Αποψη από τις εργασίες της Συνδιάσκεψης. Στις πρώτες σειρές οι ξένες αντιπροσωπείες

Με τα παραπάνω λόγια, ο Γιώργος Μαυρίκος, εκ μέρους της απερχόμενης Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, συνόψισε τα συμπεράσματα, το κλίμα και το περιεχόμενο της συζήτησης στις διήμερες εργασίες της Συνδιάσκεψης. «Στις ομιλίες - συνέχισε - κυριάρχησε ένα πνεύμα σιγουριάς, εμπιστοσύνης, αυτοκριτικής. Κυριάρχησε το πείσμα και η αποφασιστικότητα. Ταυτόχρονα, έβγαινε η σιγουριά ότι έχουμε κάνει βήματα, πατάμε γερά. Εχουμε εντοπισμένες αδυναμίες, που μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε και προχωράμε μπροστά.

Εκτιμήσαμε όλοι θετικά την πορεία του ΠΑΜΕ την περίοδο από τη 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. Αυτό το θετικό πνεύμα στηρίζεται στο έργο, στη δουλιά, στη δράση που αναπτύξαμε από τη μια άκρη της χώρας έως την άλλη. Από τον πιο μικρό κλάδο, έως τον πιο σημαντικό. Αν δεν είχαμε αυτή τη δράση, με λόγια μονάχα, δε θα είχαμε διαμορφώσει το σημερινό θετικό κλίμα. Κρίνουμε τη δουλιά μας με συγκεκριμένους δείκτες και όχι με βάση τα λόγια».

Ο Γ. Μαυρίκος χαρακτήρισε σημαντικό το γεγονός ότι «νέοι άνθρωποι πήραν το λόγο στη συνδιάσκεψη και έκαναν πολύ σημαντικές ομιλίες. Είμαστε αισιόδοξοι γι' αυτή τη νέα γενιά του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, που πραγματικά μάχεται στην πρώτη γραμμή. Εμείς θέλουμε τους νέους εργάτες πρώτους στον αγώνα, πρώτους και στο κυνήγι της μόρφωσης. Για μας η νεολαία είναι η μεγάλη ελπίδα.

Είμαστε πίσω στη συμμετοχή της νεολαίας στα συνδικάτα. Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να σημειώσουμε ότι μέρα με τη μέρα και στο ζήτημα αυτό κάνουμε βήματα. Για το ποιος θα κερδίσει τη νεολαία γίνεται μεγάλη ιδεολογική διαμάχη. Δείτε τους αγώνες των μαθητών, των φοιτητών, των εκπαιδευτικών, με αφορμή το άρθρο 16 και άλλα ζητήματα. Δε μένουμε θεατές, παρεμβαίνουμε. Γνωρίζουμε ότι ο νέος που είναι σήμερα στο πανεπιστήμιο θα βγει αύριο στην παραγωγική διαδικασία. Και θέλουμε και αυτός να είναι μπολιασμένος με το ταξικό κίνημα και τους προλεταριακούς αγώνες».

«Συμπληρώθηκαν 8 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΜΕ, η οποία όλοι συμφωνούμε ότι ήταν αναγκαιότητα», πρόσθεσε ο Γ. Μαυρίκος. «Την ανάγκη την επιβάλανε πρώτα απ' όλα η γενικευμένη επίθεση της αστικής τάξης και του κεφαλαίου σε βάρος των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης της χώρας μας. Επίθεση με στρατηγικούς στόχους, βάθος και εύρος. Και, ταυτόχρονα, η κατάσταση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, με την κυριαρχία στην επίσημη ηγεσία της γραμμής της ταξικής συνεργασίας και των υποχωρήσεων. Αυτή ήταν η ανάγκη που γέννησε το ΠΑΜΕ. Μπορούμε σήμερα να δούμε με ακρίβεια τι αποτελέσματα έχει φέρει η δράση του ΠΑΜΕ, τι επίδραση έχει ασκήσει στη συνείδηση των εργατών, ανεξάρτητα από χρώμα, γλώσσα και θρησκεία.

