Οι αντικομμουνιστικές και αντιδημοκρατικές επιθέσεις που σημειώνονται σε πολλές πρώην σοσιαλιστικές χώρες ολοένα και εντείνονται. Το «κυνήγι μαγισσών» που έχει αρχίσει, οι προσπάθειες εξίσωσης του κομμουνισμού με το ναζισμό, το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, η ποινικοποίηση της ύπαρξης και δράσης των κομμουνιστικών κομμάτων και των κομμουνιστών, αλλά και το πολιτικό κλίμα που υπάρχει σ' αυτές τις χώρες είναι ενδεικτικές. Φαίνεται ξεκάθαρα η προσπάθεια που καταβάλλει η άρχουσα τάξη να διαστρεβλώσει την ιστορία και τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού, εμφανίζοντας τους κομμουνιστές ως τέρατα, ισάξιους με τους φασίστες ναζιστές, ώστε να διαμορφώσει τη συνείδηση της νέας γενιάς, της γενιάς αυτής που δεν έχει ζήσει τις κοινωνικές κατακτήσεις του σοσιαλισμού, όπως η δωρεάν Παιδεία και Υγεία για όλο το λαό, η στέγαση, η εργασία, η κοινωνική φροντίδα, οι παροχές στον πολιτισμό, στον αθλητισμό και την αναψυχή. Αλλά και να ανακόψει το όποιο κύμα νοσταλγίας γι' αυτές τις κατακτήσεις.

Ωστόσο, ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η αντικομμουνιστική αυτή κλιμάκωση γίνεται και στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Ευρωκοινοβουλίου. Π.χ., με τα διάφορα αντικομμουνιστικά μνημόνια, όπως η απόφαση 1096 του Συμβουλίου της Ευρώπης (1996) «περί μέτρων για την κατεδάφιση της κληρονομιάς των πρώην κομμουνιστικών απολυταρχικών συστημάτων», το αντικομμουνιστικό μνημόνιο το 2003, που δεν πέρασε αλλά ακολούθησε η απόφαση του 16ου Συνεδρίου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος το Φλεβάρη του 2004 με τον τίτλο «Καταδίκη του απολυταρχικού κομμουνισμού». Σημειώνεται και το αντικομμουνιστικό μνημόνιο για την «ανάγκη της διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των απολυταρχικών κομμουνιστικών καθεστώτων» που υιοθετήθηκε το Γενάρη του 2006 παρ' όλη την ιδιαίτερα μικρή συμμετοχή των μελών - σε σύνολο 325 παραβρέθηκαν 153, από τα οποία τα 99 ψήφισαν υπέρ.

Χαρακτηριστική είναι και η πρόσφατη απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου με αφορμή τα 50χρονα από την αντεπανάσταση στην Ουγγαρία το 1956, όπου ξαναζωντανεύει το αντικομμουνιστικό μνημόνιο με μια ακόμα πιο επιθετική μορφή ζητώντας την καταδίκη της κομμουνιστικής ιδεολογίας.

Ολα αυτά έχουν δώσει το «πράσινο φως» και μια σειρά χωρών προωθούν πιο έντονα τον αντικομμουνισμό ως επίσημη πολιτική, δημιουργώντας κρατικές υπηρεσίες και άλλα ινστιτούτα που «ερευνούν τα εγκλήματα του κομμουνισμού».

Σε μια προσπάθεια να καταγραφούν οι κρατικές ρυθμίσεις και τα μέτρα που παίρνονται ενάντια στους κομμουνιστές, το Διεθνές Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ, με μια συλλογική επεξεργασία του ιδίου και των συνεργατών του, υλοποιώντας την απόφαση για συνέχιση της καμπάνιας κατά της αντικομμουνιστικής υστερίας, προχώρησε στην καταγραφή μιας σειράς τέτοιων παραδειγμάτων. Παράλληλα, γνωρίζοντας ότι οι ιμπεριαλιστικές και αντιδραστικές δυνάμεις θα συνεχίσουν με όλες τους τις δυνάμεις προς αυτή την κατεύθυνση, η καμπάνια ενάντια στον αντικομμουνισμό συνεχίζεται και στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http:red.kke.gr

