Motion Team

Παρόλο που είναι ζήτημα επιβίωσης για τον πλανήτη, η επείγουσα λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου και την προστασία του περιβάλλοντος, οι 27 ηγέτες της ΕΕ, πέρα από τις μεγαλόστομες διακηρύξεις τους και τους δήθεν φιλόδοξους στόχους, κινήθηκαν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.

Στο όνομα της αντιμετώπισης των κλιματικών αλλαγών προχωρούν στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, απόφαση που από μόνη της θα οδηγήσει αναμφίβολα σε μεγαλύτερη ρύπανση αφού η συγκεκριμένη αγορά θα κυριαρχείται από την ανεξέλεγκτη δράση των ιδιωτικών κολοσσών, για τους οποίους ανοίγεται διάπλατα ο δρόμος. Οι «φιλόδοξοι» στόχοι που έβαλαν είναι ένα αστείο ευχολόγιο για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των λαών. Αυτό που προκύπτει αβίαστα πίσω από τις γραμμές των συμπερασμάτων της συνόδου κορυφής της ΕΕ, ήταν η ξεκάθαρη βούληση των ηγετών της πως σε καμία περίπτωση δε θα θέσουν σε κίνδυνο την κερδοφορία του κεφαλαίου για να σώσουν τη φύση, το ανόργανο σώμα του ανθρώπου κατά τον Κ. Μαρξ.

Αυτός άλλωστε είναι ο σιδερένιος νόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης και φυσικά οι ηγέτες της ΕΕ δε θα πήγαιναν κόντρα. Αντίθετα, τον υπηρέτησαν πολλαπλώς με τις αποφάσεις που πήραν.

Ο «δεσμευτικός» στόχος για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, βασικά διοξειδίου του άνθρακα, κατά 20%, αφορά το 2020(!) και πάρθηκε ακριβώς για να μη ληφθεί κανένα άμεσο και ουσιαστικό μέτρο. Αλλωστε τα μεγάλα κράτη της ΕΕ δεν έχουν καν εφαρμόσει τους άλλοτε «μακροπρόθεσμους» και εξαρχής «άσφαιρους» στόχους του Πρωτοκόλλου του Κιότο, αποδεικνύοντας την πραγματική βούλησή τους. Κι όμως οι ηγέτες της ΕΕ δε δίστασαν τόσο προς τα ΜΜΕ όσο και στο κείμενο των συμπερασμάτων να εκθειάσουν «τον ηγετικό ρόλο της ΕΕ στην προστασία του κλίματος διεθνώς». Επιπλέον οι 27 ενθάρρυναν την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας και μάλιστα ως ανανεώσιμης και καθαρής ενέργειας. Αυτό βέβαια δεν τους εμποδίζει την ίδια ώρα να ψηφίζουν κυρώσεις σε βάρος του Ιράν, που προωθεί το δικό του πρόγραμμα παραγωγής πυρηνικής ενέργειας...

Το κυριότερο όμως στις αποφάσεις της εαρινής συνόδου είναι η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου. Προκειμένου να διευκολύνουν την είσοδο των μεγάλων κολοσσών και να «γονατίσουν» τις υπάρχουσες μεγάλες κρατικές εταιρείες στα κράτη - μέλη, αποφάσισαν το «σπάσιμο» της παραγωγής ενέργειας από τα δίκτυα διανομής της. Σε ό,τι μας αφορά, είναι ολοφάνερο ότι η ώρα της ΔΕΗ πλησιάζει...

Στο όνομα της ενίσχυσης του ανταγωνισμού και του «ασφαλούς εφοδιασμού» της αγοράς, προτρέπονται τα κράτη - μέλη «να διευκολύνουν την ένταξη νέων μονάδων παραγωγής ενέργειας (σ.σ. εννοείται ιδιώτες) στα δίκτυα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ιδίως με την ενθάρρυνση νέων φορέων στην αγορά».

Οσο για τον άλλο δεσμευτικό στόχο της αύξησης του μεριδίου των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο 20% της συνολικής ενέργειας κατανάλωσης της ΕΕ έως το 2020, και πάλι, αυτός επαφίεται στον πατριωτισμό της αγοράς και των κυβερνήσεων του κάθε κράτους -μέλους, ενώ θα γίνει και με τη βοήθεια της πυρηνικής ενέργειας για την οποία «το κάθε κράτος - μέλος θα αποφασίσει κατά πόσο θα βασιστεί»...

