ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Για ποιον χρήσιμη ψήφος;

Καθώς οι εκλογές ήρθαν πλέον στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, τα προπαγανδιστικά επιτελεία σήκωσαν τα μανίκια και έπιασαν δουλιά. Αρχισαν τις νουθεσίες για το τι πρέπει να ψηφίσουν οι εργαζόμενοι. Βασικό επιχείρημα στην «εκλογική διαπαιδαγώγηση», η λεγόμενη χρήσιμη ψήφος. Το παλιό γνωστό χιλιοειπωμένο παραμύθι, που αποβλέπει στον εξής απλό στόχο: Να ξαναψηφιστούν τα δύο κόμματα της δικομματικής εναλλαγής. Να συρθούν οι εργαζόμενοι εκόντες - άκοντες και να ξαναδώσουν την ψήφο τους σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Πόσο όμως είναι χρήσιμη η ψήφος, όταν δίνεται σε αυτά τα κόμματα; Είναι άραγε χρήσιμο να στηριχτεί το κόμμα της ΝΔ, για να επαναλάβει το αντεργατικό έργο που εφάρμοσε τα προηγούμενα χρόνια; Είναι χρήσιμο να στηριχτεί η πολιτική που γεννά ανεργία, που έκανε καθεστώς την ακρίβεια, καθήλωσε τους μισθούς και τις συντάξεις, που συνέχισε το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων και προώθησε παραπέρα την ιδιωτικοποίηση των βασικών κοινωνικών υπηρεσιών, την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια;

΄Η μήπως είναι χρήσιμη η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ, που πέραν όσων φόρτωσε στις πλάτες των εργαζομένων από τη θέση της κυβέρνησης, συνέχισε να χύνει το αντεργατικό του δηλητήριο και ως αξιωματική αντιπολίτευση; Στην πραγματικότητα, το κόμμα του ΠΑΣΟΚ έβαλε πλάτη για να περάσουν όλα τα αντεργατικά μέτρα, εγκαλούσε την κυβέρνηση όχι για την ουσία της πολιτικής της, αλλά για τους ρυθμούς, τον τρόπο διαχείρισης. Πίεζε συστηματικά την κυβέρνηση να προωθεί γοργά τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, μένοντας σταθερά δεσμευμένο στη στρατηγική της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ενοποίησης.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα και από την εμπειρία αυτής της τριετίας δεν μπορεί παρά να δώσουν αρνητική απάντηση σε αυτά τα κελεύσματα. Εχουν όχι μόνο τις ενδείξεις, αλλά και τις αποδείξεις ότι πρέπει να σταματήσουν να κουβαλάνε νερό στο σύστημα της δικομματικής εναλλαγής. Η ψήφος σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι ψήφος στον πίθο των Δαναΐδων... Είναι ψήφος όχι μόνο άχρηστη, αλλά και επικίνδυνη. Επικίνδυνη για τα συμφέροντά τους, το σήμερα και το αύριο των παιδιών τους.

Το αντίθετο, χρήσιμη ψήφος για το λαό είναι κάθε ψήφος που θα πηγαίνει κόντρα στην πολιτική που ασκήθηκε τα προηγούμενα χρόνια από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Είναι η ψήφος που θα αδυνατίζει τους δύο μονομάχους, γιατί θα κάνει πιο δύσκολη την εφαρμογή των νέων αντιλαϊκών σχεδίων που και οι δυο έχουν στα συρτάρια τους. Οσο πιο αδύνατα βγουν από τις κάλπες τα δύο αυτά κόμματα, τόσο πιο ισχυρή θα είναι η θέση των εργαζομένων. Ακόμα πιο ισχυρή θα είναι η «αντιπολίτευση» των αγώνων και της διεκδίκησης.

