Το ξεδίπλωμα των νέων μεταρρυθμίσεων που προτίθεται να επιβάλει η κυβέρνηση το 2007 στον τομέα της οικονομικής πολιτικής, κλιμακώνοντας την επιθετική πολιτική του κεφαλαίου για την εξασφάλιση ακόμα καλύτερων όρων και προϋποθέσεων για τη νομή ακόμα μεγαλύτερου μέρους του πλούτου που παράγεται στην κοινωνία από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, στηρίζεται σε ένα πλέγμα μέτρων και ρυθμίσεων που προωθήθηκαν τη χρονιά που μας πέρασε. Και το 2006 ήταν χρονιά ...πλούσιου απολογισμού σε αντιλαϊκή - φιλοεπιχειρηματική κατεύθυνση, καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ συνέχισε ακάθεκτη την πολιτική των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίες έπληξαν πολύμορφα και με ιδιαίτερη βιαιότητα τα λαϊκά εισοδήματα. Πολιτική την οποία είχε εξαγγείλει ο ίδιος ο πρωθυπουργός το Γενάρη του 2005, και η οποία βέβαια συνέχισε την «παραγωγή» έργου, από το σημείο ...που είχαν φτάσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι τη χρονιά που μας πέρασε ψηφίστηκαν:

• Νέος αναπτυξιακός νόμος που παραχωρεί νέα προνόμια στις επιχειρήσεις
• Νέος φορολογικός νόμος για τη φορολογία των Φυσικών Προσώπων που ευνοεί προκλητικά τα μεγάλα εισοδήματα
• Ο αντεργατικός νόμος για τις ΔΕΚΟ, ο οποίος εφαρμόστηκε πρόσφατα στον ΟΤΕ
• Ο νόμος για τις «Συμπράξεις», με τον οποίο παραδίδονται δημόσιες υποδομές και υπηρεσίες στους ιδιώτες
• Η τροπολογία για τις τράπεζες, η οποία προβλέπει την κατάργηση των επικουρικών ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων και την αναγκαστική ασφάλισή τους στο ΙΚΑ
• Νέες ιδιωτικοποιήσεις, ειδικά στο χώρο των τραπεζών, οι οποίες ελέγχονται σήμερα εξ ολοκλήρου από το ιδιωτικό κεφάλαιο, με τις γνωστές σε όλους - άγριες τοκογλυφικές - παρενέργειες.

Το 2006 είχαμε ακόμη, για μια ακόμη χρονιά, την εφαρμογή εισοδηματικής και δημοσιονομικής πολιτικής λιτότητας, με τους μισθούς και τις συντάξεις να παρακολουθούν με τα κιάλια την εκτίναξη των τιμών, στο σκέλος των κρατικών κοινωνικών δαπανών συνεχίστηκαν οι πολιτικές υποχρηματοδότησης της Παιδείας και της Υγείας, ενώ στο σκέλος της φορολογίας εκδηλώθηκε μια ακόμη βίαιη επίθεση σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων. Να θυμίσουμε, τέλος, ότι εντάθηκε η ιδεολογική επίθεση σε βάρος του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος της χώρας, η οποία πήρε χαρακτηριστικά μαζικής τρομοκρατίας των εργαζομένων. Επίθεση, η οποία αναμένεται να συνεχιστεί και το 2007, με στόχο, βέβαια, όταν η αυριανή κυβέρνηση περάσει από τη φάση της ιδεολογικής ζύμωσης στην πραγματοποίηση, οι αντιδραστικές αλλαγές να εμφανιστούν ως ...αναγκαίες, ...αναπόδραστες και, το κυριότερο, προϊόν ...κοινωνικού διαλόγου.

Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί και η σημερινή κυβέρνηση, για να δικαιολογήσει τη φιλομονοπωλιακή πολιτική της, δεν είναι φυσικά δικά της. Πρόκειται για επιχειρήματα που επί πολλά χρόνια προβάλλονταν και από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και εν πολλοίς εκφράζονται από το τετράπτυχο «απελευθέρωση των αγορών», «αύξηση της παραγωγικότητας», «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας» και «ενίσχυση της επιχειρηματικότητας».

