Από τα παραπάνω μισόλογα, τα ήξεις αφήξεις του υπουργού, ένα γίνεται καθαρό: Οτι η κυβέρνηση αμφισβητεί τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και ετοιμάζεται να πάρει κεφάλια. Και πως αυτές οι μισές και δυσνόητες δηλώσεις έχουν σκοπό, από τη μια να θολώνουν τα νερά και από την άλλη να καλλιεργήσουν το κατάλληλο κλίμα. Το γεγονός ότι δεν τολμούν να μιλήσουν ανοιχτά, είναι απόδειξη ότι σχεδιάζουν επώδυνες ανατροπές.
Γι' αυτό οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να τρέφουν καμιά αυταπάτη. Και στις εκλογές που θα 'ρθουν αλλά και στα συλλαλητήρια και στις απεργιακές κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ, τον Μάρτη, οι εργάτες και οι εργάτριες πρέπει να δώσουν τη δική τους απάντηση.
Τη σκυτάλη από τον υπουργό πήρε ο επικεφαλής της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για το Ασφαλιστικό, Ν. Αναλυτής, ο οποίος προφήτεψε ότι σε 15 χρόνια το ασφαλιστικό σύστημα θα βρεθεί σε κρίση και ότι μετά από 30 χρόνια δύο εργαζόμενοι θα αντιστοιχούν σε έναν συνταξιούχο.
Βέβαια, για τη φρίκη που βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι σήμερα με τα 500 ευρώ σύνταξη και όχι σε 15 ή 30 χρόνια, ούτε ο υπουργός, ούτε ο άνθρωπος του ΣΕΒ είπε τίποτε. Είναι και αυτό δηλωτικό των σχεδίων τους. Σχέδια που καθόλου δε σκοπεύουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα των συνταξιούχων, αλλά που αποβλέπουν στο πώς θα αφαιρέσουν και τα ελάχιστα δικαιώματα που έχουν απομείνει σε ορισμένες κατηγορίες ασφαλισμένων.
Τόσο καιρό φώναζαν υπέρ των αναδιαρθρώσεων και τώρα που η κυβέρνηση έφερε το νόμο - πλαίσιο στη Βουλή, συνεχίζουν να φωνάζουν γιατί τον βρίσκουν «ασαφή», γιατί... φοβούνται μην τυχόν και κάποια ιδρύματα δεν τον καταλάβουν και δεν προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση τόσο γρήγορα όσο θα ήθελαν! Ο λόγος για τους περίπου 1.000 πανεπιστημιακούς, που τάσσονται υπέρ των αναδιαρθρώσεων και που διοργάνωσαν μια ημερίδα για να συζητήσουν το νόμο - πλαίσιο. Στην ημερίδα φαίνεται ότι μαζεύτηκαν περίπου 200 πανεπιστημιακοί και επαναβεβαίωσαν την «πίστη» τους στις αναδιαρθρώσεις, ζητώντας ακόμα περισσότερη αυτοτέλεια και κατάργηση κάθε παρέμβασης τόσο του κράτους, όσο και των φοιτητών στη διοίκηση των ιδρυμάτων. Δηλαδή, όχι μόνο θέλουν να λειτουργούν τα πανεπιστήμια σαν επιχειρήσεις, αλλά και να είναι πλήρως ανεξέλεγκτα.
Και σαν συνέχεια αυτής της λογικής, απαίτησαν για άλλη μια φορά να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις και να ανοίξουν τα πανεπιστήμια. Με τέτοιο άγχος που δείχνουν για να ανοίξουν τα πανεπιστήμια και να εφαρμοστεί ο νόμος, βάζουν σε σκέψεις. Μήπως έχουν ήδη έτοιμες συμφωνίες με επιχειρήσεις και βιάζονται μη χάσουν τα χρονοδιαγράμματα και τις ημερομηνίες;
Η αποθέωση του λεγόμενου διαλόγου και της συναίνεσης με τα αρμόδια υπουργεία είναι η βασική πρακτική της συνδικαλιστικής ηγεσίας της Ομοσπονδίας των Γιατρών του ΙΚΑ (ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ). Το διατυμπανίζουν άλλωστε στα συνέδριά τους αλλά και σε κάθε ευκαιρία.
Οταν, όμως, στην τελευταία Ολομέλεια της ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης Γιατρών (ΔΗΠΑΚ) τους καταλόγισαν ευθύνες για κυβερνητικό συνδικαλισμό, τότε οι συνδικαλιστές της πλειοψηφίας ενοχλήθηκαν σφόδρα και έφτασαν στο σημείο να ανασύρουν μέχρι και χαρακτηρισμούς του εμφυλιοπολεμικού αντικομμουνισμού για να αναγκάσουν - υποτίθεται - τους συνδικαλιστές της ΔΗΠΑΚ να ανακαλέσουν. Ετσι ακούστηκαν χαρακτηρισμοί, όπως «είσαστε φονιάδες», «ματώσατε τον Ελληνικό λαό», «βγάζετε μαχαίρια» κλπ.
Βέβαια δεν ήταν η πρώτη φορά που οι συνδικαλιστές της ΔΗΠΑΚ κατάγγειλαν την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και τα στηρίγματα του κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά η ηγεσία της ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ δεν κρατά συστηματικά πρακτικά για να φρεσκάρει την κριτική που της ασκείται.
Η εμμονή της ηγεσίας της ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ στους εμετικούς χαρακτηρισμούς, ανάγκασε τους εκπροσώπους της ΔΗΠΑΚ να αποχωρήσουν απ' την Ολομέλεια.
Με κραυγές όμως δεν κρύβονται οι πομπές του συμβιβασμού της ηγεσίας της ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ με τις πολιτικές των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων.