«Μικρογραφία» των πολέμων σε Ιράκ και Αφγανιστάν θυμίζει, εδώ και τέσσερις μήνες, η Σομαλία. Μετά την αιθιοπική εισβολή (Δεκέμβρης 2006) τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς (Γενάρης 2007) και τις αποστολές Αμερικανών κομάντος στο σομαλικό Νότο για σύλληψη «τρομοκρατών της "Αλ Κάιντα"» (περασμένος Φλεβάρης) φθάσαμε:

α) Στην ανασυγκρότηση Σομαλών ισλαμιστών και άλλων αντικατοχικών δυνάμεων, με αποτέλεσμα την κλιμάκωση των επιθέσεών τους κατά των δυνάμεων εισβολής. Αποκορύφωμα ήταν οι συγκρούσεις τους με τις κατοχικές δυνάμεις στο Μογκαντίσου, οι οποίες μόνο μέσα στο διάστημα 29 Μάρτη - 4 Απρίλη προκάλεσαν το θάνατο 1.080 ανθρώπων, τον τραυματισμό 4.300 άλλων και πάνω από 125.000 πρόσφυγες. Παράλληλα, οι μαζικοί, αδιάκριτοι βομβαρδισμοί κατοικημένων περιοχών του Μογκαντίσου από τον αιθιοπικό στρατό έκαναν ακόμη πιο μισητές στο λαό τις ξένες κατοχικές δυνάμεις. Επιπλέον, οι κατοχικές δυνάμεις στο Μογκαντίσου δέχονται παράλληλα επιθέσεις και από Σομαλούς πολέμαρχους που έμειναν εκτός νυμφώνος της «μεταβατικής κυβέρνησης» ή αναγκάστηκαν (τυπικά εννοείται...) σε παροπλισμό προς όφελος άλλων πολεμάρχων που προέρχονται από τη φατρία «Νταρόντ» του Σομαλού «προέδρου» Αμπντουλαχί Γιουσούφ.

β) Στην αδυναμία της δυτικόδουλης «μεταβατικής κυβέρνησης» του «προέδρου» Γιουσούφ να ελέγξει στοιχειωδώς την κατάσταση στο Μογκαντίσου, με αποτέλεσμα να παραπαίει και να εμπνέει από δω και μπρος «επιφυλάξεις» ακόμη και στην Ουάσιγκτον, που πρωτοστάτησε - μαζί με τις Βρυξέλλες - στη συγκρότησή της... Αυτό, παρά τα στηρίγματα του αιθιοπικού στρατού, τα δολάρια των Αμερικανών και τα «διπλωματικά» μαξιλάρια της ΕΕ, που συμμετέχει στη «διεθνή» Ομάδα Επαφής... για τη Σομαλία.

γ) Στην αποστολή και ανάπτυξη 1.200 Ουγκαντέζων στρατιωτών «ειρηνευτικής αποστολής» της Αφρικανικής Ενωσης (αποστολή ΑΜΙSΟΜ) που από το σομαλικό λαό προσμετρούνται κι αυτές στις δυνάμεις κατοχής. Οι Ουγκαντέζοι, παρά το γεγονός ότι προσπάθησαν να αποφύγουν τις πιο εκρηκτικές γειτονιές του Μογκαντίσου, έγιναν από τις πρώτες κιόλας μέρες ανάπτυξής τους στη Σομαλία στόχος επίθεσης των ισλαμιστών και άλλων αντικατοχικών δυνάμεων, με αποτέλεσμα να θρηνούν ήδη τουλάχιστον έναν νεκρό...

δ) Στη δημιουργία μυστικών φυλακών «για την τρομοκρατία» στην Αιθιοπία, όπου κρατούνται εδώ και τουλάχιστον έναν τρίμηνο αρκετές δεκάδες ξένοι (ανάμεσά τους και γυναικόπαιδα, αναφέρουν ορισμένες πληροφορίες) που συνελήφθησαν είτε στη Σομαλία, είτε με το που πέρασαν τα σύνορα με την Κένυα. Ολοι τους θεωρούνται «ύποπτοι» για υποστήριξη της τρομοκρατίας (π.χ. αντίδραση στην αμερικανο-αιθιοπική εισβολή...) και για συνεργασία με «πυρήνες της "Αλ Κάιντα"» (ως επί το πλείστον Σομαλούς ισλαμιστές της «Ενωσης Ισλαμικών Δικαστηρίων»)...

