Από την αφετηρία του 1ου Εργατικού αγώνα δρόμου, την Πρωτομαγιά του 2005

Το πρόγραμμα των κεντρικών εκδηλώσεων περιλαμβάνει ακόμα:

• 2ος Εργατικός Αγώνας Δρόμου, στις 28 Απρίλη. Θα έχει δύο αφετηρίες. Από το χώρο εκτέλεσης του Νίκου Μπελογιάννη (Μεσογείων 152, Νοσοκομείο «Σωτηρία») και από το Σκοπευτήριο Καισαριανής (Ηρώων Σκοπευτηρίου και Εφέσου). Η εκκίνηση θα δοθεί στις 6 το απόγευμα (ώρα προσέλευσης συμμετεχόντων στις 5 το απόγευμα). Ο τερματισμός θα γίνει στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, όπου έγινε η πρώτη Εργατική Πρωτομαγιά.
• Τουρνουά ποδοσφαίρου ομάδων Σωματείων και Κοινοτήτων Απεξάρτησης στο γήπεδο 5X5 του Δήμου Ιλίου (επί της οδού Λεωφόρου Χασιάς 130), το Σάββατο 5 Μάη από τις 12 το μεσημέρι έως τις 8 το απόγευμα και την Κυριακή 6 Μάη από τις 10 το πρωί έως τις 3 το μεσημέρι. Οι ομάδες που έχουν δηλώσει μέχρι τώρα συμμετοχή είναι οι εξής: Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας, Συνδικάτο Φαρμάκου Αθήνας, Παράρτημα Συνδικάτου Οικοδόμων Μεσογείων, Παράρτημα Συνδικάτου Οικοδόμων Μενιδίου, Ενωση Επαγγελματιών Λογιστών Πρωτευούσης, Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά, Σωματείο Ηλεκτρολόγων Αθήνας. Στη διεξαγωγή του Τουρνουά συμβάλλει και το Σωματείο Γυμναστών - Προπονητών Αθήνας. (Για δηλώσεις συμμετοχής στον Αγώνα Δρόμου και στο Τουρνουά στα τηλέφωνα: 210.3301.847 και 210.3301.842).

Κάνοντας μια πολύ σύντομη αναδρομή, πάμε πίσω, εκεί που τελείωνε ο εμφύλιος πόλεμος (1861 - '65) στην Αμερική, ανάμεσα στους Βόρειους και τους Νότιους, με νίκη των Βορείων. Αυτός ο πόλεμος στην πραγματικότητα ήταν μια σύγκρουση ανάμεσα στην αστική τάξη (Βόρειοι) και τους γαιοκτήμονες (Νότιοι). Με τη νίκη της αστικής τάξης, ο καπιταλισμός αρχίζει να αναπτύσσεται. Βοηθάει σ' αυτό η εξάλειψη της δουλείας, το μοίρασμα των κλήρων της κρατικής γης, ο αποικισμός δυτικών περιοχών, η κατασκευή σιδηροδρόμων και η μαζική εισροή μεταναστών που αποτελούσαν το φτηνό εργατικό δυναμικό.

Ο καπιταλισμός όμως, παρά την ανάπτυξή του, περνάει τις νομοτελειακές του κρίσεις. Συνέπειες των κρίσεων είναι η ανεργία, η εξαθλίωση και οι διωγμοί των μαύρων και των μεταναστών. Μέσα σε τέτοιες συνθήκες γεννιέται το εργατικό κίνημα, που είναι γεγονός ότι δυσκολεύεται στην ανάπτυξη και στον προσανατολισμό του. Η πολυεθνική σύνθεση της εργατικής τάξης μπαίνει εμπόδιο στη δημιουργία ενιαίου εργατικού κινήματος, γιατί η αστική τάξη στρέφει τη μια εθνότητα ενάντια στην άλλη. Η δημιουργία εργατικής αριστοκρατίας και ο καλλιεργούμενος φόβος για τους μετανάστες γίνονται τροχοπέδη για την οργάνωση του εργατικού κινήματος.

Το κυριότερο, όμως, είναι η απουσία του κόμματος της Εργατικής Τάξης, που θα οργάνωνε και θα καθοδηγούσε πολιτικά τις διεκδικήσεις των εργατών. Μέσα σ' ένα τέτοιο κλίμα, οι αναρχικές ιδέες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Οι αναρχικοί Γερμανοί μετανάστες οργανώνονται και από τις εφημερίδες προπαγανδίζουν την ένοπλη εξέγερση. Ξεσπούν οι πρώτες απεργίες το 1877 (σιδηροδρομικοί - ανθρακωρύχοι). Αλλά στη δεκαετία του 1880, οι εργαζόμενοι πιο συνειδητοποιημένοι παλεύουν για το 8ωρο.

Την 1ηΜάη του 1886 κηρύσσεται γενική απεργία μ' αυτό το αίτημα. Στις 3 Μάη στο Σικάγο απεργοί διαδηλώνουν ενάντια στους απεργοσπάστες ενός εργοστασίου, επεμβαίνει η αστυνομία, δολοφονούνται 6 εργάτες και γίνονται μαζικές συλλήψεις. Οι ηγέτες συλλαμβάνονται και 8 παραπέμπονται σε δίκη. Ενας βρέθηκε κρεμασμένος στο κελί του και 5 απαγχονίζονται. Ο αγώνας τους δεν πήγε χαμένος. Σε πολλές πολιτείες κατοχυρώνεται και νομοθετικά το 8ωρο.

