Μια σημαντική συμβολή στη συζήτηση για την Παιδεία κατέγραψε τη βδομάδα που πέρασε η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, οι εργασίες της οποίας πλουτίζουν τη συζήτηση για το χαρακτήρα των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που προωθούνται στην Παιδεία. Την κεντρική εισήγηση παρουσίασε η Ντίνα Τσούβα, μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ. Ο «Ρ» παρουσιάζει σήμερα εκτενή αποσπάσματα από την κεντρική εισήγηση.
Eurokinissi |
Οι αντιδραστικές αυτές μεταρρυθμίσεις προωθούνται σ' όλη την κλίμακα της εκπαίδευσης. Τα μέτρα αυτά αποτυπώνονται στη «Λευκή Βίβλο για την εκπαίδευση και την κατάρτιση» και εξειδικεύονται με αποφάσεις του ΟΟΣΑ και των υπουργών Παιδείας της ΕΕ. Μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, που υιοθέτησε τη «Στρατηγική της Λισαβόνας» και ιδιαίτερα μετά την έναρξη της «διαδικασίας της Μπαλόνια», η πορεία προσαρμογής της εκπαίδευσης στους νόμους της αγοράς του κεφαλαίου επιταχύνεται.
Οι αντιεκπαιδευτικές αυτές μεταρρυθμίσεις βρίσκονται σε αρμονία με τις ρυθμίσεις της Γενικής Συμφωνίας Εμπορίου και Υπηρεσιών και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και δηλώνουν την άμεση σχέση που προωθείται μεταξύ εκπαίδευσης και οικονομίας και την αναζήτηση νέων χώρων για να αποκομίσει περισσότερα κέρδη το κεφάλαιο.
Οι αναδιαρθρώσεις αυτές στη χώρα μας προωθούνται από το 1997 (νόμοι 2525/97 και 2640/98) και έχουν χρονικό ορίζοντα το 2010. Καθιστούν την εκπαίδευση έναν από τους πιο βασικούς συντελεστές για:
Ετσι η Παιδεία υποτάσσεται στη γραμμή της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους των επιχειρήσεων. Σχολεία και Πανεπιστήμια θα λειτουργούν ως Ανώνυμες Εταιρείες.
Δημιουργείται μέσω της «διαδικασίας της Μπολόνια» μια αγορά ανοιχτή στον ανταγωνισμό στον τομέα της Παιδείας. Με το πρόσχημα της «αναβάθμισης της ποιότητας της παρεχόμενης γνώσης» και της «κινητικότητας» αναπτύσσεται ο ανταγωνισμός και εμφανίζεται από τη μια ένας μικρός αριθμός υψηλού επιπέδου Πανεπιστημίων και σχολείων που συγκεντρώνει τους οικονομικά πιο εύρωστους και πιο «ανταγωνιστικούς» σπουδαστές και από την άλλη η μεγάλη πλειοψηφία των ιδρυμάτων και σχολείων, χαμηλότερης στάθμης με ελάχιστη χρηματοδότηση. Το αποτέλεσμα; «Κινητικότητα» και «ποιότητα» για τους πλούσιους και ακινησία και χαμηλή ποιότητα για τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα και φυσικά για την πλειοψηφία των γυναικών που ανήκουν σ' αυτά τα στρώματα.
Οι φορείς της «διά βίου εκπαίδευσης» είναι το ΥΠΕΠΘ, τα Ιδρύματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, η Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων, η ΓΣΕΕ, τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης, ο ΟΑΕΔ, Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, Τοπική Αυτοδιοίκηση, που τις περισσότερες φορές συνεργάζονται με επιχειρήσεις που επενδύουν προς όφελός τους στην Εκπαίδευση. Ολα τα προγράμματα είναι ενταγμένα στη λογική της αγοράς και του κέρδους.
Τα προγράμματα, που προωθούνται από την ΕΕ, ΞΕΡΙΖΩΝΟΥΝ τον κοινωνικό ρόλο της εκπαίδευσης και της επιστήμης. Γιατί ενισχύεται η σχέση σχολείων και επιχειρήσεων, με στόχο την εύκολη ένταξη των νέων σ' αυτές ως απασχολήσιμων με μηδενικό κόστος.
- Οι μαθητές αναλώνουν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους σε διάφορες δραστηριότητες - διαδικασίες υποταγής.