Μετά από τις έντονες παρασκηνιακές αντιδράσεις Δυτικών διπλωματών και καταγγελιών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε δίκτυα ΜΜΕ, η Αιθιοπία αναγκάστηκε μόλις την περασμένη βδομάδα να παραδεχτεί και την ύπαρξη των φυλακών και τις εκεί ανακρίσεις Αμερικανών πρακτόρων, διαπομπεύοντας οκτώ κρατούμενους στην κρατική τηλεόραση που «ομολογούσαν» πόσο καλά τους «καλομεταχειρίζονταν» στις αιθιοπικές φυλακές και πόσο πολύ «οι αρχές της Αιθιοπίας σέβονταν τα δικαιώματά τους»...

Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμερα στη Σομαλία είναι έκδηλα εκρηκτική. Ακόμη και η Διεθνής Επιτροπή «Ερυθρού Σταυρού» εκτίμησε ότι η κατάσταση είναι η χειρότερη της τελευταίας 15ετίας. Οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά επικεντρώνονται:

• Στη στρατιωτική και πολιτική ανάμειξη των ΗΠΑ.
• Στην εμπλοκή χωρών της περιοχής που επιχειρούν να «ξεκαθαρίσουν» τις μεταξύ τους συνοριακές διεκδικήσεις, π.χ. Ερυθραία - Αιθιοπία, παίρνοντας μέρος (έμμεσα ή άμεσα) στα σομαλικά πεδία μάχης.
• Στην απόφαση της Αφρικανικής Ενωσης (ΑΕ) να παίξει «πυροσβεστικό» τάχα «ειρηνευτικό» ρόλο σε μία χώρα υπό κατοχή.
• Στην προσπάθεια ευρύτερων δυνάμεων (ΟΗΕ, ΕΕ, ΗΠΑ, ΑΕ) να συσπειρώσουν τις σομαλικές δυνάμεις στήνοντας φιέστες «εθνικής συμφιλίωσης» όχι για να επανέρθει η ειρήνη στην πολύπαθη χώρα, αλλά για να ενισχύσουν και να διευρύνουν -αν μπορέσουν - τη «μεταβατική κυβέρνηση» μαριονέτα που έχουν διορίσει, ώστε να ελέγξουν γεωπολιτικά την κατάσταση στο ευρύτερο Αφρικανικό Κέρας.

Δεν πρέπει συνεπώς να προκαλεί απορία το γεγονός πως ήδη η πρώτη απόπειρα «Σομαλικής Εθνικής Συνδιάσκεψης για τη Συμφιλίωση» που επρόκειτο να γίνει σήμερα στο Μογκαντίσου αναβλήθηκε για τις 16 του Μάη. Το ίδιο, εξυπακούεται, έγινε και με την προγραμματισμένη για τα μέσα της περασμένης βδομάδας συνάντηση πρεσβυτέρων της φιλοϊσλαμικής φατρίας «Χαουίγε» (θεωρείται η ισχυρότερη της πρωτεύουσας) με Αιθίοπες αξιωματούχους. Αναβλήθηκε για λίγο με στόχο μία διαρκέστερη συμφωνία εκεχειρίας απ' αυτή που τερματίστηκε στις 10 του μήνα, όταν ξανάρχισαν και πάλι στο Μογκαντίσου νέες, αιματηρές συγκρούσεις κατοχικών και αντικατοχικών δυνάμεων. Ωστόσο, η παρούσα εκρηκτική κατάσταση δεν μπορεί να εκτονωθεί με εφήμερες εκεχειρίες. Η αρχή της λύσης θα μπορούσε να γίνει μόνον με την πραγματική αποχώρηση όλων των ξένων κατοχικών δυνάμεων (φανερών και «κεκαλυμμένων» υπό τη φενάκη της «ειρηνευτικής» παντιέρας) από τη Σομαλία...