- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Ταυτισμένες με τα κελεύσματα της ΕΕ και των κομμάτων της η εισήγηση και οι τοποθετήσεις των παρατάξεων του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού
Στο φόντο του προκλητικού δικομματικού θεάτρου που έστησαν χτες το πρωί στο συνέδριο της ΓΣΕΕ ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, συνεχίστηκαν μετά το μεσημέρι οι εργασίες με την εισήγηση της πλειοψηφίας και τις ομιλίες των παρατάξεων. Παρούσα όμως στο συνέδριο ήταν και η νοθεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά από πρόταση της Επιτροπής Πληρεξουσίων, όχι μόνο αναγνωρίστηκαν σοβαρά προβλήματα ανάδειξης αντιπροσώπων, αλλά και υποχρεώνεται η Ομοσπονδία Προσωπικού Ασφαλείας (ΟΜΥΠΑΕ) απ' όπου προέρχονται 12 νόθοι αντιπρόσωποι, να κάνει νέο συνέδριο μέσα στο 2007, στο οποίο να τηρηθούν απαρέγκλιτα οι διατάξεις του 1264 και το καταστατικό της ΓΣΕΕ, διαφορετικά δε θα παραμείνει στη δύναμη μελών της ΓΣΕΕ.
Η εισήγηση της πλειοψηφίας επιβεβαίωσε την απόλυτη υποταγή της Συνομοσπονδίας στην κυρίαρχη πολιτική, την αποδοχή της ΕΕ, τον κοινωνικό εταιρισμό με τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Παρά τη φραστική αναγνώριση μιας σειράς προβλημάτων που βιώνουν οι εργαζόμενοι, η πρόταση «διεξόδου» και δήθεν «διεκδίκησης» κινείται αυστηρά στα πλαίσια που θέτουν τα ευρωπαϊκά και ντόπια μονοπώλια, στη λογική της «ανταγωνιστικότητας» της οικονομίας και της υποστολής των εργατικών δικαιωμάτων.
Απόρροια των παραπάνω είναι η αποδοχή από την πλειοψηφία της ιδιωτικοποίησης των ΔΕΚΟ που την ονόμασαν «μερική μετοχοποίηση», η αποδοχή της ευελιξίας, την οποία, ως σύγχρονοι Φαρισαίοι, θέλουν να συνθέσουν με την ασφάλεια. Είπαν «ναι» στις «ευέλικτες μορφές απασχόλησης», αλλά με κριτήρια. Ναι και στην επινοικίαση - εργολαβία εργαζομένων αλλά με ευθύνη στους εργοδότες - χρήστες. Ακόμα και για τους ανέργους αποδέχονται τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, δηλαδή την επιδότηση των επιχειρήσεων, αλλά αυτό - λένε - να γίνεται συμπληρωματικά. Με δυο λόγια, αποδέχονται όλες τις αντεργατικές πολιτικές, μουρμουρίζοντας κάποιες ανούσιες φιοριτούρες.
Σε αυτο το πλαίσιο, ο επικεφαλής της ΔΑΚΕ Κ. Πουπάκης, υποστήριξε απροκάλυπτα την κυβερνητική πολιτική για την «προώθηση των μεταρρυθμίσεων στην ελληνική κοινωνία», που όπως είπε «είναι και απαραίτητη και αναπόφευκτη». Ταυτόχρονα, τάχθηκε υπέρ της συμμετοχής στο διάλογο για το Ασφαλιστικό και τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ στην Επιτροπή των Εμπειρογνωμόνων. Να αποκρύψει τη γραμμή της σύμπλευσης με ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ επιχείρησε μάταια στην ομιλία του ο επικεφαλής της «Αυτόνομης Παρέμβασης» Α. Καλύβης, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι «από τη ΓΣΣΕ έγιναν αγώνες». Και ως συνήθως επιτέθηκε στο ΠΑΜΕ και στις ταξικές δυνάμεις με ανυπόστατες συκοφαντίες.
Από την παρέμβαση του επικεφαλής της ΔΑΣ στο συνέδριο
Συνδικαλιστές της ΔΑΣ στη χτεσινή δεύτερη μέρα του συνεδρίου. Πρώτος από αριστερά ο Γ. Μαυρίκος |
Συνεχίζοντας στην παρέμβασή του, ο Γ. Μαυρίκος τόνισε ότι για την ΠΑΣΚΕ όλα ξεκίνησαν το 2003, για όλα φταίει η κυβέρνηση της ΝΔ. Για τη ΔΑΚΕ η ζωή σταμάτησε το 2003, για όλα φταίνε οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Αυτή η μεθοδολογία τους, που παίζεται 20 χρόνια, είναι πολλαπλά χρήσιμη και δυστυχώς αποτελεσματική. Για να εγκλωβίζονται οι εργαζόμενοι, να αποπροσανατολίζονται και τελικά να πληρώνουν τη νύφη. Και έτσι βγαίνουν λάδι οι βιομήχανοι, η ΕΕ, το καπιταλιστικό σύστημα, η γραμμή της πλειοψηφίας.
Η μεγάλη πληγή για το λαό μας - υπογράμμισε σε άλλο σημείο της ομιλίας του - είναι ο δικομματισμός και η πολιτική των κομμάτων του. Η δεύτερη μεγάλη πληγή για τα λαϊκά στρώματα είναι ο ΣΕΒ, τα μονοπώλια και οι πολυεθνικές. Δρουν ασύδοτοι, προκαλούν με τη βαρβαρότητα των αντεργατικών επιθέσεων.
