Μπορεί αυτή η αμετροεπής δήλωση να ήταν μεμονωμένη, ωστόσο οι αντιδράσεις τόσο της κυβέρνησης της ΝΔ όσο και της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ήταν ανάλογες με αυτές που οι ίδιοι είχαν την 11η του Σεπτέμβρη του 2001. Τότε, που όλοι τους με μια φωνή δήλωναν «Αμερικανοί!» και «έτοιμοι να συμμετέχουν και να συνεισφέρουν στον ιερό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Τότε, που εν χορώ χλεύαζαν (προεξέχοντος του Συνασπισμού) το ΚΚΕ επειδή έθετε ως κύριο το ζήτημα «ποιος ωφελείται από αυτό το χτύπημα», επισημαίνοντας μεγάλο κίνδυνο αξιοποίησης για την επιτάχυνση και κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής τρομοκρατίας σε βάρος των λαών. Των άδικων πολέμων και των κατασταλτικών - τρομοκρατικών μέτρων.

Αμέσως μετά το προβοκατόρικο χτύπημα στην αμερικάνικη πρεσβεία, που έσπασε ένα τζάμι και προκάλεσε ζημιές σε μια τουαλέτα, η κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τα ΜΜΕ κλπ. συντονίστηκαν απόλυτα στη γραμμή αντιμετώπισης του συμβάντος. Γι' αυτούς, δεν υπήρχε κανένα ερωτηματικό για στόχους της ενέργειας. Τίποτα το ύποπτο για το χρόνο που έγινε. Κανένα σκοτεινό σημείο για το ποιος μπορούσε να πραγματοποιήσει μια τέτοιου είδους δράση στις συγκεκριμένες συνθήκες του ασφυκτικού, πολύμορφου ελέγχου του χώρου από αμερικανικές και ελληνικές υπηρεσίες. Και φυσικά, σε καμία περίπτωση, δεν έθεσαν ζήτημα για το ποιος ωφελείται από τη συγκεκριμένη ενέργεια, ανεξάρτητα από το ποιοι τελικά μπορεί να εκτόξευσαν τη ρουκέτα.

Ο πρωθυπουργός κάλεσε σε «συστράτευση» κατά του κοινού εχθρού. Οι υπουργοί της κυβέρνησης δήλωσαν το αξιόμαχο φρόνημά τους και ότι δε θα «επιτρέψουν να υπονομευτούν οι καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ». Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δήλωσε: «Ολοι ενωμένοι θα αντιμετωπίσουμε κάθε ενέργεια που υπονομεύει την ασφάλεια, τα συμφέροντα και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας μας». Στην επικοινωνία που είχε με τον Αμερικανό πρέσβη, εκτός «από την καταδίκη και τον αποτροπιασμό του», εξέφρασε την ελπίδα η ρουκέτα να μη «δημιουργήσει πρόβλημα στις πολύ καλές διμερείς σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών».

Αλήθεια, από πού προκύπτει ότι η ρουκέτα είχε αυτούς τους στόχους και όχι τα λαϊκά δικαιώματα;

Και κάτι ακόμα: Πότε οι ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους, δίχως κροκοδείλια δάκρυα, για τα χιλιάδες νεκρά και ακρωτηριασμένα παιδιά της Παλαιστίνης, του Λιβάνου, του Ιράκ κ.α. και καταδίκασαν απερίφραστα τους ενόχους;

Μπρος σε αυτές τις αντιδράσεις, οι ΗΠΑ δεν έμειναν ασυγκίνητες. Με δήλωση του πρέσβη τους Τσαρλ Ρις διαβεβαίωσαν ότι «είναι ικανοποιημένοι με την πολιτική στήριξη που πρόσφεραν η ελληνική κυβέρνηση και τα κύρια πολιτικά κόμματακαι με την αποφασιστικότητά τους για τη σύλληψη των αυτουργών της επίθεσης και την πρόληψη νέων επιθέσεων», και καθησυχάζοντας τους ανησυχούντες είπε: «Η προσπάθεια να πληγούν οι ισχυρές σχέσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ελλάδας δε θα καρποφορήσουν»!!