Στη Βουλγαρία συστάθηκε το «Ινστιτούτο για την Εθνική Μνήμη των Εγκλημάτων ενάντια στο Βουλγαρικό Λαό», ύστερα από πρόταση βουλευτών της «Ενωσης Δημοκρατικών Δυνάμεων», το οποίο εκτός των άλλων έχει αναλάβει την ευθύνη εκδόσεων, σχολικών προγραμμάτων για τα υποτιθέμενα εγκλήματα. Στις αρχές του Δεκέμβρη το Κοινοβούλιο της χώρας αποφάσισε το «άνοιγμα» των φακέλων της κρατικής ασφάλειας κατά τη διάρκεια του σοσιαλισμού, στα πλαίσια του οποίου λειτουργεί και η «Επιτροπή για το Ανοιγμα των Ντοκουμέντων και για την αναγνώριση ταυτότητας της πρώην κρατικής ασφάλειας ή του πρώην γραφείου προσωπικού μυστικών υπηρεσιών».

Στην Τσεχία, το «Γραφείο Τεκμηρίωσης και Ερευνας των Εγκλημάτων του Κομμουνισμού» συστάθηκε με απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών το Γενάρη του 1995 και έχει την ευθύνη της αποκάλυψης και της δίωξης εγκληματικών πράξεων της περιόδου 1948-1989. Συλλέγει, αναλύει και αξιολογεί τα υλικά, τις πληροφορίες και τα έγγραφα που δείχνουν την ...εγκληματικότητα του κομμουνιστικού καθεστώτος. Ολες οι πληροφορίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο από την αστυνομία όσο και από οποιονδήποτε, μιας και υπάρχουν στις δημόσιες βιβλιοθήκες και εντάσσονται σε ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στα πανεπιστήμια.

Ενώ στη Γερμανία εκλέχτηκε από το Μπούντεσταγκ το Σεπτέμβρη του 2000 ο «Γερμανικός Ομοσπονδιακός Επίτροπος για τις Καταγραφές της Κρατικής Υπηρεσίας Ασφάλειας της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας».

Στην Ουγγαρία το «Ινστιτούτο για την Ιστορία της Ουγγρικής Επανάστασης 1956» συστάθηκε και νόμιμα το Μάρτη του 1990, και το 1995 η κυβέρνηση της χώρας αναγνώρισε το Ινστιτούτο - μέχρι τότε υπήρχε ως κοινωνική οργάνωση - ως επίσημο κρατικό ίδρυμα.

Το «Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης - Επιτροπή για τη Δίωξη των Εγκλημάτων ενάντια στον Πολωνικό Λαό» συστάθηκε από το Κοινοβούλιο της Πολωνίας το Δεκέμβρη του 1998 με στόχο να ασχοληθεί με θέματα όπως οι απώλειες του έθνους κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη μεταπολεμική περίοδο, ο αγώνας ενάντια στους κατακτητές - ναζιστές και κομμουνιστές, οι προσπάθειες των πολιτών στην πάλη τους για μια ανεξάρτητη Πολωνία, το καθήκον της δίωξης για τα εγκλήματα ενάντια στην ειρήνη, την ανθρωπότητα και τα εγκλήματα πολέμου, η ανάγκη αποζημίωσης για τις ζημιές των ανθρώπων την περίοδο που τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνταν από το κράτος. Εκτός από τα παραπάνω το Ινστιτούτο έχει το καθήκον της μόρφωσης των πολιτών καθώς και την έρευνα των χρόνων 1939-'89 και την έκδοση των αποτελεσμάτων σε εκδόσεις, εκθέσεις, σεμινάρια, κλπ.

Σημειώνεται επίσης ότι ο αντικομμουνισμός είναι συνταγματικά κατοχυρωμένος στο άρθρο 13 του Συντάγματος που προβλέπει την απαγόρευση σε «πολιτικά κόμματα και άλλες οργανώσεις των οποίων τα προγράμματα βασίζονται σε ολοκληρωτικές μεθόδους και τους τρόπους δράσης του ναζισμού, του φασισμού και του κομμουνισμού». Ενώ τον Οκτώβρη του 2006 υιοθετήθηκε νόμος που αποκλείει από τη δημόσια ζωή «όσους είχαν συνεργαστεί με τις μυστικές υπηρεσίες», και όσοι τελικά κριθούν «ένοχοι» αντιμετωπίζουν την απόλυση και τον αποκλεισμό από κάθε δημόσια θέση για 10 χρόνια.

