«Κανένας δε θα σκιάσει τη μεταρρυθμιστική στρατηγική μας». Η θυμωμένη αντίδραση του Κ. Καραμανλή την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή καταδεικνύει τη στοχοπροσήλωσή του στην προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων και την αποφασιστικότητά του να τις «περιφρουρήσει» από το βαρύ κλίμα που έχει προκληθεί από το σκάνδαλο των ομολόγων.

Αν ο άμεσος και ορατός στόχος της κυβέρνησης από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε το σκάνδαλο ήταν να μετριάσει την πολιτική ζημιά, ο άλλος «αθέατος» στόχος είναι να μη «φρενάρει» το πρόγραμμα αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που έχει δεσμευτεί στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Η θυσία του Σ. Τσιτουρίδη τους στόχους αυτούς υπηρετούσε: τον εξευμενισμό των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων για την προκλητική καταλήστευση των Ταμείων και ταυτόχρονα να κρατηθεί ανοιχτός ο δρόμος για την υλοποίηση των «μεταρρυθμίσεων» με αιχμή τις νέες ανατροπές στο Ασφαλιστικό.

Ο πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να προχωρήσει τις δρομολογημένες ανατροπές στο Ασφαλιστικό, όσο ηχεί πειστικά το σύνθημα «φέρτε πίσω τα κλεμμένα». Εννοείται όχι μόνο τα κλεμμένα της τελευταίας γαλάζιας τριετίας, αλλά από τη δεκαετία του '50 και μετά.

Και γι' αυτό προσπαθεί με κάθε τρόπο να «εκκαθαρίσει» πολιτικά το σκάνδαλο των ομολόγων, γιατί, εκτός των άλλων, θυμίζει διαρκώς τη γνωστή αλήθεια, ότι μόνο οι εργαζόμενοι δεν ευθύνονται για την «κρίση» του Ασφαλιστικού και άρα δεν μπορούν να πληρώσουν ξανά τα σπασμένα.

Ακόμα χειρότερο για τον Κ. Καραμανλή είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία της «κοινής γνώμης», όπως προκύπτει από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, είναι καχύποπτη απέναντι στις «εξηγήσεις» της κυβέρνησης για το σκάνδαλο με τη διαχείριση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων. Προκειμένου να ανατρέψει αυτή την αρνητική εικόνα ο Κ. Καραμανλής εμφανίστηκε ως εγγυητής των αποθεματικών των Ταμείων, υποστηρίζοντας ότι «τα Ταμεία δε θα χάσουν ούτε ένα ευρώ», πράγμα που σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα από τη στιγμή που η περιουσία τους έχει παραδοθεί στις τράπεζες και τις χρηματιστηριακές.

Προκειμένου να ακουστούν περισσότερο πειστικές οι διαβεβαιώσεις του περί της βούλησης της κυβέρνησης για διαλεύκανση της υπόθεσης και τιμωρίας των υπαιτίων (των «ανίδεων» διορισμένων διοικήσεων των Ταμείων), ο πρωθυπουργός προχώρησε σε αυτοκριτική: «Συνέβησαν απαράδεκτες ενέργειες», παραδέχτηκε. Πρόκειται βέβαια για υποκριτική και θεατρινίστικη αυτοκριτική, γιατί ποτέ δεν ανέφερε ποιες ήταν αυτές «οι απαράδεκτες ενέργειες»...

Από την άλλη, επέμεινε και στο τζογάρισμα των αποθεματικών των Ταμείων και ειδικά στα δομημένα ομόλογα: «Σε κάθε περίπτωση πάντως - και σε αντίθεση με τις μετοχές - τα ομόλογα έχουν εγγυημένο κεφάλαιο», αποφάνθηκε, αναπαράγοντας ένα ακόμα τερατώδες ψέμα της κυβερνητικής προπαγάνδας. Στη σφαίρα του φανταστικού κινείται και ο ισχυρισμός του ότι η κυβέρνηση «αποκάλυψε» την υπόθεση των ομολόγων, αφού είναι γνωστό τοις πάση ότι ήταν τα ανταγωνιστικά (των χρηματιστηριακών εταιρειών) συμφέροντα των τραπεζών που την «έβγαλαν στον αέρα».