Ομως, στην τελευταία περίπτωση είναι τόσο κραυγαλέο το ποιον συμφέρει και το πώς επιχειρούν να αξιοποιήσουν «το τρομοκρατικό πλήγμα», που αγανακτούν ακόμα και οι ευκολόπιστοι πολίτες των ΗΠΑ! Οπως με μια πικρία παρουσίαζε στο site του ο Σκάι (ρεπορτάζ με τίτλο «θεωρίες συνωμοσίας») οι παρακάτω επιστολές αναγνωστών που εστάλησαν την επομένη του χτυπήματος και έλεγαν τα εξής: «Πρώτα το διάγγελμα Μπους, με τις έμμεσες απειλές προς το Ιράν και τώρα η ρουκέτα στην Αθήνα. Το τάιμινγκ είναι ύποπτο», «Μας περνούν για ηλίθιους: η υπόθεση είναι κλασικός αντιπερισπασμός για τη χθεσινή επιδρομή αμερικανικών δυνάμεων στο ιρανικό προξενείο του Ιρμπίλ στο ιρακινό Κουρδιστάν», «Οι νεοσυντηρητικοί θα τρίβουν τα χέρια τους» κλπ. Ολα αυτά δεν ήταν στον «Ριζοσπάστη», αλλά στην «Ουάσιγκτον Ποστ»!

Τα αστικά κόμματα και οι μηχανισμοί αξιοποίησαν το «χτύπημα» σαν έτοιμοι από καιρό. Κατ' αρχήν και χωρίς καμιά χρονοτριβή έθεσαν, στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, το ζήτημα της γενικευμένης χρήσης των καμερών παρακολούθησης, δηλαδή των «καμεροχαφιέδων», ενίσχυσης των κατασταλτικών μηχανισμών και της συνεργασίας τους με αντιτρομοκρατικές - μυστικές υπηρεσίες άλλων χωρών.

Μάλιστα, η υπουργός εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη έκανε δηλώσεις αυτοκριτικής, για λογαριασμό όλης της κυβέρνησης και όχι μόνο, ότι δηλαδή μετά τους Ολυμπιακούς η κυβέρνηση «δεν είχε ψηλά στην ατζέντα της τα θέματα της τρομοκρατίας»! Γι' αυτό «αμέλησα και αμελήσαμε να αντιδράσουμε όπως έπρεπε στην απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων» που ως γνωστό έθεσε ορισμένους και ελάχιστους περιορισμούς στην αξιοποίηση των καμερών παρακολούθησης!

Το ΠΑΣΟΚ άσκησε σκληρή κριτική προς την κυβέρνηση, γιατί διέλυσε την αντιτρομοκρατική υπηρεσία (από 2.500 που ήταν το προσωπικό της το έφτασαν σε 400 ίσως και 700!) ενώ τη χρησιμοποίηση των «καμεροχαφιέδων» την αποδέχτηκε με τον όρο, όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου Π. Ευθυμίου: «όπου εγκαθίστανται κάμερες για λόγους ασφαλείας, οφείλουν να εγκαθίστανται με άδεια της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και να τελούν υπό τις ρητές εγγυήσεις που προστατεύουν τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα»!!

Τα ίδια ισχυρίζονται και ορισμένοι παράγοντες της κυβέρνησης. Μα η Αρχή Προστασίας, που διόρισαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, έχει δώσει ήδη άδεια για τη χρήση εκατοντάδων «καμεροχαφιέδων». Τελευταία, ενέκρινε και τη μαζική χρησιμοποίησή τους για το φακέλωμα των φιλάθλων στα γήπεδα!