Τα αιτήματα αυτά είναι γνωστό ότι έχουν ενσωματωθεί τόσο στη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1991, όσο και στη στρατηγική της Λισαβόνας το 2000. Από την άποψη αυτή, η κυβέρνηση της ΝΔ προωθεί περαιτέρω τις πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, προασπίζοντας, όπως και η προκάτοχός της, τα στενά ταξικά συμφέροντα της πλουτοκρατίας, ονομάζοντάς τα «δημόσιο συμφέρον», εντείνοντας την αντιλαϊκή επίθεση. Η επιθετική αυτή συμπεριφορά και η παραπέρα αντιδραστικοποίηση του πολιτικού λόγου μάλλον θα πρέπει να εξηγηθούν ως στοιχεία της νέας φάσης της κλιμακούμενης επίθεσης του κεφαλαίου και του πολιτικού του συστήματος, σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Ετσι, ο υπουργός Οικονομίας μιλάει για την ανάγκη προώθησης των μεταρρυθμίσεων με στόχο την ενσωμάτωση της ελληνικής οικονομίας στην παγκόσμια αγορά, ενώ μας απειλεί ότι, μετά την ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου, έρχεται και δεύτερο ...μεταρρυθμιστικό κύμα. Οτι η ανάπτυξη προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα, από τις επιχειρήσεις, και γι' αυτό θα πρέπει να δημιουργηθεί περιβάλλον ...φιλικό προς τις επιχειρήσεις, οι οποίες πρέπει ακατάπαυστα να ενισχύονται. Οι επιχειρηματίες πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς, γι' αυτό και συζητείται η αλλαγή του άρθρου 106 του Συντάγματος, όπου οι ξένες επενδύσεις θα προστατεύονται συνταγματικά. Οτι οι αγορές (οι κεφαλαιοκράτες) είναι σε θέση να διασφαλίσουν την καλύτερη και αποτελεσματικότερη λύση ακόμα και σε θέματα δημόσιων υποδομών... Πιστεύουν και το διακηρύσσουν ότι οι μηχανισμοί της αγοράς είναι σε θέση να χαράξουν πολιτική και να επιλύσουν τα προβλήματα της απασχόλησης, της ανεργίας, της Παιδείας, της Υγείας και της Ασφάλισης, τομείς οι οποίοι στο παρελθόν ανήκαν στην αποκλειστική αρμοδιότητα του - καπιταλιστικού - κράτους.

Με το νέο αναπτυξιακό νόμο ικανοποιούνται και οι τελευταίες αξιώσεις του κεφαλαίου, το οποίο είχε αποσπάσει πολλά νέα προνόμια από τον προηγούμενο αναπτυξιακό νόμο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, το 2002. Η τελευταία έκανε δεκτό το αίτημα των επιχειρήσεων να επιχορηγούνται και οι επενδύσεις του εμπορικού κεφαλαίου, ενώ αύξησε κατακόρυφα τα επίπεδα επενδύσεων και επιχορηγήσεων για νέες, μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Οι τελευταίες εστίες αμφισβήτησης, που είχαν παραμείνει, ήταν η αποσύνδεση των επιχορηγήσεων από τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και η επιχορήγηση όλων ανεξαιρέτως των επενδύσεων, «παλιών» και «νέων» επιχειρήσεων. Με τον αναπτυξιακό νόμο της ΝΔ ικανοποιούνται και τα δύο αυτά αιτήματα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε τελικά το νόμο των «Συμπράξεων», με τον οποίο παραδίδεται στους επιχειρηματίες το σύνολο των δημόσιων υποδομών (μεγάλα και μικρά έργα) και υπηρεσίες που ασκούνται από το δημόσιο. Το όλο εγχείρημα είχε ξεκινήσει από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ με την παράδοση στους ιδιώτες τριών μεγάλων έργων (Αττική Οδός, Αεροδρόμιο Σπάτων, ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου), με τη μέθοδο της «αυτοχρηματοδότησης», ενώ είχαν έτοιμο και το νομοθετικό πλαίσιο για την παράδοση στους επιχειρηματίες και των μικρότερων έργων. Μάλιστα, το σχετικό σχέδιο νόμου είχε συντάξει μεγάλο δικηγορικό γραφείο της Αθήνας, φιλο-ΠΑΣΟΚικών προσανατολισμών... Σχέδιο νόμου που δεν έφτασε ποτέ στη Βουλή, κυρίως λόγω της αντιπαλότητας που είχε εκδηλωθεί μεταξύ του υπουργείου Οικονομίας και του ΥΠΕΧΩΔΕ, η οποία αντανακλούσε φυσικά αντιτιθέμενα επιχειρηματικά συμφέροντα. Τελικά έμελλε το ξεπούλημα των δημόσιων υποδομών και υπηρεσιών να γίνει ...διά χειρός ΝΔ.