Το πρώτο που πέτυχε το ΠΑΜΕ ήταν να συσπειρώσει δυνάμεις με διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογικές αντιλήψεις. Είναι μεγάλη υπόθεση να ενώνεις τέτοιες δυνάμεις, όχι για να υποταχθούν στο κεφάλαιο και στον καπιταλισμό αλλά για να κοντράρουνε και να παλέψουνε. Να τις ενώνεις στην ταξική γραμμή.

Η δεύτερη μεγάλη κατάκτηση είναι ότι σήμερα, 350 χιλιάδες εργαζόμενοι ανήκουν σε συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Βεβαίως, έχουμε αδυναμίες και καθυστερήσεις. Αλλά έχουμε κάνει μεγάλα βήματα στο να διαμορφώνονται πυρήνες. Να συγκροτείται το ΠΑΜΕ στη βάση, εκεί που οι εργάτες παλεύουν για την επιβίωσή τους, εκεί που πρέπει να διαμορφώνουμε συνειδήσεις για την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος».

«Η μεγάλη αλλαγή που επίσης έφερε το ΠΑΜΕ, είναι το πώς διαμορφώνουμε το περιεχόμενο των αγώνων», σημείωσε το στέλεχος του ΠΑΜΕ. «Σήμερα, πιο ώριμοι και σίγουροι, με καλύτερες επεξεργασίες, λέμε ότι για μας κυρίαρχο κριτήριο είναι οι σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Μπορεί πολλές φορές να μην το αντιλαμβανόμαστε στην ολότητά του ως ζήτημα, είναι όμως σπουδαίο.

Επίσης, θεωρούμε μεγάλη επιτυχία ότι το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα εφάρμοσε όλες τις μορφές πάλης που έχει βρει στην πορεία της η εργατική τάξη τα τελευταία 150 χρόνια, σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν ήταν εύκολη υπόθεση οι μικρές και μεγάλες κατακτήσεις που καταγράψαμε με τους πολύμορφους αγώνες μας. Θυμάστε, όταν ιδρύσαμε το ΠΑΜΕ συζητούσαμε: Πώς θα κηρύξουμε απεργία; Πώς θα την πραγματοποιήσουμε; Μόνοι μας; Θα έχει επιτυχία; Κουβέντες και συζητήσεις υπεύθυνες και με ανησυχία. Αποτέλεσμα, στην τετραετία που πέρασε οργανώσαμε 3 απεργίες, μόνο του το ΠΑΜΕ, ενάντια σε όλους και με μεγάλη επιτυχία. Αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και τους εργάτες της χώρας μας.

Στην 8ετία ζωής και δράσης του ΠΑΜΕ εκτιμάμε ως μεγάλη κατάκτηση ότι εμπλουτίστηκαν τα διεθνιστικά χαρακτηριστικά του κινήματός μας. Στις σημερινές συνθήκες της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης πιστεύουμε ότι η ανάγκη έκφρασης της διεθνιστικής αλληλεγγύης μέσα στα κινήματα που αντιπαλεύουν την καρδιά και την ουσία του καπιταλισμού είναι παραπάνω από αναγκαία. Και στα πλαίσια του παγκόσμιου συνδικαλιστικού κινήματος συγκρούονται δυο γραμμές, αυτή των ελεύθερων συνδικάτων, που είναι "δούλοι" των πολυεθνικών και των κυβερνήσεων και η ταξική γραμμή που εκφράζει η ΠΣΟ. Και έχει ανάγκη σήμερα το κίνημα να συντονίζεται σε όλο τον κόσμο, σε κάθε ήπειρο».

