Η επιθετικότητα της κυβέρνησης στην προπαγάνδα σχετικά με την ανεργία και τη δήθεν καταπολέμησή της εντείνεται κλιμακωτά την τελευταία περίοδο. Μόλις την περασμένη βδομάδα ο υπουργός Απασχόλησης, βγαίνοντας από την Κυβερνητική Επιτροπή, εξήγγειλε τη δημιουργία του λεγόμενου Ειδικού Ταμείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Ενώ την Πέμπτη που μας πέρασε, η πολιτική ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου και ο διοικητής του ΟΑΕΔ ανακοίνωσαν μια σειρά μέτρων για τον περιορισμό δήθεν της ανεργίας των νέων, η οποία, σύμφωνα με τα επίσημα μόνο στοιχεία που παρουσιάστηκαν, αγγίζει το 16%.

Οι κυβερνητικές εξαγγελίες συνοδεύονται από τη συνήθη θριαμβολογία για τη δήθεν αποτελεσματικότητα των λεγόμενων ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση στην καταπολέμηση της ανεργίας. Στην πραγματικότητα, τα όποια στοιχεία παρουσιάζονται δίνουν μια πλασματική εικόνα, μακριά από την οδυνηρή πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι όλων των ηλικιών. Αλλά και πολλαπλάσιος αριθμός απασχολουμένων με το άθλιο καθεστώς της ημιαπασχόλησης, υποαπασχόλησης, συμμετοχής σε προγράμματα κατάρτισης, απόκτησης εργασιακής εμπειρίας, επιδοτούμενης εργασίας και άλλες ευέλικτες μορφές απασχόλησης.

Τα κριτήρια για την καταγραφή της ανεργίας έχουν καθοριστεί από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία και τα έχουν υιοθετήσει οι αντίστοιχες ελληνικές υπηρεσίες. Ισχυαν επί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, όπως ισχύουν και σήμερα, γεγονός που καθιστά κάλπικες τις αντεγκλήσεις των δύο για το ποιος συγκαλύπτει καλύτερα την ανεργία. Στο ζήτημα είχε αναφερθεί εκτενώς ο βουλευτής του ΚΚΕ Τάκης Τσιόγκας, όταν στις 31 του Αυγούστου 2006 εισηγούνταν στη Βουλή το σχέδιο νόμου του Κόμματος για την πραγματική προστασία των ανέργων. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είχαν τότε απορρίψει μετά βδελυγμίας τις προτάσεις του Κόμματος, που κινούνταν στον αντίποδα των παχυλών επιδοτήσεων προς τους εργοδότες προκειμένου να απασχολούν τζάμπα - επί της ουσίας - εργατική δύναμη.

Υποστηρίζοντας ότι η ανεργία αντί να μειώνεται, αυξάνεται, ο Τάκης Τσιόγκας είχε αναφερθεί συγκεκριμένα στα τερτίπια με τα οποία κρύβεται στατιστικά η πραγματική ανεργία:

