ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 29 Δεκέμβρη 2006
Σελ. /32
Και απ' την «πίσω πόρτα» η ... καύση!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η παρακάτω δήλωση ανήκει στον νεοεκλεγέντα δήμαρχο Αθήνας, Νικ. Κακλαμάνη, αφορά στο θέμα των απορριμμάτων και έγινε χτες, στη διάρκεια επίσκεψής του στη Βαρβάκειο Αγορά: «Ηρθε η ώρα που πρέπει να ληφθούν μεγάλες πολιτικές αποφάσεις. Το θέμα των σκουπιδιών δεν πρόκειται να λυθεί με τη δημιουργία νέων ΧΥΤΑ. Αυτοί χρειάζονται για ένα μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι να μπούμε στη νέα τεχνολογία. Νέα τεχνολογία σημαίνει εργοστάσια που δε ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα». Και πρόσθεσε: «Δεν μπορούμε πλέον το 2007 να μιλάμε για χωματερές. Ηρθε η ώρα της νέας τεχνολογίας».

Ο νέος δήμαρχος, εκμεταλλευόμενος τα οξυμένα προβλήματα στην αποκομιδή και διαχείριση των απορριμμάτων, τα οποία δημιούργησαν και ενέτειναν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έρχεται τώρα και δηλώνει ότι το θέμα «δεν πρόκειται να λυθεί με τη δημιουργία νέων ΧΥΤΑ». Κι αν αυτό σήμαινε ότι τάσσεται υπέρ των ολοκληρωμένων προγραμμάτων ανακύκλωσης - αξιοποίησης των απορριμμάτων και οργανωμένων Χώρων Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ), θα συμφωνούσαμε μαζί του. Φοβούμαστε, όμως, ότι ανοίγει απ' την ...πίσω πόρτα το ενδεχόμενο της καύσης! Και η τελευταία δεν είναι μόνο καρκινογόνος και επιβλαβής για τους εργαζόμενους και τον πληθυσμό της Αττικής, αλλά, παράλληλα, εξαιρετικά κερδοφόρα για τους ιδιώτες επιχειρηματίες!

Και κάτι ακόμη: Επειδή όλ' αυτά τα γνωρίζει ο νέος δήμαρχος, δεν του επιτρέπονται ασάφειες στη διατύπωση των θέσεών του.

Ψίχουλα ... συνοχής

Η παγίωση της δημοσιονομικής εξυγίανσης, η ενδυνάμωση της αναπτυξιακής διαδικασίας και η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής θα είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της οικονομίας το 2007, σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφη. Και σε ό,τι αφορά στα δύο πρώτα δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία, αφού είναι σαφέστατες οι σχετικές αντιλαϊκές προβλέψεις και μέτρα (λιτότητα, φόροι, νέες παροχές στους κεφαλαιοκράτες, κλπ.) του κρατικού προϋπολογισμού για τον επόμενο χρόνο. Σε ό,τι αφορά στο τρίτο, όμως, δε στηρίζεται πουθενά. Εκτός και ο κ. Αλογοσκούφης πιστεύει ότι οι συντάξεις του ΟΓΑ των 280 ευρώ από την 1η του Γενάρη, το ΕΚΑΣ των 195 ευρώ και το επίδομα ανεργίας των 367,5 ευρώ μηνιαίως, από την ίδια χρονική περίοδο, ενισχύουν την κοινωνική συνοχή. Πάντως, εάν το πιστεύει πραγματικά, τότε τον συμβουλεύουμε να λογαριάσει πόσα θα ξοδέψει τη βραδιά της Πρωτοχρονιάς και το ξανακουβεντιάζουμε...

Θετική η πορεία προς... τον Καιάδα

«Θετική πορεία» στον γεωργικό τομέα της χώρας «βλέπει» ο Ευ. Μπασιάκος και... περιχαρής διαλαλεί ότι θα υπάρξει και συνέχεια. Και αυτά τα ανακοινώνει χριστουγιεννιάτικα, όταν χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες κάνουν «μαύρες γιορτές» όντας απλήρωτοι, όταν η καλλιέργεια καπνού έχει μειωθεί κατά 77%, η τευτλοκαλλιέργεια έχει χαντακωθεί, οι τιμές παραγωγού στα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα τραβούν την κατηφόρα και όταν, ακόμα και με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, το αγροτικό εισόδημα την τελευταία εξαετία μειώθηκε σχεδόν κατά 16%. Ζει στον κόσμο του ή απλώς υποτιμά τη νοημοσύνη των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων;

Υπέρ της άμεσης αποχώρησης

Καθώς ο επίσημος αριθμός των νεκρών Αμερικανών στρατιωτών στο Ιράκ «άγγιξε» πλέον τους 3.000 και ξεπέρασε τους νεκρούς των Δίδυμων Πύργων (2.973), η πλειονότητα των Ευρωπαίων και των Αμερικανών τάσσεται υπέρ μιας ταχείας αποχώρησης των ξένων στρατευμάτων από το Ιράκ, σύμφωνα με μεγάλη σφυγμομέτρηση που έγινε ταυτόχρονα σε αρκετές χώρες και δόθηκε στη δημοσιότητα τις παραμονές των Χριστουγέννων. Σύμφωνα με τη σφυγμομέτρηση αυτή, που έγινε σε δείγμα 12.570 πολιτών σε έξι χώρες (Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία και ΗΠΑ) από τις 30 του Νοέμβρη έως τις 9 του Δεκέμβρη, το 66% των Αμερικανών δηλώνει ότι διάκειται ευνοϊκά στην αποχώρηση των στρατευμάτων από το Ιράκ, ενώ το 90% των Γάλλων και το 83% των Βρετανών έχει την ίδια άποψη. Προφανώς, οι λαοί των χωρών αυτών (όπως και οι λαοί όλου του κόσμου) έχουν ριζικά διαφορετική αντίληψη απ' αυτή της Κοντολίζα Ράις, η οποία θεωρεί ότι οι νεκροί στο Ιράκ είναι μια επένδυση, που άξιζε να γίνει..!

