Ανεξάρτητα, όμως, απ' αυτό κι επειδή όσοι κάνουν ανάλογες προτάσεις επιχειρούν να διαμορφώσουν την εικόνα ενός... ειδυλλιακού Χρηματιστηρίου, θέλουμε να ρωτήσουμε τα εξής:
Πρώτον, ακόμη κι αν ήταν δυνατόν, τα περισσότερα απ' αυτά ή και όλα, να καθιερωθούν και να εφαρμοστούν, θα πάψει το Χρηματιστήριο να λειτουργεί ως χώρος άντλησης κεφαλαίων από τις μεγάλες επιχειρήσεις, με τη συγκέντρωση των λαϊκών αποταμιεύσεων, μέσα σ' ένα πλαίσιο συνθηκών και όρων -τουλάχιστον - άνισων για τους «μικροεπενδυτές»;
Δεύτερον, ακόμη και σ' αυτό το ενδεχόμενο, δε θα συνέχιζαν, κατά κανόνα, να χάνουν οι «μικροί» και να κερδίζουν οι «μεγάλοι»;
`Η, μήπως, νομίζουν πως μπορεί να γίνει πράξη το παραμύθι του «λαϊκού καπιταλισμού», όπου όλοι θα είναι αφεντικά και όλοι θα κερδίζουν, έστω άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο;
Το χρηματιστήριο αντικατοπτρίζει την οικονομία και την πορεία της, συνηθίζουν να λένε συχνά πυκνά διάφοροι κυβερνητικοί και τραπεζικοί παράγοντες. Ελα, όμως, που χωρίς ν' αλλάξει το παραμικρό στην οικονομία της χώρας, το χρηματιστήριο μια πατώνει και μια βρίσκεται στα πάνω του, από τη μια μέρα στην άλλη. Βέβαια, συνεχίζουν οι αρμόδιοι, υπάρχουν και οι προσδοκίες των επενδυτών. Παίζουν κι αυτές το ρόλο τους...
Στο σημείο αυτό, όμως, χωρά πολλή κουβέντα. Για ποιες προσδοκίες μιλάνε και, ιδιαίτερα, ποιων επενδυτών. Γιατί, αν κανείς παρατηρήσει τις χρηματιστηριακές εξελίξεις του τελευταίου 12μήνου, εύκολα θα καταλάβει ότι η κυβέρνηση και άλλοι «εραστές» της «ελεύθερης αγοράς» και του «λαϊκού καπιταλισμού» καλλιέργησαν -μέχρι το περασμένο φθινόπωρο- τις μεγάλες προσδοκίες (με πι κεφαλαίο). Πάνω στις προσδοκίες αυτές έκαναν κατόπιν, και συνεχίζουν να κάνουν, τα «παιγνίδια» τους οι διάφοροι έχοντες και κατέχοντες, με συνέπεια, βέβαια, πολλοί «μικροεπενδυτές», να χάνουν τα χρήματά τους.
Αυτό θα γίνεται πάντα, κύριοι της κυβέρνησης, και μην κοροϊδεύετε τον κόσμο. Το χρηματιστήριο ήταν, είναι και θα είναι εργαλείο συγκέντρωσης των λαϊκών αποταμιεύσεων από το μεγάλο κεφάλαιο, με αντίκρισμα κάποιες αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Μόνο, που για να παίξει αυτό το ρόλο, πρέπει να μοιράζει πότε πότε και κάποια ψίχουλα στους «μικρούς». Ετσι, για να δημιουργεί προσδοκίες...
Αντί δικού μας σχολίου, παραθέτουμε την άποψη στελέχους του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας για το θέμα αυτό. «Είναι σαν να ρίχνεις λάδι στη φωτιά», είναι η άποψή του και εξηγεί: «Το να δανείζεις μια επιχείρηση για να επεκτείνει την παραγωγική της δραστηριότητα, είναι και κατανοητό και θεμιτό. Να δανείζεις, όμως, έναν ιδιώτη για να αγοράζει μετοχές, κινείται στα όρια του τυχοδιωκτισμού. Πρόκειται για μια επικίνδυνη λογική, η οποία δεν κάνει τίποτα άλλο, παρά να γεμίζει με αέρα τις φούσκες του Χρηματιστηρίου».
Εμείς, απλώς προσυπογράφουμε την παραπάνω άποψη.
«Μπορεί η Αριστερά να μη σημαίνει ό,τι και στο παρελθόν, αλλά η παρουσία της στα πολιτικά πράγματα είναι πολύτιμη όσο ποτέ. Οχι, όμως, για να λύσει το πρόβλημα της εξουσίας (ποια τάξη κυβερνά), αλλά για ξανατοποθετήσει αξίες και νοήματα, που στη σύγχρονη εποχή αποκτούν νέο περιεχόμενο». Το αποκαλυπτικό αυτό απόσπασμα είναι από άρθρο, στα χτεσινά «Νέα», του Ηλία Ευθυμιόπουλου, πρώην υπεύθυνου του ελληνικού τμήματος της «Γκρίνπις» και νυν υποψήφιου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ.
Περιττό να σχολιάσουμε την άποψη του ...ριζοσπάστη οικολόγου, κ. Ευθυμιόπουλου. Αλλωστε, «μιλάει» από μόνη της. Θα τον παρακαλέσουμε μόνο, να μη πιάνει τη λέξη Αριστερά στο στόμα του. Ας βρει κάτι άλλο. Αλλωστε, ποτέ δεν είχε καμιά σχέση με αυτή.
Μ' «ενέσεις»
το στηρίζουνε
και «γιατρικά»
ποικίλα,
μπας
και το σταματήσουνε
από την κατρακύλα,
γιατί καλά
το ξέρουνε
πως αν κρατήσει
η πτώση,
στις εκλογές
που έρχονται
το ΧΑΑ
θα τους πλακώσει!
#############
Μ' «ενέσεις»
το στηρίζουνε,
μπας και το κλίμα
αλλάξει,
μπας και ελπίσουνε
αυτοί, που έχουν
ξετινάξει
και αν τους «καπελώσουνε»
και «φάνε»
το «κουκί» τους,
θα τους αρπάξουνε
μετά, σαφώς
και το... βρακί τους!