Τη λήψη βιομετρικών δεδομένων - δαχτυλικών αποτυπωμάτων και της εικόνας του προσώπου - ακόμα και από βρέφη, και ακόμα την ψηφιακή αποτύπωσή τους στα τσιπ των νέων διαβατηρίων, προωθούν στην ΕΕ. Αρα και το φακέλωμά τους σε τεράστιες βάσεις δεδομένων, προκειμένου να γίνεται η σχετική ταυτοποίηση από κάθε μηχανισμό ελέγχου. Με πρόσχημα την ασφάλεια των ταξιδιωτικών εγγράφων, μιλούν για υποχρεωτική εφαρμογή τέτοιων μέτρων σε όλη την ΕΕ από την ηλικία των δώδεκα κι έπειτα. Ωστόσο, αφήνουν το ελεύθερο στα κράτη - μέλη να ξεκινήσουν το βιομετρικό - ψηφιακό φακέλωμα και από νεαρότερες ηλικίες, αν μπορούν να αναλάβουν το σχετικό οικονομικό κόστος.

Στις Βρυξέλλες συζητούσαν ήδη από το 2000 το ποια να είναι η μικρότερη ηλικία, στην οποία νομότυπα θα παίρνουν τα δαχτυλικά αποτυπώματα από τα προσφυγόπουλα. Κάποια κράτη - μέλη ήθελαν να θεσμοθετηθεί η ηλικία των 10 - 12 χρόνων, ενώ στο Ευρωκοινοβούλιο πλευρές μιλούσαν για 16 - 18. Η συζήτηση που γίνεται τώρα στο Συμβούλιο της ΕΕ οδηγεί σε ακόμα πιο επικίνδυνες, οργουελικές ατραπούς, καθώς αναζητά την «κατάλληλη» ηλικία, κατά την οποία θα παίρνονται βιομετρικά στοιχεία των παιδιών (ιθαγενών και μη) με πρόσχημα την έκδοση των νέων ευρωενωσιακών διαβατηρίων.

Σημείωμα (υπ' αριθμ. 9403/1/06) που έστειλε η Προεδρία του Συμβουλίου στις εθνικές αντιπροσωπείες, στις 26 Ιούνη 2006, με θέμα «Καθορισμός της μικρότερης ηλικίας για καταγραφή και αποθήκευση των χαρακτηριστικών προσώπου και των δαχτυλικών αποτυπωμάτων στο τσιπ του διαβατηρίου», προτείνει ως λύση για τα ευρωενωσιακά διαβατήρια των παιδιών:

• Για το σκανάρισμα των χαρακτηριστικών προσώπου, για τις ηλικίες από 0 έως 12 ετών να αποφασίζουν μόνα τους τα κράτη - μέλη, με βάση την εθνική τους νομοθεσία, το αν θα τα αποθηκεύουν στο τσιπ. Δηλαδή, δεν το αποκλείει. Και μετά τα 12 έτη το σκανάρισμα και η αποθήκευση στο τσιπ να είναι υποχρεωτικά, όπως υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά και στο ίδιο το κοινοτικό κείμενο.
• Για το σκανάρισμα των δαχτυλικών αποτυπωμάτων, «μέχρι τα 12 έτη η αποθήκευση επιτρέπεται αν προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία. Από τα 12 χρόνια (σ.σ: και μετά), υποχρεωτική», όπως υπογραμμίζεται και στο πρωτότυπο. Δηλαδή, αν κάποιο κράτος - μέλος αποφασίσει να παίρνει τα δαχτυλικά αποτυπώματα ακόμα και από νεογέννητα είναι ελεύθερο να το πράξει.

Φυσικά, όλη αυτή η διαδικασία θα σημάνει τη λήψη βιομετρικών στοιχείων από παιδιά σε κάποιο κέντρο καταγραφής και την αποθήκευσή τους εκεί, όπως και τη χορήγηση αυτών των στοιχείων σε άλλες βάσεις δεδομένων, τουλάχιστον όπου γίνεται έλεγχος διαβατηρίων, προκειμένου να τσεκάρεται το εκάστοτε πιτσιρίκι που το πήραν οι γονείς του μαζί σε κάποιο ταξίδι στην ΕΕ ή σε άλλη χώρα συνεργαζόμενη με την ΕΕ στον τομέα της «ασφάλειας» (τι κάνει «νιάου - νιάου»;).