Σε κάθε περίπτωση, ήταν σαφέστατη η προσπάθεια συγκάλυψης του σκανδάλου, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αφήσουν την περιουσία τους στα χέρια των γαλαζοπράσινων κυβερνώντων.

Η αγωνία ωστόσο του πρωθυπουργού περιστρέφεται γύρω από τις μεταρρυθμίσεις και το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους. Εφτασε μάλιστα στο σημείο να τις αναγορεύσει σε εθνικό στόχο! Αξίζει να παρατεθεί το σχετικό απόσπασμα από το κλείσιμο της πρωτολογίας του στη Βουλή: «Οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις αποτελούν εθνική στρατηγική. Αποτελούν καθολικό αίτημα της κοινωνίας. Αποτελούν τη μεγάλη πρόκληση για τη Χώρα στα επόμενα χρόνια. Αποτελούν εθνικό στόχο»!. «Εθνικός στόχος», δηλαδή, βαφτίζεται η κατάργηση του 8ωρου-7ωρου και η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, οι νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό (αύξηση των ορίων ηλικίας, μείωση συντάξεων, κ.ά.), οι αιωνίως «παγωμένοι» μισθοί και συντάξεις, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας, κ.ο.κ.

Πράγματι, όλες οι ενδείξεις συνηγορούν, ότι η κυβέρνηση έχει επιλέξει να ξεφύγει από το «βαρύ κλίμα» του σκανδάλου με τα ασφαλιστικά ταμεία, «ανεβάζοντας τις στροφές» στην υλοποίηση των «μεταρρυθμίσεων».

Και η αλήθεια είναι πως κάνει ό,τι μπορεί για να μη χάνει χρόνο. Μόνο τις τελευταίες μέρες:

-- Δημοσιοποίησε το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό, που στην κυριολεξία εκχωρεί «γην και ύδωρ» στο κεφάλαιο. Δάση, βουνά και παραλίες, νησίδες και βραχονησίδες, προστατευόμενες περιοχές, κ.ο.κ., παραδίδονται στην ακόρεστη βουλιμία των μεγαλοξενοδόχων και μεγαλοεργολάβων.

-- Αποφάσισε περικοπές δαπανών 430 εκατ. ευρώ από το φετινό προϋπολογισμό, εννοείται κυρίως κοινωνικών δαπανών, αφού οι υπόλοιπες θεωρούνται «ανελαστικές». Αξίζει να σημειωθεί ότι το πετσόκομμα αυτό των κοινωνικών δαπανών αποτελεί μια πρώτη γεύση της απόφασης που πήραν οι υπουργοί Οικονομίας της ΕΕ στην τελευταία συνεδρίαση του Ecofin για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς έως το 2010. Πράγμα που απλά σημαίνει ένταση της άγριας λιτότητας, νέοι φόροι, περικοπές των κοινωνικών δαπανών, κ.ά. Ειδικά για τη χώρα μας η παραπάνω απόφαση του Ecofin σημαίνει ότι τα επόμενα τρία χρόνια πρέπει να γίνει αύξηση φορολογικών εσόδων ή περικοπή δαπανών κατά 0,8% του ΑΕΠ, δηλαδή 1,6 δισ. το χρόνο.

-- Προχωρά στην εφαρμογή διατάξεων του αντιδραστικού νόμου για τα ΑΕΙ, ενώ προετοιμάζει και τα άλλα δύο νομοσχέδια για την έρευνα και τα μεταπτυχιακά, που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση...

Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι εργαζόμενοι «κάηκαν» όταν «πόνταραν» είτε σε γαλάζια είτε σε πράσινα ομόλογα. Δεν έχασαν μόνο το κεφάλαιο και τον πλούτο που τους ανήκει αλλά και τα «ρέστα» τους. Είναι καιρός να χειραφετηθούν από τους δύο μονομάχους και να βάλουν στο στόχαστρο την αντιλαϊκή πολιτική τους, που αποτελεί το σκάνδαλο των σκανδάλων...