Είναι το δεύτερο CD, πρωτότυπο και πρωτοπόρο, όπως και το προηγούμενο, όσον αφορά στη δημοτική μουσική των Μαστοροχωρίων της Κόνιτσας, που φέρει τον τίτλο: «Το ταξίδι συνεχίζεται...».

Διαβάζοντας την εισήγηση του μικρού βιβλίου που το συνοδεύει, μαθαίνουμε ότι στις 20 Ιούνη του 2005, ιδρύεται η εταιρεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με την επωνυμία «Κιβωτός» της Μουσικής Παράδοσης των Μαστοροχωρίων (έδρα της η Αθήνα). Ο σκοπός της εταιρείας είναι συγκεκριμένος: Ο πολιτισμός και η τέχνη, με ιδιαίτερη ενασχόληση, την αφοσίωση στην καλλιέργεια, διάσωση, καταγραφή και αναπαραγωγή της μουσικής και χορευτικής παράδοσης των Μαστοροχωρίων της επαρχίας Κόνιτσας και γενικότερα της Ηπείρου.

Και αυτή τη φορά το περιεχόμενο του CD είναι ένα αξιοπρεπές έργο εθνομουσικολογίας. Εργο, του αφοσιωμένου και ακούραστου μουσικού - ερευνητή, Αλέκου Παπαχρήστου, ο οποίος έσκυψε ευλαβικά πάνω στην παραδοσιακή μας μουσική, αφουγκράστηκε, όπως λίγοι, το λόγο και τον ήχο, την ομορφιά και την πολυφωνία της και κατάφερε να συγκεντρώσει στα δύο CD ένα σημαντικό εθνομουσικολογικό αρχείο των Μαστοροχωρίων.

Ο Αλέκος Παπαχρήστου, με την υπομονή και το ταλέντο του, μπόρεσε να βρει τον τρόπο και το μέσο, να τραγουδήσουν άντρες και γυναίκες των Μαστοροχωρίων, οι οποίοι είχαν ακούσει από τις μανάδες τους τα νανουρίσματα και τα μοιρολόγια, περισσότερο από τα άλλα τραγούδια της λαϊκής μούσας, την οποία ζωντάνεψε με τα δύο CD.

Τόσο στο πρώτο όσο και στο δεύτερο CD αποκαλύπτεται το μεγαλείο και το πλούσιο περιεχόμενο του δημοτικού τραγουδιού. Γιατί το κάθε δημοτικό τραγούδι, μέσα σε λίγους στίχους, μαρτυρά, με μεγάλη μαστοριά, ιδέες, καταστάσεις και γεγονότα. Οπως θα έλεγε και ο Α. Τσέχοφ: «Φαίνεται η συντομογραφία είναι η "αδελφή" του ταλέντου...». Από τα δημοτικά μας τραγούδια μπορούμε να μάθουμε για το κλέφτικο έπος, την ξενιτιά, την αγάπη, το γάμο, την εργασία και την κοινωνική ζωή. Μέσα από τους υπέροχους σκοπούς και τη μελωδική πολυφωνία του δημοτικού μας τραγουδιού μπορεί κανείς να διακρίνει την εξέλιξη της ελληνικής λαϊκής ποίησης, όπως για παράδειγμα, οι θαυμάσιοι στίχοι:

«Να γίνω ασημόκουπα

να πίνεις το κρασί σου,

Εσύ να πίνεις το κρασί

κι εγώ να λάμπω μέσα...»

Ενα ακόμα παράδειγμα υπέροχου, κατά τη γνώμη μας, εξαιρετικής θεματολογικής ιδέας, είναι οι παρακάτω στίχοι:

«Ποιος είδε τέτοιον πόλεμο

να πολεμούν τα μάτια

δίχως μαχαίρια και σπαθιά

να γίνονται κομμάτια;

Εμένα που με βλέπετε

να σιγοτραγουδάω,

εγώ έχω ντέρτι στην καρδιά

και ζάλη στο κεφάλι...»

Θα πρέπει να προσεχτεί, επίσης, και η συνοδεία στο CD της οργανικής κομπανίας του Κώστα Βερδή, στο κλαρίνο. Οι συνεργάτες του με τις πετυχημένες ερμηνείες, με σοβαρότητα και ευθύνη στην καλλιέργεια του οργανικού ύφους, ερμηνεύουν σύμφωνα με το πνεύμα των μουσικών ακουσμάτων της περιοχής μας, με βαθυστόχαστο ήχο, με ταμπεραμέντο και μαστοριά. Κυρίως, βασίζονται στον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό και τις παραλλαγές του.

Οπως συμπεραίνει κανείς ακούγοντας τα δημοτικά δημιουργήματα, δεν είναι εύκολος στόχος η εκτέλεση των παραδοσιακών δημιουργημάτων με ομαδικές ερμηνείες, κι όμως, ο Αλέκος Παπαχρήστου με τη χορωδία του τα καταφέρνει, γιατί έχει γνώση, μεράκι, καλλιτεχνική αφοσίωση και ευθύνη γι' αυτό που κάνει.

Αν ρίξουμε μια ματιά στη σημερινή ζωή μας, θα δούμε πως κανείς δεν προστατεύει, ούτε ζωντανεύει και αναπτύσσει την εθνική μας πολιτιστική κληρονομιά. Και η λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση» συρρικνώνει ή σβήνει τις εθνικές εκφράσεις των πολιτισμών των λαών.