Η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ διοργανώνει μεγάλη μουσικοθεατρική παράσταση και συναυλία για τον Γιάννη Ρίτσο, στις 8 Ιούνη (9 μ.μ.), στο Γήπεδο του Απόλλωνα (Ριζούπολη)
(Γιάννης Ρίτσος)
Στον μεγάλο μας ποιητή, ο οποίος μας δίδαξε πως ο δημιουργικός, ο αγωνιστικός και ο ανθρώπινος δρόμος είναι αδιαίρετος, είναι αφιερωμένη η εκδήλωση που διοργανώνει η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ, την Παρασκευή 8 Ιούνη, στις 9.00 μ.μ., στο γήπεδο του Απόλλωνα, στη Ριζούπολη. Θα παρουσιαστεί η μουσικοθεατρική παράσταση «Παραμερίζουμε Ποιητή για να περάσεις» - διαδρομή στη δημιουργική και αγωνιστική πορεία του με αναφορές σε σταθμούς της ζωής και του έργου του, ενώ θ' ακολουθήσει συναυλία με μελοποιημένα τραγούδια του από τους Μίκη Θεοδωράκη, Χρήστο Λεοντή, Θάνο Μικρούτσικο, Μάριο Τόκα. Στο αφιέρωμα που, με απόλυτο σεβασμό στο πλούσιο έργο του, προβάλλει τις πηγές της έμπνευσής του, το μεγαλείο του έργου του και τις κορυφαίες στιγμές της μελοποιημένης του ποίησης θα τραγουδήσουν η Μαρία Φαραντούρη, ο Λάκης Χαλκιάς, ο Γιάννης Λάρδης και η Αθηνά Δημητρακοπούλου. Θα συμμετέχουν οι ηθοποιοί Κώστας Καζάκος, Κατερίνα Χιωτίνη και Αλεξία Γαβρίλη. Η μουσική διεύθυνση και ενορχήστρωση είναι του Στέφανου Ψαραδάκου.
«Πίσω από τα πράγματα κρύβομαι για να με βρείτε,/
αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα./
Θ' αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου./
Θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας».
...Και είναι πολλά εκείνα που άγγιξε το χέρι, ο λόγος του Γιάννη Ρίτσου. Ο δρόμος του ποιητή που έμελλε να γίνει ο ποιητής του λαού μας - μακρύς, δημιουργικός, δίχως σύνορα. Οπως και «ο κόσμος», που «δεν έχει σύνορα, και από τις πληγές των ανθρώπων ξεκινάνε τα πέλαγα». Γι' αυτές τις «πληγές» μίλησε, αυτό τον κόσμο ύμνησε μαζί με τις ομορφιές και τις αξίες της ζωής. Η παράσταση αναφέρεται στη ζωή και το έργο του ποιητή, που στη διάρκεια της μακρόχρονης δημιουργικής πορείας του ύμνησε τον άνθρωπο, τους αγώνες και τις κατακτήσεις του. Μια εκδήλωση τιμής για τον ποιητή, τον άνθρωπο, το παιδί της ανάγκης και της θύελλας. Για εκείνον που σήκωσε ο ίδιος, χέρι χέρι με το λαό μας το σταυρό του, σε όλους τους τόπους των μαρτυρίων και των βασανιστηρίων της μετεμφυλιακής Ελλάδας και έμεινε όρθιος, αλύγιστος, ασυμβίβαστος, γιατί όλα αυτά που βίωσε στη μακρόχρονη δημιουργική του πορεία ήταν συνειδητή επιλογή ζωής.
«Είχα την ευτυχία να τον γνωρίσω προσωπικά τον Γιάννη Ρίτσο και να τραγουδήσω τραγούδια του», μας λέει η Μαρία Φαραντούρη. «Τι να πω για τον Ρίτσο; Ν' αναφερθώ στο μέγεθός του; Είναι αυτονόητο. Ανήκει στους δυο - τρεις κορυφαίους ποιητές μας και πάντοτε θα εμπνέει τις νεότερες γενιές. Το έργο του θα ζει για πάντα. Πέρα όμως από τη μεγάλη προσφορά και αξία του ως ποιητής, είναι και η στάση ζωής του. Υπήρξε άνθρωπος με υψηλό ήθος, αγωνιστής, ανθρωπιστής. Ολα αυτά συγκροτούσαν τη μεγάλη προσωπικότητά του. Μιλάει η Ιστορία για τον Ρίτσο. Ο,τι κι αν πω εγώ είναι λίγο. Στη συναυλία θα τραγουδήσω αποσπάσματα από τον "Επιτάφιο", τη "Ρωμιοσύνη" και τα "Λιανοτράγουδα" - τα τελευταία τα τραγούδησα σε πρώτη εκτέλεση στο εξωτερικό, στις μεγάλες συναυλίες με τον Μίκη στη διάρκεια της χούντας». Αναφερόμενη στο «συγκλονιστικό έργο του, τον "Επιτάφιο"», η Μ. Φαραντούρη θυμάται «πόσο επέμενε ο ίδιος ο Ρίτσος να το τραγουδάω εγώ, πιστεύοντας ότι ταιριάζει στο έργο το τραγικό στοιχείο της φωνής μου. "Μίκη, η Μαρία να τραγουδήσει τον Επιτάφιο", έλεγε στον Θεοδωράκη, στις συναυλίες που δίναμε...».
«Είναι δύσκολο να μιλάς για τέτοια αναστήματα, όπως του Γιάννη Ρίτσου», αναφέρει ο Λάκης Χαλκιάς. «Είναι ο πιο αγαπημένος μου ποιητής. Τον γνώρισα και τον αγάπησα και σαν πνευματικό δημιουργό και σαν άνθρωπο και σαν σύντροφο... Είναι μεγάλη μου τιμή να συμμετέχω στη συναυλία. Θα τραγουδήσω τραγούδια από το δίσκο "Πικραμένη μου γενιά", με μελοποιημένα ποιήματά του από τον Μάριο Τόκα ("Τούτος ο λαός αφέντη μου", "Την έρμη τη φτωχολογιά", "Ο χαμός του λεβέντη") και για πρώτη φορά ένα τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου σε ποίηση Ρίτσου».
«Ετσι κι αλλιώς», λέει ο Γιάννης Λάρδης, «κάθε ερμηνευτής όταν καλείται να ερμηνεύσει έργα τέτοιων σπουδαίων δημιουργών νιώθει ευθύνη και συγκίνηση. Συγκίνηση καθαρά προσωπική, γιατί πρόκειται για έργα που τα έχουν τραγουδήσει μεγάλοι ερμηνευτές. Και ευθύνη γιατί τα έργα αυτά των δημιουργών της στρατευμένης τέχνης είναι και σήμερα επίκαιρα όσο ποτέ. Διαπιστώνουμε ότι τα μεγάλα ζητήματα όπως της ειρήνης, του δίκιου της εργατικής τάξης, της εκμετάλλευσης όχι μόνο δεν έχουν λυθεί αλλά αντίθετα έχουν διογκωθεί. Ισως σήμερα εμφανίζονται με άλλες μορφές, όμως είναι τα ίδια όπως παλιά. Οσο υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τέτοιοι φωτεινοί δημιουργοί, όπως ο Γιάννης Ρίτσος, θα είναι σημαία στον αγώνα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της».