Η διαδικασία αυτή ολοκληρώνεται με τη συζήτηση και την έγκριση νέων στόχων, καθηκόντων, προγράμματος δράσης και την εκλογή νέων οργάνων. Είναι μια δημοκρατική λειτουργία και μια κατάκτηση που δεν υπάρχει και δεν μπορεί σε κανένα άλλο κόμμα στην Ελλάδα.

Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που έχει όλη αυτή η διαδικασία είναι ότι κρίνεται η δράση όλων των οργανώσεων και των στελεχών και τα αποτελέσματα της δουλιάς τους για το χρονικό διάστημα που καλύπτει δυο χρόνια μετά το 17ο Συνέδριο. Δηλαδή, αφετηρία του απολογισμού είναι οι αποφάσεις του 17ου Συνεδρίου. Το 17ο Συνέδριο έθεσε ως κύριο καθήκον την ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ, ως πρωτοπορία της εργατικής τάξης, στον αγώνα για μια ισχυρή κοινωνικοπολιτική συμμαχία του λαού ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, για τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό.

Είναι ολοφάνερο ότι όλη αυτή η συζήτηση έχει ιδιαίτερη σημασία ως προς τα αποτελέσματά της και τα κύρια συμπεράσματα στα οποία κατέληξε.

Στο σημείωμα αυτό θα περιοριστούμε σε ένα μόνο από τα πιο χαρακτηριστικά και πιο σημαντικά συμπεράσματα. Αφορά στα στελέχη του Κόμματος.

Οι Συνδιασκέψεις επισφραγίστηκαν από ένα πολύ σημαντικό και αισιόδοξο συμπέρασμα. Το Κόμμα σήμερα στηρίζεται γερά σε ένα ώριμο, πολιτικά, έμπειρο, δοκιμασμένο, ιδεολογικά καλύτερα καταρτισμένο και αφοσιωμένο στελεχικό δυναμικό, ικανό να πάρει στα χέρια του και να στηρίξει την αντεπίθεση του Κόμματος σε όλα τα μέτωπα.

Ανάμεσά τους ξεχωρίζει μια νέα γενιά στελεχών που αναδείχτηκε τα τελευταία χρόνια και προέρχεται κυρίως από τις γραμμές της ΚΝΕ. Σύντροφοι και συντρόφισσες που διακρίνονται για τη ζωντάνια και τον ενθουσιασμό τους και την ετοιμότητά τους να δώσουν νέα ώθηση στη δουλιά του Κόμματος και να ανοίξουν νέους δρόμους στη σύνδεσή του με νεότερες ηλικίες, τη νεολαία. Αρχίζει να λύνεται με επιτυχία ένα κρίσιμο κομματικό πρόβλημα. Ο αρμονικός συνδυασμός παλιών και νέων στελεχών, η φυσιολογική συνέχεια στο στελεχικό δυναμικό, συνολικά του Κόμματος.

Εχουμε, επομένως, κάθε λόγο να είμαστε αισιόδοξοι, ενθουσιασμένοι από το αποτέλεσμα αυτό και να βλέπουμε μπροστά με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και περισσότερες φιλοδοξίες για νέες επιτυχίες και κατακτήσεις.

Δεν πετάμε στα σύννεφα. Εχουμε συνείδηση των απαιτήσεων της ταξικής πάλης, των απαιτήσεων που έχει ο αγώνας για να αποκτήσει η εργατική τάξη συνείδηση του ρόλου και της αποστολής της ως γκρεμιστής του παλιού και πλαστουργός της νέας ζωής. Δεν μπορούμε όμως να προσπεράσουμε ως ένα επιμέρους ζήτημα τον πλούτο που διαθέτει σήμερα το Κόμμα. Το στελεχικό του δυναμικό, παλιό και νέο με τις εμπειρίες, τις γνώσεις και τις ικανότητες που έχει συσσωρεύσει. Στελέχη που αναδείχτηκαν μέσα σε σκληρή πάλη, σε συνθήκες δύσκολες και σύνθετες. Το υπογραμμίζουμε γιατί φανερώνει αναμφισβήτητη πρόοδο του Κόμματος σημαντική κατάκτηση και δυνατότητες για νέες επιτυχίες και κατακτήσεις. Αποκαλύπτει το δυναμισμό της στρατηγικής του Κόμματος, πρόοδο στη βαθύτερη αφομοίωσή της και στην ικανότητα του στελεχικού δυναμικού να δουλεύει με τη στρατηγική μας με μεγαλύτερη επάρκεια, πρωτοβουλία, αυτοπεποίθηση.

