Το ονόμασαν «μίνι ασφαλιστικό», όμως οι ανατροπές που περιέχονται στις διατάξεις του είναι και ουσιαστικές και μεγάλες, φέρνουν τη σφραγίδα των προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, εντείνουν την επίθεση στη δημόσια κοινωνική ασφάλιση, περικόπτουν ασφαλιστικά δικαιώματα και παροχές.

Ενα από τα πιο βασικά άρθρα του νομοσχεδίου - η συζήτηση και ψήφιση ολοκληρώνεται μεθαύριο στη Βουλή - που δέχτηκε τα πυρά των ταξικών συνδικάτων και των εργαζομένων, είναι η ρύθμιση των χρεών των επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ, τα οποία ανέρχονται σήμερα στο ποσό των 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η χαριστική αυτή ρύθμιση δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να γλιτώσουν μέχρι και 80% από τους πρόσθετους τόκους, αν τα ποσά που οφείλουν στο ΙΚΑ καταβληθούν εφάπαξ ή 50% αν τα ποσά αποδοθούν τμηματικά. Στη δεύτερη περίπτωση ο χρόνος αποπληρωμής στο μέλλον εκτείνεται μέχρι τα 8 χρόνια (96 μηνιαίες δόσεις).

Με τη ρύθμιση αυτή, η τρίτη κατά σειρά μέσα στα τέσσερα τελευταία χρόνια, χαρίζει τεράστια ποσά στις επιχειρήσεις, αφού μετά την τεράστια έκπτωση του 50% τα ποσά που θα πληρώσουν είναι πλέον πενιχρά, καθώς τα χρέη αυτά έχουν γίνει σε βάθος χρόνου στο παρελθόν και την ίδια στιγμή θα αποπληρωθούν πάλι με μεγάλη καθυστέρηση στο μέλλον, αν τελικά πληρωθούν ποτέ. Και τούτο γιατί είναι πλέον πάγια τακτική, μετά την καταβολή κάποιων δόσεων και αφού εξασφαλιστεί η φορολογική ενημερότητα, οι επιχειρήσεις που χρωστούν να ξανακάνουν «παύση πληρωμών».

Και όλα αυτά οι επιχειρήσεις τα κάνουν όχι με δικά τους λεφτά, αλλά με τα λεφτά των εργαζομένων, τις εισφορές των οποίων έχουν παρακρατήσει και δεν τις αποδίδουν. Το ύψος μάλιστα των βεβαιωμένων οφειλών που δεν αποδίδονται στο ΙΚΑ είναι τόσο μεγάλο, που η μη καταβολή τους σημαίνει απροκάλυπτη υπονόμευση της βιωσιμότητας του Ταμείου, με δεδομένο ότι το ποσό των 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ είναι δύο φορές η κρατική επιχορήγηση για το 2007 ή τα 2/3 της συνολικής περιουσίας που διαθέτει σήμερα!

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η κυβέρνηση, με νέα τροπολογία που κατέθεσε την τελευταία στιγμή, την οποία είχε αποσύρει το προηγούμενο διάστημα, συμπεριέλαβε στη ρύθμιση και τους μεγαλοκατασκευαστές που αναλαμβάνουν έργα του Δημοσίου. Ετσι αν και οι εργολήπτες δεν πληρώνουν τις εισφορές στο ΙΚΑ, για έργα που γίνονται κατά παραγγελία του Δημοσίου, θα μπορούν πλέον να εισπράξουν ανενόχλητα ποσά που είχαν μπλοκαριστεί λόγω έλλειψης φορολογικής ενημερότητας. Και ταυτόχρονα θα τύχουν και αυτοί των προνομίων που τους εξασφαλίζει η χαριστική ρύθμιση.

Ενα επιπλέον χτύπημα επιφέρει η κυβέρνηση στο ΙΚΑ και με τη ρύθμιση που συρρικνώνει τον αριθμό των ασφαλισμένων του, προς χάριν των βιομηχανιών αγροτικών προϊόντων. Με το άρθρο 52 η κυβέρνηση μεταφέρει στην ασφάλιση του ΟΓΑ, αντί του ΙΚΑ, εργάτες που δουλεύουν σε ξηραντήρια, διαλογητήρια, απολυμαντήρια κ.ά. Η αυθαίρετη αυτή μεταφορά, αφού πρόκειται για μισθωτούς, θα εξασφαλίσει στις βιομηχανίες του συγκεκριμένου κλάδου μείωση των εργοδοτικών εισφορών μέχρι και 62%, αλλά και μείωση των συντάξεων των εργαζομένων κατά 55% τουλάχιστον πέραν των άλλων απωλειών που θα έχουν (επιδόματα ανεργίας, εργατική κατοικία κλπ.). Παράλληλα, με το άρθρο 53 απαλλάσσονται από οποιαδήποτε εργοδοτική εισφορά οι βιομήχανοι για τους αγρότες που απασχολούν ως εποχιακούς εργάτες στις βιομηχανίες μεταποίησης και τυποποίησης με την πρόφαση ότι αυτοί οι αγρότες είναι ήδη ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ.

Μετά λοιπόν το χάρισμα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ από τις βεβαιωμένες οφειλές, η κυβέρνηση συμπληρώνει το δώρο, προς έναν ολόκληρο κλάδο βιομηχανιών, με τη νομοθέτηση ουσιαστικά της «νόμιμης» εισφοροδιαφυγής και εισφοροαποφυγής.