Ενώ οι υποστηρικτές των «καμεροχαφιέδων» δε δίνουν καμιά πειστική απάντηση στο αντικειμενικό ζήτημα ότι τα δίκτυα παρακολούθησης, όπου κι αν εφαρμόστηκαν δεν αντιμετώπισαν ούτε τα «τρομοκρατικά» χτυπήματα ούτε τον περιορισμό της εγκληματικότητας - χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της Αγγλίας των 4 εκατομμυρίων «καμεροχαφιέδων» - ερωτούν πονηρά και με θράσος, τι έχουν να φοβηθούν οι φιλειρηνικοί διαδηλωτές και οι πολίτες από το ηλεκτρονικό φακέλωμά τους από τους κρατικούς μηχανισμούς και τις δημοκρατικές κυβερνήσεις;

Ελάτε, κύριοι, μην καμώνεστε τέτοια αθωότητα! Στο καπιταλιστικό σύστημα, και χτες, και σήμερα, και αύριο, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των εργαζομένων, ακόμα και τα στοιχειώδη, κινδυνεύουν πάντα και αποκλειστικά από τους κρατικούς μηχανισμούς και τις κυβερνήσεις. Και αυτά δεν καταπατούνται βάναυσα μόνο όταν η μορφή της αστικής εξουσίας μεταλλάσσεται σε ανοιχτή στρατιωτική δικτατορία, αλλά και από τις δημοκρατικές κυβερνήσεις, όταν τα ταξικά συμφέροντα του κεφαλαίου το απαιτούν και το ταξικό εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν είναι τόσο ισχυρό ώστε να το αποτρέψει. Η δημοκρατική κυβέρνηση της ΝΔ δεν είναι που απαγόρευσε την απεργία των ναυτεργατών με την απειλή του στρατοδικείου; Η δημοκρατική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν που χρησιμοποίησε τα «μαθητοδικεία» και «τα αγροτοδικεία» για να καταστείλει τους δίκαιους αγώνες μαθητών και μικρομεσαίων αγροτών; Για να μη μιλήσουμε για τα δημοκρατικά, πολιτικά, συνδικαλιστικά δικαιώματα στους χώρους δουλιάς! Τώρα δε βρίσκεται σε εξέλιξη το σχέδιο της κυβέρνησης, με τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ, για περιορισμό - απαγόρευση των διαδηλώσεων, για κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου; Με βάση την «εγκύκλιο» Πολύδωρα παράνομοι είναι ακόμα και οι διαδηλωτές που ενώ βρίσκονται σε μια λωρίδα, δε βαδίζουν γρήγορα, εφόσον ο νόμος δίνει το δικαίωμα στους μεγαλοκαταστηματάρχες να απαιτήσουν αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη! Ενώ αν σταματήσουν, τότε διώκονται για παρακώλυση συγκοινωνιών!

Με αφορμή τώρα την τελευταία προβοκάτσια στην αμερικάνικη πρεσβεία είναι προκλητική η προσπάθεια αξιοποίησής της για την ενοχοποίηση του λαϊκού αντιιμπεριαλιστικού - αντιαμερικανικού αισθήματος και ειδικότερα της αντιιμπεριαλιστικής θέσης και πάλης!

Το όραμα - στόχος όπως το περιέγραψε λίγες μέρες πριν ο Αμερικανός πρέσβης Τσαρλς Ρις, σε συνέντευξή του στον «Τύπο της Κυριακής» (24 - 12 - 2006), είναι: «να δω τον αντιαμερικανισμό να μειώνεται και τους Ελληνες να αναγνωρίζουν το έργο των ΗΠΑ για αυτό που αντιπροσωπεύουν στον κόσμο»! Αυτό, δηλαδή, που ανέλαβαν να προωθήσουν συντονισμένα οι ηγεσίες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και τα άλλα επιτελεία της πλουτοκρατίας.

Χρειάζεται επαγρύπνηση και ολομέτωπη ιδεολογική και πολιτική αντεπίθεση. Η ισχυροποίηση του λαϊκού οργανωμένου αντιιμπεριαλιστικού κινήματος αποτελεί τη δύναμη εκείνη η οποία μπορεί να ματαιώσει κάθε είδους προβοκάτσια, να ακυρώσει την προώθηση αντιδραστικών και αντιλαϊκών σχεδιασμών.