Η ανάγκη κοινής δράσης της «Αριστεράς» και των κομμάτων που θεωρούνται γενικώς «αριστερά» παρεμποδίζεται από το ΚΚΕ, το οποίο δε θέλει συμμαχίες;
Στην πράξη σημαίνει συσπείρωση και συμπαράταξη κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που αντιπαλεύουν τη «νέα τάξη πραγμάτων». Που αντιτίθενται στη δράση του ΝΑΤΟ, στην ύπαρξη και λειτουργία των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στην Ελλάδα, στην ύπαρξη πυρηνικών όπλων στο έδαφός μας, στο ΝΑΤΟικό προσανατολισμό και δράση του ελληνικού στρατού και μάλιστα έξω από τα σύνορα της Ελλάδας (Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο, Αλβανία), στη συμμετοχή στη βαλκανική ταξιαρχία ταχείας επέμβασης και τον ευρωπαϊκό στρατό που ετοιμάζεται, στην παραχώρηση των εδαφών της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ ως ορμητήριου για τη δολοφονική του δράση ενάντια στους γειτονικούς λαούς.
Σημαίνει επίσης αντίσταση στο ιμπεριαλιστικό «Σύμφωνο Σταθερότητας» στα Βαλκάνια, που σημαίνει συμμετοχή της Ελλάδας στην πολιτική, στρατιωτική, οικονομική υποδούλωση των γειτονικών λαών στην ευρωατλαντική κατεύθυνση, υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού από την επιβουλή του ευρωατλαντισμού.
Αυτή η πολιτική επιδιώκει την αντίσταση του λαού στις πολιτικές επιλογές που ενσωματώνουν την Ελλάδα στην ΟΝΕ. Αντιτίθεται στις ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας για την οικονομία, αλλά και τομέων παροχής προνοιακών υπηρεσιών, παιδείας, υγείας, στην κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης και στις εργασιακές σχέσεις που επιβάλλουν ωρομίσθιο, μερική απασχόληση και γενικά ευέλικτη εργασία, που υψώνει ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση και θέλει τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων φτηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό για την πλουτοκρατία, που ξεκληρίζει τους φτωχούς αγρότες και τους μικρομεσαίους της πόλης, για να γιγαντώνεται η ολιγαρχία.
Δεν αρκεί η όποια κριτική στην κυβέρνηση ή στη νεοφιλελεύθερη πολιτική, από κόμματα, άλλες δυνάμεις, που αυτοαποκαλούνται ή αυτοεντάσσονται στην «αριστερά», όταν στο όνομα της «ρεαλιστικότητας» και της αναγκαιότητας συμμετοχής στη διαβόητη «παγκοσμιοποίηση», προβάλλουν πολιτική και θέσεις που δεν εναντιώνονται στην ΟΝΕ ή σε επιλογές που δεν αντιστρατεύονται τη συμμετοχή της Ελλάδας στη νέα ιμπεριαλιστική τάξη, άρα δε συστρατεύονται στους πιο πάνω άξονες πάλης.
Η πλατιά συμπαράταξη προσώπων ή πολιτικών κινήσεων στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ είναι συνεργασία, συμμαχία, στη βάση της πραγματικής αντίθεσης στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.