Αν όμως η κυβέρνηση της ΝΔ αποδεικνύεται γαλαντόμα με τους επιχειρηματίες, δεν κάνει το ίδιο με τους ασφαλισμένους των ταμείων, απέναντι στους οποίους εξαντλεί όλο το εισπρακτικό της μένος. Ετσι με το άρθρο 59 του νομοσχεδίου η κυβέρνηση επιχειρεί να επιβάλει και νέα χαράτσια στους ασφαλισμένους και μάλιστα για τις εξετάσεις προληπτικής ιατρικής. Συγκεκριμένα, θέλει με υπουργικές αποφάσεις «να ορίζεται συμμετοχή του ασφαλισμένου στις δαπάνες προληπτικής ιατρικής...», πέραν των ιδιωτικών δαπανών που κάνουν οι οικογένειες για την αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας και πέραν των εισφορών τους που ήδη πληρώνουν στα ταμεία τους για να έχουν καλύψεις για την υγεία τους.

Κάνει μάλιστα εντύπωση ότι το χαράτσι αυτό επιχειρείται να επιβληθεί σε έναν τομέα (προληπτική ιατρική) ο οποίος παρουσιάζει σοβαρές καθυστερήσεις και αδυναμίες και που θα έπρεπε να στηρίζεται ακόμα πιο αποφασιστικά από την πλευρά του κράτους. Οι ισχυρισμοί του υπουργείου Απασχόλησης πως σκοπεύει να επιβάλει το μέτρο μόνο σε αυτούς που έχουν τα ανάλογα εισοδήματα ή μόνο για τα ακριβά εμβόλια, είναι μόνο η πρόφαση για να ψηφιστεί η διάταξη και να λυθούν τα χέρια της κυβέρνησης, ώστε ανά πάσα στιγμή να προχωρήσουν στην υλοποίησή της. Προφάσεις που δεν μπορούν να κρύψουν ότι στρατηγικός στόχος και αυτής της κυβέρνησης, στα χνάρια βεβαίως των προκατόχων της, είναι η παραπέρα ιδιωτικοποίηση και υπονόμευση του δημόσιου και καθολικού χαρακτήρα που πρέπει να έχει η υγεία. Και αυτά γίνονται τη στιγμή που πρόσφατες έρευνες της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας κατέγραψαν ότι ένας στους τρεις πολίτες της χώρας δε χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες υγείας, παρότι αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις σοβαρά.

Δεν αφήνει όμως στο απυρόβλητο η κυβέρνηση και τον ΟΑΕΔ. Ακολουθώντας την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ βαθαίνει την ιδιωτικοποίηση του ΟΑΕΔ, συρρικνώνοντας το δημόσιο χαρακτήρα του. Συγκεκριμένα, με το άρθρο 67 όλες ουσιαστικά οι υπηρεσίες του υπάγονται πλέον στα Κέντρα Προώθησης Απασχόλησης (ΚΠΑ), δηλαδή στην υπηρεσία των λεγόμενων «ενεργητικών μορφών απασχόλησης», που στην πράξη σημαίνει υπηρεσία που αποκλειστικά ενδιαφέρεται για την ενίσχυση των επιχειρήσεων. Ετσι ο ΟΑΕΔ, με τις εισφορές βεβαίως των εργαζομένων, μπαίνει ολοκληρωτικά στην υπηρεσία του κεφαλαίου, πράγμα που θα φανεί στο άμεσο μέλλον καθώς η κυβέρνηση σχεδιάζει να βάλει νέα εμπόδια στην απονομή των επιδομάτων ανεργίας, περιορίζοντας περισσότερο τον αριθμό των δικαιούχων ανέργων. Ωστε μεγαλύτερα ποσά από τον ΟΑΕΔ αντί για τους ανέργους να πηγαίνουν κατευθείαν στους επιχειρηματίες.

Το βάθεμα της αντιασφαλιστικής επίθεσης, αυτή τη φορά μέσω του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, αποτυπώνεται και στα άρθρα που αφορούν το Ασφαλιστικό των μηχανικών. Με την αναδιάρθρωση των κλάδων του ΤΣΜΕΔΕ χιλιάδες μηχανικοί μπαίνουν στη μέγκενη καθώς: Αυξάνει υπέρογκα τις εισφορές των ασφαλισμένων και ιδιαίτερα των νέων μηχανικών που μπήκαν στην παραγωγή μετά το 1993. Προωθεί την ανταποδοτικότητα με την απουσία όμως κρατικής χρηματοδότησης και της εργοδοτικής εισφοράς σε μια σειρά κλάδους του Ταμείου. Μειώνει την κύρια σύνταξη για τους «παλιούς ασφαλισμένους», ενώ καθηλώνει και την κύρια σύνταξη των «νέων» στα 444 ευρώ το μήνα. Διαχωρίζει τη βάση υπολογισμού των εισφορών των μισθωτών ασφαλισμένων πριν και μετά την 1/1/1993. Εισάγει τον κλάδο Πρόσθετων Παροχών χωρίς όμως να δεσμεύεται για τη διασφάλιση ούτε καν των σημερινών αντίστοιχων εγγυήσεων που δίνει το ΙΚΑ προς τους μισθωτούς. Ολα αυτά μαρτυρούν τη μεταφορά των ασφαλιστικών βαρών από κράτος και εργοδοσία στις πλάτες των ασφαλισμένων μηχανικών.