Για εμάς είναι σαφές ότι δικομματισμός, ΣΕΒ, ΕΕ χτίζουν μεθοδικά τους μηχανισμούς του συστήματος. Τους ενισχύουν, τους εκσυγχρονίζουν, τους μακιγιάρουν και τους αξιοποιούν. Το σχολείο και το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ένας απ' αυτούς. Γιατί στοχεύουν να διαμορφώνουν τους ανθρώπους που θα είναι έτοιμοι να υποταχτούν, ραγιάδες. Αυτό ακριβώς υπηρετούν οι μεταρρυθμίσεις της Μ. Γιαννάκου, πέραν βέβαια από την εμπορευματοποίηση. Γι' αυτό από την αρχή καταγγείλαμε την Ακαδημία της ΓΣΕΕ, την οποία στήριξαν από κοινού και οι τρεις παρατάξεις. Αλλά εργαλείο του συστήματος αναδεικνύεται και η ΓΣΕΕ, με τη συγκεκριμένη στρατηγική της. Στήριξε και στηρίζει την ουσία, την καρδιά των ιδεολογικών και πολιτικών επιλογών του κεφαλαίου.
Για το ζήτημα της εκτεταμένης νοθείας το στέλεχος του ΠΑΜΕ σημείωσε: «Για τη νοθεία έχετε ευθύνη και οι τρεις δυνάμεις του προεδρείου. Αναλογικά. Αλλά όλοι είστε συνένοχοι. Για εμάς το πρόβλημα δεν είναι στους αριθμούς, ούτε στις έδρες. Είναι ζήτημα ουσίας, όταν έρχονται εδώ μέσα αντιπρόσωποι με ψεύτικα ψηφοδέλτια. Εξηγήστε μας πώς γίνεται και οι τρεις παρατάξεις να πηγαίνετε μαζί σε κοινά ψηφοδέλτια; Πώς εξηγείτε να φτιάχνετε κοινό ψηφοδέλτιο στις ομοσπονδίες του Φάρμακου, των Κλωστοϋφαντουργών, στην ΟΣΝΙΕ, στο Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας και παντού ενάντια στο ΠΑΜΕ;».
Για εμάς, κατέληξε, όμως το κύριο είναι οι δεσμοί μας με το κίνημα. Οι ανάγκες των εργαζομένων, οι αξίες και οι παραδόσεις του κινήματος και της εργατικής τάξης και όχι οι αριθμοί και οι έδρες. Για εμάς η ελπίδα, η προοπτική βρίσκεται στην ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Βρίσκεται στην ανατροπή του σημερινού συσχετισμού σε όφελος των αγωνιστικών συνδυασμών, σε βάρος των δυνάμεων της συναίνεσης και της υποταγής. Βρίσκεται στη μαζική συμμετοχή νέων εργαζομένων στα συνδικάτα. Στην όξυνση και γενίκευση της ταξικής πάλης, ενάντια στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκφραστές. Στο δυνάμωμα του διεθνισμού, της εργατικής αλληλεγγύης στην αντίθεση και την ανυπακοή απέναντι στους ιμπεριαλιστές και την ΕΕ.
Από το χαιρετισμό στο συνέδριο του Λιβανέζου εκπροσώπου της ΠΣΟ
Κάτω από επευφημίες και αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα αντιπροσώπων των ταξικών δυνάμεων, ανέβηκε στο βήμα του συνεδρίου ο Αλί Μουχιεντίν, αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ) και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνδικάτων και Εργαζομένων Λιβάνου. Ο Α. Μουχιεντίν έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην επιθετική πολιτική των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας, του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους. Εκφράζοντας τις ευχαριστίες στους εργαζόμενους και στους λαούς που στάθηκαν στο πλευρό της λιβανέζικης αντίστασης, υπογράμμισε ότι «ο προλεταριακός διεθνισμός μας έδωσε κουράγιο και έτσι η στρατιωτική μηχανή του Ισραήλ ηττήθηκε».
Η ΠΣΟ, συνέχισε, με 147 συνδικάτα-μέλη από 73 χώρες του κόσμου, εκπροσωπεί 53 εκατομμύρια εργαζόμενους. Η οργάνωση πέρασε αρκετές δυσκολίες μετά τις ανατροπές στην περίοδο 1989-1991. «Σταθήκαμε όμως όρθιοι. Ξεκινάμε νέα πορεία. Μέσα στο 2006, δεκαέξι νέες οργανώσεις έγιναν μέλη. Η ΠΣΟ ήταν και είναι σταθερά στη γραμμή της ταξικής πάλης». Γνωρίζουμε, κατέληξε, ότι ο δρόμος που έχουμε διαλέξει είναι δύσκολος αλλά αξιοπρεπής. Παρά τις προσωρινές δυσκολίες είμαστε σίγουροι ότι οι δυνάμεις του τυχοδιωκτισμού και της υποταγής δεν έχουν μέλλον.
Στις αθλιότητες ενάντια στο ΠΑΜΕ στη χτεσινή δεύτερη μέρα του συνεδρίου πρωτοστάτησε η γνωστή συνδικαλίστρια του ΣΥΝ Μ. Φραγκιαδάκη, διαδίδοντας ότι το ΠΑΜΕ είχε δήθεν συμφωνήσει με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ για να απαγορευτεί η είσοδος φοιτητών των ΕΑΑΚ στο χώρο του συνεδρίου. Κι αυτό όταν η ΔΑΣ είχε μοιράσει από νωρίς δήλωση του επικεφαλής της παράταξης Γ. Μαυρίκου, ο οποίος κατήγγειλε την παρουσία των ΜΑΤ, ζητούσε την άμεση απομάκρυνσή τους και την αξιοποίηση του βήματος του συνεδρίου από όλες τις φοιτητικές παρατάξεις!