Η Β' Διεθνής στο Παρίσι το 1889 καθιέρωσε την 1ηΜάη ως Παγκόσμια Μέρα των αγώνων της Εργατικής Τάξης. Στη χώρα μας γίνονται προσπάθειες να εφαρμοστεί αυτή η απόφαση από τους ανοργάνωτους ακόμη εργάτες, με προτροπή του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη το 1890 με μια συγκέντρωση συμβολικού γιορτασμού στους στύλους του Ολυμπίου Διός. Τον επόμενο χρόνο, η προσπάθεια επαναλαμβάνεται.

Η πρώτη όμως οργανωμένη Εργατική Πρωτομαγιά γιορτάστηκε μαζικά (2.000 άτομα) στις 2 Μάη 1893 στο Καλλιμάρμαρο με αιτήματα για Κοινωνική Ασφάλιση, δώρο και Κυριακή αργία. Αιτήματα τόσο επίκαιρα και σήμερα. Οι ανάγκες του καπιταλισμού, βλέπετε, καταργούν μια σειρά δικαιώματα της εργατικής τάξης που ξαναγίνονται ζητούμενα.

Οι απεργίες για το χρόνο εργασίας είχαν ξεκινήσει λίγα χρόνια πριν με τους εργάτες των ναυπηγείων της Σύρου. Απαιτούσαν κατάργηση του 12ωρου και της 2ωρης δουλιάς της Κυριακής, που την έλεγαν «αγγαρεία», γιατί δεν την πληρώνονταν. Το 1882 απεργούν οι τυπογράφοι της Αθήνας, μετά οι μεταλλεργάτες του Λαυρίου, οι τυπογράφοι του Βόλου κ.λπ.

Οι αγώνες της Εργατικής Τάξης οργανώνονται πιο συστηματικά μετά την «έφοδο στον ουρανό» το 1917, την πρώτη απόπειρα για την οικοδόμηση της λαϊκής εξουσίας στη Ρωσία και την ίδρυση τον επόμενο χρόνο (1918) της ΓΣΕΕ και του ΣΕΚΕ, το οποίο στο 3ο Συνέδριό του (1924) μετονομάστηκε σε ΚΚΕ.

Πολλές Πρωτομαγιές μπορούμε να θυμηθούμε, ηρωικές και ματωμένες, σταθμούς για το εργατικό και λαϊκό κίνημα της χώρας μας. Απ' αυτές παίρνουμε δύναμη και προχωράμε. Κοιτάμε μπροστά και οργανώνουμε την πάλη μας.

Στη φετινή Πρωτομαγιά είναι ανάγκη, όσο ποτέ, να εκφραστεί η αποφασιστικότητα και η δύναμη του εργατικού κινήματος, ώστε να παρεμποδίσει νέα αντιλαϊκά μέτρα, να διεκδικήσει λύση σε οξυμένα προβλήματα, να δημιουργήσει εξελίξεις τέτοιες, για να αποκτήσει ο λαός αυτοπεποίθηση, δύναμη και ικανότητα να συγκρουστεί με τα συμφέροντα των δυνάμεων του κεφαλαίου. Είναι ανάγκη να δυναμώσουμε το ΠΑΜΕ σε κάθε κλάδο και χώρο δουλιάς. Να απομονώσουμε κάθε φωνή συμβιβασμού και ηττοπάθειας, να στείλουμε μήνυμα ενότητας, αγώνα, διεκδίκησης.

Να ξεπερνάμε αδυναμίες και καθυστερήσεις στη δουλιά μας στα πρωτοβάθμια σωματεία για την εγγραφή και δραστηριοποίηση σ' αυτά νέων εργαζομένων. Να συμβάλλουμε στον προσανατολισμό του εργατικού ταξικού κινήματος στα σύνθετα προβλήματα που έχουν σήμερα οι νέοι εργαζόμενοι, οι γυναίκες και οι μετανάστες. Να αποκαλύπτουμε τις συνθήκες δουλιάς, αμοιβών, ασφάλισης και σπουδών της νεολαίας. Να συνεχίσουμε την ενημέρωση για τα προβλήματα της Παιδείας.

Η εξειδίκευση της πολιτικής μας στις εργαζόμενες γυναίκες δε χωρά άλλη καθυστέρηση. Από τη γυναικεία υποβαθμισμένη εργατική δύναμη το κεφάλαιο κερδίζει διπλά και τριπλά. Η νεολαία και οι γυναίκες πρέπει να νιώσουν στην πράξη ότι ο πιο μεγάλος και δυναμικός σύμμαχός τους είναι το κίνημα της Εργατικής Τάξης. Ο φετινός ταξικός γιορτασμός της Πρωτομαγιάς στο Σύνταγμα ας γίνει νέα αφετηρία αγώνων για όλους εκείνους που έχουν αντικειμενικά συμφέρον και θέλουν να αντιπαλέψουν την εξουσία των μονοπωλίων και τις επιλογές τους στην οικονομία, στις εργασιακές σχέσεις, στην κοινωνική ασφάλιση και στα κοινωνικά - δημοκρατικά δικαιώματα.

Ετσι θ' ανοίξει ο δρόμος γι' αυτό που βάζει η ίδια η ζωή, την αναγκαιότητα της εργατικής λαϊκής εξουσίας, του σοσιαλισμού. Ο αιώνας μας είναι ο αιώνας της νίκης του σοσιαλισμού, χωρίς πισωγύρισμα. Η υποχώρηση του λαϊκού κινήματος είναι προσωρινή, γιατί αν πιστέψουμε το αντίθετο είναι σαν να πιστεύουμε ότι σταμάτησε η ιστορία της ανθρωπότητας.