Που θα ενισχυθεί αποφασιστικά με την υπερψήφιση του ΚΚΕ. Τότε, πραγματικά η ψήφος θα έχει πιάσει τόπο. Μια τέτοια ψήφος μπορεί όχι μόνο να βάλει φρένο στην αντιλαϊκή πολιτική που θα έρθει σαν καταιγίδα μετά τις εκλογές, αλλά θα δημιουργήσει και τις προϋποθέσεις συνολικά το λαϊκό κίνημα να προχωρήσει μπροστά. Να ανοίξει το δρόμο για τις μεγάλες αλλαγές σε όφελός τους που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι. Να κάνει πιο χειροπιαστή τη διέξοδο από τα σημερινά βάσανα που βιώνει ο λαός μας. Να σπρώξει μπροστά, σε πρώτο πλάνο, το ζήτημα για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία. Την πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Ψάχνουν άλλοθι

Παπαγεωργίου Βασίλης

To ότι ο ΣΥΝ είναι θιασώτης των ευρωπαϊκών δομών και όλων εκείνων των κογκλάβιων που προωθούν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στα οποία συμμετέχει ασμένως διά των εκπροσώπων του είναι γνωστό. Το ότι όμως ο πρόεδρός του θα έφτανε να χαρακτηρίσει την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ) - στην οποία μετέχουν εκπρόσωποι του κόμματός του - και ως «θεσμό κοινωνικής αντιπαράθεσης», αυτό πάει πολύ.

Πού είδε την αντιπαράθεση μέσα στην ΟΚΕ ο Α. Αλαβάνος; Αλλωστε, από την ίδρυσή της, όπως και σε ευρωπαϊκό επίπεδο ο αντίστοιχος θεσμός δεν έχει σαν αποστολή παρά να προωθήσει την «κοινωνική συναίνεση» και τον «κοινωνικό εταιρισμό» γύρω από τη στρατηγική της ΕΕ και τις βασικές αντεργατικές επιλογές. Είναι όργανο και εργαλείο στα χέρια του ευρωενωσιακού κεφαλαίου και νομιμοποίησης της πολιτικής του. Είναι, βέβαια, δικαίωμα του ΣΥΝ να συμμετέχει σε όποια όργανα συναίνεσης θέλει. Αλλά σπέρνει αυταπάτες όταν επιχειρεί να πλασάρει τέτοιου είδους όργανα - που φτιάχτηκαν για να ποδηγετήσουν την κοινωνία και τους εργαζόμενους - με αγωνιστικό και ανεξάρτητο μανδύα. Εκτός και αν ψάχνουν να δικαιολογήσουν τη συμμετοχή τους στα μάτια των εργαζομένων και κατασκευάζουν άλλοθι.

Κυνισμός...

Υπάρχει κράτος, που ομολογεί κυνικά ότι σχεδιάζει και εκτελεί δολοφονίες προσώπων έξω από τα σύνορά του. Πρόκειται για το Ισραήλ, του οποίου ο υπουργός Εσωτερικής Ασφαλείας, Αβί Ντίχτερ, χτες, για άλλη μια φορά, δήλωσε πως το Ισραήλ θα εξοντώσει «με την πρώτη ευκαιρία» τον εξόριστο ηγέτη της «Χαμάς», Χαλέντ Μεσάαλ. Συγκεκριμένα, μιλώντας στο ραδιοσταθμό των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων, ο Ντίχτερ, ο οποίος είναι μέλος και του Υπουργικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, τόνισε ότι ο Μεσάαλ «είναι θεμιτός στόχος και θα τον εξοντώσουμε παρά τη δυσκολία του καθήκοντος αυτού. Το γεγονός ότι δε βρίσκεται πλησίον μας περιπλέκει τα πράγματα. Αλλά ήδη έχουμε επιχειρήσει να τον εξοντώσουμε και ξέρει τη διαδικασία». Το Ισραήλ είχε επιχειρήσει να δολοφονήσει τον Μεσάαλ το 1997 στο Αμμάν, αλλά η επιχείρηση εκείνη είχε αποτύχει. Αυτά από τον εκπρόσωπο του κράτους, που, ενώ τρομοκρατεί ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής και οι στρατιώτες του μαθαίνουν σημάδι στα κεφάλια των παιδιών της Παλαιστίνης, ισχυρίζεται ότι ...αντιμετωπίζει την τρομοκρατία. Ας όψονται οι ΗΠΑ, που το ενθαρρύνουν και το εξοπλίζουν και οι άλλοι ιμπεριαλιστές της ΕΕ, μαζί και οι κυβερνήσεις της ΝΔ τώρα και του ΠΑΣΟΚ προηγούμενα, που είναι ...των ίσων αποστάσεων.

