ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα «μαγικά» του αστικού Τύπου

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για άλλη μια φορά ο αστικός Τύπος έκανε «θαύματα». Στα χτεσινά φύλλα, εξαφάνισε ως διά μαγείας τους χιλιάδες εργάτες που συμμετείχαν στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ στην Αθήνα και σε ακόμα 70 περίπου πόλεις, εξαφάνισε το πλαίσιο αιτημάτων των ταξικών δυνάμεων και φρόντισε να ξοδέψει μπόλικο μελάνι στην ισχνότατη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και την κατάθεση στεφανιού της ΔΑΚΕ.

Ο συμπολιτευόμενος Τύπος δεν είχε χώρο στα πρωτοσέλιδά του για τις πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις. Ο αντιπολιτευόμενος Τύπος αφιέρωσε ελάχιστες λέξεις με τίτλους σχεδόν πανομοιότυπους και ρεπορτάζ που διαστρεβλώνει πλήρως την πραγματικότητα. Φαίνεται ότι οι εφημερίδες αυτές δεν άκουσαν και δεν είδαν τα συνθήματα των χιλιάδων εργαζομένων στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα. Ομως είδαν και άκουσαν τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ και «Αυτόνομης Παρέμβασης» να φωνασκούν στην υπηρεσία της αντιπολιτευτικής τακτικής του ΠΑΣΟΚ για τα αποθεματικά, την ίδια ώρα που δεν αρνούνται την «αξιοποίησή» τους στο Χρηματιστήριο. Στο ρεπορτάζ τα «Νέα», το «Εθνος» και η «Ελευθεροτυπία» παρουσίασαν την απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα μέσα σε τριάντα λέξεις, ενώ το «Βήμα» εμφανίστηκε ελάχιστα πιο... γαλαντόμο.

Η μαζική συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα και στις άλλες πόλεις ήταν μαζικές εργατοδιαδηλώσεις, πολλαπλάσιες σε όγκο από τις συνάξεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και με πλαίσιο που θίγει στον πυρήνα της την αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου, των πολιτικών και συνδικαλιστικών εκπροσώπων τους. Και αυτό είναι που προσπάθησαν χτες, για μια ακόμη φορά, να κρύψουν οι εφημερίδες του δικομματισμού, αλλά και η πλειοψηφία των τηλεοπτικών καναλιών τη μέρα της Πρωτομαγιάς, είτε κρύβοντας την πραγματικότητα, είτε παρουσιάζοντάς τη με το κεφάλι προς τα κάτω.

Συγκρίσεις

Δε συγκρίνεται η κλοπή του Χρηματιστηρίου το 1999 με την κλοπή των αποθεματικών των Ταμείων, απεφάνθη χτες ο κ. Α. Τσοχατζόπουλος. Καθ' ότι το Χρηματιστήριο «ήταν μια διαδικασία που ήταν ελεύθερη η βούληση και η επιλογή του κάθε πολίτη να μπει σε αυτή τη διαδικασία»! Οπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, η παραπάνω φράση αποτελεί το απάνθισμα της ΠΑΣΟΚικής λογικής. Ωστε αποτέλεσμα ελεύθερης βούλησης, κύριε Τσοχατζόπουλε, η κλοπή του Χρηματιστηρίου. Και όχι το αποτέλεσμα ενός βίαιου εξαναγκασμού εκατοντάδων χιλιάδων απελπισμένων, μιας καλοστημένης απάτης, στην οποία συμμετείχαν επώνυμοι υπουργοί και επιχειρηματίες, το σύνολο των κομμάτων - πλην ΚΚΕ - βαρύγδουποι τραπεζίτες, κοράκια των χρηματιστηριακών εταιρειών και σύσσωμος ο Τύπος. Εκτός από τον «Ριζοσπάστη», φυσικά. Υπάρχουν, άλλωστε, και τα πειστήρια του εγκλήματος...

Οσο για το κοινό που έχουν οι δύο απάτες, αυτή του Χρηματιστηρίου και η σημερινή των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων, αυτό δε θα το αναζητήσουμε στην... ελεύθερη βούληση των πολιτών, αλλά στο ίδιο το καπιταλιστικό κέρδος. Το οποίο είναι υπεύθυνο για τα μικρά και μεγάλα εγκλήματα που παράγει και αναπαράγει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Το οποίο, βέβαια, τα δικαιολογεί πάντα στο όνομα της ...ελεύθερης βούλησης.

Κάλπικες ... γαλαντομίες

Να μειώσει τα τέλη τερματισμού κλήσεων στο δίκτυό της από την 1η Ιούνη 2007, αποφάσισε η «COSMOTE», προαναγγέλλοντας, μάλιστα, ότι από την αλλαγή αυτή οι συνδρομητές θα ωφεληθούν κατά 9%.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της εταιρείας, το τέλος τερματισμού θα κοστίζει από τον ερχόμενο Ιούνη 0,1067 ευρώ ανά λεπτό χωρίς ελάχιστη διάρκεια χρέωσης, έναντι 0,1174 ευρώ που κοστίζει σήμερα.

Σε ανάλογη ανακοίνωση αναμένεται να προχωρήσουν και οι άλλες εταιρείες, κατ' εφαρμογή της «εναρμονισμένης τακτικής», που ακολουθούν σε όλα τα επίπεδα και οι τρεις «βασικοί ανταγωνιστές». Υπενθυμίζεται, άλλωστε, ότι πρόσφατα και οι τρεις εταιρείες («COSMOTE», «Vodafone» και «ΤΙΜ») ανακοίνωσαν διαδοχικά, με διαφορά μόλις λίγων λεπτών η μια από την άλλη, ότι καταργούν το κόστος φορητότητας (μεταφορά σύνδεσης σε άλλη εταιρεία, διατηρώντας το ίδιο νούμερο).

Η αλήθεια είναι ότι οι υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα, σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κοστίζουν πανάκριβα στους συνδρομητές. Ετσι, αφού οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας στη χώρα μας θησαυρίζουν επί χρόνια καταληστεύοντας τους συνδρομητές, κάπου κάπου υποχρεώνονται να προχωρούν και σε ορισμένες μηδαμινές μειώσεις για «τα μάτια του κόσμου». Και, φυσικά, το καρτέλ στον «χρυσοφόρο» κλάδο της κινητής τηλεφωνίας δεν αποφασίζει τις όποιες μειώσεις για να ωφελήσει τους συνδρομητές, όπως ψευδώς ισχυρίζονται οι εκπρόσωποι των εταιρειών. Ουδόλως νοιάζονται οι επιχειρηματίες για τους «καταναλωτές», αφού μοναδικό μέλημά τους είναι η αύξηση της κερδοφορίας της επιχείρησής τους. Απλά, κάθε απόφαση που αφορά σε μειώσεις τιμολογίων εντάσσεται στον «επιχειρηματικό πόλεμο», που αποσκοπεί στην προσέλκυση πελατών και τη γιγάντωση των επιχειρηματικών κερδών.

Αναδιανεμητικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΩΣ ΤΑ ΕΝΤΟΠΙΖΕΙ τα προβλήματα της «ελληνικής οικογένειας», όμως, ο Γιώργος Παπανδρέου... Πραγματικά, είναι ένας άνθρωπος του λαού.

Και τι δεν είπε χτες: Για «προβλήματα στον οικογενειακό προϋπολογισμό», για «υπερδανεισμό», για «πτώση της αγοραστικής αξίας των μισθών», για «χαμηλές συντάξεις». Πληρέστατη η εικόνα.

Φυσικά, όλα αυτά είναι πρωτόγνωρα φαινόμενα, τα οποία - όπως υποστηρίζει - εμφανίστηκαν αμέσως μετά την 7η του Μάρτη του 2004, οπότε βγήκε κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία. Πριν δεν ξέραμε καν τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις.

Και βέβαια ο πρόεδρος εγγυήθηκε προσωπικά την άνοδο του επιπέδου της ελληνικής οικογένειας μέσω της «αναδιανομής εισοδήματος».

(Προφανώς εννοεί την ...αναδιανομή ανάμεσα στις όντως φτωχές ελληνικές οικογένειες γιατί πουθενά στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ δεν είδαμε καμιά κατάργηση προνομίων για τις εταιρείες, τους βιομηχάνους ή τους εφοπλιστές)

Αν είναι έτσι, καλά. Οπότε την επόμενη φορά που θα πάτε στο μανάβικο ή στο σούπερ μάρκετ μην πληρώσετε. Χρεώστε τα στο ...ΠΑΣΟΚ και θα ξεχρεώσει όταν γίνει κυβέρνηση.

ΤΙ ΛΕΣ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ; Ηταν απαραίτητη η έκδοση ...κοινής υπουργικής απόφασης για να γίνεται «σέρβις» στα κλιματιστικά των υπηρεσιών του δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;

Επρεπε να επιληφθούν ο Δημήτρης Σιούφας και ο Προκόπης Παυλόπουλος προκειμένου στις δημόσιες υπηρεσίες να γίνεται το αυτονόητο, ό,τι δηλαδή κάνει ο καθένας σπίτι του χωρίς να το πολυσκέφτεται;

Βέβαια, είχαν ...κίνητρο - όπως αναφέρεται στην απόφαση - οι υπουργοί. Να γίνει, λέει, οικονομία στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος γιατί η ΔΕΗ χάνει χρήματα από αυτή την ιστορία.

