«Πρωϊνός περίπατος» έργο της Κ. Μαρούδα |
«Ροδόπη» δημιουργία της Ευγ. Αθανασάκου |
«Μητέρα της Ελλάδας» |
Ο Νίκος Θεοδωρίδης - Σκαρλάτος γεννήθηκε το 1930 στη Λευκωσία της Κύπρου και το 1946 μπήκε στο Πολυτεχνείο της Αθήνας στο Τμήμα Γλυπτικής. Η Διεθνής Ενωση Νεολαίας βοήθησε στις σπουδές του στην Καλλιτεχνική Ακαδημία της Πράγας και στη συνέχεια σπούδασε στο Παρίσι. Το 1949 κατατάχτηκε στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Στο τέλος της ίδιας χρονιάς πήγε στην Τασκένδη. Στη Σοβιετική Ενωση έζησε 40 ολόκληρα χρόνια. Αφοσιώθηκε με πάθος στην τέχνη του. Οπως συνήθιζε μάλιστα να λέει, «σε πρώτη θέση η δουλιά μου, σε δεύτερη τα υπόλοιπα».
Στην πλούσια γλυπτική δημιουργία του ξεχωριστή θέση κατέχει το άγαλμα του Χαμζά - ποιητή, μουσικοσυνθέτη, δραματουργού και διαφωτιστή. Τοποθετήθηκε στη μεγάλη πλατεία της Τασκένδης και έχει ύψος 8 μέτρα.
Στη δημιουργία του κεντρική θέση έχουν οι γυναικείες μορφές: η γυναίκα - μητέρα, η γυναίκα - πατρίδα, η γυναίκα - αγάπη, η γυναίκα - ομορφιά. Από τα έργα του ένδεικτικά αναφέρουμε τα: «Λόρα» (πορτρέτο μιας νέας Ελληνίδας, της Λόρας Παπαδοπούλου), «Ρωσίδα» (δημοσιεύτηκε στο «Χρυσό Βιβλίο»), «Μητρότητα» και «Μητέρα της Ελλάδας» (βρίσκονται στο Ζάππειο), «Πορτρέτο της κόρης», «Ανατολικό τραγούδι» και «Τρυφερό φιλί» (αποτυπώθηκαν σε γραμματόσημα στη Γενεύη).
Παράλληλα με τη γλυπτική, ο Ν. Θεοδωρίδης - Σκαρλάτος ασχολήθηκε και με την κεραμική. Ολες οι δημιουργίες του αγοράστηκαν από διάφορα μουσεία και παρουσιάστηκαν σε εκθέσεις πολλών χωρών.
«Η διαρκής αναζήτηση της λεπτής γραμμής, που ενώνει το γαλάζιο του ουρανού με το διάφανο σμαραγδί μικρόκοσμο των κολυμβητών και το σκοτεινό μπλε της ρότας των πλοίων, αποτελεί ένα σταθερό σημείο αναφοράς των νέων έργων της Φιλοπούλου, που κατά τα άλλα μοιάζουν να ανήκουν σε δύο διαδοχικές χρονικές και θεματικές ενότητες και να περιγράφουν διαφορετικές ατμόσφαιρες και συνθήκες. Η πρώτη ενότητα, περισσότερο οικεία στους γνώστες του έργου της, εμμένει στη διεξοδική χαρτογράφηση των ακτών, στο αργό ξεδίπλωμα μυστικών υδάτινων κόσμων που διαδέχτηκε στην εικαστική πορεία της Φιλοπούλου, τη σιωπηλή πάλη με τα όρια των εσωτερικών χώρων... Προτού ακόμη ξεθωριάσουν τα ίχνη των κολυμβητών, η Φιλοπούλου μας οδηγεί στη δεύτερη ενότητα, το ταξίδι». Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 8 του Απρίλη.