Στη Ρουμανία έχει συσταθεί το «Εθνικό Συμβούλιο για τη Μελέτη των Αρχείων της Σεκιουριτά», ενώ τον Απρίλη του 2006 η Γερουσία της χώρας ψήφισε νόμο με τον οποίο απαγορεύει σε όλα τα πρώην μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος και της Κομμουνιστικής Νεολαίας να κατέχουν θέσεις στο δημόσιο τομέα. Πριν ένα χρόνο συστάθηκε το «Ινστιτούτο Ερευνας για τα Εγκλήματα του καθεστώτος Τσαουσέσκου» με στόχο να «αναλυθεί η δομή του πρώην κομμουνιστικού καθεστώτος, να αποκαλυφθούν οι συνεργοί του και να εξιχνιαστούν εγκληματικές ενέργειες που διατάχθηκαν από το προηγούμενο καθεστώς».

Ενώ μόλις την προηγούμενη Δευτέρα, ο Ρουμάνος Πρόεδρος, Τραϊάν Μπασέσκου, χαρακτήρισε «εγκληματικό και παράνομο» το σοσιαλιστικό καθεστώς που υπήρχε στη χώρα, και υποστήριξε πως ήταν ένοχο για τη διάπραξη εγκλημάτων ενάντια στην ανθρωπότητα, μιλώντας στους βουλευτές της χώρας του, παρουσία του πρώην Προέδρου της Πολωνίας Λεχ Βαλέσα, του πρώην Προέδρου της Βουγαρίας, Ζέλιου Ζέλεφ, και του βασιλιά Μάικλ της Ρουμανίας, προσθέτοντας μια ακόμα μαύρη σελίδα στη γενικότερη αντικομμουνιστική εκστρατεία.

Στην Εσθονία η «Διεθνής Επιτροπή για την Ερευνα των Εγκλημάτων ενάντια στην Ανθρωπότητα» δημιουργήθηκε από τον Πρόεδρο της χώρας, Λενάρτ Μερί, τον Οκτώβρη του 1998 με στόχο «τη διαλεύκανση των εγκλημάτων ενάντια στην ανθρωπότητα που διαπράχτηκαν στην Εσθονία κατά τη διάρκεια της σοβιετικής κατοχής 1940-'41, της γερμανικής κατοχής 1941-'44 και της δεύτερης σοβιετικής κατοχής από το 1944 κι ύστερα. Στις αρχές του Ιούνη 2006 η κυβέρνηση αποφάσισε να χρηματοδοτήσει με 25.000 ευρώ το μουσείο «του αγώνα για την απελευθέρωση» στην περιοχή Λαγκέντι που έχει ανεγερθεί και το μνημείο υπέρ των ναζιστικών λεγεώνων.

Πρόσφατα η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή τροπολογίες του νόμου «περί χρήσης σοβιετικών συμβόλων σε δημόσιους χώρους», σύμφωνα με τις οποίες οι σημαίες, τα σύμβολα και άλλα σήματα του πρώην ΚΚΣΕ, της ΕΣΣΔ και άλλων δημοκρατιών της θα θεωρούνται αντικείμενα ...«υποδαύλισης διχασμού».

Το «Μουσείο των Θυμάτων της Γενοκτονίας» ιδρύθηκε τον Οκτώβρη του 1992 στη Λιθουανία από το υπουργείο Πολιτισμού και Εκπαίδευσης και τον πρόεδρο της Ενωσης Πολιτικών Κρατουμένων, με στόχο τη «συλλογή, τη διατήρηση και παρουσίαση ιστορικών ντοκουμέντων για τους τρόπους φυσικής και πνευματικής εξόντωσης του λαού της Λιθουανίας, καθώς και τους τρόπους και την έκταση της αντίστασης στο σοβιετικό καθεστώς».

Και στη Λετονία λειτουργεί το «Μουσείο Κατοχής» ώστε να θυμίζει στον κόσμο «το κακό που έπραξαν οι ξένες δυνάμεις (βλ. Σοβιετική Ενωση)» προς τιμήν των συνεργατών των ναζί.

Τα προαναφερόμενα είναι ένα δείγμα από όσα περιλαμβάνει η αντικομμουνιστική επίθεση που ξεδιπλώνεται στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες με στόχο κυρίως την τρομοκράτηση όσων δυνάμεων αντιτίθενται στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα και στη χειραγώγηση των νέων γενιών.