«Είναι σίγουρο ότι φεύγοντας σήμερα από εδώ, με την εμπειρία που αποκτήσαμε θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα στα βασικά μέτωπα πάλης που έχουμε μπροστά μας», παρατήρησε ο Γ. Μαυρίκος. «Θεωρούμε ως κυρίαρχο μέτωπο αυτό της Κοινωνικής Ασφάλισης. Η κυβέρνηση έχει δηλώσει και έχει συμφωνήσει η αξιωματική αντιπολίτευση, ότι αμέσως μετά τις εκλογές βασικό ζήτημα είναι η Κοινωνική Ασφάλιση. Για μας το θέμα είναι στην πρώτη γραμμή, με βάση την πλατφόρμα που έχουμε διαμορφώσει. Μαζί και το θέμα των μισθών, των συλλογικών συμβάσεων, των κατώτερων συντάξεων, των απολύσεων, της ανεργίας, των οικονομικών μεταναστών, που ζουν σε συνθήκες σύγχρονης δουλείας. Η ανάγκη ένταξής τους στα συνδικάτα είναι παραπάνω από επιβεβλημένη.

Υπάρχουν ακόμα τα θέματα των συμβασιούχων, της Παιδείας. Είναι κρίσιμο ζήτημα τι ιδεολογικοπολιτική αντίληψη καλλιεργεί σήμερα το σχολείο. Και το κίνημα είναι ανάγκη να παρεμβαίνει με αποφασιστικότητα, γιατί πρόκειται για τα παιδιά της εργατικής τάξης. Υπάρχουν τα θέματα της Υγείας, της Υγιεινής και Ασφάλειας, της δημοκρατίας στους τόπους δουλιάς, των εργατών γης. Για μας ο εργαζόμενος είναι εργαζόμενος, ανεξάρτητα από το με ποιες εργασιακές σχέσεις δουλεύει.

Βασικό μέτωπο συμφωνούμε ότι είναι η ανάγκη να οργανώσουμε την εργατική τάξη με ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς. Πρέπει να προχωρήσουμε στην ίδρυση σωματείων ανά κλάδο εκεί που είναι αναγκαίο. Χρειαζόμαστε πραγματικά ζωντανά, συλλογικά, δημοκρατικά σωματεία που να αποτελούν παράδειγμα για τους εργαζόμενους. Δε θέλουμε συνδικάτα που θα βγάζουν μια ανακοίνωση και θα νομίζουν ότι τελείωσε το καθήκον τους. Θέλουμε συνδικάτα που θα είναι μπολιασμένα με τον κόσμο, κάθε μέρα μαζί του, που θα ανησυχούν, θα προβληματίζονται, θα ενεργοποιούν τους εργάτες, θα αναδεικνύουν νέους ανθρώπους και γυναίκες. Θα προβληματίζονται για την ανάπτυξη του ΠΑΜΕ, δε θα εξαντλείται η δράση στο χώρο και στον κλάδο τους».

Ο Γ. Μαυρίκος κατέληξε κάνοντας αναφορά στις επερχόμενες εκλογές: «Εχουμε την πεποίθηση - είπε - ότι οι ίδιες οι εκλογές μπορούν να διευκολύνουν ή να δυσκολέψουν την εργατική τάξη και τους αγώνες μας. Ενα αποτέλεσμα σε όφελος του δικομματισμού, που θα εξυπηρετεί τους εχθρούς της εργατικής τάξης και όλους αυτούς που εφαρμόζουν πολιτικές σε βάρος μας, θα μας δυσκολέψει. Αρα, λοιπόν, είναι συμφέρον για την εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα να γυρίζει ο κόσμος την πλάτη και στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, να μην εγκλωβιστεί σε οπορτουνιστικές αντιλήψεις. Πιστεύουμε ότι ένα αποτέλεσμα που θα χτυπήσει αυτές τις δυνάμεις θα είναι προς όφελος του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, των εργατών, των ανέργων, της νέας γενιάς».