• Ενας πραγματικά άνεργος, ακόμα και μια ώρα να έχει δουλέψει τη βδομάδα πριν την έρευνα της στατιστικής υπηρεσίας, δε θεωρείται άνεργος
• Οσοι συμμετέχουν στα σεμινάρια του ΟΑΕΔ καθώς και στα προγράμματα κατάρτισης, ακόμα και για ένα διάστημα δύο μηνών, πρέπει να παραδώσουν στον ΟΑΕΔ την κάρτα ανεργίας, άρα δε μετράνε ως άνεργοι και αφαιρούνται από το γενικό σύνολο
• 55.000 άνεργοι «καταρτίζονται» σήμερα σε διάφορα προγράμματα των ΚΕΚ. Και αυτοί οι «καταρτιζόμενοι» εξαιρούνται από τους άνεργους
• Στην επίσημα καταγεγραμμένη ανεργία δε συμπεριλαμβάνονται και όσοι απασχολούνται στα βραχύχρονα προγράμματα STAGE. Οπως είχε σημειώσει ο βουλευτής του ΚΚΕ, πρόκειται για «δεκάδες χιλιάδες νέα παιδιά που στο όνομα της ανεργίας τα στέλνουμε ως φθηνή εργατική δύναμη στους εργοδότες. Δεν πληρώνουν ούτε δραχμή οι εργοδότες από την τσέπη τους. Αυτά τα παιδιά παίρνουν από τον ΟΑΕΔ ένα φθηνό μεροκάματο, ανάλογα και με το πτυχίο που έχουν και οι εργοδότες δε βάζουν δραχμή από την τσέπη τους. Και αυτά τα παιδιά είναι χωρίς ένσημα. Εχουν μόνο ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όσο διάστημα είναι στο πρόγραμμα STAGE και δε μετράνε ως άνεργοι». Αξίζει να σημειωθεί ότι πίσω από τα STAGE και την επανακατάρτιση η κυβέρνηση, καθ' ομολογία του διοικητή του ΟΑΕΔ, κρύβει πάνω από 150.000 πραγματικά άνεργους, αριθμός που μάλιστα αφορά μόνο στα τελευταία 2,5 χρόνια
• Ως μέσο αλλοίωσης των στοιχείων της ανεργίας λειτουργεί και η μερική απασχόληση, την οποία στήριξαν και διεύρυναν τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, καθώς μία θέση εργασίας μοιράζεται σε δύο και τρεις άνεργους
• Στις «κρυφές» μορφές της ανεργίας που δεν καταγράφονται συμπεριλαμβάνονται και οι αγρότες εκείνοι που ξεκληρίζονται, εξαιτίας κυρίως της ΚΑΠ. Εφόσον είναι ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ, δεν τους γράφουν στον ΟΑΕΔ, δεν τους δίνουν κάρτα ανεργίας. Χιλιάδες νέοι, πρώην αγρότες οδηγούνται στα αστικά κέντρα για να βρουν δουλιά
• Τέλος, σε λεγόμενους παραδοσιακούς κλάδους, όπως είναι η κλωστοϋφαντουργία, ο ιματισμός, το δέρμα, αλλά και άλλοι κλάδοι, όπου έμειναν άνεργοι κατά δεκάδες χιλιάδες, οι εργαζόμενοι που πήγαν και θεώρησαν ένα χρόνο, δύο χρόνια, τρία χρόνια την κάρτα ανεργίας στον ΟΑΕΔ και δε βρήκαν δουλιά, δεν ξαναπήγαν. Και αυτοί δεν καταγράφονται πλέον ως άνεργοι.

Η συγκάλυψη της πραγματικής ανεργίας, τόσο στατιστικά, όσο και επί της ουσίας, είναι ένα το κρατούμενο. Το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του γνωρίζουν τα πραγματικά μεγέθη, όπως ξέρουν καλά πως η δική τους πολιτική είναι αυτή που γεννά και αναπαράγει την ανεργία. Η υποκρισία τους σχετικά με το ζήτημα της καταπολέμησης της ανεργίας αποτυπώνεται και στα μέτρα που πρόσφατα ανακοίνωσε η κυβέρνηση, δίνοντας το περίγραμμα και όχι την τελική μορφή που αυτά θα έχουν όταν φτάσουν στη Βουλή ως σχέδιο νόμου.

Το Ειδικό Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης είναι ένας ακόμα μηχανισμός αναδιανομής κονδυλίων υπέρ των εργοδοτών. Στην εξέλιξή του θα αφορά έναν ελάχιστο αριθμό ανέργων, που θα αυξομειώνεται ανάλογα με τις προπαγανδιστικές ανάγκες της κυβέρνησης, ενώ η πλειοψηφία όσων ακόμα και θεωρητικά θα δικαιούνται την επιδότηση θα διαχέονται σε προγράμματα κατάρτισης ή επιδοτούμενης απασχόλησης, αφού διακηρυγμένος στόχος της κυβέρνησης είναι στο Ταμείο να καταλήγει ο άνεργος εκείνος για τον οποίο θα έχει εξαντληθεί κάθε άλλη διέξοδος στα πλαίσια των ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση.

