Associated Press

Νέους «Ράμπο» ζήτησε ο Μπους, για να τα βγάλει πέρα στο Ιράκ

Αν και δεν εμπεριείχε καμία έκπληξη, το τηλεοπτικό διάγγελμα Μπους για τη «νέα τακτική» στο Ιράκ προκάλεσε, μάλλον, περισσότερες αρνητικές αντιδράσεις παρά ικανοποίηση. Ο Αμερικανός Πρόεδρος μίλησε για «απαράδεκτη κατάσταση στο Ιράκ», εκτιμώντας ότι η αύξηση της βίας στη Βαγδάτη επισκίασε «τα πολιτικά οφέλη που έχουν επιτευχθεί»..

Ανήγγειλε την αποστολή επιπλέον 21.500 στρατιωτών (17.500 στη Βαγδάτη, όπου πλέον ανά 40 κατοίκους αντιστοιχεί 1 Αμερικανός στρατιώτης, και 4.000 στη σουνιτική επαρχία Ανμπάρ). Επέμεινε ότι «σε περίπτωση αμερικανικής ήττας, το Ιράκ θα μετατραπεί σε καταφύγιο των ισλαμιστών τρομοκρατών, παρασύροντας στο χάος ολόκληρη την περιοχή» και απείλησε ανοιχτά Συρία και Ιράν «να σταματήσουν να στηρίζουν τους Ιρακινούς τρομοκράτες».

Κάλεσε όλες τις χώρες της περιοχής να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Υποστήριξε ότι η «αλλαγή τακτικής στοχεύει να βοηθήσει την ιρακινή κυβέρνηση να ελέγξει τη χώρα», συμπληρώνοντας ότι έχει λάβει δεσμεύσεις από τον Ιρακινό πρωθυπουργό, στον οποίο κατέστησε σαφές ότι «η αμερικανική υποστήριξη δεν υπάρχει επ' αόριστον».

Λίγο αργότερα, η Κοντολίζα Ράις υπεραμυνόταν του «νέου σχεδίου», τονίζοντας ότι η Ουάσιγκτον εμπιστεύεται την κυβέρνηση αλ Μάλικι, αλλά αυτή «είναι υπό προθεσμία». Επίσης, ανακοίνωσε το διορισμό του πρώην πρέσβη Τίμοθι Κάρνεϊ στη θέση του συντονιστή της ιρακινής ανοικοδόμησης, καθώς στο συγκεκριμένο τομέα ο Πρόεδρος Μπους έδωσε ιδιαίτερο βάρος. Αναφερόμενος στην αποστολή επιπλέον στρατιωτών, ο νέος υπουργός Αμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς αρκέστηκε να παραδεχτεί ότι δε γνωρίζει «μέχρι πότε θα μείνουν οι Αμερικανοί στο Ιράκ».

Βρετανία και Αυστραλία ήταν οι μοναδικές κυβερνήσεις που αντέδρασαν θετικά στο σχέδιο Μπους, δηλώνοντας, όμως, σαφώς ότι δεν πρόκειται να αποστείλουν επιπλέον στρατεύματα, πόσο μάλλον που στην πρώτη είναι έντονη η φημολογία περί επιστροφής 3.000 ανδρών μέχρι το Μάη. Διφορούμενη ήταν η αντίδραση της επιτρόπου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, που μίλησε για «σφαιρική προσέγγιση της Ουάσιγκτον», ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέφυγε τα σχόλια.

Επιφυλάξεις και σκεπτικισμό για το κατά πόσο «το νέο αμερικανικό σχέδιο πραγματικά ωφελεί το Ιράκ», εξέφρασαν Κίνα, Γερμανία, Γαλλία, ενώ «θλίψη» για την «επιφανειακή αντιμετώπιση» η Σουηδία. Το Ιράν χαρακτήρισε «κακό δώρο για τον αμερικανικό λαό το σχέδιο», προβλέποντας ότι τα επιπλέον στρατεύματα θα προκαλέσουν περαιτέρω κλιμάκωση της βίας. Την ίδια εκτίμηση συμμερίζονται οι περισσότεροι αναλυτές και ο Τύπος στον αραβικό κόσμο, αναμένοντας «σοβαρή επιδείνωση σε όλα τα επίπεδα, και στην ασφάλεια» και προσάπτοντας στον Μπους «πλήρη άγνοια της πραγματικότητας, αφού όλος ο σχεδιασμός του απαιτεί συνεργασία της ιρακινής κυβέρνησης, ακόμη και κατά των σιιτών παραστρατιωτικών, που πλέον είναι κορμός των ιρακινών δυνάμεων και κύριος υποστηρικτής της κυβέρνησης».

«Ελπιδοφόρο» χαρακτήρισε το νέο σχέδιο Μπους ο Ιρακινός πρωθυπουργός, εφόσον «στοχεύει στην ασφάλεια των Ιρακινών». Εσπευσε, όμως, να συμπληρώσει ότι η κατάσταση «είναι τόσο δύσκολη που η κυβέρνηση δεν μπορεί να δώσει εγγυήσεις, ούτε προτίθεται να ακολουθήσει τα χρονοδιαγράμματα άλλων, γιατί γνωρίζει καλύτερα τι χρειάζεται η χώρα και πότε». Πηγές ανέφεραν ως ιδιαίτερα πιεσμένη, πλέον, την κυβέρνηση Μάλικι, που θα κληθεί να καταστείλει και τους σιίτες παραστρατιωτικούς, και αναλυτές τη χαρακτήριζαν το «πρώτο θύμα του νέου σχεδίου».

Κατά τα άλλα, νέες επιθέσεις έγιναν σε Σαμάρα και Μοσούλη, με 4 νεκρούς (1 καθηγητής Πανεπιστημίου) και 33 τραυματίες, ενώ εκτός λειτουργίας τέθηκε πετρελαιαγωγός στο βόρειο Ιράκ από δολιοφθορά. Το σημαντικότερο, όμως, περιστατικό είναι η σύλληψη από αμερικανικές δυνάμεις 5 Ιρανών υπαλλήλων μέσα στο κτίριο που προετοιμαζόταν να γίνει το ιρανικό προξενείο στο Ιρμπίλ, στις κουρδικές περιοχές. Οι κουρδικές αρχές δήλωσαν άγνοια για την επιχείρηση, αφού είχαν δώσει άδεια λειτουργίας, ενώ ο αμερικανικός στρατός σιωπά. Η Τεχεράνη μίλησε για «αμερικανική πρόκληση».