Με αφορμή τις αγροτικές κινητοποιήσεις ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης «τσουβάλιασε» τα αιτήματα των «γαλάζιων» αγροτοσυνδικαλιστών της Θεσσαλίας με τα αιτήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς όπως αυτά τίθενται μέσα από την ΠΑΣΥ. Δε νομίζουμε πως ο υπουργός δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά... Πάντως το επιχείρημα του υπουργού για την επιστροφή του ΦΠΑ, την καταβολή εθνικών επιδοτήσεων και στήριξη τιμών και εισοδήματος ήταν ότι δεν το επιτρέπει... η κοινοτική νομοθεσία. Από εκεί και πέρα προσπάθησε να δημιουργήσει πρόσθετες εντυπώσεις πατώντας στα «αιτήματα» των γαλάζιων αγροτοσυνδικαλιστών περί μητρώου αγροτών, που ζητούν να μη θεωρούνται αγρότες οι φτωχομεσαίοι αγρότες που εξαναγκάζονται να έχουν κι άλλη απασχόληση για να επιβιώσουν, καθώς και στις αντιπαραγωγικές επιδοτήσεις της νιτρορύπανσης... Μπρος στα όσα συμβαίνουν, η μικρομεσαία αγροτιά καλείται να βγάλει τα συμπεράσματά της. Κι από τη στάση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και της κυβέρνησης της ΝΔ, κι από τη στάση του ΠΑΣΟΚ, καθώς και των διαφόρων γαλαζοπράσινων αγροτοσυνδικαλιστών που αρέσκονται να υποδύονται στα ΜΜΕ, τους μεγάλους αγωνιστές...
Είναι τόσο διάτρητα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να πείσουν την κοινή γνώμη ότι ...«διαφέρουν» από τη ΝΔ, που δίνουν την εντύπωση ότι μάλλον απευθύνονται σε αφελείς, ή σε κατοίκους άλλης χώρας. Ετσι, σε χτεσινή της συνέντευξη η Κα Β. Παπανδρέου, αφού επαναλαμβάνει το πολύκροτο «ήρθε η ώρα της αναδιανομής», στη συνέχεια κατηγορεί τη ΝΔ ότι αύξησε τον ΦΠΑ και τους άλλους έμμεσους φόρους.
Οτι η κυβέρνηση της ΝΔ ακολουθεί μια βαθιά ταξική αναδιανεμητική - υπέρ του κεφαλαίου - πολιτική, είναι εξόφθαλμο. Μήπως, όμως, θυμάται η Κα Β. Παπανδρέου, τι έκανε το ΠΑΣΟΚ στον τομέα της φορολογίας την περίοδο 1994 - 2004; Αν η μνήμη της είναι ασθενής, θα της επισημάνουμε ότι σαν κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ άφησε άθικτο το πλαίσιο των άγριων φορολογικών ανατροπών που προώθησε η κυβέρνηση της ΝΔ την περίοδο 1990 - 1993. Δεν άλλαξε ούτε ένα γιώτα. Αντίθετα, οι αλλαγές «Παλαιοκρασσά - Μάνου» αποτέλεσαν τις βάσεις της δικής τους φορολογικής πολιτικής, πάνω στις οποίες «έκτισαν». Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τα «αντικειμενικά κριτήρια» στους μικρομεσαίους; το «πάγωμα» της φορολογικής κλίμακας; τις συνεχείς ρυθμίσεις υπέρ φοροφυγάδων; τις μεγάλες αυξήσεις των αντικειμενικών αξιών; το μηδενισμό του φόρου κληρονομιών μεγάλων επιχειρήσεων και των εφοπλιστών; τα αφορολόγητα αποθεματικά των εταιρειών; τις αυξήσεις των έμμεσων φόρων;
Αυτά. Για τους ένθερμους οπαδούς της ...αναδιανομής!
Οταν πατάς «σε δύο βάρκες», αργά ή γρήγορα, θα γίνεις «μούσκεμα». Ο λόγος για τον Συνασπισμό και τον πρόεδρό του Αλ. Αλαβάνο, ο οποίος, σε πρόσφατη συνάντηση που είχε με τη Διοίκηση της Κεντρικής Συνεταιριστικής Ενωσης Καπνού «ΚΑΠΝΙΚΗ», κατήγγειλε τον κοινοτικό κανονισμό για την καπνοκαλλιέργεια, αφού το αποτέλεσμα, από τον πρώτο κιόλας χρόνο εφαρμογής του, ήταν η μείωση αυτής της δυναμικής για τη χώρα μας καλλιέργειας, κατά 75%. Ως προς τις διαπιστώσεις, ο πρόεδρος του Συνασπισμού τα πάει καλά, τι γίνεται, όμως, όταν προτείνει λύσεις; Κάπου εκεί φαίνεται ότι ...τα χάνει, αφού μετά το τέλος της συνάντησης κάλεσε την κυβέρνηση να ...αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες - εντός της ΕΕ - ώστε να τροποποιηθεί ο σχετικός κανονισμός προς ...όφελος των καπνοπαραγωγών.
Το μόνο που καταφέρνει ο Αλ. Αλαβάνος - ηθελημένα ή άθελα, μικρή σημασία έχει - είναι να σπέρνει αυταπάτες ανάμεσα στους μικρομεσαίους αγρότες ότι μπορεί αυτή η ΚΑΠ, που «κόπηκε και ράφτηκε» στα μέτρα των επερχόμενων νεοτσιφλικάδων, να έχει και φιλοαγροτικό προσανατολισμό, αρκεί να υπάρξουν κατάλληλες ...πρωτοβουλίες και ...έξυπνες διαπραγματεύσεις. Σταθερά προσανατολισμένη στους ευρωμονόδρομους και τις αντιφάσεις της παραμένει η ηγεσία του ΣΥΝ, υψώνοντας εμπόδια στο δρόμο της συνολικής ρήξης και ανατροπής με την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που οφείλουν να ακολουθήσουν οι μικρομεσαίοι αγρότες της χώρας μας. Προβάλλοντας, δηλαδή, ως «λύση» τη ...διαπραγμάτευση για μια «φιλοαγροτική» ΚΑΠ, ή, εν τέλει, ενός ...καπιταλισμού «με ανθρώπινο πρόσωπο»...