Η ορθότητα της στρατηγικής, που επιβεβαιώνεται με τη δύναμη της πρακτικής πείρας, και ένα επιτελείο αφοσιωμένων, έμπειρων και ικανών στελεχών αποτελεί σήμερα τη βάση για να περάσει το Κόμμα σε αντεπίθεση. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα από τις Συνδιασκέψεις: Νέες, μεγαλύτερες δυνατότητες και ανεξάντλητες εφεδρείες.

Ξέρουμε από τη θεωρία μας και την ιστορική πείρα ότι για ένα επαναστατικό Κόμμα κριτήριο αποτελεσματικότητας της δράσης του, δικαίωση της πολιτικής, του προγράμματος και των ιδεών του - με τον όρο ότι είναι σωστή η πολιτική του - είναι η ικανότητά του να οργανώσει, να κινητοποιεί και να εμπνέει στη δράση πλατιές εργατικές και λαϊκές μάζες για ριζικές επαναστατικές αλλαγές. Η ισχυροποίησή του με άλλα λόγια, η δικαίωση του ρόλου και της αποστολής του είναι ακριβώς το αποτέλεσμα της ακούραστης, ανυποχώρητης και επίμονης δουλιάς να συνδέεται αδιάσπαστα με τις εργατικές και λαϊκές μάζες. Να ζει τα προβλήματά τους, να παλεύει μαζί τους για τη λύση τους με ταξική συνέπεια και σταθερότητα. Να τις διδάσκει και να διδάσκεται στον αγώνα για τη ριζική ικανοποίησή τους με την κατάκτηση της εξουσίας με αποφασιστικό όπλο την οργανωμένη δύναμή τους με υψηλό βαθμό συνειδητότητας και πειθαρχίας. Κρίκος αποφασιστικός, για την εκπλήρωση του θεμελιακού αυτού καθήκοντος είναι τα στελέχη του.

Η πορεία αυτή δεν είναι πάντα ευθύγραμμη. Περνάει από διάφορες φάσεις. Εξετάζοντας από τη σκοπιά αυτή τη φάση στην οποία βρίσκεται σήμερα το ΚΚΕ και ειδικότερα με την πείρα των πρόσφατων Συνδιασκέψεων, προκύπτει το παρακάτω κρίσιμο συμπέρασμα.

Το Κόμμα είναι σε στάδιο να περάσει από τη φάση της καθημερινής ψιλοδουλειάς σε ένα περιορισμένο κύκλο ανθρώπων, τις καμπανιακές εξορμήσεις σε μια πιο οργανωμένη και πιο πλατιά δουλιά με τις λαϊκές μάζες.

Να βάλει στη δράση πιο πολλές δυνάμεις, να ανοίξει νέους δρόμους που θα το φέρουν σε επαφή και σταθερή σύνδεση με νέες δυνάμεις της εργατικής τάξης και της νεολαίας, τα προβλήματα και τις ανησυχίες τους. Να οργανώσει καλύτερα την εκλαΐκευση των θέσεών του και της πολιτικής του και την πάλη με τα κόμματα της εξουσίας και τους οπορτουνιστές.

Το καθήκον αυτό πέφτει σήμερα στις πλάτες των στελεχών. Οι Συνδιασκέψεις έδειξαν ότι σε κάθε Περιοχή το Κόμμα διαθέτει τέτοια στελέχη που είναι έτοιμα και σε θέση να μπουν μπροστά και να οδηγήσουν το Κόμμα σε αυτή τη νέα θέση. Σχέδιο έχουμε, δυνάμεις έχουμε, όπλα ισχυρά έχουμε, δυνατότητες υπάρχουν, είναι στο χέρι μας να γκρεμίσουμε τοίχους, να σπάσουμε στεγανά και να βρεθεί όλο το Κόμμα και η ΚΝΕ σε οργανωμένη συζήτηση και επαφή με πλατιές λαϊκές μάζες.

Με αυτή την έννοια το νέο σχετικά καθήκον που μπαίνει μπροστά μας, σε όλα τα στελέχη, πατώντας πάνω σε ό,τι έχουμε κατακτήσει μέχρι σήμερα, είναι να εδραιώσουμε και να κατακτήσουμε τις θεμελιακές ιδιότητες και αρετές που πρέπει να χαρακτηρίζουν τα κομματικά στελέχη και πάνω απ' όλα την πιο σπουδαία. Την ιδιότητα και την αρετή του οργανωτή και καθοδηγητή μαζών, ως κύριο περιεχόμενο της καθοδηγητικής τους ευθύνης.

Αυτός είναι ο δρόμος για την ισχυροποίηση του Κόμματος πολιτικά, εκλογικά, ιδεολογικά, οργανωτικά.