- Οι επιχειρήσεις ωφελούνται πολλαπλά από τις δράσεις των προγραμμάτων, ενώ οι μαθητές μαζί με τους εκπαιδευτικούς μετατρέπονται σε άβουλα και άψυχα εξαρτήματα της σύγχρονης βαρβαρότητας.
Σ' αυτό το νέο ρόλο του σχολείου και στη διά βίου κατάρτιση η γυναίκα υφίσταται τις μεγαλύτερες συνέπειες. Είναι απασχολήσιμη, καταρτίσιμη, μισοάνεργη, μισοαναλφάβητη, φτηνό εργατικό δυναμικό στα χέρια των εργοδοτών. Αλλωστε, η λέξη «ευελφάλεια», γένους θηλυκού, αναφέρεται στη διά βίου κατάρτιση και επανακατάρτιση, στις ευέλικτες σχέσεις εργασίας και στη δουλιά εφ' όρου ζωής.
Τέτοια φτυσιά στα μούτρα μας όχι ότι έχει καιρό να συμβεί, σύντροφοι, αλλά τούτη η ροχάλα ήταν πολύ στραφτερή και γκλαμουράτη. Η δε... τάχαμου πολιτική διάσταση της λίστας των έτσι κι αλλιώς κλεμμένων από το λαό πολύτιμων αντικειμένων του φυτευτού παλατιού, μόνον ως διαφήμιση προέκυψε τόσο των συμφερόντων, όσο και των εξωφρενικών κερδών πωλητών κι αγοραστών.
Αλλά άμα το μυαλό αιχμαλωτιστεί απ' τις οθόνες και την πολιτική σκοπιμότητα μιας άθλιας μαζικής επικοινωνίας και κλειστεί σε δυο ασημένια βαζάκια μουστάρδας, που πουλήθηκαν όσο 15 χρόνων μισθοί ενός απλού εργαζόμενου του 21ου αιώνα, τότε δύσκολα γίνεται αντιληπτός ο κίνδυνος από τη δηλητηριώδη αντίληψη περί «αρώματος Ισλάμ...».
Ομως ανάμεσα στ' ασημικά και τα τρελά ποσά, «αναλυτές» γνωστοί και μη εξαιρετέοι (σαν τον κ. Δρούγο, λόγου χάρη) πέταξαν το καθοδηγημένο δηλητήριο. Αυτοί οι τρομοκράτες αποπνέουν άρωμα Ισλάμ!.. Ενα κανάλι θυμήθηκε τον Κάρλος και είχε δηλώσεις του ότι οι Παλαιστίνιοι έχουν αποθήκες όπλων στην Ελλάδα και... πυρομαχικών στον ελληνικό στρατό.
Σα να τους επισκέφθηκε όλους στον ύπνο τους ο Μπους, η Κοντολίζα, ο Μίλερ κι όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι και τους αποκάλυψαν την ισλαμική σχέση της ρουκέτας και πόσο από το Κοράνι εκτοξεύτηκε εναντίον του Αμερικανού γυπαετού.
Την ώρα που το αίμα στην Παλαιστίνη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στο Λίβανο, στο Σουδάν ρέει εφιαλτικά και γεμίζει τις δεξαμενές της κόλασης, μια θεμελιώδης αλλαγή πολιτικής έρχεται σα θανατηφόρο αέριο μουστάρδας και προετοιμάζει την ιστορικά και δίκαια φιλοπαλαιστινιακή θέση του ελληνικού λαού να δεχτεί τη δαιμονοποίηση κάθε μουσουλμάνου κι εν τέλει των Παλαιστινίων και των αντιστεκόμενων στην αμερικάνικη εισβολή Ιρακινών κι όλου του ισλαμικού κόσμου.
Γιατί, ωρέ σύντροφοι, τι αξία έχουμε εμείς κι ο κάθε ισλαμιστής μπροστά στο βάτραχο των 44 χιλιοστών; Μόνο αν γεμίσουμε τους δρόμους με υψωμένες τις γροθιές και ανοιχτά τα μάτια στην πολιτική απάτη των καιρών, θα φανεί η δύναμη που τρομοκρατεί τους πραγματικούς και φτιαχτούς τρομοκράτες των λαών. Και δε χωράει μήτε σε σουπιέρα, μήτε σε σαλατιέρα, μήτε πληρώνεται μ' όλο το χρυσάφι του ήλιου. Οι έμποροι της νοημοσύνης μας ήταν πάντα οι έμποροι των εθνών, των λαών, των νεκρών και των βολεμένων κι αβόλευτων ζωντανών...