...

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στη διήμερη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Ρίγα της Λετονίας έγιναν συγκεκριμένα βήματα για το «μετασχηματισμό» του ΝΑΤΟ σε παγκόσμιο χωροφύλακα. Οι ηγέτες των 26 κρατών - μελών της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας πήραν μια σειρά από μέτρα σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό) προκειμένου να στηρίξουν ολόπλευρα την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ και να την καταστήσουν «ικανή» και «αποτελεσματική» να ανταποκρίνεται στη βασική αποστολή της: Την καταστολή της αντίστασης των λαών όταν και όπου αυτή εκδηλώνεται. Αυτός άλλωστε είναι και ο πραγματικός εχθρός της συμμαχίας των ιμπεριαλιστών, που κάνουν ό,τι μπορούν για να τρομοκρατήσουν τους λαούς και να τους κρατήσουν υποταγμένους κάτω από το ζυγό της «νέας τάξης».

Από τις σημαντικότερες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής στη Ρίγα ήταν αναμφίβολα η ανακήρυξη της Δύναμης Ταχείας Επέμβασης (NFR) του ΝΑΤΟ σε επιχειρησιακή ετοιμότητα. Αυτή η «ταξιαρχία του θανάτου», που θα αποτελείται από τουλάχιστον 25.000 άνδρες, θα μπορεί να επεμβαίνει μέσα σε πέντε μέρες από ξηρά, αέρα και θάλασσα σε «θερμά σημεία» ανά τον κόσμο, προκειμένου να καταστέλλει οποιαδήποτε αντίσταση ενάντια στα σχέδια της «νέας τάξης». «Η Δύναμη αυτή διαδραματίζει ένα ζωτικό ρόλο στην αντίδραση της Συμμαχίας όταν προκύψει μία αιφνίδια κρίση», αναφέρουν οι ηγέτες του ΝΑΤΟ στο κοινό ανακοινωθέν τους, ενώ ο γγ του ΝΑΤΟ, Γιαπ ντε Χουπ Σέφερ, έκανε λόγο για «πρωτοφανή ικανότητα» του ΝΑΤΟ να απαντά στις «κρίσεις». Ακόμα πιο σαφής ο Κ. Καραμανλής εκτίμησε ότι «η Δύναμη Αντίδρασης του ΝΑΤΟ αποτελεί το κυριότερο εργαλείο για τον στρατιωτικό μετασχηματισμό του», καυχώμενος για τη «σημαντική προσφορά της χώρας μας που έχει αναγνωριστεί από τη Συμμαχία».

Για τη διατήρηση της Δύναμης Ταχείας Επέμβασης σε επιχειρησιακή ετοιμότητα, οι ηγέτες αποφάσισαν να βάλουν βαθιά το χέρι στα ταμεία των κρατών - μελών, προσφέροντας τους αναγκαίους «οικονομικούς πόρους» και τον απαραίτητο εξοπλισμό (αεροσκάφη μεταφοράς, πλοία, όπλα, κ.ο.κ.). Στόχος είναι κάθε χώρα - μέλος να δαπανά το 2% του ΑΕΠ σε εξοπλισμούς συμβατούς με τους σκοπούς του ΝΑΤΟ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η τρομακτική αυτή δύναμη πυρός, εκτός των άλλων, θα χρησιμοποιηθεί για την καταστολή κοινωνικών αγώνων που βάζουν σε κίνδυνο το σύστημα σε κάποια χώρα -μέλος του ΝΑΤΟ, στη βάση και του άρθρου 5 του καταστατικού της πάλαι ποτέ «Ατλαντικής Συμμαχίας» για την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών - μελών.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ΝΑΤΟ ήδη διαθέτει 50.000 στρατιώτες που συμμετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις σε τρεις ηπείρους (Ευρώπη, Ασία, Αφρική). Οι περισσότεροι, περί τις 30.000 στρατιώτες, βρίσκονται στο Αφγανιστάν και 17.000 στο Κόσσοβο...

Στη Ρίγα οι ηγέτες του ΝΑΤΟ ενέκριναν επίσης μια εξασέλιδη πολιτική απόφαση, τη λεγόμενη Περιεκτική πολιτική οδηγία, στην οποία προσδιορίζονται οι κατευθύνσεις και το πλαίσιο εντός των οποίων θα πραγματοποιηθεί ο «μετασχηματισμός» του ΝΑΤΟ σε παγκόσμιο χωροφύλακα μέσα στα επόμενα 10-15 χρόνια, αλλά και τα στρατιωτικά μέσα που θα απαιτηθούν για την επίτευξη αυτού του εφιαλτικού στόχου. Προσδιορίζονται επίσης και οι απειλές (τρομοκρατία, όπλα μαζικής καταστροφής, «αποτυχόντα κράτη») προκειμένου να οριστούν και οι νέες αποστολές. Σε αυτές περιλαμβάνεται και η «ασφάλεια ενέργειας» προκειμένου να ελεγχθούν οι ενεργειακές πηγές του πλανήτη από τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Ομως, και σε αυτή τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις ήταν παρούσες, έστω και αν δεν εκφράστηκαν δημόσια και θορυβωδώς. Αλλωστε, οι «Ευρωπαίοι σύμμαχοι» πάντα ευελπιστούν ότι οι ΗΠΑ θα τους δώσουν μεγαλύτερο κομμάτι από τη λεία των πολέμων, δηλαδή τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του πλανήτη, και φροντίζουν να το «υπενθυμίζουν» σε κάθε ευκαιρία. Οι αντιθέσεις αυτές εκδηλώθηκαν στην περίπτωση της ΝΑΤΟικής στρατιωτικής επιχείρησης στο Αφγανιστάν.