Αλλά ακόμα και για εκείνους που θα παίρνουν τελικά το επίδομα, ο εμπαιγμός της κυβέρνησης περισσεύει. Ο άνεργος θα ενισχύεται με ποσό που αντιστοιχεί στο 80% του τελευταίου του μισθού, αλλά δεν μπορεί να ξεπερνά τα 900 ευρώ. Στην πραγματικότητα, το επίδομα θα είναι πολύ μικρότερο, όπως είχε αποκαλύψει ο «Ρ» στις 8 του Δεκέμβρη, αφού από το ποσό αυτό θα αφαιρούνται και οι ασφαλιστικές εισφορές. Κατά συνέπεια, προκύπτει ένα επίδομα της τάξης του 65% του τελευταίου μισθού. Επιπλέον, οι εισφορές που θα καταβάλλονται στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ καθώς και στο επικουρικό ταμείο του ανέργου θα είναι ανάλογες της εισοδηματικής ενίσχυσης, γεγονός που θα οδηγήσει και σε σημαντικές απώλειες και στις συντάξεις που θα πάρουν τελικά οι επιδοτούμενοι άνεργοι. Σ' αυτά πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι με τη σύσταση του Ταμείου τίθεται ανοιχτά ζήτημα για Τοπικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, γεγονός που θα σημάνει το παραπέρα χτύπημα των κλαδικών Συμβάσεων.

Οσο για τα μέτρα που ανακοινώθηκαν την Πέμπτη σχετικά με την καταπολέμηση δήθεν της ανεργίας των νέων, τα πράγματα είναι ακόμα πιο εξόφθαλμα. Η κυβέρνηση υπόσχεται μια από τα ίδια, δηλαδή μια ευκαιρία απασχόλησης, κατάρτισης ή STAGE, εντός εξαμήνου για όσους τελείωσαν την υποχρεωτική εκπαίδευση και δε συνέχισαν τις σπουδές τους. Επίσης, υπόσχεται την επιδότηση με το ποσό των ...12.000 ευρώ στους απόφοιτους πανεπιστημίου (4.000 για το 2007) προκειμένου να ξεκινήσουν δουλιά στο αντικείμενο των σπουδών τους. Ανάμεσα σε αυτά, η κυβέρνηση εξήγγειλε και την αύξηση του πενιχρού επιδόματος ανεργίας στα 404 ευρώ μέχρι το 2008. Ποσό που τότε θα αντιστοιχεί στο 55% του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη, πολύ πίσω από το 66% που ορίζει ακόμα και ο νόμος και βέβαια πολύ μακριά από τις πραγματικές ανάγκες των ανέργων.

Τα μέτρα αυτά η κυβέρνηση τα «σέρβιρε» στη «συσκευασία» της ανακήρυξης του 2007 ως «έτους ενίσχυσης της απασχόλησης των νέων». Τις πραγματικές στοχεύσεις τις αποκαλύπτουν τα μέτρα επιδότησης των εργοδοτών που συνοδεύουν όσα αναφέρθηκαν παραπάνω. Οπως και ο σχεδιασμός για διακοπή του επιδόματος ανεργίας σε όποιον αρνηθεί δυο φορές μια οποιαδήποτε μορφή απασχόλησης του προτείνει ο ΟΑΕΔ. Στις πλάτες των νέων ανέργων αναμένεται να στηθεί το νέο τσιμπούσι των εργοδοτών, με το στόχαστρο να παραμένει σταθερά στραμμένο ενάντια στο δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλιά με πλήρη δικαιώματα...