Associated Press

«Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα», θα μπορούσε να λέει ο ηλικιωμένος Γάλλος

Αυτή τη φορά, οι δημοσκόποι δε διαψεύστηκαν. Οπως προέβλεπαν, έστω και με επιφυλάξεις λόγω του μεγάλου ποσοστού των αναποφάσιστων, τα αποτελέσματα του α` γύρου του προεδρικών εκλογών δεν αποτέλεσαν έκπληξη. Οι Νικολά Σαρκοζί, από την κυβερνητική νεογκολική «Ενωση για ένα Λαϊκό Κίνημα» - UMP και Σεγκολέν Ρουαγιάλ από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, θα διεκδικήσουν, στις 6 Μάη, το θώκο του Μεγάρου των Ηλυσίων Πεδίων. Αν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει τι χαρακτήρισε τη συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση, αναμφιβόλως ξεχωρίζει η εντυπωσιακή συμμετοχή για τα γαλλικά δεδομένα, αλλά και η κατακόρυφη αύξηση του δικομματισμού.

Σύμφωνα με το γαλλικό υπουργείο Εσωτερικών, τα αποτελέσματα έχουν ως εξής: Σαρκοζί 31,11%, Ρουαγιάλ 25,84%, Μπαϊρού 18,55%, Λε Πεν 10,51%, Μπεζανσενό (τροτσκιστική «Επαναστατική Κομμουνιστική Λίγκα») 4,11%, Φιλίπ ντε Βιλιέ (ανεξάρτητος δεξιός) 2,24%, Μαρί Ζορζ Μπιφέ (Γαλλικό ΚΚ) 1,94%, Ντομινίκ Βουανέ (Πράσινοι) 1,57%, Αρλέτ Λαγκιγιέρ (τροτσκιστική «Εργατική Δύναμη») 1,34%, Ζοζέ Μποβέ (αγροτοσυνδικαλιστής του λεγόμενου κινήματος κατά της Παγκοσμιοποίησης) 1,32%, Φρεντερίκ Νιου (οικολογίζων κυνηγός) 1,15%, Ζεράρ Σιβαρντί (υποστηριζόμενος από το Εργατικό Κόμμα) 0,34%.

Ενα δεύτερο στοιχείο, που γίνεται σαφές χωρίς πολλές αναλύσεις, είναι η άνοδος του δικομματισμού (Σοσιαλιστές - UMP), φαινόμενο που, για να γίνει αντιληπτό στις πραγματικές του διαστάσεις, θα πρέπει να ληφθεί υπ' όψιν ότι και ο «τρίτος», Φρανσουά Μπαϊρού, προέρχεται από τους Φιλελεύθερους (UDF), που είθισται να συνεργάζονται με τη UMP στις κυβερνήσεις. Ενα τρίτο στοιχείο είναι ο περαιτέρω καταποντισμός των κομμάτων της λεγόμενης «αριστεράς». Για πρώτη φορά, όπως επισημαίνεται και στο γαλλικό Τύπο, 6 υποψήφιοι που αυτοπροσδιορίζονται στην «αριστερά» δε συγκεντρώνουν, όλοι μαζί, ποσοστό μεγαλύτερο του 10,62%.

Με εξαίρεση τον Μπεζανσενό της Λίγκας, που διατήρησε, σχεδόν, το ποσοστό που είχε συγκεντρώσει το 2002 (4,25%), και τον Σιβαρντί που, επίσης, κινήθηκε στα ίδια επίπεδα (0,47% το 2002 ο Γκλούκσταϊν του Εργατικού Κόμματος), το Γαλλικό ΚΚ, η «Εργατική Δύναμη», οι Πράσινοι και ο Μποβέ δεν ξεπέρασαν το 2%. Για το Γαλλικό ΚΚ είναι το χαμηλότερο ποσοστό που συγκεντρώνει από, περίπου, το 1920, όπως και για την Λαγκιγιέ το χειρότερο όλης της πολιτικής της πορείας μέχρι σήμερα. (Μια περιεκτική εικόνα της διακύμανσης των πολιτικών δυνάμεων στη Γαλλία σε σχέση με τις προεδρικές εκλογές από το 1981 - 2007, στον πρώτο γύρο, δίνουμε στον πίνακα. Εκεί καταγράφεται και η καταβαράθρωση των ποσοστών των υποψηφίων του Γαλλικού ΚΚ).

Οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούσαν ότι, ασχέτως αποτελέσματος στο β` γύρο, νικητής αναδεικνύεται, από πολλές απόψεις, ο Νικολά Σαρκοζί. Ο ίδιος, με δήλωσή του μπροστά σε πανηγυρίζοντες οπαδούς, αφού πέτυχε, όπως αποδείχτηκε από την κάλπη, να «αλιεύσει» τις ψήφους της ακροδεξιάς, αποπειράθηκε να «ρίξει γέφυρες» με τους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους, καλώντας «όλους τους Γάλλους», και με ιδιαίτερη μνεία στα λαϊκά στρώματα, στους εργάτες, αλλά και στους μετανάστες «να συμμετάσχουν στην προσπάθεια για μια νέα Γαλλία». Φρόντισε, επίσης, να «πλήξει» την αντίπαλό του στο αδύνατο σημείο της: «Ηρθε η ώρα για αντιπαράθεση δύο διαφορετικών απόψεων, δύο διαφορετικών ιδεών: Πρέπει να διατυπωθούν σαφώς και με ευκρίνεια...».

Από την πλευρά της, η Ρουαγιάλ μίλησε, επίσης, για «ιδέες», απηύθυνε κάλεσμα σε συσπείρωση απέναντι «στη βαναυσότητα», επιμένοντας, στην πρώτη της τουλάχιστον αντίδραση μετά τον α` γύρο, στην τακτική της επίθεσης κατά του προσώπου του Σαρκοζί, κάτι που έκανε σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, για να εισπράξει σωρεία επικρίσεων ότι με τον τρόπο αυτό «αποφεύγει να παρουσιάσει συγκεκριμένες θέσεις». Μέχρι στιγμής, πάντως, στο πλευρό της Ρουαγιάλ, άμεσα ή έμμεσα, συντάχθηκαν όλοι οι υποψήφιοι της «αριστεράς» υπό το σκεπτικό ενός «μετώπου αντι-Σαρκοζί», όπως παρότρυνε, χθες, και η εφημερίδα του ΚΚ, «Ουμανιτέ». Εξαίρεση, ο Σιβαρντί, που αναμένεται να ανακοινώσει εντός των ημερών τη στάση του.

Ακόμη και έτσι, όμως, γίνεται σαφές ότι ρυθμιστικό ρόλο θα διαδραματίσουν οι ψηφοφόροι του Φρανσουά Μπαϊρού, που θα γίνουν στόχος και των δύο μονομάχων. Ο ίδιος δεν είναι βέβαιο ότι θα υποστηρίξει ανοιχτά κάποιον υποψήφιο. Παραδοσιακά, οι Φιλελεύθεροι συνεργάζονται με τους γκολικούς, αλλά ο Μπαϊρού, στη συγκεκριμένη προεκλογική εκστρατεία, πήρε σαφείς και μεγάλες αποστάσεις από συγκεκριμένες θέσεις - προτάσεις του Σαρκοζί. Την επόμενη βδομάδα, γνωστοποίησε ότι θα ανακοινώσει τις προθέσεις του και ο Λε Πεν.

Η προεκλογική εκστρατεία, πάντως, άρχισε, ήδη, για τους Σαρκοζί - Ρουαγιάλ, που για χθες είχαν, ήδη, προγραμματίσει ομιλίες εκτός Παρισιού. Επίσης, ανακοινώθηκε ότι στις 2 Μάη θα «διασταυρώσουν τα ξίφη τους» τηλεοπτικώς.

ΡΩΜΗ - ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ.--

Την ίδρυση του «Δημοκρατικού Κόμματος» αποφάσισαν με συντριπτική πλειοψηφία τα δύο μεγαλύτερα κόμματα που συμμετέχουν στο λεγόμενο «κεντροαριστερό συνασπισμό» του πρωθυπουργού Ρομάνο Πρόντι κατά τη διάρκεια δύο ξεχωριστών συνεδρίων που πραγματοποίησαν.

Συγκεκριμένα, το κόμμα των «Δημοκρατικών της Αριστεράς», που προήλθε από το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα και μετά το 1991 απάλειψε τη λέξη «κομμουνιστικό» από τον τίτλο του και το σφυροδρέπανο από σύμβολό του, και το κόμμα «Μαργαρίτα», συμφώνησαν να δημιουργήσουν ουσιαστικά ένα νέο μόρφωμα στην Ιταλία για να αποτελέσει νέα ρεζέρβα του συστήματος και μία νέα πλατφόρμα στην κυβέρνηση του Ρ. Πρόντι.

Από τη μεριά του, ο ιταλός πρωθυπουργός - που θεωρείται και επικρατέστερος να ηγηθεί του νέου κόμματος - χαιρέτισε προχτές τη δημιουργία του νέου κόμματος υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για ένα όνειρο 12 χρόνων «που δίνει στην κεντροαριστερά ένα νέο πολιτικό και ηθικό όραμα». Ο ίδιος πάντως έχει δηλώσει ότι δε θα διεκδικήσει ξανά την πρωθυπουργία μετά τη λήξη της θητείας του το 2011, ενώ πρόσθεσε ότι η χώρα έχει ανάγκη από νέους πολιτικούς ηγέτες.