Να γίνει το ΚΚΕ, Κόμμα μαζών, ηγέτης μαζών που αναγνωρίζεται και στηρίζεται από πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των γυναικών.

Η κατάκτηση αυτού του στόχου είναι φανερό ότι θέτει μπροστά μας σοβαρά και νέα καθήκοντα. Να ανοίξουμε αποφασιστικά μέτωπο με αδυναμίες και «βαρίδια» που στέκονται εμπόδιο σε ένα τολμηρό και οργανωμένο άνοιγμα στις πλατιές μάζες της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Να ανιχνεύσουμε τα νέα καθήκοντα που απορρέουν από τη νέα αυτή θέση που πρέπει να κατακτήσουμε, εμπλουτίζοντας την καθοδηγητική δουλιά με νέες εμπειρίες και γνώσεις. Να προετοιμαζόμαστε για μεγάλες μάχες, να καθοδηγούμε και να κατακτούμε την εμπιστοσύνη πλατιών λαϊκών μαζών με τη δύναμη και το κύρος των ιδεών και της πολιτικής, με τη δύναμη της λαϊκής οργάνωσης και λαϊκής πρωτοβουλίας. Να εξουδετερώσουμε τις δυσκολίες και τον πόλεμο των αντιπάλων με τη στήριξη στο λαό, έχοντας εμπιστοσύνη στη δύναμή του. Να ανεβάσουμε σε νέα επίπεδα την αντοχή, αλλά και την ετοιμότητα για θυσίες μπροστά στις νέες σύνθετες απαιτήσεις και δυσκολίες της ταξικής πάλης. Να δουλεύουμε με επαναστατική υπομονή, αλλά να είμαστε ανυπόμονοι, πολύ ανήσυχοι στην καταπολέμηση αδυναμιών και καθυστερήσεων. Να κατακτήσουμε την ικανότητα να παίρνουμε υπόψη το επίπεδο συνείδησης, αλλά χωρίς να υποκλινόμαστε σε αυτό.

Η αφετηρία αυτών των καθηκόντων και απαιτήσεων δεν απορρέει γενικά από τη θεωρία μας, το χαρακτήρα και την αποστολή του Κόμματος. Απορρέει και από το γεγονός ότι σήμερα πλατιές εργατικές και λαϊκές μάζες, μεγάλα τμήματα της νεολαίας και των γυναικών στέκονται με αυξημένη κριτική στάση απέναντι στην εξουσία του κεφαλαίου και στο κύριο στήριγμά του το δικομματισμό, προβληματίζονται, αναζητούν διέξοδο. Ζουν και αισθάνονται την αντιδραστικότητα των μέτρων που προωθούνται, τη στρατηγική του κεφαλαίου. Ωστόσο, δεν έχουν υιοθετήσει γραμμή ρήξης και εξαιτίας αυτού του γεγονότος είναι ευάλωτες στη συστηματική προσπάθεια των κυρίαρχων δυνάμεων για ενσωμάτωσή τους. Με την έννοια αυτή πρέπει να αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα που έχει πάρει αντικειμενικό χαρακτήρα. Από τη μια μεριά να θέλουν λύσεις στα οξυμένα προβλήματά τους, εδώ και τώρα, από την άλλη να ξεκόβουν ή να μη συνειδητοποιούν ότι αυτές απαιτούν ισχυρή αντίσταση και αντεπίθεση στη γενική γραμμή πλεύσης. Είναι, δηλαδή, ισχυρές οι αυταπάτες ότι μπορούν να βρεθούν λύσεις χωρίς συγκρούσεις και ρήξεις με τα κυρίαρχα συμφέροντα και πολιτικές.

Από δω και η ευθύνη μας να βρεθούμε με αυτό τον κόσμο, να πάρουμε σταθερή επαφή, να δώσουμε τη μάχη να συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης, ότι είναι στο χέρι τους και στη δύναμή τους να ανοίξει, να πειστούν ότι αυτό είναι δυνατό και ρεαλιστικό, ως προοπτική. Η εκπλήρωση αυτού του καθήκοντος θέτει αντικειμενικά το εξής πρόβλημα: Τα στελέχη πρέπει να έχουν πολύπλευρες γνώσεις, ώστε να προσεγγίζουν το ειδικό μέσα από το γενικό πολιτικό πρόβλημα. Οταν λείπει η βαθιά γνώση της γενικής πολιτικής, αλλά και η ιδιαίτερη γνώση κατά τομέα, τότε ή πέφτουμε στη γενικολογία ή υποτασσόμαστε στο ειδικό, το τρέχον.

(Την Τρίτη η συνέχεια)