ΥΓ: Η σφυγμομέτρηση έγινε για λογαριασμό του δικτύου «France 24», της εταιρείας σφυγμομετρήσεων και μάρκετινγκ στο διαδίκτυο «Novatris Harris Interactive» και της εφημερίδας «Le Monde».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οι μη δεδομένες πιστώσεις

«Η διάθεση του συνόλου των εγγεγραμμένων στον προϋπολογισμό πιστώσεων δε θα πρέπει να είναι δεδομένη».

Αυτό επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, στην εγκύκλιο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, με θέμα την εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2007. Βρισκόμαστε, λοιπόν, μπροστά σε ένα φαινόμενο αντιφατικό και οξύμωρο; Οπου η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή ψηφίζει συγκεκριμένες δαπάνες Α και έρχεται η εγκύκλιος του υπουργείου Οικονομικών λίγες μέρες μετά και επί της ουσίας ανατρέπει την απόφαση της Βουλής, διακηρύσσοντας με τον πιο επίσημο τρόπο ότι οι δαπάνες αυτές δεν είναι δεδομένες και στο τέλος του χρόνου μπορεί να είναι μικρότερες; Μοιάζει αντιφατικό και αυθαίρετο. Δεν είναι, όμως, αν το εξετάσει κανείς από τη σκοπιά των άμεσων ταξικών συμφερόντων της άρχουσας τάξης - αλλά και από τη σκοπιά του πολιτικού συστήματος που την υπηρετεί. Το θέμα είναι η επίτευξη του σκοπού, η μείωση των δαπανών, στο όνομα της λεγόμενης δημοσιονομικής πειθαρχίας. Βεβαίως, δεν πρόκειται να κοπούν δαπάνες που τις καρπώνεται το κεφάλαιο, όπως επιδοτήσεις, κλπ. Επομένως, η καμπάνα χτυπά για τις κοινωνικές δαπάνες.

Η αστική τάξη, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και γενικότερα της Δ. Ευρώπης, ποτέ δεν έκρυψε ότι οι Κρατικοί Προϋπολογισμοί, όλοι, και αυτοί της δεκαετίας του '70 και '80 και αυτοί της δεκαετίας του '90 και οι σημερινοί, από τη στιγμή που υπηρετούν συγκεκριμένες παραγωγικές σχέσεις, τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, σε τελική ανάλυση, δεν είναι παρά εργαλεία αναδιανομής ενός μεγάλου μέρους του εισοδήματος, δηλαδή του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι (το υπόλοιπο το καρπώνονται οι επιχειρηματίες από την υπεραξία που κλέβουν), σε όφελος του κεφαλαίου. Επομένως, είναι μηχανισμοί στην υπηρεσία της αναπαραγωγής του.

Με δεδομένο αυτό, τίθεται το ερώτημα: Υπάρχουν διαφορές μεταξύ των προϋπολογισμών των δεκαετιών του '70 και του '80 και των σημερινών; Σαφώς και υπάρχουν. Πριν από 20 - 30 χρόνια, η αστική τάξη και το πολιτικό της σύστημα παραχωρούσαν ένα μέρος του κρατικού προϋπολογισμού για τη χρηματοδότηση της δημόσιας Παιδείας, της Υγείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης. Στην ουσία τότε το κράτος είχε αναλάβει μεγάλο μέρος των δαπανών για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, με την κάλυψη κοινωνικών αναγκών της εργατικής οικογένειας μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Με χρήματα φυσικά τα οποία κατά κύριο λόγο προέρχονταν από τη φορολογία των εργαζομένων.

Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος αυτών των αναγκών εμπορευματοποιείται-ιδιωτικοποιείται και μεταφέρεται στις πλάτες των ίδιων των εργαζομένων. Επιδίωξή τους είναι η ιδιωτική και εμπορευματοποιημένη Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση, Πρόνοια, κλπ. Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησής τους εξασφαλίζει μεγαλύτερες επιδοτήσεις στους επιχειρηματίες από το κράτος, άρα και ενίσχυσή τους. Ετσι εξηγούνται οι πολιτικές υποχρηματοδότησής τους, που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έτσι και οι απειλές ότι ...καμία πίστωση δε θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Πρόκειται για άμεση, ωμή και σαφή προειδοποίηση του κεφαλαίου, το οποίο με κάθε επισημότητα απειλεί πως και όσες ακόμη κοινωνικές κατακτήσεις απέμειναν από τη λαίλαπα των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, δεν είναι δεδομένες. Ολες είναι υπό εξέταση, όλες, είτε έχουν προγραφεί, είτε θα προγραφούν στο μέλλον... Μας προειδοποιούν ότι ο εφιάλτης είναι ακόμα μπροστά μας. Στο χέρι μας είναι να μετατρέψουμε σε εφιάλτη τους τα ...οράματά τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