Από τις διαλέξεις, που θα πραγματοποιηθούν αυτές τις μέρες στο Ιδρυμα Γουλανδρή - Χορν (Μ. Αυρηλίου 5, πλ. Αέρηδων), σημειώνουμε: Την Τρίτη (7μ.μ.) ο Επιμελητής της Εθνικής Πινακοθήκης Μάνος Στεφανίδης θα μιλήσει με θέμα: «Ο εικαστικός Νίκος Καρούζος: Εικόνες ερριμμένες σε έναν αντισεισμικό τάφο». Η διάλεξη πραγματοποιείται στο πλαίσιο του κύκλου «Περί των ορίων της ζωγραφικής και της ποίησης».
Την Τετάρτη (7μ.μ.) η εικαστικός, ειδικός Παιδαγωγικών Προγραμμάτων, Κατερίνα Ζαχαροπούλου, στο πλαίσιο του κύκλου «Σύγχρονη τέχνη και παιδί το 2000», θα αναφερθεί στο θέμα: «Εργα τέχνης "Κλειδιά" για τη δημιουργία ενός παραμυθιού». Σκοπός αυτού του κύκλου διαλέξεων είναι να βοηθήσει όσους ασχολούνται ή ενδιαφέρονται για το παιδί, να βρουν μεθόδους μέσα από την τέχνη, ώστε να αξιοποιηθούν οι δημιουργικές ανάγκες του, να ενισχυθεί η αισθητική του σχέση με το περιβάλλον και κυρίως να βρεθούν διέξοδοι έκφρασης μέσα από αυτή την τόσο δύσκολη και γρήγορη εποχή μας.
«Αρης Κωνσταντινίδης: Φωτογραφίες - Σχέδια», ονομάζεται η έκθεση που εγκαινιάζεται σήμερα (7 μ.μ.) στο «Κέντρο Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης». Πρόκειται για υλικό που ανήκει στην προσωπική συλλογή της Επης και του Μάνου Παυλίδη. Το φωτογραφικό έργο του Αρη Κωνσταντινίδη, όπως και τα σχέδιά του, συνθέτουν εικόνες που, αφ' ενός, αναπαριστούν το φυσικό τοπίο και, αφ' ετέρου, στέκονται σε καταστάσεις και στιγμές της καθημερινής ζωής, μέσα από μια προσωπική ματιά, που τη διακρίνει η αφαίρεση, η λιτότητα, η ισορροπία της σύνθεσης. Τοπία, εκκλησίες, «λαϊκά» χτίσματα, εκείνα που ο Α. Κωνσταντινίδης είχε ονομάσει «Θεόχτιστα», γράφονται από τον ίδιο απλά και συνοπτικά, ερμηνεύοντας την ερευνητική και στοχαστική ματιά του, το πάθος και την αγάπη του για το ελληνικό τοπίο και το δομημένο χώρο από τους ευσεβείς. Στα έργα του Α. Κωνσταντινίδη, γίνεται σαφές εκείνο που ο ίδιος έχει πει και έχει γράψει, ότι, δηλαδή, ο τόπος έχει «το μυστήριο της ζωής του», ότι το αρχιτεκτονικό έργο είναι ένα «δοχείο ζωής», που παρακολουθεί τον άνθρωπο και που προκύπτει στον τόπο του, φυσικό και αυτονόητο.
Η έκθεση, που φιλοξενείται στον ισόγειο χώρο της Δημοτικής Πινακοθήκης «Λ. Κανακάκις», θα διαρκέσει μέχρι τις 16 Απριλίου. Κατά τη διάρκειά της, θα πραγματοποιηθούν ξεναγήσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα.
Παράλληλα, στον πρώτο όροφο της Πινακοθήκης, συνεχίζεται η έκθεση - ντοκουμέντο «Το πνεύμα της εποχής». Παρουσιάζονται 80 περίπου φωτογραφίες από έργα και συμβάντα που «μιλούν» για ολόκληρο τον 20ό αιώνα.
Παρατείνεται έως τις 2 του Απρίλη η έκθεση «Αϊ - Στράτης. Φωτογραφικά ίχνη (1940 - 1970). Από το αρχείο του Βασίλη Μανικάκη», που φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη (Κουμπάρη 1).