Η απαίτηση των ΗΠΑ για περισσότερα στρατεύματα που θα δρουν εκτός της Καμπούλ και κυρίως στο νότο της χώρας στις μάχες με τους Ταλιμπάν και χωρίς να περιμένουν εντολές από τις εθνικές κυβερνήσεις τους, δεν απέδωσε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Οι «Ευρωπαίοι σύμμαχοι», κυρίως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία, αρνήθηκαν να μετακινήσουν δυνάμεις τους στον αφγανικό νότο, αν και οι πάντες δεσμεύτηκαν ότι τα στρατεύματα των κρατών τους θα παραμείνουν μέχρις ότου χρειαστεί, καθώς συμφώνησαν ότι εκεί «διακυβεύεται η ίδια η αξιοπιστία του ΝΑΤΟ».

Γενικότερα η ατζέντα των ΗΠΑ σε αυτή τη σύνοδο ήταν πιο «φιλόδοξη». Επιδίωξαν να αναλάβει το ΝΑΤΟ τη δημιουργία «στρατιωτικής ακαδημίας» για την εκπαίδευση των στρατών κατοχής (Ιράκ) και των φιλικών καθεστώτων στη Μέση Ανατολή. Επίσης, επιδιώκουν μεγαλύτερη «σύνδεση» του ΝΑΤΟ με χώρες που ήδη συμμετέχουν σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, όπως η Αυστραλία, η Ν. Ζηλανδία, η Ιαπωνία και η Ν. Κορέα, πράγμα που διευκολύνει και την πλανητική δράση της μηχανής του ολέθρου. Ταχύτερους ρυθμούς επιδιώκουν και στην επέκταση του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Κασπίας (Ουκρανία, Γεωργία), ώστε να σφίξει περισσότερο ο κλοιός γύρω από τη Ρωσία, που έχει αναδειχτεί σε «σκληρό αντίπαλο» στον τομέα της ενέργειας.

Στο εγγύς μέλλον πάντως το ΝΑΤΟ θα επιχειρήσει την ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων, με την ένταξη της Σερβίας, της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης και του Μαυροβουνίου στη «Σύμπραξη για την Ειρήνη», η οποία αποτελεί τον προθάλαμο του ΝΑΤΟ. Στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2008 πρόκειται να ενταχθούν η Αλβανία, η Κροατία και η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Δεν μπορεί όμως να περάσει ασχολίαστη η στάση της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία ακολουθώντας την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, βουλιάζει πιο βαθιά στις επεμβάσεις της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας. Οι ελληνικές κυβερνήσεις συμμετέχουν ενεργά σε ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις, στα Βαλκάνια, το Αφγανιστάν, το Νταρφούρ, κ.α., ξοδεύοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για τους επιθετικούς σκοπούς της «συμμαχίας». Ο Κ. Καραμανλής στη Ρίγα δικαιολόγησε απόλυτα τις επεμβάσεις και το νέο ρόλο του ΝΑΤΟ ως παγκόσμιου χωροφύλακα θεωρώντας τη συμμετοχή σε αυτές περίπου ως νομοτελειακή. Ξεκαθάρισε ότι θα συμβάλει με όλες τις δυνάμεις στη Δύναμη Ταχείας Επέμβασης, υπεραμύνθηκε της παρουσίας της KFOR στο Κόσσοβο, υποστήριξε την ενσωμάτωση της Σερβίας, κ.ο.κ.

Ο ελληνικός λαός, που σταθερά ήταν αντίθετος στη συμμετοχή στις ΝΑΤΟικές επεμβάσεις, παλεύει για την αποχώρηση της χώρας μας από την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ και τα επεμβατικά ιμπεριαλιστικά σχέδια. Στα πλαίσια αυτά, της ενδυνάμωσης της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, το κίνημα απαιτεί καμιά συμμετοχή της Ελλάδας στους πολέμους και τις επεμβάσεις, κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα γιατί υπηρετεί την ιμπεριαλιστική δράση, καμιά διευκόλυνση σ' αυτή τη δράση. Μα αυτός ο αγώνας δένεται ολοένα και πιο στενά με την αναγκαιότητα καταδίκης των κομμάτων που το υπηρετούν, με την πορεία συγκρότησης του κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης που θα ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων για να εγκαθιδρύσει τη λαϊκή εξουσία.