Η Προεδρία, επικεντρώνοντας στις δυσκολίες που αναμένεται να συναντήσουν - στην εφαρμογή των ανατριχιαστικών σχεδίων τους - υπογραμμίζει στο σημείωμα: «Οι επιστημονικές δοκιμές έχουν επιβεβαιώσει ότι οι γραμμές στα ακροδάχτυλα δεν έχουν αναπτυχθεί αρκετά μέχρι την ηλικία των έξι, ώστε να επιτρέψουν τη βιομετρική λήψη και ανάλυση. Ακόμα και τότε, προσοχή πρέπει να δοθεί στο γεγονός ότι σημαντικές αλλαγές πραγματοποιούνται καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και αυτό θα συνεπάγεται σημαντικές δαπάνες για προγράμματα υπολογιστών. Οταν πραγματοποιούνται έλεγχοι (σ.σ: των δαχτυλικών αποτυπωμάτων που βιομετρικά, ψηφιακά θα αποτυπώνονται στο τσιπ του διαβατηρίου), το λογισμικό πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ηλικιακές αλλαγές, ειδάλλως καμία αντιστοιχία δε θα είναι δυνατή. Η ίδια διαδικασία θα είναι αναγκαία και για την αναγνώριση του προσώπου».

Παρακάτω: «Το πρόβλημα της αποθήκευσης βιομετρικών δεδομένων παιδιών φάνηκε καθαρότερα σε μια μελέτη που έγινε από το υπουργείο Εσωτερικών της Ολλανδίας (...) οι αλλαγές προσώπου που γίνονται μέχρι την ηλικία των 12 είναι τόσο χαρακτηριστικές, ώστε η αναγνώριση προσώπου δεν είναι δυνατή χωρίς υψηλής τεχνολογίας λογισμικό και τη σημαντική δαπάνη που το συνοδεύει». Δηλαδή στα χρήματα κολλάνε για το βιομετρικό φακέλωμα πριν τα δώδεκα. Εξ ου και το αφήνουν στα κράτη - μέλη το αν θα το εφαρμόσουν, αναλαμβάνοντας και το σχετικό κόστος.

Επίσης: «Τα παιδιά σε ηλικία πάνω από έξι ετών όντως έχουν μετρήσιμα δαχτυλικά αποτυπώματα, αλλά αυτά υπόκεινται σε ιδιαίτερα χαρακτηριστικές αλλαγές καθώς το παιδί μεγαλώνει, με αποτέλεσμα να πρέπει να χρησιμοποιούνται ειδικοί αλγόριθμοι, προκειμένου να υπολογίζονται οι αλλαγές και να καταλήγουν σε ένα αποτέλεσμα τόσο ακριβές όσο για έναν ενήλικο».

Πριν η (τότε αυστριακή) Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ στείλει το προαναφερόμενο σημείωμα στις εθνικές αντιπροσωπείες, το περιεχόμενό του συζητήθηκε στις 13 - 14 Ιούνη 2006 στην Ομάδα Εργασίας του Συμβουλίου, για τις βίζες. Μάλιστα, εξετάστηκε η καταγραφή των χαρακτηριστικών προσώπου και δαχτυλικών αποτυπωμάτων ανηλίκων όχι μόνο στα τσιπ των διαβατηρίων, αλλά και στα τσιπ των αδειών παραμονής και στο Πληροφορικό Σύστημα της Βίζα (Visa Information System ή VIS). Στις 20 Ιούνη κυκλοφόρησε μια περίληψη της συζήτησης που έγινε εκεί, με κωδικό αριθμό 10540/06, και αυτή άκρως αποκαλυπτική των προθέσεών τους.

Σύμφωνα με το κοινοτικό έγγραφο που δημοσιοποιεί ο «Ρ», ο Βρετανός αντιπρόσωπος είπε ότι «η αποθήκευση της εικόνας του προσώπου (σε κάθε ηλικία) σε ένα τσιπ αντιπροσωπεύει ένα χαρακτηριστικό ασφάλειας, ακόμα κι αν δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αναγνώριση προσώπου»(!).

Ο Γερμανός «(...) επιθυμούσε (σ.σ: τα ηλικιακά όρια) να παραμείνουν στην ηλικία των έξι ετών για τη συλλογή βιομετρικών δεδομένων από τους αιτούντες βίζα. Οσο για τα διαβατήρια, η Γερμανία θα μπορούσε να δεχτεί τις υποδείξεις του κειμένου (σ.σ: για υποχρεωτικό σκανάρισμα προσώπου και δαχτυλικών αποτυπωμάτων από τα δώδεκα)». Πρόσθεσε ότι ήδη, με πρόσχημα την έκδοση διαβατηρίων συλλέγουν βιομετρικά δεδομένα από Γερμανόπουλα, από τα 14 τους.