Οπως καταλαβαίνετε, όταν πρόκειται για το δημόσιο προσπαθούν να βγάλουν ...και από τη «μύγα ξίγκι». Τα χρήματα που χάνει η ΔΕΗ από την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και τα απίστευτα προνόμια που δίνει στους μεγαλοβιομήχανους πελάτες της δεν τους ενδιαφέρουν.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ούτε Σκύλλα ούτε Χάρυβδη

Καθώς κορυφώνεται η μάχη των δύο μονομάχων για τις γαλλικές εκλογές, Σαρκοζί και Ρουαγιάλ, πολύς «καπνός» σηκώνεται κυρίως από τις δυνάμεις της απανταχού σοσιαλδημοκρατίας, που καταστροφολογούν αν νικητής αναδειχτεί ο πρώτος. Ο δεξιός Σαρκοζί είναι, λέει, επικίνδυνος για το μέλλον της Γαλλίας και της Ευρώπης. Ενώ η «προοδευτική» Σεγκολέν ...είναι η ελπίδα και η προοπτική! Η κόντρα του «σκότους» (Σαρκοζί) με το «φως» (Ρουαγιάλ) συνδέεται άμεσα και με το μέλλον τάχα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ή της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας, με το ζήτημα των μεταναστών και της υποτιθέμενης διαφοράς προγραμμάτων όσον αφορά στην προστασία των πολιτών! Πρόκειται για τον απόλυτο μύθο. Αφού και οι δύο είναι εκφραστές των συμφερόντων της άρχουσας τάξης της Γαλλίας και σε ζητήματα στρατηγικής δεν έχουν ουσιώδεις διαφορές.

Για τα λαϊκά στρώματα τόσο της ίδιας της Γαλλίας, όσο και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, της Τουρκίας, αλλά και της πατρίδας μας (που πολύ επιχειρείται τελευταία να γίνουν αναγωγές, περί ενότητας όλης της «αριστεράς» για να χτυπηθεί ο νεοφιλελευθερισμός και η «Δεξιά») όποιος και να βγει Πρόεδρος την Κυριακή στη Γάλλια, δε θα αλλάξει απολύτως τίποτε. Η Γαλλία θα εξακολουθήσει να παίζει σε κρατικό επίπεδο το ρόλο που έχει παίξει έως τώρα, της στήριξης των αντιλαϊκών επιλογών τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο διεθνή ιμπεριαλιστικό στίβο. Τίποτε δε θα προκύψει θετικό για το γαλλικό λαό, είτε αναδειχτεί η ...Σκύλλα, είτε η ...Χάρυβδη. Την ίδια ανασφάλεια θα έχει, τα ίδια οξυμένα προβλήματα, το ίδιο θα εμπλέκονται τα παιδιά του στα διάφορα ιμπεριαλιστικά σφαγεία στα οποία η γαλλική άρχουσα τάξη συμμετέχει.

Αυτό που όπως πάντα, έτσι και τώρα, θα κρίνει την τύχη του γαλλικού λαού, όπως και κάθε λαού, είναι το καμίνι της ταξικής πάλης. Η ταξική πάλη ως «μαμή της ιστορίας». Και αυτό απαιτεί ολόπλευρη χειραφέτηση και κυρίως απεγκλωβισμό από τις πολιτικές εκφράσεις, κόμματα και φορείς των συμφερόντων του κεφαλαίου. Μόνο στη ρήξη με την πλουτοκρατία και τα συμφέροντά της υπάρχει προοπτική. Αυτή είναι η μοναδική, πραγματικά ρεαλιστική και εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Και η εμπειρία σε άλλες χώρες, όπως η Γερμανία, ή η Ιταλία, δείχνει ότι δεξιά αντιλαϊκή πολιτική εφαρμόζουν και οι σοσιαλδημοκρατικές και οι λεγόμενες συντηρητικές κυβερνήσεις, είτε συμμαχίες τους, «αριστερο-κεντρο-δέξιες», με ή χωρίς τη σύμπραξη των λεγόμενων ακροδεξιών δυνάμεων. Γιατί απλά το σημαντικό κριτήριο για το λαό ώστε να στηρίξει ή όχι την πολιτική του ενός ή του άλλου κόμματος είναι το αν αυτή εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού ή τις λαϊκές ανάγκες. Και, βεβαίως, για να μπορέσουν να ικανοποιηθούν ουσιαστικά οι λαϊκές ανάγκες πρέπει και στη Γαλλία και όπου αλλού δεν υπάρχουν, να αναδειχτούν δυνάμεις σε πολιτικό επίπεδο (Κομμουνιστικά Εργατικά Κόμματα με στρατηγική ρήξης και ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου), που θα διεκδικήσουν την εξουσία εκφράζοντας τα συμφέροντα αυτών που παράγουν όλο τον κοινωνικό πλούτο, της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Οπως και στις χώρες που υπάρχουν να ενισχυθούν αποφασιστικά με αποδυνάμωση του δικομματισμού, εμποδίζοντας την εναλλαγή των κομμάτων της πλουτοκρατίας στην κυβέρνηση, ώσπου να καταργηθεί οριστικά η πολιτική του κεφαλαίου.

Δημήτηρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