Αμεσα συνυφασμένη με τη συνεχιζόμενη καταστροφή της φύσης από τις αχαλίνωτες δυνάμεις της αγοράς, είναι η ένταση της επίθεσης κατά των εργαζομένων, της κατεδάφισης των εργασιακών δικαιωμάτων και η ένταση της υπερεκμετάλλευσης. Οι 27 ηγέτες επαναβεβαίωσαν την αποφασιστικότητά τους να προχωρήσουν σε μέτρα για την ενίσχυση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, σε παραπέρα ανατροπές των συνταξιοδοτικών συστημάτων και των συστημάτων υγείας και περίθαλψης, να στηρίξουν τη συνεπή εφαρμογή της Οδηγίας Μπολκενστάιν, να συνεχίσουν τις αντιδραστικές αλλαγές για την άμεση υποταγή των Πανεπιστημίων και της έρευνας στις επιχειρήσεις. Εννοείται ότι για τις συγκεκριμένες ανατροπές σε βάρος των λαών, οι 27 εμφανίστηκαν απόλυτα ενωμένοι και «με μια φωνή», ενώ δε χρειάστηκε να μιλήσουν συγκεκριμένα, ακριβώς γιατί γίνεται συνεχής έλεγχος σε κάθε κράτος - μέλος ξεχωριστά για την υλοποίηση της στρατηγικής της Λισαβόνας στη βάση των «εθνικών προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων» που έχουν συνταχθεί υπό την καθοδήγηση της Κομισιόν. Στο πλαίσιο αυτό έχουν τεθεί συγκεκριμένοι στόχοι και σαφή χρονοδιαγράμματα για κάθε κράτος - μέλος ξεχωριστά. Μάλιστα οι 27 δεν έκρυψαν την ικανοποίησή τους για «τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί προς την υλοποίηση των στόχων της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισαβόνας». Τα κράτη - μέλη «θα συνεχίσουν τις προσπάθειες για την υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και την εξυγίανση των κρατικών προϋπολογισμών τους, όπως απαιτεί το αναθεωρημένο Σύμφωνο Σταθερότητας», τονίζεται στο κείμενο των συμπερασμάτων. Με τα λόγια του Ελληνα πρωθυπουργού «δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο».

Ο Κ. Καραμανλής εμφανίστηκε πανέτοιμος για να υλοποιήσει το σύνολο των βάρβαρων μεταρρυθμίσεων που εντάσσονται στη στρατηγική της Λισαβόνας και φρόντισε να αξιοποιήσει τις αποφάσεις της συνόδου για να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα για τη βούληση της κυβέρνησης. «Η Ελλάδα ενστερνίζεται πλήρως τις προσπάθειες της ΕΕ για ενίσχυση της ανταγωνιστικής της θέσης παγκοσμίως», τόνισε, ενώ δε δίστασε να γίνει συγκεκριμένος δηλώνοντας ότι οι προωθούμενες «μεταρρυθμίσεις» αφορούν το ασφαλιστικό, τις εργασιακές σχέσεις, την Υγεία, τις πρώην ΔΕΚΟ κ.ά.. Ειδικά για το ασφαλιστικό, έκανε ένα ακόμα βήμα λέγοντας ότι αυτήν την περίοδο «ωριμάζουν οι συνθήκες» ώστε αμέσως μετά τις εκλογές να έρθει ένας νέος νόμος για το ασφαλιστικό, αποφεύγοντας ωστόσο να επαναλάβει τις μέχρι τώρα δεσμεύσεις της κυβέρνησης (ότι δηλαδή δε θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας, δε θα μειωθούν οι συντάξεις κλπ.). Παράλληλα, όμως, ο Κ. Καραμανλής κατέστησε σαφές ότι δε θα διστάσει να καταφύγει στην αστυνομική βία και καταστολή προκειμένου να επιβάλει τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Αυτό ακριβώς ήταν το βαθύτερο νόημα της πλήρους κάλυψης που πρόσφερε στο κοινό σχέδιο δυνάμεων καταστολής και κουκουλοφόρων, για το ματοκύλισμα του πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου της περασμένης Πέμπτης... Η ελπίδα όμως για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα βρίσκεται στους σκληρούς και ταξικούς αγώνες, με κατεύθυνση την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Οπως τόνιζε η προχτεσινή ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, «το εργατικό λαϊκό κίνημα να περάσει δυναμικά στην αντεπίθεση, διεκδικώντας τα σύγχρονα μισθολογικά και κοινωνικά δικαιώματα και απαιτώντας ταυτόχρονα την ουσιαστική προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος. Να συμβάλει με την πάλη του στην αλλαγή των συσχετισμών σε βάρος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και συνολικά των κομμάτων που υπηρετούν τον "ευρωμονόδρομο". Ο λαός δεν πρέπει να αποπροσανατολιστεί από τις δηλώσεις και τις φιέστες που ετοιμάζονται από την ΕΕ για τα 50χρονα από την ίδρυση της ιμπεριαλιστικής διακρατικής ένωσης του κεφαλαίου. Αντίθετα, πρέπει να δυναμώσει την ανυπακοή και την πάλη του κατά της ΕΕ».