Ο αντιπρόσωπος της Κομισιόν παρέπεμψε σε τεχνικές έρευνες ότι τα δαχτυλικά αποτυπώματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από την ηλικία των έξι, για διασταύρωση «ένα προς ένα», αλλά όχι για έρευνα σε μεγάλες βάσεις δεδομένων. Τεχνικό ήταν το πρόβλημά του...

Ο αντιπρόσωπος από το Λουξεμβούργο είπε ότι με την εισαγωγή βιομετρικών δεδομένων στα διαβατήρια θα εφαρμόζει την αποθήκευση στο τσιπ της εικόνας προσώπου «άσχετα από την ηλικία του κατόχου, και των δαχτυλικών αποτυπωμάτων από την ηλικία των δώδεκα, αλλά θα μπορούσε να δεχτεί ως μίνιμουμ ηλικία και τα έξι για τα δαχτυλικά αποτυπώματα».

Και ο Ολλανδός αποδέχτηκε την καταγραφή των δαχτυλικών αποτυπωμάτων στο τσιπ από την ηλικία των έξι. Σύμφωνα δε με το κοινοτικό κείμενο και ο Σουηδός αντιπρόσωπος «θα μπορούσε να συμφωνήσει» στην ηλικία των έξι για την αποθήκευση βιομετρικών δεδομένων στα διαβατήρια.

Παρακάτω διαβάζουμε ότι ο Γάλλος αντιπρόσωπος αιφνιδιάστηκε κάπως από το έγγραφο της Προεδρίας. Γιατί; Είπε ότι σε άλλα όργανα έχουν ήδη συμφωνήσει για τη λήψη των δαχτυλικών αποτυπωμάτων και ψηφιακής φωτογραφίας και την αποθήκευσή τους στο VIS, από την ηλικία των έξι ετών. Επέμεινε λοιπόν ότι «αυτό το θέμα δεν πρέπει να ξανανοίξει»(!). Μάλιστα, με πρόσχημα το εμπόριο ανθρώπων και προκειμένου να προστατέψουν τους ανήλικους - κάτι που ουδέποτε αντιμετωπίστηκε επί καπιταλισμού - υποστηριζόμενος δε από τον Νορβηγό και τον Λετονό ομόλογό του, τάχτηκε υπέρ της καθιέρωσης της μικρότερης δυνατής ηλικίας για το βιομετρικό - ψηφιακό φακέλωμα.

Ο Βρετανός παρενέβη τότε για να πει ότι «Αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου συλλέγουν δαχτυλικά αποτυπώματα από την ηλικία των πέντε και η πείρα τους είναι ότι η συλλογή δεν παρουσίασε σημαντικά προβλήματα και ότι τόσο οι συγκρίσεις όσο και οι εντοπισμοί ήταν δυνατοί ακόμα και σε τόσο μικρή ηλικία». Αρα δεν έχουν ούτε τεχνικό πρόβλημα για να το θεσμοθετήσουν γενικά και να το εφαρμόσουν. Με τις απόψεις αυτές φαίνεται να ταυτίστηκε ο Τσέχος. Σε ό,τι αφορά την ελληνική αντιπροσωπεία, στο κείμενο - απέναντι σε όλα αυτά τα εφιαλτικά κι επαίσχυντα - καταγράφεται η ...αφωνία της.

Ο Βρετανός πιθανότατα αναφερόταν και σε αυτό που περιέγραψε το BBC σε ρεπορτάζ του στις 15 Μάη 2006 (http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk-politics/4773005.stm.). Οτι παίρνονται δαχτυλικά αποτυπώματα από προσφυγόπουλα ακόμα και κάτω των πέντε ετών σε κέντρα συγκέντρωσης αιτούντων άσυλο, στο Κρόιντον και το Λίβερπουλ, προκειμένου να δοκιμαστεί αν η κλασική μέθοδος λήψης δαχτυλικών αποτυπωμάτων με υγρή μελάνη μπορεί να είναι εφαρμόσιμη και για τόσο μικρές ηλικίες. «Αν το σχέδιο πετύχει, θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε πανεθνική κλίμακα» έγραφε το BBC, μεταφέροντας προφανώς την άποψη και τις βλέψεις των υπευθύνων. Τι έχουμε να δούμε ακόμα.