Βέβαια, και το 2006, με τις ιδιωτικοποιήσεις συνεχίστηκε η μεταφορά κερδοφόρων περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου σε ιδιώτες, συνολικού ύψους 1,65 δισ. ευρώ και @@@4,6 δισ. ευρώ. Στα χέρια ιδιωτών πέρασε ένα ακόμη 7,18% των μετοχών της ΑΤΕ, το 34,84% των μετοχών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, το 11% των μετοχών της Εμπορικής Τράπεζας, ενώ στην περίπτωση αυτή εξωθήθηκαν οι διοικήσεις των Ταμείων να πουλήσουν τις μετοχές της Εμπορικής στο νέο ιδιοκτήτη, τη γαλλική Credit Agricole. Το 2006 επίσης παραδόθηκαν σε ιδιώτες μέσω μακροχρόνιων συμβάσεων τα σημαντικότερα Ολυμπιακά ακίνητα, αλλά και περιουσιακά στοιχεία της Εταιρείας Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ). Για το 2007, βέβαια, ο μεγάλος στόχος είναι το ολοσχερές ξεπούλημα του ΟΤΕ, ενώ εξελίξεις αναμένονται και στο χώρο της ενέργειας, όπου η ΔΕΗ προβάλλει να είναι ο επόμενος στόχος.

Με το νόμο για τις ΔΕΚΟ η κυβέρνηση της ΝΔ αποφασίζει να δώσει τη χαριστική βολή στις εργασιακές σχέσεις στις πρώην ΔΕΚΟ, ώστε να εκλείψει και το τελευταίο βαρίδι, στην προοπτική της παράδοσής τους στους ιδιώτες. Ετσι, το άρθρο 13 του νόμου 3429 προβλέπει ότι οι νεοπροσλαμβανόμενοι σ' αυτές θα υπογράφουν συμβάσεις αορίστου χρόνου, σύμφωνες με τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας που ισχύει στον ιδιωτικό τομέα. Το δε άρθρο 14 ...τακτοποιεί τους εν ενεργεία υπαλλήλους, καθώς προβλέπει την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων μέσω της αλλαγής με νόμο των Γενικών Κανονισμών Προσωπικού. Ανατροπή, η οποία εφαρμόστηκε πρόσφατα στον ΟΤΕ - ενόψει της πλήρους ιδιωτικοποίησής του - με τη γνωστή εργατοκτόνο τροπολογία. Είχε προηγηθεί, βέβαια, το καλοκαίρι του 2005, η κατάπτυστη συμφωνία της διοίκησης του ΟΤΕ με την ΟΜΕ-ΟΤΕ, η οποία έδινε το δικαίωμα στην εργοδοσία του Οργανισμού για απολύσεις προσωπικού, καθώς οι νέοι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται πλέον με καθεστώς ιδιωτικού δικαίου.

Ενόψει της προώθησης της ιδιωτικοποίησης της Εμπορικής, αλλά και της ΑΤΕ, η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε τον Απρίλη τροπολογία με την οποία καταργούνται τα Επικουρικά Ταμεία των τραπεζοϋπαλλήλων, οι οποίοι θα ασφαλίζονται πλέον στο ΙΚΑ... Με την κίνηση αυτή, μειώνονται σημαντικά οι ασφαλιστικές κρατήσεις των εργοδοτών - τραπεζών, ενώ μεταφέρονται στο ΙΚΑ βάρη, τα οποία σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να χρηματοδοτηθούν από τις τράπεζες.

Πρόκειται για μια ακόμη κίνηση στήριξης και ενίσχυσης των μεγάλων εισοδημάτων, των πλουσίων, αν και η κυβέρνηση - ψευδώς - ισχυρίζεται ότι επιδιώκει τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης των μεσαίων εισοδημάτων. Η αλήθεια είναι ότι με τη νέα φορολογική κλίμακα μειώσεις φόρου υπάρχουν για ατομικά εισοδήματα άνω των 30.000 ευρώ, ενώ, αντίθετα, προκύπτουν επιβαρύνσεις για τα χαμηλά εισοδήματα. Με το που έγινε κυβέρνηση η ΝΔ, μείωσε τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων κατά 10 μονάδες, με τη «δημοσιονομική απογραφή» αύξησε τους έμμεσους φόρους, ειδικά το ΦΠΑ, τους φόρους καυσίμων και καπνού, τα τέλη κινητής τηλεφωνίας, τις αντικειμενικές τιμές των ακινήτων κατά 30% το 2006, ενώ ισόποση αύξηση αναμένεται το 2007, αλλά και το 2008. Οι δε μειώσεις της φορολογίας των πλουσίων ήταν μια ακόμη ευγενική χορηγία προς τους ...στυγνά καταδυναστευόμενους αστούς των βορείων προαστίων.