Ας πρόσεχε...

Θυμόσαστε εκείνο το σύμβολο των επεμβάσεων του ιμπεριαλισμού και του «αμερικάνικου ονείρου» που πότιζε τις συνειδήσεις σε όλο τον κόσμο από την εποχή ακόμα του Ρ. Ρέιγκαν; Μιλάμε για τον Σ. Σταλόνε που δημιούργησε αλλά και πρωταγωνίστησε στις σειρές ταινιών «Ράμπο» και «Ρόκι». Χτες λοιπόν, αυστραλιανό δικαστήριο επιδίκασε πρόστιμο 2.500 δολαρίων στον Σιλβέστερ Σταλόνε για την παράνομη εισαγωγή 48 φιαλιδίων με ανθρώπινη αυξητική ορμόνη στη χώρα κατά τη διάρκεια διαφημιστικής επίσκεψής του τον περασμένο Φλεβάρη για την προώθηση της νέας του ταινίας. Το δικαστήριο αναγνώρισε πως ο 60χρονος πλέον πρωταγωνιστής ζήτησε την περασμένη βδομάδα συγγνώμη από τις αυστραλιανές αρχές και στις 15 Μάη είχε παραδεχτεί την ενοχή του στην πρώτη ακροαματική διαδικασία. Στις 16 Φλεβάρη κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο του Σίδνεϊ ανακαλύφθηκαν στις αποσκευές του πολλές δόσεις της αυξητικής ορμόνης «Ζιντροπίνης», η οποία περιέχει ορμόνη που εκκρίνεται από την υπόφυση και δραστηριοποιεί την ανάπτυξη κι αναπαραγωγή των κυττάρων. Οι τελωνειακοί ανακάλυψαν επίσης φιαλίδια τεστοστερόνης, ανδρικής ορμόνης, που ευνοεί τη μυϊκή μάζα. Ετσι γίνεται στον ιμπεριαλισμό. Οσο τα φουσκωμένα από τη χημεία μπράτσα του ήταν χρήσιμα για να διαδίδεται ο αντικομμουνισμός και η ανοχή στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα οι διάφορες υπηρεσίες ελέγχου ήταν... τυφλές. Τώρα που άλλοι ανέλαβαν να κάνουν τη βρώμικη δουλιά τους, τον καρφώνουν, τον εκθέτουν και του κόβουν και πρόστιμο (μικρό συγκριτικά με την περιουσία που έκανε πουλώντας αντικομμουνισμό σε εικόνες) από πάνω.

Τα ... επωφελή ομόλογα

Πλήρη αναρμοδιότητα επικαλείται το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών σε ό,τι αφορά τις «διαδρομές» των διαβόητων δομημένων ομολόγων, με τα οποία η αλυσίδα των μεγαλορεντιέρηδων φέσωσε τα ασφαλιστικά ταμεία. Αντίθετα, επαναλαμβάνει ότι το Δημόσιο «προχώρησε σε ένα δανεισμό με επωφελείς όρους», γεγονός που βέβαια κανείς δεν αμφισβητεί. Με τη διαφορά ότι τη νύφη πλήρωσαν οι τελευταίοι κρίκοι της αλυσίδας, δηλαδή τα ασφαλιστικά ταμεία. Αντίθετα, αυτοί που θησαύρισαν από τη συναλλαγή, τραπεζίτες και χρηματιστές, είναι πλέον σε θέση να βάζουν και όρους προκειμένου να πάρουν πίσω την πραμάτεια τους. Το τέτοιο θράσος τους έχει να κάνει με τα μέτρα «απελευθέρωσης» και στη συνέχεια ενίσχυσης του τζόγου πάνω στα αποθεματικά των ταμείων που θεσμοθέτησαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Από την πλευρά τους, οι ασφαλισμένοι δεν πρέπει να μπουν σε λογικές του τύπου «το μη χείρον βέλτιστον». Αντίθετα, θα πρέπει δικαιωματικά να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν: Την επιστροφή για το σύνολο των κλεμμένων που ξεκινά από τη δεκαετία του '50. Η μεγαλοαστική τάξη και άλλα σαπρόφυτα ήταν και οι μόνοι ωφελημένοι από τη λεηλασία των αποθεματικών.